تفاوت بینِ خواسته‌ها و نیاز‌های ما

تعلیمِ شماره – ۱۰۱۲ 

“تفاوت بینِ خواسته‌ها و نیاز‌های ما”

آیاتِ کلیدی این مطالعه در کلامِ خدا؛ مزمورِ سی و چهار، آیاتِ هشت تا ده هستند.

عزیزان، کلامِ خدا در مزمورِ سی و چهار، آیاتِ هشت تا ده می‌‌فرماید:

۸ بیایید امتحان کنید و ببینید که خداوند نیکوست! خوشا بحال کسانی که به او پناه می‌برند!  ۹ ای همه عزیزان خداوند، او را گرامی بدارید؛ زیرا کسانی که ترس و احترام او را در دل دارند هرگز محتاج و درمانده نخواهند شد.  ۱۰ شیرها نیز گرسنگی می‌کشند، اما طالبان خداوند از هیچ نعمتی بی بهره نیستند.آمین!

عزیزان قبل از شروعِ تعلیم با هم دعا کنیم – خداوند کمکم کن، تا هر چه را که تو می‌‌خواهی توسطِ این قسمت از کلامت به من یاد بدهی – بطورِ صحیح یاد بگیرم و در زندگی‌ام انجام دهم!  به نامِ عیسی مسیح از تو درخواست می‌‌کنم؛ آمین!

دوستِ خوبِ من، اغلب ما “خواسته‌های دلمون” را با “نیاز‌های واقعی” زندگیمون اشتباه می‌‌گیریم.  گاهی می‌‌تونیم اونقدر روی “خواسته‌های دلمون” متمرکز باشیم که احساس کنیم آنها برای خیر و سعادتِ ابدی ما مهم هستند.  سپس، هنگامی که خدا “خواستهٔ دلمون” را برآورده نمی کنه از او عصبانی و ناامید میشیم.

عزیزان، وقتی چنین احساسی در ما بوجود می‌‌یاد باید از خودمون بپرسیم؛ “آیا این درخوستِ من از خدا، برای تحققِ اهداف و ارادهٔ الهی او در زندگی من ضروری هست یا که فقط برای لذت بردنِ خودم هست؟” 

دقت بفرمایید؛ اگه تشخیص دادیم که نمی تونیم بدونِ دریافتِ آن خواسته مان از خدا خواستهٔ او از ما و ارادهٔ الهی او را در زندگیمون کامل کنیم، در اینصورت آن خواستهٔ ما یک نیازِ واقعی هست!  در چنین شرایطی خدا حتما به آن خواستهٔ ما از وی پاسخِ مثبت خواهد داد.  کلامِ خدا در فیلیپیان فصلِ چهار، آیهٔ نوزده به ما قول داده که؛ ۱۹ خدا نیز به سبب جانبازی عیسی مسیح، تمام احتیاجات شما را با ثروت شکوهمند خود، رفع خواهد نمود. آمین!

خدا همچنین از پاسخ دادن به خواسته هایی که در راستای اهداف و ارادهٔ الهی او هستند نیز خشنود میشه.  کلامِ خدا در مزمورِ سی و هفت، آیهٔ چهار این را به ما یاد میده.  ۴ با خدا خوش باش و او آرزوی دلت را به تو خواهد داد. آمین!

در حالی که خدا موظف و مجبور به برآوردنِ خواسته‌های دلِ ما جز آنهایی که با اهداف و خواسته‌های خودِ وی هماهنگ هستند نیست؛ اما او قول داده که طالبانِ خودش را از هیچ نعمتی بی‌ بهره نگذاره.   در آیهٔ ده خواندیم که؛ ۱۰ شیرها نیز گرسنگی می‌کشند، اما طالبان خداوند از هیچ نعمتی بی بهره نیستند.آمین!

دقت کنید؛ پناه بردن به خدا – گرامی داشتنِ خدا – ترس و احترامِ خدا را در دل داشتن و طالبِ او بودن، همه در این معنا میشند که خواسته‌های خودمان را تابعِ ارادهٔ الهی او قرار بدیم!  و هنگامی که در ارادهٔ او زندگی کرده و با او خوش باشیم، آنگاه خدا خواسته‌های دلِ ما را نیز شکل خواهد داد تا با خواسته‌های او هماهنگ بشند.

خدا پدرِ آسمانی ما ایماندارانِ به عیسی مسیح، می‌‌خواد تا “او” اولین و بزرگترین خواسته و لذت و خوشی ما باشه!  یعنی در کسی که پاسخِ تمامِ خواسته‌ها و رضایتِ کامل هر کدام از ما نهفته است.  وقتی با خدا بودن و هر روزه در ارادهٔ خدا زندگی کردن خواستهٔ اولِ دلِ ما باشه، دیگه کششی بسوی لذت و شادی‌های کاذب و زود گذر نخواهیم داشت.  چرا که شادی واقعی و پایدار فقط در خدا پدرِ آسمانی ماست.

عزیزان، آیاتِ  کلیدی این مطالعه؛ مزمورِ سی و چهار، آیاتِ هشت تا ده بودند.

حال بیایید درسی که این قسمت از کلامِ خدا به ما یاد میده را، همیشه بیاد داشته و در زندگیمون بکار بریم.

این درس که؛ “وقتی خواسته‌ها و نیاز‌های خودمان را با خواسته‌های خدا هماهنگ می‌‌کنیم، او هرگز ما را ناامید نمی کنه”!

عزیزان، چنانچه سوالاتی برای شما بوجود آمده، با ما تماس بگیرید تا در فرصتِ مناسب، به تمامی سوالاتِ محترمِ شما پاسخ بدیم  .تا مطالعهٔ بعدی در کلامِ خدا، فیض و آرامشِ الهی عیسی مسیح همواره با شما! آمین  !نویسنده کوروش باقری