هدیهٔ دیدنِ خدا

تعلیمِ شماره – ۱۰۲۰

“هدیهٔ دیدنِ خدا”

آیهٔ کلیدی این مطالعه در کلامِ خدا؛ مزمور فصلِ شانزده، آیهٔ دو هست.

عزیزان، کلامِ خدا در مزمور فصلِ شانزده، آیهٔ دو می‌‌فرماید:

۲ به خداوند گفتم: تو خداوند من هستی و جز تو هیچ چیز مرا خوشبخت نمی‌کند. آمین!

عزیزان قبل از شروعِ تعلیم با هم دعا کنیم – خداوند کمکم کن، تا هر چه را که تو می‌‌خواهی توسطِ این قسمت از کلامت به من یاد بدهی – بطورِ صحیح یاد بگیرم و در زندگی‌ام انجام دهم!  به نامِ عیسی مسیح از تو درخواست می‌‌کنم؛ آمین!

دوستِ خوبِ من، در سرتاسرِ کتابِ مقدسِ ما ایماندارانِ به عیسی مسیح، نمونه‌های بسیاری از اشخاصی را می‌‌یابیم که آرزو داشتند با خدا ملاقات کنند.  برای نمونه، کتابِ مقدس در قسمتِ خروج فصلِ فصلِ سی و سه، آیهٔ هجده به ما میگه که “موسیِ پیامبر” مشتاقِ دیدنِ جلالِ خدا بود. ۱۸ موسی عرض کرد: استدعا دارم جلال خود را به من نشان دهی. آمین!

همچنین، کتابِ مقدس در مزمورِ بیست و هفت، آیاتِ هفت تا نُه به ما میگه که “داوودِ پیامبر” درخواست کرد که شخصاً

با خدا ملاقات کنه. ۷ ای خداوند، فریاد مرا بشنو و رحمت فرموده، دعایم را اجابت کن.  ۸ تو گفته‌ای که تو را بطلبیم، من نیز از ته دل می‌گویم که ای خداوند تو را خواهم طلبید.  ۹ خود را از من پنهان مکن؛ بر من خشمگین مشو و مرا از حضورت مران. تو مددکار من بوده‌ای، مرا طرد مکن؛ ای خدای نجات دهنده من، مرا ترک مگو! آمین!

و باز هم کتابِ مقدس در مزمورِ چهل و دو، آیهٔ پنج به ما میگه که “ایوب” مستقیماً خدا را تجربه کرد که این تجربهٔ وی منجر به شناختِ صحیح از خدا و توبهٔ فروتنانهٔ او شد. ۵ ای جان من، چرا محزون و افسرده شده‌ای؟ بر خدا امید داشته باش! او را دوباره ستایش کن، زیرا او خدا و نجات دهنده توست! آمین!

عزیزان، مطالعهٔ زندگی نامهٔ این ایماندارانِ به خدا، امروز یاد آورِ دو نکتهٔ بسیار مهم به ما هستند. نکتهٔ اول این هست که؛ “خدا ما را با اشتیاقِ حضورِ او با خود آفریده   “.و نکتهٔ دوم این هست که؛ “سخاوت و مهربانی خدا را به ما یاد آوری می‌‌کنند”.

اگر چه خدا هدایا و برکاتِ بی‌ شماری را در طولِ عمرمان بر روی این زمین به ما میده، اما او می‌‌خواد ما بیاد داشته باشیم که سهیم شدن در زندگی با او و برای او هدیه و برکتِ نهایی از جانبِ اوست! هدیه‌ای که رضایتِ واقعی قلبِ ما تنها با آن سیراب میشه.

عزیزان، بیایید امروز این سوال را از خودمان بپرسیم که؛ چه چیزی مانعِ اشتیاق داشتن برای بیانِ آیهٔ کلیدی این مطالعه در من هست.  به عبارتی دیگه؛ چرا من اشتیاقِ گفتنِ به خداوند گفتم: تو خداوند من هستی و جز تو هیچ چیز مرا خوشبخت نمی‌کند را در خودم ندارم؟ مانع هر چه که باشه، می‌‌تونیم با خدا پدرِ آسمانیمان صادق باشیم و اگر چه او خودش خوب میدونه، اون مانعِ درونمان را به او اعتراف کنیم.  در اینصورت می‌‌تونیم مطمئن باشیم که خدا پدرِ آسمانیمان به ما کمک می‌‌کنه تا مانعِ هر چه که هست بر طرف بشه.  بعلاوه، او به ما کمک میکنه تا قادر به زندگی با او و برای او بشیم.

دوستِ من تجربه حضورِ خدا با خود، اغلب مستلزمِ گام‌های کوچک و وفادارانه به همراهِ مطالعهٔ کتابِ مقدس و صحبت با اوست.  شما را تشویق می‌‌کنم تا هر چه را که مانعِ شده تا نتونید با خدا و برای خدا زندگی کنید را به او اعتراف کنید.  از خدا بخواهید تا اشتیاقِ شناختِ بیشتر و صحیح از خودش را در قلبِ شما شعله ور کنه.

  عزیزان، آیهٔ  کلیدی این مطالعه؛ مزمور فصلِ شانزده، آیهٔ دو بود  .حال بیایید درسی که این قسمت از کلامِ خدا به ما یاد میده را، همیشه بیاد داشته و در زندگیمون بکار بریم.

این درس که؛ “اگر چه ما خدا را به طورِ فیزیکی نمی بینیم، اما می‌‌تونیم حضورِ هدیهٔ مهربانی و سخاوتِ او را در زندگیمون تجربه کنیم”.

عزیزان، چنانچه سوالاتی برای شما بوجود آمده، با ما تماس بگیرید تا در فرصتِ مناسب، به تمامی سوالاتِ محترمِ شما پاسخ بدیم  .تا مطالعهٔ بعدی در کلامِ خدا، فیض و آرامشِ الهی عیسی مسیح همواره با شما! آمین  !نویسنده کوروش باقری