دوستِ خوبِ من، آیا شما خودتون را انسانی صبور و پر تحملی میدونید یا این که عجول و کم تحمل؟
آیا شما می‌‌خواهید هر چیزی را در سریع‌ترین زمانِ ممکن بدست بیارید، یا که برای بدست آوردنِ هر چیزی، به اندازهٔ کافی صبر و تحمل دارید؟
حقیقت اینه که، بیشترِ ما عجول و کم تحمل هستیم.
شاید یکی از دلایلِ اصلی این که، چرا ما عجول و کم تحمل هستیم، در اختیار داشتنِ وسایل و تسلیحاتِ رفاهی هستند که، می‌‌تونیم هر وقت دلمون خواست از اونها استفاده کنیم.
مثلا، وقتی گرسنه هستیم، انتظار داریم تا اجاقِ گازمون هر چه زودتر غذای ما را گرم کنه.
یا وقتی می‌‌خواهیم به اطلاعاتی دسترسی پیدا کنیم، انتظار داریم تا کامپیوترِ ما در اسرعِ وقت روشن بشه و به ما جواب بده.
یا وقتی می‌‌خواهیم جایی بریم که زیاد هم دور نیست، فوری سوارِ اتومبیلِ خودمون میشیم.
به هر حال در ارتباط با عجول و بی‌ تحمل بودن، باید بدونیم که؛ چیز‌های خوب و ارزشمند، همیشه با عجله و بی‌ تحملی ما بدست نمی یاند.
وقتی به مردمِ دور و برِ خودمون نگاه می‌‌کنیم، متوجه یک حقیقتی میشیم.
این حقیقت که، می‌‌بینیم بعضی‌ها طبیعتا خیلی صبور و پر تحمل هستند، در حالی که عده‌ای دیگه، خیلی عجول و بی‌ تحمل.
عزیزان، در ارتباط با عجول و بی‌ تحمل بودن، باید صادقانه حقیقتِ دیگری را هم بپذیریم.
این حقیقت که؛ عجول نبودن و صبر و تحمل داشتن، همیشه برای ما آسون نیست.
زمان هایی در طولِ زندگی هر کدام از ما بوجود می‌‌یاند که، صبور بودن و تحمل داشتن برامون خیلی دشوار میشه.
می‌ دونید چه زمان هایی صبر و تحمل برامون خیلی دشوار میشه؟
زمانی که جوابِ دعا هامون را بلا فاصله از خداوند دریافت نمی کنیم.
زمانی که در شرایطِ بسیار سخت و ناگواری قرار می‌‌گیریم، و هیچ راهِ رهأیی و نجاتی برای خودمون نمی بینیم.
زمانی که در یک رابطهٔ تلخ و دشوار قرار می‌‌گیریم، و هیچ تغییری حاصل نمیشه.
زمانی که به هر جنبهٔ زندگیمون نگاه می‌‌کنیم، به جز به هم ریختگی و تاریکی چیزِ دیگه‌ای نمی بینیم.
دوستِ خوبِ من، آیا تا حالا توی زندگیتون چنین تجربه هایی را داشته اید؟
واکنشِ شما در اون موقعیت‌ها چطور بود؟
با اونطور واکنش ها، به چه نتیجه‌ای رسیدید؟
عزیزان، هیچ کدام از ما، یک عمرِ سراسر عاری از هر گونه مشکل، بیماری و کمبود را نخواهیم داشت.
همهٔ انسانها حتی ما ایماندارانِ به عیسی مسیح هم، حتما در مقطعی از طولِ زندگی خودمون، روز‌های تاریک و دشواری را تجربه می‌‌کنیم که به غیر از صبر و تحمل، هیچ کارِ دیگه‌ای از ما بر نمی یاد.
اما خدا را شکر که او ما را در این شرایطِ دشوار تنها و بی‌ پناه رها نمی کنه.
دوستِ خوبِ من، خداوند خالقِ این هستی‌ و من و شما، بعد از ایمانمان به عیسی مسیح به عنوانِ خداوند و منجی، تمامی گناهانِ ما را می‌‌بخشه و ما را به فرزند خواندگی در خانوادهٔ الهی خود بر می‌‌گزنیه.
خداوند همچنین با روحِ مقدسِ خود روح القدس، در ما سکنا می‌‌گزینه.
روح القدس در ما ایماندارانِ به عیسی مسیح سکنا می‌‌گزینه، تا از ما در طولِ زندگیمون مراقبت کنه.
تا به ما آرامش بده – تا به ما حکمت بده – تا به ما توانِ روبرویی با مشکلاتِ هر روزِ زندگیمون را بده – تا ما را قادر کنه بتونیم در ارادهٔ خاصِ الهی او شاد و موفق زندگی کنیم.
روح القدس روحِ مقدسِ خداوند همچنین در ماست، تا به ما کمک کنه در روبرویی با مشکلاتِ هر روزِ زندگی، عجول و کم تحمل نباشیم بلکه صبور و پر تحمل.
دوستِ خوبِ من، ما بدونِ کمک و هدایتِ روح القدس، نمی تونیم در روبرویی با مشکلات و چالش‌های هر روزِ زندگیمون، صبور باشیم، آرامش داشته باشیم و در شادی در ارادهٔ خداوند زندگی موفقی داشته باشیم.
به همین دلیله که ما ایماندارانِ به عیسی مسیح، باید با خداوند پدرِ آسمانی خودمان، در رابطه‌ای بسیار گرم، صمیمی و منظم روزانه زندگی کنیم.
دوستِ خوبِ من، اگه شما به عیسی مسیح ایمان دارید ولی‌ بنا به هر دلیل، شرایطِ فعلی زندگیتون طوری هست که احتیاج و صبر و تحمل دارید؛ به سوی عیسی مسیح بروید و با او مشارکت داشته باشید.
اگر چه عیسی مسیح، خداوند در جسم انسانی ظاهر شده، دانای مطلقه و از تمامی شرایط و اوضاع و احوالِ شما بخوبی آگاهه، ولی‌ او مشتاقه تا شما همچون فرزندی فروتن به او نزدیک بشید و با او درد و دل کنید.
دوستِ خوبِ من، در این اثنا به یاد داشته باش که خداوند در اراده و مشیتِ الهی خودش اجازه داده تا شما با اون شرایطِ خاص روبرو بشید .
خداوند اجازه داده شما با شرایطِ خاصِ دشوارتون روبرو بشید؛ تا ایمانِ شما را به خود صیقل بده و محکم کنه و تا شخصیتِ شما را تصفیه کنه.
به هر حال، در سراسرِ زمانِ دست و پنجه نرم کردن با روز‌های تاریکِ زندگی خودتون، به جای عجله و کم تحملی نشون دادن، تصمیمِ دیگه ای بگیرید.
تصمیم بگیرید تا تمامی وجودِ خودتون را کاملا به خداوند تسلیم کنید.
به یاد داشته باشید که او خدای دانای مطلق و قادرِ مطلقی هست که نظمِ تمامی این خلقت و زندگی شما را در کنترلِ کاملِ خودش داره.
به یاد داشته باش که چون خدا با شماست و ایمان و اعتمادِ شما بر او، دیگه جایی برای ترس، نگرانی، عجله و کم تحملی باقی نمی مونه.
عزیزان، در این قسمت از مطالعهٔ با عنوانِ ؛”راهِ غلبه بر عجول و کم تحمل بودن”، بیأیید با هم به کلامِ خداوند پدرِ آسمانی خودمان مراجعه کنیم، تو او توسطِ کلامِ زنده و حیات بخشش به ما تعلیم بده.
در کلامِ خدا، در مراثی ارمیا ۳: ۲۵ می‌‌خوانیم: ۲۵ خداوند برای کسانی که به او توکل دارند و او را می‌‌طلبند نیکوست.
۲۶ پس خوبست که چشمِ امیدمان به او باشد و با صبر منتظر باشیم تا خداوند ما را نجات دهد.
در مزمور ۲۷: ۱۴ می‌‌خوانیم: ۱۴ به خداوند امیدوار باش و بر او توکل کن. ایمان داشته باش و نا امید نشو.
در عبرانیان ۶: ۱۲ می‌‌خوانیم: ۱۲ و در زندگی روحانی دچار سستی و تنبلی نگردید، بلکه با شور و شوق فراوان، از مردان خدا نمونه بگیرید، مردانی که با صبر زیاد و ایمان قوی، به تمام وعده‌های خدا دست یافتند.
در رومیان ۸: ۲۴ – ۲۵ می‌‌خوانیم: ۲۴ ما با امید، نجات یافته‌ایم؛ و امید یعنی انتظار دریافت چیزی که هنوز نداریم؛ زیرا اگر کسی چیزی را در اختیار داشته باشد، نیازی نیست که به امید آن باشد.
۲۵ پس وقتی برای چیزی که هنوز رخ نداده، به خدا امیدواریم، باید با صبر و حوصله منتظر آن بمانیم.
در رومیان ۱۵: ۵ می‌‌خوانیم: ۵ باشد تا خدایی که عطا کننده صبر و دلگرمی است، به شما کمک کند تا با هم در صلح و صفای کامل زندگی کنید و نسبت به یکدیگر همان طرز فکری را داشته باشید که مسیح نسبت به انسانها داشت.
در مزمور ۴۰: ۱ – ۲ می‌‌خوانیم: ۱ با صبر و شکیبأیی انتظارِ خداوند را کشیدم، و او بسوی من توجه نمود و فریادم را شنید.
۲ او مرا از چاهِ هلاکت و از گل و لجن بیرون کشید و در بالای صخره گذاشت و جای پایم را محکم ساخت.
در رومیان ۵: ۳ – ۵ می‌‌خوانیم: ۳ ………… وقتی با مشکلات زندگی و سختی‌های روزگار نیز روبرو می‌شویم، باز خوشحال هستیم زیرا می‌دانیم این سختی‌ها به خیر و صلاح ما هستند چون به ما می‌آموزند که صبر و تحمل داشته باشیم.
۴ صبر و تحمل نیز باعث رشد و استحکام شخصیت ما می‌شود و به ما یاری می‌کند تا ایمانمان به خدا روز بروز قوی‌تر گردد. چنین ایمانی سرانجام امید ما را نیز نیرومند و پایدار می‌سازد،
۵ تا بتوانیم در برابر هر مشکلی بایستیم و اطمینان داشته باشیم که هر پیش آمدی به خیر و صلاح ماست، زیرا می‌دانیم که خدا چقدر نسبت به ما مهربان است. ما این محبت گرم او را در سراسر وجود خود احساس می‌کنیم، زیرا او روح‌القدس را به ما عطا فرموده تا دلهای ما را از عشق و محبتش لبریز سازد.
عزیزان، از شما دعوت می‌‌کنم تا در پایانِ این مطالعه در کلام خدا، با او گفتگو کنیم.
خداوند، پدرِ آسمانی مهربانم، از تو سپاسگزارم که امروز راهِ غلبه بر عجله و کم تحملی را به من یاد دادی.
خداوند، از تو سپاسگزارم که در ایمانم به عیسی مسیح گناهانم را می‌‌بخشی و به من حیاتِ نو ابدی عطا می‌‌کنی.
خداوند، از تو سپاسگزارم که در ایمانم به عیسی مسیح، مرا به فرزند خواندگی بر می‌‌گزینی.
خداوند، از تو سپاسگزارم که به خاطرِ ایمانم به عیسی مسیح، حال روحِ مقدست روح القدس، تا لحظه‌ای که من زنده هستم در من بسر می‌‌برد.
خداوند، من اعتراف می‌‌کنم که انسانی عجول و کم تحمل هستم؛ عجله و کم تحملی ام، بارها و بارها زندگی من را تلخ و دشوار نموده.
خداوند، من همچنین اعتراف می‌‌کنم که با عجله و کم تحملی ام، بسیاری را رنجانده ام.
از تو در خواست می‌‌کنم در نامِ عیسی مسیح مرا ببخشی و به من کمک کنی، تا مبدل به انسانِ صبور و پر تحملی بشوم.
خداوند، به من کمک کن تا در روز‌های تاریک و دشوارِ زندگیم، کاملا به تو اعتماد و توکل داشته باشم و برای انجامِ هیچ کاری عجله نکنم.
خداوند، من تمامِ وجودم را به تو تسلیم می‌‌کنم.
من ایمان دارم که تو از همین لحظه شروع به کمک به من می‌‌کنی تا هر روزه بیشتر و بیشتر صبر و تحمل را در خودم پرورش دهم.
خداوند، پدرِ آسمانی مهربانم، باز هم از تو سپاسگزارم که به در خواستِ من گوش می‌‌دهی و به من کمک می‌‌کنی.
خداوند، مرا به آن شخصیتی مبدل کن که با صبر و تحمل در ارادهٔ مقدسِ تو زندگی می‌‌کند و نور و نمک تو در این جهان است.
در نامِ قدوسِ عیسی مسیح دعا می‌‌کنم، آمین!
نویسنده، کوروش باقری