آیهٔ کلیدی: انجیلِ اولِ یوحنا ۴: ۱۶
۱۶ ما می‌دانیم که خدا چقدر ما را دوست می‌دارد، زیرا گرمی محبت او را چشیده‌ایم. ما محبت او را باور می‌کنیم. خدا محبت است! و هر که با محبت زندگی می‌کند، با خدا زندگی می‌کند و خدا در وجود اوست. آمین!
دوستِ خوبِ من، آیا شما محبتِ بی‌ قد و شرطِ خداوند را براتون می‌‌شناسید؟
آیا با تمامِ وجودتون باور دارید که خداوند بی‌ قید و شرط دوستتون داره و مایله به شما محبت کنه؟
یا که، چالش‌ها و مشکلاتِ روزانهٔ زندگی موجب شده ا‌ند تا شما محبتِ بی‌ مانندِ خداوند را نشناسید و فکر کنید که او دوستتون نداره؟
آیا شما به خاطرِ اونچه که دلتون می‌‌خواسته داشته باشید ولی‌ هنوز بهش نرسیده اید، از خداوند عصبانی هستید و باور ندارید که او چقدر دوستتون داره و می‌‌خواد بهتون محبتِ خودش را نشون بده؟
عزیزان، تعبیرِ هر کدام از ما از معنای واقعی “محبت”، با هم فرق می‌‌کنند.
هر کدام از ما، “محبت” را به گونه‌ای می‌‌شناسیم و اون را تعبیر می‌‌کنیم که در گذشته تجربه کرده ایم.
بیشترِ ما، وقتی کلمهٔ “محبت” را می‌‌شنویم، سریع فکر می‌‌کنیم که “محبت یک احساس یا واکنشِ شرطی هست.
یا فکر می‌‌کنیم “محبت”؛ یک احساس و واکنشِ ناپایداری هست.
یا فکر می‌‌کنیم، “محبت” به آسونی کم و زیاد میشه، یا به کلی از بین میره و اصلا نمیشه روش حساب کرد.
یا فکر می‌‌کنیم، “محبت” به خاطرِ سؤ استفادهٔ دیگران از ماست و حتما کلک و دغلی در کاره.
دوستِ خوبِ من، شما وقتی کلمهٔ “محبت” را می‌‌شنوید، چه احساسی بهتون دست می‌‌ده؟
شما وقتی کلمهٔ “محبت” را می‌‌شنوید، چه کس یا کسانی در ذهنتون نقش می‌‌بندند؟
تعبیر شما از “محبت” چی هست؟
آیا شما خودتون را انسانِ با محبتی نسبت به دیگران می‌‌دونید؟
دوستِ خوبِ من، یوحنا یکی از شاگردانِ عیسی مسیح، یک تصویرِ بسیار روشن و کاملی را از معنای واقعی “محبت” به ما نشون می‌‌ده.
محبتی که با تمامِ محبت هایی که من و شما دیده و شنیده ایم فرق می‌‌کنه و با اونها قابلِ مقایسه نیست.
این تصویرِ بی‌ مانند، این محبتِ واقعی را یوحنا در اولِ یوحنا ۴: ۹ به ما نشون می‌‌ده.
۹ خدا با فرستادن فرزند یگانه خود به این جهان گناه آلود، محبت خود را به ما نشان داد؛ بلی، خدا او را فرستاد تا جان خود را در راه ما فدا کند و ما را به زندگی ابدی برساند. آمین!
عزیزان، دقت کنید.
این محبتی نیست که نشه اون را بدست آورد.
این محبتی نیست که ناپایدار باشه، شرطی باشه یا بخواد از ما سؤ استفاده کنه.
محبتی که عیسی مسیح با هدیه دادنِ جانِ خود به جای ما بر روی صلیب به ما ثابت نمود؛ والاترین، خالصترین، پر معنا‌ترین و استوار‌ترین محبت هست!
بله دوستِ خوبِ من، محبتِ عیسی مسیح برای ما؛ به معنای واقعی کلمه بی‌ قید و شرطه!
محبتِ عیسی مسیح برای ما؛ سخاوتمنده!
محبتِ عیسی مسیح برای ما؛ شفا دهنده هست!
محبتِ عیسی مسیح؛ همیشه بهترین‌ها را برای ما منظور داره!
محبتِ عیسی مسیح در دسترسِ ماست.
ما فقط باید محبتِ او را برای خودمون از او دریافت کنیم.
دوستِ خوبِ من، دقت بفرما.
شما مجبور نیستید از خداوند عصبانی باشید یا از او در ترس بسر ببرید، چرا که در شرایطِ دشواری بسر می‌‌برید.
روبرو بودنِ شما با شرایطِ دشوار و مشکلات، دلیلِ غضبِ او بر شما و یا بی‌ محبتی او نسبت به شما نیستند.
ما باید این حقیقت را از صمیمِ قلب و با تمامِ وجودمون بپذیریم!
شاید این سوال برای شما بوجود بیاد که، چرا؟
چرا ما باید از صمیمِ قلب و با تمامِ وجودمون بشناسیم و بپذیریم که خداوند، ما را بی‌ قید و شرط دوست داره و محبت می‌‌کنه؟
پاسخِ به این سوالِ بسیار مهم را هم ما باز در کلامِ خدا پیدا می‌‌کنیم.
در رومیان ۸: ۲۸ – ۳۹ پولسِ رسول نویسندهٔ این قسمت از آیاتِ معروف در کلامِ خدا می‌‌نویسد.
۲۸ و ما می‌دانیم که خدا همه چیزها را برای خیریت کسانی بکار می‌برد که او را دوست دارند و فرا خوانده شده‌اند تا خواست او را انجام دهند.
۲۹ زیرا خدا که از ابتدا می‌دانست چه کسانی به سوی او خواهند آمد، چنین اراده فرمود که اینان به شباهت فرزندش درآیند، تا مسیح فرزند ارشد باشد و آنان، برادران او.
۳۰ پس هنگامی که ما را برگزید، ما را به نزد خود فرا خواند؛ و چون به حضور او آمدیم، ما را «بی گناه» بحساب آورد و وعده داد که ما را در شکوه و جلال خود شریک سازد!
محبت قابل اعتماد مسیح
۳۱ پس در مقابل تمام این چیزهای عالی، چه بگوییم؟ اگر خدا با ماست، چه کسی می‌تواند بضد ما باشد؟
۳۲ در جایی که خدا حتی فرزند خود را از ما دریغ نکرد بلکه او را فرستاد تا در راه همه ما قربانی شود، آیا همه چیزها را به ما نخواهد بخشید؟
۳۳ اکنون که خدا ما را برای خود برگزیده است، دیگر چه کسی جرأت خواهد کرد بر ما اتهامی وارد آورد؟ آیا خود او؟ هرگز! چون اوست که ما را بخشیده و ما را به حضور خود پذیرفته است.
۳۴ پس دیگر چه کسی می‌تواند ما را محکوم نماید؟ آیا مسیح؟ نه! چون اوست که در راه ما مرد و زنده شد و اکنون در بالاترین مقام، در کنار خدا نشسته است و برای ما شفاعت می‌کند.
۳۵ بنابراین، چه اتفاقی ممکن است سبب شود که مسیح دیگر ما را محبت نکند؟ زمانی که ناراحتی و مصیبتی پیش می‌آید، و یا سختی و جفایی روی می‌دهد، آیا علت آن اینست که مسیح دیگر ما را دوست ندارد؟ و یا زمانی که در گرسنگی و تنگدستی هستیم و یا با خطر و مرگ روبرو می‌شویم، آیا اینها نشان دهنده اینست که خدا ما را ترک گفته است؟
۳۶ هرگز! زیرا کتاب آسمانی می‌فرماید که ما باید آماده باشیم تا بخاطر خدا هر آن با مرگ روبرو شویم. ما همچون گوسفندانی هستیم که برای سر بریدن می‌برند.
۳۷ اما با وجود تمام اینها، پیروزی کامل و قطعی همواره از آن ماست! چگونه؟ به یاری عیسی مسیح که آنقدر ما را محبت کرد که جانش را در راه ما فدا ساخت!
۳۸ زیرا من یقین می‌دانم که هیچ چیز نمی‌تواند محبت مسیح را از ما باز دارد. نه مرگ، نه زندگی، نه فرشتگان و نه قدرتهای جهنم، هیچیک قدرت چنین کاری را ندارند. حوادث امروز و نگرانیهای فردا نیز قادر نیستند خللی در این محبت وارد کنند.
۳۹ در اوج آسمان و در عمق اقیانوسها، هیچ موجودی نمی‌تواند ما را از محبت خدا که در مرگ فداکارانه خداوند ما عیسی مسیح آشکار شده، محروم سازد. آمین!
دوستِ خوبِ من، خدا واقعا ما را دوست داره و به ما محبت می‌‌کنه.
دقت بفرمأیید.
خداوند، دانای مطلق و قادرِ مطلقی هست که از همه چیز – در همه جا – در تمامی زمان‌ها کاملا آگاهی داره.
با آگاهی از این مهم، باید بپذیریم که شرایطِ زندگی من و شما، شرایطِ روحی جسمی و روانی من و شما، نیاز‌ها و خواسته هامون هم از او پنهان نیستند.
هر رخ دادی که در زندگی من و شما به وقوع می‌‌پیونده، هر شرایطی که ما در طولِ زندگیمون با اونها مواجه میشیم، از آگاهی و خواستِ الهی خداوند عبور می‌‌کنند.
بله، هیچ چیزی به خودی خود و بدونِ آگاهی کامل و اجازهٔ الهی خداوند، به زندگی من و شما وارد نمی شند.
این را ما از درکِ صحیح از رومیان ۸: ۲۸ می‌‌پذیریم.
۲۸ و ما می‌دانیم که خدا همه چیزها را برای خیریت کسانی بکار می‌برد که او را دوست دارند و فرا خوانده شده‌اند تا خواست او را انجام دهند.
عزیزان، از شما دعوت می‌‌کنم تا در پایانِ این مطالعه در کلامِ خدا، با او گفتگو کنیم.
خداوند، از تو سپاسگزارم که مرا در ارادهٔ الهی خودت آفریده‌ای و بسیار دوست داری.
خداوند، از تو سپاسگزارم که مشتاقی همواره به من محبت کنی.
خداوند، از تو سپاسگزارم که نمونهٔ محبتِ واقعی را بر روی صلیبِ جلجتا برای من به اثبات رساندی.
خداوند، از تو سپاسگزارم که معنای محبت واقعی را با اهدای جانِ خودت به جای من، به من آموختی.
خداوند، از تو سپاسگزارم که محبتِ تو، شرطی و ناپایدار نیست.
خداوند، از تو سپاسگزارم که محبتِ تو بدست آوردنی هست و من می‌‌توانم با ایمانم به تو این محبت را تجربه کنم.
خداوند، از تو سپاسگزارم که دانای مطلق و قادرِ مطلقی هستی‌ که از همه چیز در همه جا کاملا آگاهی.
خداوند، من ایمان دارم که تو از تمامی شرایطِ زندگی من، از تمامی نیاز‌های من، از تمامی شرایطِ روحی، روانی و جسمی من نیز به خوبی آگاهی.
خداوند، من ایمان دارم که قادری تا برای من مهیا کنی، مرا شفا دهی و مشکلاتم را حل کنی.
خداوند، به من کمک کن، تا بتوانم دیگران را مانندِ تو بی‌ قید و شرط دوست بدارم و به آنها محبت کنم.
خداوند، من تمامِ جوانبِ زندگی‌ام را کاملا به تو تسلیم می‌‌کنم.
خداوند عیسی مسیح، من به تو و محبتِ تو برایم در همین لحظه ایمان می‌‌آورم.
به قلب و زندگی من بیا و به من کمک کن، تا در ارادهٔ تو زندگی و به دیگران محبت کنم.
در نامِ عیسی مسیح دعا می‌‌کنم، آمین!
نویسنده، کوروش باقری