کمک کننده به ما در دعاهایمان

رومیان ۸: ۲۶ – ۲۷

کمک روح خدا

۲۶ به این وسیله ، یعنی بوسیله ایمان ما، روح خدا ما را در مشکلات زندگی و در دعاهایمان یاری می دهد، زیرا ما حتی نمی دانیم چگونه و برای چه باید دعا کنیم . اما روح خدا با چنان احساس عمیقی از جانب ما دعا می کند که با کلمات قابل توصیف نیست ؛

۲۷ و خدا که از دل ما باخبر است ، می داند که روح القدس چه می گوید، زیرا آنچه که او بجای ما دعا می کند، طبق خواست خداست .

ما ایمانداران به مسیح در دعا‌هایمان به کمک روح القدس نیاز داریم.

در مسیر رشد روحانی خود؛

۱ – زمانهایی را تجربه می‌‌کنیم که، “قادر به پیدا کردن کلمات مناسب به هنگام دعا نیستیم.”

۲ – زمانهایی را تجربه می‌‌کنیم که، “قادر به درک اراده خداوند و پاسخ او به دعایمان نیستیم.”

۳ – زمانهایی را تجربه می‌‌کنیم که، “نمیتوانیم نحوهِ عملکرد خدا را در زندگیمان درک کنیم.”

۴ – همچنین، در مسیر رشد روحانی خود در زندگی، “گاهی ما از درک پیچیدگی شرایطی که در آن قرار میگیریم در می‌‌مانیم.”

اینگونه تجربه‌ها در هنگام دعا برای تمام ایمانداران به مسیح یک امر معمولی است.

بله، این امری معمولی است که ما وقتی از پیچیدگی شرایطی حیران شده ایم، یا در استرس و کلافگی بسر می‌بریم، قادر به پیدا کردن کلمات مناسب در هنگام دعا‌هایمان نباشیم.

بیأیید تا دو نمونهٔ دعا به هنگام مقابله با شرایط دشوار را در کلام خدا مورد مطالعه قرار دهیم.

نممونهٔ اول را در رومیان ۸: ۲۶ می‌‌خوانیم.

در این آیه به وضوح می‌‌بینیم نویسنده که پولس رسول می‌‌باشد به ضعف خود در دعا معترف است.

پولس رسول به حقیقت و در نهایت فروتنی می‌‌فرماید، “…زیرا ما حتی نمی دانیم چگونه و برای چه باید دعا کنیم.”

پولس رسول، یک نیاز بسیار بزرگی داشت.

او با اجازهٔ خداوند و بنا بر مشیت الهی او، دچار عارضه‌ای شده بود که وی به شدت از آن رنج میبرد.

پولس برای دریافت شفای خداوند و رهأیی از عارضهٔ دردناکی که بدان مبتلا بود، در نهایت عجز و احتیاج مبرم، سه مرتبه دعا کرد.

به کمک روح القدس بود که پولس فهمید که پاسخ خداوند به دعای وی این است که، آن‌ عارضهٔ دردناک را تحمل نماید.

برای روشن تر شدن مطلب، از شما دعوت می‌‌کنم تا آیات ۷ تا ۹ در فصل دوازدهمِ دوم قرنتیان را مطالعه کنیم.

۲قرنتیان ۱۲: ۷ – ۹

۷ اما برای آنکه از این مکاشفات خارق العاده و مشاهدات روحانی ، احساس غرور به من دست ندهد، خدا اجازه داد که عارضه ای همچون خار دربدنم بوجود آید. او اجازه داد فرستاده شیطان مرا رنج دهد و بدینوسیله مانع غرور من گردد. ۸ سه بار به خداوند التماس کردم که مرا از آن رهایی دهد. ۹ اما او هر بار خواهش مرا رد کرد و فرمود: “من با تو هستم و همین تو را کافی است ، زیرا قدرت من در ضعف تو بهتر نمایان می شود!” پس حال با شادی به ضعفهای خود می بالم . شادم از اینکه زندگی ام قدرت مسیح را نمایان می سازد، و نه توانایی ها و استعدادهای خودم را.

نمونهٔ دوم دعا به هنگام روبرویی با چالشی جانکاه را در کلام خدا، انجیل متی ۲۶: ۳۹ مطالعه می‌‌کنیم.

این دعایی است که عیسی مسیح شب قبل از مصلوب شدن به پدر آسمانی خود گفت.

در انجیل متی ۲۶: ۳۹می‌‌خوانیم که:

۳۹ سپس کمی دورتر رفت و بر زمین افتاد و چنین دعا کرد: «پدر، اگر ممکن است ، این جام رنج و عذاب را از مقابل من بردار؛ اما نه به خواهش من بلکه به خواست تو. »

مسیح کاملا مصمم بود که امر پدر آسمانی خود را اطاعت نماید و جان خود را برای تاوان گناهان تمام انسانها یک بار برای همیشه داوطلبانه هدیه کند.

اما دانستن شدت درد عظیمی که وی می‌‌بایستی متحمل می‌‌شد، او را وا داشت تا به حضور پدر آسمانی خود آنگونه دعا نماید.

عزیزان، پدر آسمانی ما به خوبی آگاه بود که ما برای دعا به حضور او به کمک احتیاج خواهیم داشت.

ما با درک محدود انسانیمان، هرگز قادر به دانستن همهٔ چون و چرا هایی که در زندگی با آنها روبرو می‌‌شویم نخواهیم بود.

اما روح القدس، روح مقدس خداوند، کاملا از تمام شرایط و نیاز‌های ما آگاهه.

او تمام تصویر زندگی ما را از اول تا به آخر می‌‌داند و می‌‌بیند.

با همین آگاهی کامل و مقدّس الهی است که روح القدس، نیاز‌های ما را به پدر می‌‌گوید.

او به بهترین وجه ممکن از جانب ما به حضور خدا دعا می‌‌کند.

پایان