سفرهٔ شفای بشریت

انجیل لوقا ۲۲: ۷ – ۲۰

تدارک شام فصح

۷ روز عید فطیر که در آن قربانی فصح بایستی ذبح شود فرا رسید، ۸ عیسی، پطرس و یوحنا را با این دستور روانه کرد: «بروید و شام فصح را برای ما تهیه کنید تا بخوریم‌‌.» ۹ آنها پرسیدند: «کجا میل داری تدارک ببینیم‌؟»

۱۰ عیسی پاسخ داد: «گوش بدهید، به محض اینکه به شهر قدم بگذارید مردی با شما رو به رو خواهد شد که کوزه آبی حمل می‌کند‌. به دنبال او به داخل خانه‌ای که او می‌رود بروید‌. ۱۱ و به صاحب آن خانه بگویید استاد می‌گوید آن اتاقی که من با شاگردانم فصح را در آنجا خواهم خورد کجاست؟ ۱۲ او اتاق بزرگ و مفروشی را در طبقه دوم به شما نشان می‌دهد‌. در آنجا تدارک ببینید‌‌.» ۱۳ آنها رفتند و همه چیز را آن طور که او فرموده بود مشاهده کردند و به این ترتیب تدارک فصح را دیدند‌.

شام آخر

۱۴ وقتی ساعت معین فرا رسید عیسی با رسولان سر سفره نشست ۱۵ و به آنان فرمود: «چقدر مشتاق بودم که پیش از مرگم این فصح را با شما بخورم‌. ۱۶ به شما می‌گویم تا آن زمان که این فصح در پادشاهی خدا به کمال مقصود خود نرسد دیگر از آن نخواهم خورد‌‌.» ۱۷ بعد پیاله‌ای به دست گرفت و پس از شکرگزاری گفت: «این را بگیرید و بین خودتان تقسیم کنید، ۱۸ چون به شما می‌گویم از این لحظه تا آن زمان که پادشاهی خدا فرا رسد من دیگر شراب نخواهم خورد‌‌.» ۱۹ همچنین کمی نان برداشت و پس از شکرگزاری آن را پاره کرد و به آنان داد و فرمود: «این بدن من است که برای شما تسلیم می‌شود‌. این کار را به یادبود من انجام دهید‌‌.» ۲۰ به همین ترتیب بعد از شام پیاله‌ای را به آنان داد و فرمود: «با خون خود که برای شما ریخته می‌شود پیمان تازه‌ای بسته‌‌ام و این پیاله نشانه آن است‌. آمین.

دوستان، عیسی مسیح در طی مراسم “شام آخر” در شب “عید فصح”، به خوبی آگاه بود که چه واقعه‌ای برای او در شرف وقوع می‌‌بود.

عیسی مسیح در آن شب، نزدیک شدن تاریکی و مرگش را احساس می‌‌نمود.

با این وجود، او خود را منزوی ننمود و از مردم گوشه گیری نکرد.

در عوض، عیسی مسیح برگزید تا ساعات آخر عمر زمینی خود را با دوستانش – در کنار سفره‌ای که مملو از مفاهیم روحانی و نان و شراب بود سپری کند.

عیسی مسیح مشتاق بود تا لحظات آخر عمر زمینی خود را با کسانی که دوستشان داشت سپری کند.

شستن پاهای شاگردان

۱ یک روز قبل از عید فصح بود‌. عیسی فهمید که ساعتش فرا رسیده است و می‌بایست این جهان را ترک کند و پیش پدر برود‌. او که همیشه متعلقان خود را در این جهان محبت می‌نمود، آنها را تا به آخر محبت کرد‌. انجیل یوحنا ۱۳: ۱

عزیزان، در انجیل لوقا ۲۲: ۷ – ۲۰، (آیات اولیهٔ این تعلیم) خواندیم که لوقای رسول به دقت حضور خداوندمان عیسی مسیح با شاگردانش در اجرای مراسم شام آخر (عید فصح) در بالا خانه‌ای را تشریح می‌‌فرماید.

عزیزان، عیسی مسیح و شاگردانش آن شب خوراکی را با هم مشترکاً خوردند که به “شام صدر” یا “عید صدر” در میان قوم یهود (اسرائیل) شناخته شده بود.

مواد خوراکی این شام و اجرای این نیایش در میان قوم یهود، به طور سمبولیک (نمادین)، معرف و به یاد آورندهٔ عمل عظیم و پر رحمت خداوند برای قوم اسرائیل در گذشته بود.

خوردن این شام به قوم اسرائیل یاد آور این مهم بود که؛ “خداوند قوم اسرائیل را از اسارتِ بردگی در مصر آزاد فرموده بود.”

این شام همچنین یاد آور این به قوم اسرائیل بود که، “چگونه خداوند نیروهای نظامی فرعون را در هم کوبید و قوم اسرائیل را تا رسیدنشان به سرزمین موعود همراهی نمود.”

هر ساله در مراسم عید فصح، خانواده‌‌های یهودی ماجرای چگونگی آزادیشان از بردگی در مصر توسط خداوند و همراهی خداوند در راه رسیدن به سرزمین موعود را به هم یاد آوار می‌‌شدند.

اجرای این مراسم به آنها این یاد آوری را داشت که، “خداوند کارش با قوم اسرائیل به اتمام نرسیده، بلکه خداوند دوباره آنها را از نظر روحانی درمان خواهد فرمود.”

با این وجود، شرکت مسیح در شام خوردن با شاگردان ساعاتی قبل از مصلوب شدنش؛ “منعکس کنندهٔ تاریخ قوم اسرائیل بود” و “در هم آمیختن قول‌های مستحکم خداوند به آنها.”

عزیزان، با مطالعهٔ کلام خدا در عهد جدید می‌‌آموزیم که چگونه شاگردانی که با عیسی مسیح در شام آخر شرکت داشتند در آینده‌ای نزدیک، برای مدتی دچار ترس و وحشت شده و در سر در گمی بسر بردند.

شاگردان عیسی مسیح، حیرت زاده از واقعهٔ فجیع و شرم آور صلیب، در وحشت فراوان خود متحمل توهین و خشونت‌های بسیار قوم اسرائیل قرار گرفتند.

آنها تلاش می‌‌گردند تا با هر ‌چیزی که به آنها بگوید که عیسی مسیح از بین نرفته و ماموریت او بیهوده نبوده، امیدی در خود بوجود آورند.

اما عیسی مسیح با شاگردان خورده و نوشیده بود و برای آنها توضیح داده بود که وی بدن خود را برای شفای آنها هدیه خواهد نمود.

عزیزان، تقدیم نان و شراب عیسی مسیح به دلیل دیگری نیز بود؛ و آن این که؛ “مرگ داوطلبانهٔ وی نبوت اشعیای نبی را تصویب فرماید.”

این نبوت که، برای شفا یافتن ما – “عیسی مسیح باید مجروح می‌‌شد.”

اشعیا ۵۳: ۵

۵ امّا به خاطر گناهان ما، او مجروح شد و به خاطر شرارتهای ما، او مضروب گردید. و به خاطر دردی که او متحمّل شد، شفا یافتیم و به خاطر ضربه‌هایی که او تحمّل کرد، سالم شدیم. آمین.

شاگردان در آن شب قادر به درکِ گفتهٔ عیسی مسیح نبودند.

اما حال ما می‌‌دانیم که گفتار و عمل عیسی مسیح در مراسم شام آخر قولِ این بود که وی جان خود را برای پرداخت تاوان تمام گناهان بشر یکبار برای همیشه خواهد داد!

عیسی مسیح به قول خود عمل نمود و راه رستگاری انسان گناهکار را به سوی رستگاری و حیات ابدی در نزد خود گشود.

دوست من، عکس العمل شما در مقابل این محبت مسیح برایتان چیست؟

آرامش و فیض عیسی مسیح خداوند همواره با شما باشد!

کوروش باقری

Amen

bar Article #310 www.radioaramesh.org نویسنده: کورش باقری