گامهایی کوچک به سو ی سرنوشتی بزرگ
2 می 2014
بهشت خانه ابدی ماست!
2 می 2014مزامیر ۱۱۹: ۶۷ – ۷۲
۶۷ پیش از اینكه تـو مرا تنبیه كنی، من گمراه بـودم، اما اینك پیـرو كلام تو هستم.
۶۸ تو نیك هستـی و نیكی میكنی! احكام خود را به من بیاموز!
۶۹ متكبران دروغها درباره من میگویند، اما من از صمیم قلب مطیع اوامر تو هستم.
۷۰ آنها از فرط تنپروری عقل و شعور خود را از دست دادهاند، اما من از احكام تو لذت میبـرم.
۷۱ تو مرا تنبیه كردی و این به نفع من تمام شد، زیـرا باعث شد احكام تـو را بیـاموزم.
۷۲ كلام تو بـرای مـن از تمـام زر و سیـم دنیـا باارزشتـر اسـت.
یکی از اولین کارهایی که بیشتر مردم در زمان سختیها و مواجه شدن با چالشهای خود انجام میدهند این است که،
دیگران را محکوم نموده و مقصر و مصبب مشکلات خود بدانند.
بله متاسفانه بسیاری با اینگونه طرز فکر خودخواهانه و اشتباه روزهای زندگی خود را سپری میسازند.
دیدگاه اینگونه افراد نسبت به پستی و بلندیهای زندگی بدین گونه است که میاندیشند، “اگر زندگی بر وفق مرادم نیست
– اگر کمبود و یا مشکلات فراوانی دارم، همهٔ اینها فقط تقصیر کسان دیگری است”.
این افراد برای چگونگی شرایط زندگی خود، هیچگونه احساس مسولیتی نمی کنند.
این تلاش برای مقصر دانستن دیگران برای چگونگی شرایط زندگی خود، راه به جایی نمی برد و تلاشی است بس عبث
و بیهوده.
تلاشی عبث و بیهوده برای نپذیرفتن مسئولیت از خود.
حقیقت تلخ این است که، یکی از مصببین اصلی وجود مشکلات در زندگیهای ما، و این که چرا زندگی ما آن شادی و
برکت واقعی را ندارد، خودمان هستیم!
این یک درس بسیار دشواری است که همهٔ ما بایستی به خوبی آن را بیاموزیم.
و آن این که، ما خود به نوعی مصبب اصلی تمام گرفتاریهایمان میباشیم!
حضرت داود نیز از این امر مستثنی نبود.
آیات ۶۷ تا ۷۲ در مزمور ۱۱۹ در کلام خدا، درد سر و کلنجار حضرت داود را در کشمکش با این مشکل خاص بیان
میفرماید.
داود در این آیات میفرماید) : مزمور ۱۱۹: ۶۷ – ۷۲(
۶۷ پیش از اینكه تـو مرا تنبیه كنی، من گمراه بـودم، اما اینك پیـرو كلام تو هستم.
۶۸ تو نیك هستـی و نیكی میكنی! احكام خود را به من بیاموز!
۶۹ متكبران دروغها درباره من میگویند، اما من از صمیم قلب مطیع اوامر تو هستم.
۷۰ آنها از فرط تنپروری عقل و شعور خود را از دست دادهاند، اما من از احكام تو لذت میبـرم.
۷۱ تو مرا تنبیه كردی و این به نفع من تمام شد، زیـرا باعث شد احكام تـو را بیـاموزم.
۷۲ كلام تو بـرای مـن از تمـام زر و سیـم دنیـا باارزشتـر اسـت.
مطالعهٔ سخنان داود در این قسمت از مزمور، به ما میگوید که وی فروتنانه این حقیقت را پذیرفت که، مشکلات و
چالشهأیی که در زندگی برایش بوجود آمده بود، “به خاطر قلب و فکر به دور از خدای در درونش بود”.
دوستان- مشکلات و چالشهای زندگی ما میتوانند همانند ابزاری بسیار موثر و مفید برای صیقل دادن شخصیّت ما
توسط خداوند مورد استفاده قرار گیرند.
شاید در اینجا برای شما سوالی به وجود آید.
و آن این که، چرا خداوند اجازه میدهد تا ما گاهی در شرایطی بسیار دردناک با مشکلاتی روبرو گردیم؟
جواب میتواند این باشد که، “خداوند اجازه میدهد تا ما مشکلات و چالشهأیی را تجربه کنیم زیرا که آنها نتیجهٔ گناهان
– سر کشی و نا فرمانی های ما از وی میباشند”.
او بدین وسیله حاصل و پی آمد سر کشی و گناه ما را از وی به یادمان میآورد.
با این عمل خود خداوند به ما کمک میکند تا دیگر نسبت به او گناه نورزیده و سر کشی ننموده تا اینگونه مشکلات و
عذابها را تجربه نکنیم.
داود این حقیقت را به خوبی آموخت.
زیرا که وی در آیهٔ ۷۱ میفرماید:
۷۱ تو مرا تنبیه كردی و این به نفع من تمام شد، زیـرا باعث شد احكام تـو را بیـاموزم.
قسمت دوم آیه محافظت ما را از مشکلات آینده بیان مینماید.
……….زیـرا باعث شد احكام تـو را بیـاموزم.
دوست گرامی، اگر شما خود را در مشکلات مییابید، شاید خداوند میخواهد توسط این شرایط به شما چیزی بگوید.
اجازه بده تا قلب شما آنچه را که خداوند مایل است به شما بیاموزد بشنود.
***************************************************************************
آیا به عیسی مسیح به عنوان نجات دهنده شخصی خود اعتماد کرده اید؟
آیا مشتاق داشتن یک رابطه شخصی با کسیکه شما را خلق فرموده و همواره دوست میدارد می باشید؟
برای شروع رابطه ای شخصی با خالق پر محبت خود می توانید اینگونه شروع کنید:
پدر آسمانی، من اعتراف می کنم که گناهکارم و احتیاج به بخشش تو دارم .
من ایمان می آورم که عیسی مسیح تاوان گناهان مرا با مرگ داوطلبانه خود بر روی صلیب تماما پرداخت.
من احتیاج به فیض تو دارم .
قلب و زندگی ام را به تو تقدیم می کنم، به من نشان بده چگونه برای تو زندگی کنم.
به خانواده خداوند خوش آمدید!
لطفا سوالات، نظرات و پیشنهادات محترمتان را به وسیلهٔ:
info@radioaramesh.org
radioaramesh@shaw.ca
با ما در میان بگذارید.
پایان