امثال ۱۶:۹
۹ انسان در فكر خود نقشه‌ها می‌كشد، اما خداوند او را در انجام آنها هدایت می‌كند.
آیا شما انسان صبوری هستید؟
هیچ انسانی صبر کردن را دوست ندارد، اما آیا تا کنون از خودتان پرسیده اید چرا؟
دلیل دشوار بودن صبر برای ما این است که ما را متوجه این مهم میگرداند که کنترل همه چیز را در
اختیار نداریم.
در خارج از قدرت و توانایی ما یک شخص یا چیز دیگری بر اوضاع و احوال ما و این جهان تسلط دارد!
با درک و شعور انسانی ما خود میتوانیم برای توقف‌ها و تاخیرهای واضح و کوتاه مدت که روزانه با
آنها برخورد می‌کنیم جواب داشته باشیم.
قدرت درک، فهم و شعور انسانی ما وقتی چراغ قرمز را در چهار راهی میبینیم به ما میگوید که حال
ما باید مدتی بایستیم.
و یا وقتی در فروشگاهی به هنگام خروج برای پرداخت اجناسی که خریده ایم با صف طولانی بر
می‌‌خوریم، باز شعور انسانی ما به ما میگوید که حال می‌بایست صبور باشیم و مدتی را با حوصله در
آن صف طولانی بگذرانیم.
ولی اگر ما به خدا ایمان داریم و او را خدایی قادرمطلق – حاضر مطلق (در همه جا ) و دانایی
عالم بر همه چیز در این جهان می‌‌دانیم، به این حقیقت نیز ایمان داریم که نهایتاً او خدایی مهربان، یکتا و دانایی مطلق است که موجب این تاخیر‌ها می‌‌گردد.
چه تاخیر‌هایی ملموس، ساده و قابل توضیح، مانند صبر پشت چراغ قرمز یا صبر در صف طولانی
فروشگاه و چه صبر‌هایی که ما در زندگی خود با آنها مواجه هستیم، همه را خداوند ما موجب شده و
در هرکدام از آنها برای خیریت ما حکمتی الهی نهفته شده است!
پس می‌‌پذیریم که خداوند ، تمام امور کوچک و بزرگ این جهان را و همینطور لحظه لحظه عمر ما را
در قدرت تسلط و کنترل خود دارد.
این حقیقت به ما می‌آموزد که در هر صبری ما منتظر خواست و عمل خداوند هستیم تا در زمانی که
خود صلاح می‌داند، واکنشصحیحرا نشان بدهد.
ما به کرات شنیده ایم که می‌‌گویند با تکیه بر خداوند صبر کن، منتظر عمل او باش.
گاهی به اشتباه تصور می‌کنیم که منتظر عمل خداوند شدن و با او صبر کردن به معنای دریافت جواب
یک درخواست مهم ماست یا هدایت او در زمان تصمیم گیری برای یک اقدام بسیار حیاتی در زندگیمان.
با خداوند صبر کردن و منتظر اقدام او شدن تنها منحصر به جواب دادن دعاهای ما و هدایت‌های الهی
او در مواقعی که ما کاملا درمانده و محتاج هستیم نیست.
بلکه باید با خداوند در همهٔ موارد زندگی روزانه، چه کوچک و چه بزرگ صبر کنیم.
باید ارادهٔ خداوند و حضور الهی او را در همهٔ امور زندگیمان پذیرفته و با او روزانه گام برداریم.
باید به یاد داشته باشیم و بپذیریم که در زمان‌هایی که اوضاع بسیار کند و راکد شده و گویی هیچ چیز بهآن صورتی که ما انتظار داریم پیش نمی‌‌رود خداوند آگاه است و دست او در کار است.
گاهی شرایط کند و حتی راکد اطراف ما، ما را کلافه می‌‌کند ولی باید به خواست خداوند و مشیت
الهی او در این صبرهای کوچک و بزرگمان ارجحیت بنهیم.
در زندگی روزانه مسیحی صبور بودن و با خداوند همگام بودن اهمیتی بسیار حیاتی دارد.
اگر ما نیاموزیم و صبور نباشیم، ما هرگز قادر نخواهیم بود تا مطیع خواست و نقش خداوند بوده و
مطابق با آن نقشه مقدس او برای زندگیمان، زندگی کنیم.
اگر ما با تکیه به خداوند صبر نکنیم، در دعاهای خود نیز عجول خواهیم بود و درخواست‌های نا به
جایی را به حضور خداوند می‌بریم.
اگر ما در خداوند صبور نباشیم همچنان در یک حالت بی‌قراری و التهاب شدید به سر می‌بریم و در آن
صورت متاسفانه قادر نخواهیم بود تا آن آرامشی را که خداوند برای ما فرزندانش منظور داشته
روزانه دریافت کرده و تجربه نمائیم.
برای داشتن یک زندگی توام با آرامش و همگام بودن با خداوند برای زیستن در یک زندگی پرثمر و
پر از شادی و برکت که او ما را برای آن آفریده می‌بایست به خواست و اجازهٔ خداوند در صبرهای
طولانی و کوتاه مدت خود احترام گذارده و ارج بنهیم.
یک ایماندار به عیسی مسیح با اطمینان به حضور مقدس خداوند در درون خود، خداوند را همیشه در
تمام امور زندگی خویش در کار می‌بیند.
به جای کم حوصلگی، کلافگی، عصبانیت و حتی شاید تصمیمات عجولانه گرفتن، به یاد داشته باشید
خداوند، دانای مطلقی است که در هر صبری برای زندگی شما حکمتی الهی و پدرانه را منظور دارد.
خلاصه کلام:
به یاد داشته باشید تا زمانی که با یک صبر و تاخیری که مورد پسند و برنامهٔ طرح ریزی شده شما
نمی‌باشد، روبرو میشوید، اینمسئله خداوند را به تعجب نمی‌‌اندازد.
خداوند می‌خواهد به شما درس صبر بدهد و ایمانتان را به محبت ، حکمت و حکمیت او قویتر سازد.
خداوند در درجه اول مایل است تا شخصیت‌های شما را هر روزه بیشتر و بیشتر شبیه مسیح سازد.
اجازه بدهید تا خداوند با حکمیت پدرانه و الهی خودش شما را روزانه پاک و پاکتر ساخته و از آرامش
الهی خود ممّلو سازد.
لازمه این کار این است که زمان‌ها و برنامه ریزی‌های خود را با خداوند موزون سازیم.
————————————————————————————————
آیا به عیسی مسیح به عنوان نجات دهنده شخصی خود اعتماد کرده اید؟
آیا مشتاق داشتن یک رابطه شخصی با کسیکه شما را خلق فرموده و همواره دوست میدارد می باشید؟
برای شروع رابطه ای شخصی با خالق پر محبت خود می توانید اینگونه شروع کنید:
پدر آسمانی، من اعتراف می کنم که گناهکارم و احتیاج به بخشش تو دارم .
من ایمان می آورم که عیسی مسیح تاوان گناهان مرا با مرگ داوطلبانه خود بر روی صلیب تماما پرداخت. من احتیاج به فیض تو دارم .
قلب و زندگی ام را به تو تقدیم می کنم، به من نشان بده چگونه برای تو زندگی کنم.
به خانواده خداوند خوش آمدید!
لطفا سوالات، نظرات و پیشنهادات محترمتان را به وسیلهٔ:
info@radioaramesh.org
radioaramesh@shaw.ca
با ما در میان بگذارید.
پایان