سر چشمهٔ بدبختی‌های ما از کجاست؟

اشعیا ۴۵: ۵ – ۱۰

من خداوند هستم و غیر از من خدایی نیست. من به تو قدرت لازم را خواهم داد، هر چند هنوز مرا نمی‌شناسی. ۶ من این کار را می‌کنم تا همه مردم، – از سرتاسر جهان- بدانند که من خداوند هستم، و غیر از من خدایی نیست.

۷ من هم نور و هم تاریکی را آفریدم. من هم برکت می‌دهم و هم بلا نازل می‌کنم. من، خداوند، همه این چیزها را پدید می‌آورم. ۸ من پیروزی را از آسمان مانند باران نازل می‌کنم. زمین آن را می‌پذیرد و شکوفه‌های آزادی و عدالت از آن می‌روید. من، خداوند، همه این چیزها را به عمل می‌آورم.

۹ آیا یک ظرف گِلی که شبیه سایر ظروف است می‌تواند با سازنده خود بحث کند؟ آیا گِل می‌تواند از کوزه گر بپرسد او چه می‌کند؟ آیا کوزه می‌تواند از دست کوزه گر شکایت کند و بگوید او مهارت ندارد؟ ۱۰ آیا کسی جرأت می‌کند به والدین خود بگوید، چرا شما مرا این طور به وجود آورده‌اید؟

عزیزان، زمانی که ما بدبختی را در زندگی خود تجربه می‌‌کنیم، معمولاً به حیرت می‌‌افتیم و می‌‌پرسیم، “چرا خدا اجازه داد تا این بدبختی به زندگی من وارد شود؟”

می‌ گوییم، این برای من قابل فهم نیست که چرا خداوندِ مهربان اجازه داده تا من با یک چنین شرایط دشواری مواجه باشم؟

ما به طرق گوناگون سعی می‌‌کنیم تا شرایط بغرنج خودمان را با محبت و مهربانی که از خداوند می‌‌دانیم آشتی دهیم.

در فکر ما، خدای مهربان و پر محبت، نمی بایستی اجازه می‌‌داد تا چنین بدبختی به زندگی ما وارد شود.

دوست گرامی من، در یک چنین شرایطی برای خود داری از بیشتر عذاب بردن، نباید فیض و وفاداری خداوند را زیر سوال ببریم.

بلکه باید، سر چشمهٔ آن بدبختی را که به زندگی ما وارد شده به خوبی شناسأیی کنیم.

در این مطالعهٔ کوتاه، بر اساس تعالیم کلام خدا، به شناخت چهار سرچشمهٔ عمده‌ای که مسبب بدبختی‌های ما هستند می‌‌پردازم.

۱ – سر چشمهٔ اول بدبختی‌های ما می‌‌تواند، “دنیای سقوط کرده و در گناه باشد!”

دوستان، وقتی توسط نافرمانی آدم و حوا از خداوند، گناه وارد این جهان شد، درد و رنج و بدبختی و مصیبت را نیز با خود به همراه آورد.

اگر چه خداوند می‌‌توانست ما را از ارتکابِ گناه باز دارد، ولی‌ در آن‌ صورت، دیگر ما “ارادهٔ آزاد” نمی داشتیم.

بلکه ما همانند عروسکی که در خیمه شب بازی مورد استفاده قرار می‌‌گیرد عمل نموده بودیم و نه طبق خواست و ارادهٔ آزادی که خداوند به بشر داده است.

عزیزان، لطفاً دقت بفرمأیید.

اگر چه خداوند ما را از ارتکاب گناه باز نداشت، ولی‌ از طرف دیگر، او ما را در “انتخاب خود او” و “اطاعت از او” و “زیستن در ارادهٔ الهیش” نیز آزاد گذارد.

شاید جای تعجب باشد که چرا در زمان‌های دشوار از خداوند گله مندیم که چرا او ما را از ارتکاب گناه باز نداشته، در حالی که از خود سوال نمی کنیم که، “چرا ما در ایمان راسخ به او، و اطاعت از او در ارادهٔ الهی او سعی ننموده ایم.

۲ – دوّمین سر چشمهٔ بدبختی‌های ما می‌‌تواند، “اشتباهات خودمان باشند!”

گاهی ما با انجام اعمال احمقانه و یا گناه آلود، بدبختی را بر سر خودمان می‌‌آوریم.

دوست من، اگر خداوند قبل از هر عملِ ما که از حماقت یا گناه نشأت می‌‌گیرد جلو گیری نماید و مانع تجربهٔ دردناک آن اعمال ما گردد، دیگر ما هرگز درس‌های لازمه از زندگی را نخواهیم آموخت.

اگر خداوند اجازه ندهد تا ما نتیجهٔ اشتباهات خود را بچشیم، مبدل به ایمانداران بالغ نمی شویم و رشدی نیز در مسیر ایمان و اعتماد بیشتر به او نخواهیم داشت.

۳ – سومین سر چشمهٔ بدبختی‌های ما می‌‌تواند، “حملات شیطان باشد!”

عزیزان، شیطان دشمن تمامی ایمانداران به عیسی مسیح است!

شیطان، برای ممانعت از عملکرد خود در – و – توسط ایمانداران به عیسی مسیح هرگز آرام نمی گیرد.

او نهایت سعی خود را برای تضعیفِ ایمان، و خارج نمودن هر ایماندار به عیسی مسیح از اردهٔ خداوند انجام می‌‌دهد.

ما برای محافظت خود از حملات شیطان، باید حتماً از روح القدس یاری بگیریم!

۴ – چهارمین سر چشمهٔ بدبختی‌های ما، ” حاکمیت و خود مختاری خداوند، پدر آسمانی ماست!”

دوست من، نهایتاً این خود خداوند است که در کمال خود مختاری و حکمتِ الهی خویش متصدی اجازهٔ ورود هر بدبختی به زندگی ماست.

خداوند، در دانش، حکمت و قدرت فوق درک ما، آگاه است که چه تجربه هایی موجب رشد ایمان ما و پرداخت کامل توجه ما به او می‌‌شوند.

دوست من، آیا در دوران روبرویی با بدبختی‌های زندگی، تمرکز شما بر روی همان بدبختی است یا بر روی خدای وفادار و قادر مطلق؟

به عنوان ایمانداران به عیسی مسیح، ما این اطمینان را داریم که در هر صورت، بدبختی ما حال هر چه که می‌‌خواهد باشد، خداوند می‌‌تواند از آن برای رشد ایمان ما و جلال نام خودش استفاده نماید.

در کلام او رومیان ۸: ۲۸می‌‌خوانیم که:

۲۸ ما می‌دانیم همه چیز برای خیریت آنانی که خدا را دوست دارند و بحسب ارادۀ او خوانده شده‌اند با هم در کارند،

دوست گرامی، هیچ کدام از ما به بدبختی خوش آمد نمی گوئیم.

ولی‌ وقتی بدبختی به زندگی ما آمد، بهترین راه مقابله با آن‌، به سوی پدر آسمانی رفتن است.

دست خود را در دست روح القدس بگذار و اجازه بده تا او شما را “بر هر بدبختی” که “به هر دلیل” در زندگیتان بوجود آمده پیروز سازد.

فیض و آرامش عیسی مسیح با شما باشد.

کوروش باقری