آیا چیزی به عنوان “زندگی پس از مرگ” وجود دارد؟

کتابمقدس می فرماید: (ایوب 1:14 – 2 ، 14).

۱ انسان چقدرناتوان است. عمرش کوتاه و پر از زحمت است. ۲ مثل گل، لحظه ای می شکفد و زود پژمرده می شود و همچون سایه ابری که در حرکت است بسرعت ناپدید می گردد.

۱۴ وقتی انسان بمیرد، آیا دوباره زنده می شود؟ من در تمام روزهای سخت زندگی در انتظار مرگ و خلاصی خود خواهم بود.

به مانند ایوب، این سؤال تقریباً ذهن همۀ ما را به خود مشغول کرده است .

واقعاً پس از مرگ چه اتفاقی می افتد؟

آیا به همین سادگی از بین خواهیم رفت و دیگر وجود نخواهیم داشت؟

آیا پس از مَرگ به زمین خواهیم برگشت تا به اهداف شخصی عالی تری برسیم؟

آیا پس از مَرگ، همه به یک جا می روند و یا اینکه افراد مختلف به مکان های متفاوت منتقل خواهند شد؟

آیا واقعاً چیزی به نام بهشت و جهنم وجود دارد، و یا اینکه همۀ این ها توهّمات ذهنی هستند؟

کتابمقدس نه فقط حیات پس از مرگ را تأئید می کند، بلکه آن را جاودانی و بسیار پر جلال توصیف می نماید: ۹ کتاب آسمانی نیز در این مورد می فرماید که خدا برای دوستداران خود، چیزهایی تدارک دیده است که هیچ انسانی هرگز ندیده، نشنیده و به فکرش نیز خطور نکرده است. (اول قرنتیان 9:2).

عیسی مسیح، خدای مُجَسّم، به این جهان خاکی آمد تا حیات جاودانی را همچون یک هدیه به انسان ببخشد.۵ برای گناهان ما بود که او مجروح شد و برای شرارت ما بود که او را زدند. او تنبیه شد تا ما سلامتی کامل داشته باشیم. از زخمهای او ما شفا یافتیم. (اشعیا 5:53).

عیسی مسیح، با فدا کردن جان خود، مجازاتی را که ما لایق آن بودیم بر خود گرفت.

او پس از سه روز، با قیام روحانی و جسمانی خویش از قبر، پیروزی خود را بر مرگ ثابت نمود.

پس از قیام از مردگان، عیسی مسیح مدت 40 روز بر زمین ماند، و قبل از صعود به بهشت ابدی توسط هزاران نفر دیده شد.

رومیان 25:4 می گوید: “۲۵ عیسی مسیح بخاطر گناهان ما تسلیم مرگ گردید و دوباره زنده شد تا ما در پیشگاه خدا “بی گناه “ بحساب آییم.

قیام مسیح از مرگ واقعه ای است که برای اثبات سَندیّت آن مدارک زیادی موجود می باشند.

پولس رسول از افراد محتلف دعوت نمود تا با استفاده از شهود عینی، اعتبار این واقعه را مورد پرسش قرار دهند.

ولی هیچکس نتوانست صِحّت قیام مسیح را ردّ کند.

بر مبنای قیام مسیح، که اساس ایمان مسیحی است، ما نیز از مردگان خواهیم برخاست.

برخی از مسیحیان اولیه به این حقیقت ایمان نداشتند.

پولس آنها را بدینصورت نصیحت می کند: ۱۲ اما اگر پیغامی که ما اعلام کردیم، این بود که مسیح از مردگان برخاسته است و شما نیز به آن ایمان آوردید، پس چگونه است که بعضی از شما اکنون می گویید که مرده ها هرگز زنده نخواهند شد؟ ۱۳ چون اگر مرده ها در روز قیامت زنده نخواهند شد، بنابراین مسیح هم زنده نشده است ؛

(اول قرنتیان 12:15 ـ 13).

مسیح نوبر کسانی است که به جهت زندگی آینده خواهند برخاست.

آدم، او که همۀ ما از نسل وی می باشیم، گناه کرد.

گناه او مرگ جسمی را برای همۀ آدمیان به ارمغان آورد.

اما همۀ آنانی که توسط ایمان به مسیح به فرزندخواندگی در خانوادۀ الهی خوانده شده اند، وارث زندگی جدید خواهند شد. (اول قرنتیان 20:15ـ22)

زنده شدن مسیح، پایۀ مسیحیت است

۲۰ اما واقعیت اینست که مسیح پس از مرگ، دوباره زنده شد؛ او نخستین فرد از میان کسانی است که در روز قیامت زنده خواهند شد. ۲۱ همانطور که به علت گناه ”آدم “، مرگ به این دنیا آمد، در اثر کار نجات بخش مسیح نیز زندگی پس از مرگ نصیب ما شد. ۲۲ همه ما می میریم، زیرا از نسل گناهکار آدم هستیم، چون هر جا گناه باشد، مرگ نیز وجود دارد. اما همه کسانی که از آن مسیح می باشند، پس از مرگ بار دیگـر زنـده خواهند شد.

(اول قرنتیان 20:15ـ22)

همچنانکه خدا بدن مسیح را از مُردگان برخیزانید، بدن های ما نیز به هنگام بازگشت مسیح از قبر خواهند برخاست.

۱۴ خدا با همان قدرتی که خداوند ما عیسی مسیح را پس از مرگ زنده کرد، بدنهای ما را نیز بعد از مرگ دوباره زنده خواهد کرد.(اول قرنتیان 14:6)

باید توجه داشت که اگر چه در نهایت همۀ ما برخیزانیده خواهیم شد، ولی همه به بهشت نخواهند رفت.

آنچه تعئین می کند شما پس از مرگ به بهشت خواهید رفت و یا به جهنم، انتخابی است که حین حیات خود بر زمین اتخاذ می کنید.

کتابمقدس می گوید:۲۷ و درست همانگونه که به حکم خداوند، انسان یک بار می میرد و بعد از آن نوبت داوری می رسد، (عبرانیان 27:9).

آنانی که عادل کرده شده اند به آسمان خواهند رفت تا وارد حیات ابدی شوند.

اما همۀ بی ایمانان، برای مجازات ابدی به جهنم فرستاده خواهند شد.

۴۶ و این اشخاص به کیفر ابدی می رسند، ولی نیکوکاران به زندگی جاوید خواهند پیوست.(متی 46:25)

جهنم نیز، مانند بهشت، یک توهّم و یا تجسم صِرف نیست؛ بلکه مکانی است واقعی.

آنجا جائی است که اشخاص غیر عادل (بی ایمان) خشم و غضب ابدی خدا را تجربه خواهند کرد.

در جهنم، گناهکاران متحمل شکنجۀ جسمی و عذاب روحی و روانی خواهند بود، و وجدانشان از خجالت، شرم، افسوس، و حقارت رنج خواهد برد.

جهت توضیح ماهیّت جهنم، کتابمقدس از اسامی مختلفی استفاده می کند: هاویه که چاهی است بی انتها (لوقا 31:8 ؛ مکاشفه 1:9)،

۳۱ دیوها از عیسی تقاضا کردندکه آنها را به چاه بی انتها نفرستد. لوقا 31:8

۱ در این وقت پنجمین فرشته در شیپور خود دمید و من ستاره ای را دیدم که به زمین افتاد و کلید «چاه بی انتها» به آن ستاره داده شد. مکاشفه 1:9

و دریاچۀ آتش که ساکنان آن شب و روز در آتش آن عذاب می کشند.

۱۰ ابلیس که آنان را فریب می داد خود به داخل دریاچهً آتش و گوگرد جائی که حیوان و پیامبر دروغین بودند افکنده شد. آنها شب و روز و تا ابد عذاب و شکنجه خواهند دید.(مکاشفه 10:20).

در جهنم گریه و فشار دندان خواهد بود.

اینها نشانی است از رنجیدگی و غضب شدید

۴۲ و در کوره ای مشتعل خواهند افکند، جائیکه اشک می ریزند و دندان بر دندان می فشارند. (متی 42:13).

آنجا جائی است که ۴۸ جائیکه کرم ایشان نمیرد و آتش خاموش نشود، (مرقس 48:9).

نکتۀ مهم این است که هر چند خدا می فرماید: “من از مُردن مَرد شریر خوش نیستم. بلکه (خوش هستم) که شریر از طریق خود بازگشت نموده، زنده ماند” (حزقیال 11:33)،

ولی خدا ، به زور، ما را مجبور نمی سازد او را اطاعت کنیم.

اگر ما اختیار می کنیم که او را رد نمائیم، او آنچه را ما طلبیدیم به ما می دهد.

و آن، چیزی نیست جز دوری ابدی از خدا.

زندگی زمینی ما یک امتحان است؛ و در واقع تعئین کننده و تدارک بینندۀ آیندۀ ابدی ماست.

برای ایمانداران، این آینده عبارت است از زندگی ابدی در حضور خدا.

پس سؤال مهم این است: “من چگونه می توانم یک ایماندار محسوب شوم تا این حیات ابدی را دریافت کنم؟”

در پاسخ باید گفت که فقط یک راه وجود دارد؛ و آن ایمان و اعتماد به عیسی مسیح، پسر خداست.

عیسی فرمود:…” ۲۵ عیسی گفت: «من قیامت و حیات هستم. کسی که بمن ایمان بیاورد حتی اگر بمیرد، حیات خواهد داشت ۲۶ و کسی که زنده باشد و به من ایمان بیآورد هرگز نخواهد مرد. آیا این را باور می کنی؟ »

(یوحنا 25:11ـ26).

حیات ابدی، به عنوان یک هدیه، در دسترس همه می باشد.

اما تنها کسانی قادر به دریافت آن هستند که خویشتن و امیال دنیوی خود را انکار کرده، و خود را همچون قربانی به خدا تسلیم کنند. ۳۶ آن کسی که به پسر ایمان بیاورد حیات جاودان دارد اما کسی که از پسر اطاعت نکند حیات را نخواهد دید بلکه همیشه مورد غضب خدا خواهد بود.(یوحنا 36:3).

فرصت توبه به هیچکس پس از مَرگ داده نخواهد شد.

فرصت ما پس از مَرگ، تنها برای رویاروئی با خداست.

او ما را دعوت می کند تا امروز با محبت و ایمان بسوی او آئیم.

اگر ما ایمان آوریم که مرگ عیسی مسیح جریمۀ طغیان گناه آلود ما را پرداخت نمود، نه فقط صاحب یک زندگی بامعنی و پربرکت بر روی زمین خواهیم شد، بلکه حیات جاودانی در حضور مسیح نیز برای ما تضمین می شود.

اگر مایل هستید عیسی مسیح را به عنوان نجات دهندۀ خود بپذیرید، میتوانید از این نمونۀ دعا استفاده کنید.

ولی این حقیقت را همیشه بیاد داشته باشید که گفتن و یا تکرار این دعا (و یا هر دعای دیگر) باعث نجات شما نمیشود.

نجات واقعی تنها با اعتماد قلبی به عیسی مسیح که بر صلیب گناهان ما را آمرزید دریافت میشود.

این دعا راه ساده ای است برای ابراز ایمان و قدردانی شما از خدائی که راه نجات را برای شما تدارک دید. “خداوندا، می دانم که به ضّد تو گناه کرده ام و مستحق مجازات می باشم. اما می دانم که عیسی مسیح، مجازاتی را که من شایستۀ آن بودم بر خود گرفت تا من بتوانم بوسیلۀ ایمان به او آمرزیده شوم.

از گناه خود توبه میکنم و برای نجات فقط به تو اعتماد میکنم.

تو را شکر می کنم که محض فیض عجیب خود گناهانم را بخشیده و به من حیات جاودانی داده ای. آمین.”