رهایی از عصبانیت

این یک حقیقت است که عصبانیت می‌‌تواند، “ازدواج‌ها را نابود کند”.

عصبانیت می‌‌تواند،”فرزندان و والدین را از همدیگر جدا سازد”.

عصبانیت می‌‌تواند، “روابط دوستانه و اجتماعی ما را با دیگران مسموم کند.”

کلام خداوند در جاهای بسیاری ما را در مورد “خطر عصبانیت” آموزش می‌‌دهد.

یک نمونهٔ بارز تعلیمِ کلام خدا در مورد عصبانیت را در افسسیان ۴: ۲۶ – ۲۷ مطالعه می‌‌کنیم.

در این دو آیه، پولس رسول ایمانداران به مسیح را تشویق می‌‌نماید تا هر چه سریعتر و به طور جدی با عصبانیت خود

برخورد داشته باشند و به آن رسیدگی کنند.

بله ما باید قبل از این که عصبانیت زندگیمان را به صورت کاملا منفی و مخربی تحت تأثیر خود قرار بدهد به آن رسیدگی کنیم.

از قول پولس رسول در افسسیان ۴: ۲۶ – ۲۷ می‌‌خوانیم که:

۲۶ اگر عصبانی شدید، اجازه ندهید گناهی از شما سر بزند. پیش از آنکه خورشید غروب کند، خشم را از خود دور کنید،

۲۷ زیرا اگر خشمگین بمانید، به شیطان فرصت می دهید که شما را به گناه وا دارد.

قبل از ادامهٔ مطالعه در مورد عصبانیت به شناخت معنای آن می‌‌پردازیم.

در فرهنگ لغت فارسیِ سخن، عصبانیت بدین گونه معنا شده است.

عصبانیت = حالت هیجان عاطفی نا خوشایند، همراه با پرخاشگری و حس انتقام جویی به سبب نا خوشنودی از امری یا

مخالفت با کسی.

عصبانیت را می‌‌شود به سه‌ مجموعهٔ بزرگ تقسیم نمود.

۱- اولین نوع یا مجموعهٔ عصبانیت‌ها را می‌‌شود، “غضب” یا “میل مفرط به انتقام جویی” نامید.

این شدیدترین نوع عصبانیت است که اگر با آن برخوردِ صحیح نشود، می‌‌تواند عواقب بسیار وخیم و خطرناکی را در پی داشته باشد.

۲ – دوّمین نوع عصبانیت، “رنجش” یا “همان غیض” می‌‌باشد.

این را می‌‌شود عصبانیت ابراز نشده و پنهان در ما نیز، نامگذاری نمود.

وقتی انسانها سعی در انکار و پنهان نمودن آزردگی‌های خود از دیگران می‌‌نمایند، بلافاصله احساس رنجش و غیض

شدید نسبت به آنها در وجودشان لانه می‌‌گزیند.

۳ – نمونهٔ سوم عصبانیت را می‌‌شود، “خشم” نامید.

اینگونه عصبانیت معمولا به هنگام دیدن و تجربهٔ ناعدالتی‌ها در ما بوجود می‌‌آید.

عصبانیت خداوند که کلام خدا بسیار راجع به آن سخن می‌‌گوید در این مجموعه قرار دارد.

عرض شد که کلام خدا تعالیم بسیاری راجع به عصبانیت در خود دارد.

یکی دیگر از نمونه‌های بارز را در عهد عتیق ما در امثال ۱۶: ۳۲مطالعه می‌‌کنیم.

این آیه‌ می‌‌فرماید:

۳۲ صبر از قدرت‌ بهتر است‌ و كسی‌ كه‌ بر خود مسلط‌ باشد از شخصی‌ كه‌ شهری‌ را تسخیر نماید برتر است‌.

باز هم در امثال ۲۲: ۲۴ – ۲۵ می‌‌خوانیم که:

۲۴ با اشخاص‌ تندخو كه‌ زود عصبانی‌ می‌شوند معاشرت‌ نكن‌،

۲۵ مبادا مثل‌ آنها شوی‌ و زندگی‌ خود را تباه‌ كنی‌.

دوستان، توجه به این نکته بسیار مهم است که بدانیم، “کسانی که زود عصبانی نمیشوند، ممکن است که دلخور و آزرده

خاطر باشند، ولی‌ آنها احساسات خود را کنترل می‌‌کنند و اجازه نمیدهند تا دلخوری و آزرده خاطری آنها به خشم و

غضب مفرط بیرونی مبدل شده و خود را نمایان سازد.”

با مطالعهٔ کلام خود در می‌‌یابیم که عصبانیت نقش بسیار مهمی را در زندگی بسیاری از شخصیّت‌های معروف بر عهده

داشته است.

اولین انسانی که عصبانیت او را در کلام خدا مطالعه میکنیم، “آدم” بود که از همسر خود “حوا” به خاطر ارتکاب گناه

عصبانی شده بود.

عصبانیت آدم از حوا را در، پیدایش ۳: ۱۲ می‌‌یابیم.

از دیگر انسانهای مشهور کلام خدا که عصبانیت نقش مهمی در زندگی آنها داشته می‌‌توان، قابیل – موسی – شائول –

یونس و پطرس را نام برد.

تا اینجا با مفهوم عصبانیت، انواع آن و چگونگی عملکردش در زندگی مان آشنا شدیم.

حال در اینجا به شناخت، “عوامل تولید کنندهٔ عصبانیت در ما” می‌‌پردازیم.

عوامل تولید کنندهٔ عصبانیت را شاید بتوان به شش مجموعه تقسیم نمود.

۱ – وقتی اوضاع بر وفق مراد و خواستمان نیست.

بسیاری از انسانها زمانی که کنترل شرایط زندگی خود را از دست می‌‌دهند عصبانی میشوند.

۲ – دوّمین مولد عصبانیت در بسیاری، “احساس طرد شده گی” می‌‌باشد.

بله، بسیاری به هنگام تجربهٔ احساس طرد شده گی و یا برخورد نا عادلانه با آنها عصبانی می‌‌شوند.

۳ – سومین مولد عصبانیت، “از دست دادن ‌چیزی با ارزش و یا حتی گاهی احساس و تصور از دست دادن ‌چیزی با

ارزش” می‌‌باشد.

۴ – چهارمین عامل عصبانیت در بسیاری، “یاس و نا امیدی” می‌‌باشد.

نرسیدن به آمال و آرزوها، می‌‌تواند در بعضی انسانها تولید عصبانیت نماید.

۵ – پنجمین مولد عصبانیت در بسیاری، “نا عدالتی” می‌‌باشد.

گاهی شاهد نا عدالتی بودن در حق دیگران، می‌‌تواند در بعضی تولید عصبانیت نماید.

۶ – ششمین عامل تولید عصبانیت در بسیاری، “احساس نا کفایتی” می‌‌باشد.

مقایسه نمودن زندگی خود با دیگران، ممکن است در افرادی موجب عصبانیت آنها گردد.

در کلام خدا دو نوع کلی عصبانیت را می‌‌شناسیم.

نوع اول، عصبانیت به جا و در کنترل.

نوع دوم، عصبانیت مخرب و خارج از کنترل.

در کلام خدا همچنین با، “عصبانیت الهی” آشنا می‌‌شویم.

برای نمونه‌ای از عصبانیت الهی، می‌‌توان عصبانیت و خشم خداوند را زمانی که قوم اسرائیل با زن‌های قوم‌های بت

پرست وصلت نمودند را مطالعه نمود.

خداوند از دیدن این که مردان قوم اسرائیل با زن‌های قوم‌های بت پرست ازدواج می‌‌کردند عصبانی بود، چرا که او به

خوبی آگاه بود که آن زنها سر انجام شوهران خود را به پرستش بت‌هایشان وا خواهند داشت.

از نمونهٔ دیگر عصبانیت به جا و الهی، عصبانیت عیسی مسیح نسبت به فریسیان بود.

عیسی مسیح نسبت به فریسیان متظاهر و خود خواه عصبانی شد چرا که آنها بی‌ رحمانه کلام خدا را به نفع خود معنی و

تعبیر می‌‌نمودند.

نمونه هایی از این عصبانیت به جای مسیح را در، انجیل متی ۲۳: ۱۳ – ۳۳ و انجیل مرقس ۳: ۲ – ۵مطالعه می‌‌کنیم.

عصبانیت عادلانه و به جا، می‌‌تواند در ما هم بوجود آید – زمانی که شاهد ظلم و ناعدالتی باشیم.

مخصوصاً در زمانهأیی که می‌‌دانیم کاری از دست ما برای حل و ممانعت از آن ظلم و بی‌ عدالتی بر نمی آید.

حقیقت تلخ دیگر در مورد عصبانیت این است که، “محرک اصلی بیشتر عصبانیت‌های ما، خودخواهی و نفع طلبی‌های

شخصی مان می‌‌باشند.”

در طول زندگی هر کدام از ما، عصبانیت به دو صورت خود را به نمایش می‌‌گذارد.

نمونهٔ اول را، “عصبانیت انفجاری” می‌‌نامیم.

متاسفانه این نوع عصبانیت به هر کس در سر راهش صدمه می‌‌زند.

همسران، فرزندان، همکاران، همسایگان از این عصبانت ما مصون نخواهند بود.

دوّمین نوع عصبانیتی که در ما بوجود می‌‌آید را می‌‌توان، “عصبانیت آرام” نامید.

این نوع عصبانیت معمولا خودش را به شکل انفجاری ناگهانی نشان نمیدهد.

بیشتر انسانهای جامعه‌های ما، این نوع عصبانیت را تجربه دارند.

این افراد از موضوعی عصبانی هستند ولی‌ آن را در خود نگاه داشته و اجازه میدهند تا این عصبانیت برای زمانی

طولانی در وجودشان به جوشش و خروش خود ادامه دهد.

این نوع عصبانیت ها، همانند سمی کشنده هستند در وجود ما.

سمی کشنده روح، احساسات و حتی جسم ما.

دوستان، برای اینکه بفهمید چه نوع عصبانیتی در شماست، می‌‌بایستی قادر باشید تا به ۵ سوال جواب بدهید.

۱ – از خود سوال کنید، آیا عصبانیت من متوجهٔ شخص یا اشخاص دیگری است؟

سعی کنید تا اگر چنین است آن شخص یا اشخاص را مشخص نمائید.

گاهی ما حتی نمیدانیم از دست چه کسی عصبانی هستیم.

۲ – دوّمین سوال این است که؛ آیا دلیل عصبانیت من از آنها پوچ و بی‌ اساس می‌‌باشد؟

به عبارتی دیگر، آیا دلیل قانع کننده‌ای برای عصبانیت من از آنها وجود دارد؟

عزیزان، اگر عصبانیت شما خود خواهانه است، عاقلانه و به نفع شماست که توبه نموده – آن افراد را ببخشید و به

زندگی خود در صلح و آرامش جدید ادامه بدهید.

۳ – برای شناخت نوع عصبانیت در خود سومین سوال این است که؛ آیا من در صدد انتقام جویی از دیگران هستم؟

دوست گرامی، اگر شما در عصبانیت خود در اندیشهٔ انتقام جویی از کسی هستید، به خاطر داشته باشید که این فکر و

اعمال شما مطابق با تعلیمات کلام خدا نمی باشند.

برای سلامتی وجود خودتان توبه نموده و از افکار انتقام جویانه دست بردارید.

۴- چهارمین سوال برای شناخت نوع عصبانیت در درونتان این است که؛ آیا من به عصبانیت در وجود خودم میدان

می‌‌دهم و هر روزه آن را تازه نگاه می‌‌دارم؟

دوستان، آیا دارید برای اعتراف عصبانیت خود به خداوند سماجت به خرج می‌‌دهید؟

شاید شما بنا به هر دلیل، دوست دارید تا عصبانی باقی بمانید.

به هر حال، باید از این مطمئن باشید که، تا زمانی که توبه ننموده و عصبانیت خود را به خداوند ندهید، امکان ندارد آن

صلح و آرامشی را که او برای شما منظور دارد دریافت نموده و تجربه کنید.

۵ – پنجمین سوالی که برای شناخت نوع عصبانیت در درونتان می‌‌بایستی از خود پرسیده و به آن پاسخ دهید این است

که؛ آیا روح نبخشیدن در وجود من ریشه دوانیده و استحکام یافته است؟

شاید شما احساس می‌‌کنید که واقعا قادر نیستید تا عصبانیت خودتان را کنار بگذارید.

اما من مطمئن هستم که با کمک خداوند شما حتما قادر خواهید بود تا از عصبانیت خود رهأیی یابید.

عزیزان، در پایان عرایضم در مورد عصبانیت باید به عرض شما برسانم که، عیسی مسیح زمانی که به طرز بسیار

فجیعی بر روی صلیب جلجتا جان می‌‌داد فرمود:انجیل لوقا ۲۳: ۳۴

۳۴ در چنین حالی ، عیسی فرمود: “ای پدر، این مردم را ببخش ، زیرا که نمی دانند چه می کنند.”

بیأیید از نمونهٔ عیسی مسیح پیروی نمأییم و از ته دل واقعاً دیگران را ببخشیم.

تنها در این صورت می‌‌توانیم از زندگی پر برکتی که خداوند برایمان منظور داشته به معنای واقعی لذت ببریم.

**************************************************************************

دهنده شخصی خود اعتماد کرده اید؟

آیا مشتاق داشتن یک رابطه شخصی با کسیکه شما را خلق فرموده و همواره دوست میدارد می باشید؟

برای شروع رابطه ای شخصی با خالق پر محبت خود می توانید اینگونه شروع کنید:

پدر آسمانی، من اعتراف می کنم که گناهکارم و احتیاج به بخشش تو دارم .

من ایمان می آورم که عیسی مسیح تاوان گناهان مرا با مرگ داوطلبانه خود بر روی صلیب تماما پرداخت.

من احتیاج به فیض تو دارم .

قلب و زندگی ام را به تو تقدیم می کنم، به من نشان بده چگونه برای تو زندگی کنم.

به خانواده خداوند خوش آمدید!

لطفا سوالات، نظرات و پیشنهادات محترمتان را به وسیلهٔ:

info@radioaramesh.org

radioaramesh@shaw.ca

با ما در میان بگذارید.

پایان