دامِ ناامیدی

تعلیمِ شماره – ۱۰۶۸

سلام شنوندگانِ عزیز .عنوانِ این مطالعه در کلامِ خدا هست؛ “دامِ ناامیدی”

آیاتِ کلیدی این مطالعه؛ حبقوق فصلِ یک، آیاتِ دو تا پنج هستند.

عزیزان، کلامِ خدا در حبقوق فصلِ یک، آیاتِ دو تا پنج می‌‌فرماید:

۲ ای خداوند، تا به کی از تو کمک بطلبم تا مرا اجابت فرمایی؟ هر چه فریاد بر می‌آورم بی فایده است، زیرا تو ما را از ظلم نجات نمی‌دهی.  ۳ تا به کی باید ناظر این بی عدالتی‌ای که اطراف مرا گرفته است باشم؟ چرا کاری نمی‌کنی؟ به هر جا که نگاه می‌کنم خرابی و ظلم می‌بینم، همه جا را جنگ و دشمنی فرا گرفته است.  ۴ قانون اجرا نمی‌شود و دادگاهها، عدالت را بجا نمی‌آورند. شروران، درستکاران را در تنگنا گذاشته‌اند و عدالت مفهوم خود را از دست داده است. ۵ به قومهای اطراف خود نگاه کنید و تعجب نمایید! شما از آنچه می‌خواهم انجام دهم حیران خواهید شد! زیرا در روزگار شما کاری می‌کنم که حتی وقتی خبرش را به شما دهند، باور نکنید! آمین!

  عزیزان قبل از شروعِ تعلیم با هم دعا کنیم – خداوند کمکم کن، تا هر چه را که تو می‌‌خواهی توسطِ این قسمت از کلامت به من یاد بدهی – بطورِ صحیح یاد بگیرم و در زندگی‌ام انجام دهم!  به نامِ عیسی مسیح از تو درخواست می‌‌کنم؛ آمین!

دوستِ خوبِ من، در برهه‌ای از زمان، همهٔ انسانها امید‌های از دست رفته و ناامیدی را تجربه می‌‌کنند.  در واقع، ناامیدی یک واکنشِ اولیهٔ طبیعی هست وقتی ما بنا به هر دلیل فرصت‌های با ارزشی را از دست میدیم.  اما اگه به ناامیدی اجازه داده بشه تا در ما بمونه، می‌‌تونه به ناامیدی تبدیل بشه که مانندِ ابری تاریک و سنگین همیشه بالا سرِ ماست. 

اگر چه شرایطی که احساسِ ناامیدی را در ما تحریک می‌‌کنه ممکنه اجتناب ناپذیر باشه، اما نحوهٔ واکنشِ ما یک انتخاب هست.  یا می‌‌تونیم اجازه بدیم غم و اندوه ما را فرا بگیره، یا می‌‌تونیم شجاعانه با موقعیت روبرو بشیم و آن را نزدِ کسی که می‌‌تونه به ما کمک کنه ببریم.  در ارتباط با این نکته، کتابِ مقدس در تثنیه فصلِ سی و یک، آیهٔ شش به ما یاد میده که غم و غصه و احساسِ ناامیدی خودمان را نزدِ چه کسی ببریم. 

۶ قوی و دلیر باشید. از ایشان نترسید. خداوند، خدایتان با شما خواهد بود. او شما را تنها نخواهد گذاشت و ترک نخواهد کرد. آمین!

عزیزان، ادامه به زندگی در ناامیدی، ذهنِ ما را دچارِ تفرقه می‌‌کنه و تمرکز بر هر چیزی غیر از عواملِ بوجود آوردنِ ناامیدی که گریبان گیرمان شده را دشوار می‌‌سازه.  اگه با این وضعیت هر چه زودتر رسیدگی نکنیم، طولی نمی کشه که عصبانیتِ شدیدی نیز در ما بوجود می‌‌یاد.  عصبانیتی که زود به امری عادی تبدیل میشه و در پی آن، به دنبالِ کسی برای سرزنش و مقصر دانستن خواهیم گشت.  در چنین حالی، اکثرِ ما خدا یا دیگران را عاملِ اصلی از دست دادنِ فرصت‌ها و ناامیدی خودمون قلمداد می‌‌کنیم.  

دقت بفرمأیید؛ اگه احساسِ ناامیدی بوجود آمده در ما، به خوبی مدیریت نشه، ممکنه به احساسِ فروماندگی و یاسِ جانکاهی تبدیل بشه و در ما خودش را قائم کنه.  در غباری از ناامیدی، به راحتی می‌‌تونیم بر اساسِ احساساتِ جریحه دار شده در خود، به جای حقیقت، تصمیماتِ غلطی بگیریم.  بدیهی هست که انتخابِ این مسیر خود ویرانگر، بهترین راهِ خدا پدرِ آسمانی برای ما ایماندارانِ به عیسی مسیح نیست.

اگر چه همهٔ ما گهگاه با ناامیدی روبرو میشیم، اما ما ایماندارانِ به عیسی مسیح، ما فرزندانِ خانوادهٔ خداوند، نباید در این احساسِ غرق شده و بمونیم.  در عوض، خدا پدرِ آسمانیمان می‌‌خواد که ما در همه چیز به او اعتماد کنیم.   بله در همه چیز؛ حتی در غمها و انتظاراتِ بر آورده نشده امان.

ما ایماندارانِ به عیسی مسیح، ما فرزندانِ خانوادهٔ الهی خدا باید همیشه نکتهٔ بسیار مهمی را بیاد داشته باشیم.  این که؛ برای هر چیزی که خدا اجازهٔ میده زندگی ما فرزندانش را تحتِ تاثیر قرار بده، هدفی الهی وجود داره.  

عزیزان، آیاتِ کلیدی این مطالعه؛ حبقوق فصلِ یک، آیاتِ دو تا پنج بودند.

حال بیایید درسی که این قسمت از کلامِ خدا به ما یاد میده را، همیشه بیاد داشته و در زندگیمون بکار بریم.

این درس که؛  “در ناامیدی‌های زندگی، به خدا توکل کنید!  در اینصورت، او از هر چیزی که زندگی شما را تحتِ تاثیر قرار میده، خیر و نیکی به ارمغان خواهد آورد!”

عزیزان، چنانچه سوالاتی برای شما بوجود آمده، با ما تماس بگیرید تا در فرصتِ مناسب، به تمامی سوالاتِ محترمِ شما پاسخ بدیم  .تا مطالعهٔ بعدی در کلامِ خدا، فیض و آرامشِ الهی عیسی مسیح همواره با شما! آمین  !نویسنده کوروش باقری