انجیل لوقا ۱۰: ۲۵ – ۳۷
۲۵ روزی یکی از علمای دین که می خواست اعتقادات عیسی را امتحان کند، از او پرسید: “استاد، انسان چه باید بکند تا حیات جاودانی را بدست بیاورد؟” ۲۶ عیسی به او گفت : “در کتاب تورات ، در این باره چه نوشته شده است ؟” ۲۷ جواب داد:
“نوشته شده که خداوند، خدای خود را با تمام دل ، با تمام جان ، با تمام قوت و با تمام فکرت دوست بدار. همسایه ات را نیز دوست بدار، همانقدر که خود را دوست می داری !” ۲۸ عیسی فرمود: “بسیار خوب ، تو نیز چنین کن تا حیات جاودانی داشته باشی .” ۲۹ اما او چون می خواست سوال خود را موجه و بجا جلوه دهد، باز پرسید: “خوب ، همسایه من کیست ؟” ۳۰ عیسی در جواب ، داستانی تعریف کرد و فرمود: “یک یهودی از اورشلیم به شهر اریحا می رفت . در راه بدست راهزنان افتاد. ایشان لباس و پول او را گرفتند و او را کتک زده ، نیمه جان کنار جاده انداختند و رفتند. ۳۱ از قضا، کاهنی یهودی از آنجا می گذشت . وقتی او را کنار جاده افتاده دید، راه خود را کج کرد و از سمت دیگر جاده رد شد. ۳۲ سپس یکی از خادمان خانه خدا از راه رسید و نگاهی به او کرد. اما او نیز راه خود را در پیش گرفت و رفت . ۳۳ ”آنگاه یک سامری از راه رسید (یهودی ها وسامری ها، با یکدیگر دشمنی داشتند). وقتی آن مجروح را دید، دلش به حال او سوخت ، ۳۴ نزدیک رفت و کنارش نشست ، زخمهایش را شست و مرهم مالید و بست . سپس او را بر الاغ خود سوار کرد و به مهمانخانه ای برد و از او مراقبت نمود. ۳۵ روز بعد، هنگامی که آنجا را ترک می کرد، مقداری پول به صاحب مهمانخانه داد و گفت : از این شخص مراقبت کن و اگر بیشتر از این خرج کنی ، وقتی برگشتم ، پرداخت خواهم کرد! ۳۶ ”حال ، به نظر تو کدامیک از این سه نفر، همسایه آن مرد بیچاره بود؟” ۳۷ جواب داد: “آنکه به او ترحم نمود و کمکش کرد.” عیسی فرمود: “تو نیز چنین کن !”
فریسیان و صدوقیان – رهبران مذهبی دین یهود، وقت و انرژی زیادی را صرف این مینمودند تا سلسله مراتب و
ارجعیت قوانین مذهبی زمان خود را که تعداد آنها ۶۱۳تا بودند شناخته و در جای درست خود قرار دهند.
آنها وقت و انرژی زیادی را صرف این مینمودند تا بفهمند که کدام یک از همهٔ آن ۶۱۳ قوانین مذهبی‌شان مهمتر و قابل
اجرا بود.
عیسی مسیح با حکمت و اقتدار الهی خود با بیان دو قانون اساسی – کار برد مفید – جایگاه اصلی و مفهوم صحیح همهٔ
آن قوانین را روشن نمود.
دو قانون اساسی عیسی مسیح را در عهد عتیق کلام خدا در، تثنیه ۶: ۵ و لاویان ۱۹: ۳۴، و همینطور در عهد جدید،
انجیل لوقا ۱۰: ۲۷ مطالعه می‌‌کنیم.
عیسی مسیح در انجیل لوقا ۱۰: ۲۷میفرماید:
۲۷ جواب داد: “نوشته شده که خداوند، خدای خود را با تمام دل ، با تمام جان ، با تمام قوت و با تمام فکرت دوست بدار. همسایه ات را نیز دوست بدار، همانقدر که خود را دوست می داری !”
قبل از این که خداوند انسانها را تعلیم داده و مکلف به دوست داشتن خود نماید، او خود را با نامهای گوناگونی به آنها
معرفی نموده بود.
وی این کار را انجام داده بود تا مردم با شناخت معنای آن نامها، به خوبی با شخصیت واقعی خداوند آشنا شوند.
برای مثال دو تا از نامهایی که خداوند خود را با آنها به مردم شناسانیده، “یهوه” و “الوهیم” می‌‌باشند.
یهوه Yahweh
لغت فوق به معنای او خواهد بود می باشد.
کلمه یَهوه در کتاب مقدس برای اولین بار در کتاب پیدایش دیده می شود.
خداوند پس از آنکه موسی، جویای نام او شد، به موسی گفت: «هستم آنكه هستم.» و خود را یَهوه نامید.
نام یَهوه برای قوم بنی اسرائیل از تقدس و اهمیت بسیار برخوردار بوده و به جای آن از کلمه ادونای استفاده می گردیده
و برای این منظور حروف کلمه یَهوه را طوری کنار هم قرار می دادند که دارای تلفظ ادونای باشد.
توضیحات:
یَهوه نامی بود که بطور شاخص برای نامیدن خدای قوم اسرائیل بکار می رفته است، در ترجمه کتاب مقدس به فارسی
کلمه یهوه به شکل اصلی «یَهوه» و یا به نام «خداوند» ترجمه شده است.
اما بابلیان نیز از نظر دنیای فانی و فناپذیری تمام مخلوقات، ازلی و ابدی بودن خداوند را با کلمه یَهوه بیان می کردند.
طبق دست نوشته های بدست آمده از بابلیان، اقوام سامی مانند امونی ها و مصریان نیز از این کلمه استفاده می کرده اند.
منابع کتاب مقدس:
خروج باب ۳ آیه ۱۴ تا ۱۵
۱۴ خدا به موسی گفت: «هستم آنكه هستم.» و گفت: «به بنی‌اسرائیل چنین بگو: اهْیه (هستم) مرا نزد شما فرستاد.»
۱۵ و خدا باز به موسی گفت: «به بنی‌اسرائیل چنین بگو، یهوه خدای پدران شما، خدای ابراهیم و خدای اسحاق و خدای یعقوب، مرا نزد شما فرستاده. این است نام من تا ابدالا´باد، و این است یادگاری من نسلاً بعد نسل.
خروج باب ۶ آیه ۲ تا ۸
۲ و خدا به موسی خطاب كرده، وی را گفت: «من یهوه هستم.
۳ و به ابراهیم و اسحاق و یعقوب به نام خدای قادرمطلق ظاهر شدم، لیكن به نام خود، یهوه، نزد ایشان معروف نگشتم.
۴ و عهد خود را نیز با ایشان استوار كردم، كه زمین كنعان را بدیشان دهم، یعنی زمین غربت ایشان را كه در آن غریب بودند.
۵ و من نیز چون نالة بنی‌اسرائیل را كه مصریان ایشان را مملوك خود ساخته‌اند، شنیدم، عهد خود را بیاد آوردم.
۶ بنابراین بنی‌اسرائیل رابگو، من یهوه هستم، و شما را از زیر مشقت‌های مصریان بیرون خواهم آورد، و شما را از بندگی ایشان رهایی دهم، و شما را به بازوی بلند و به داوری‌های عظیم نجات دهم.
۷ و شما را خواهم گرفت تا برای من قوم شوید، و شما را خدا خواهم بود، و خواهید دانست كه من یهوه هستم، خدای شما، كه شما را از مشقت‌های مصریان بیرون آوردم.
۸ و شما را خواهم رسانید به زمینی كه دربارة آن قسم خوردم كه آن را به ابراهیم و اسحاق و یعقوب بخشم. پس آن را به ارثیت شما خواهم داد. من یهوه هستم.»
پیدایش باب ۲ آیه ۴
۴ این است پیدایش آسمانها و زمین در حین آفرینش آنها در روزی كه یهوه، خدا، زمین و آسمانها را بساخت.
الوهیم Elohim
لغت فوق به معنای مقتدر و اقتدار کامل می باشد.
واژه اِلوهیم، جمع کلمه اِل می باشد و در زبان سامی این کلمه به معنای فرا توانایی و فرا قدرت بوده و استفاده آن به
صورت جمع نشانه برتری کامل و والامقام بودن را داشته است.
در زبان عبری نامی رایج برای خداوند بوده است.
اِلوهیم برای اولین بار در آیه یک کتاب پیدایش به چشم می خورد و در ترجمه های فارسی از کلمه «خدا» استفاده شده است.
انسانها به عنوان فرزندان خداوند و داوران ( قضات )، نیز اِلوهیم نامیده شده اند.
اِلوهیم برای خدایان قبایل بت پرست نیز بکار رفته است.
اِلوهیم به دفعات در کتاب مقدس آمده، و تنها در کتاب پیداش بیش از دویست بار و در کتاب ایوب بیش از چهل بار دیده
می شود.
در نبوت اشعیا، کلمه اِلوهیم برای عیسای مسیح نیز بکار رفته است.
توضیحات:
از واژه اِلوهیم در ترجمه های کتاب مقدس بصورت مستقیم استفاده نشده و در ترجمه از کلمات خدا و خداوند و برای
بتها از کلمه خدایان استفاده گردیده است.
منابع کتاب مقدس:
پیدایش باب ۱ آیه ۱
۱ در ابتدا، خدا آسمانها و زمین را آفرید.
پیدایش باب ۳ آیه ۵
۵ بلكه خدا می‌داند در روزی كه از آن بخورید، چشمان شما باز شود و مانند خدا عارف نیك و بد خواهید بود.»
مزامیر باب ۸۲ آیه ۱
۱ خدا در جماعت خدا ایستاده است، در میان خدایان داوری می‌كند:
مزامیر باب ۸۲ آیه ۶
۶ من گفتم كه شما خدایانید و جمیع شما فرزندان حضرت اعلی.
خروج باب ۲۲ آیه ۸ تا ۹
۸ و اگر دزد گرفته نشود، آنگاه صاحب خانه را به حضور حكام بیاورند، تا حكم شود كه آیا دست خود را بر اموال همسایة خویش دراز كرده‌است یا نه. ۹ در هر خیانتی از گاو و الاغ و گوسفند و رخت و هر چیزِ گم شده، كه كسی بر آن ادعا كند، امر هر دو به حضور خدا برده شود، و بر گناه هر كدام كه خدا حكم كند، دو چندان به همسایة خود رد نماید.
مزامیر باب ۹۶ آیه ۵
۵ زیراجمیع خدایانِ امّت‌ها بتهایند، لیكن یهوه آسمانها را آفرید.
مزامیر باب ۹۶ آیه ۷
۷ ای قبایل قوم ها خداوند را توصیف نمایید! خداوند را به جلال و قوّت توصیف نمایید!
داوران باب ۵ آیه ۸
۸ خدایان جدید را اختیار كردند. پس جنگ در دروازه‌ها رسید. در میان چهل‌هزار نفر در اسرائیل، سپری و نیزه‌ای پیدا نشد.
سموئیل اول باب ۲۸ آیه ۱۳
۱۳ پادشاه وی را گفت: «مترس! چه دیدی؟» آن زن در جواب شاؤل گفت: «خدایی را می بینم كه از زمین بر می آید.»
تثنیه باب ۴ آیه ۳۵
۳۵ این برتو ظاهر شد تا بدانی كه یهُوَه خداست و غیر از او دیگری نیست.
تثنیه باب ۴ آیه ۳۹
۳۹ لهذا امروز بدان و در دل خود نگاه دار كه یهُوَه خداست، بالا در آسمان و پایین برروی زمین و دیگری نیست.
اشعیا باب ۴۰ آیه ۳
۳ صدای ندا كننده‌ای در بیابان، راه خداوند را مهیا سازید و طریقی برای خدای ما در صحرا راست نمایید.
ارمیا باب ۱۰ آیه ۱۰
۱۰ امّا یهوه خدای حّق است و او خدای حی و پادشاه سرمدی میباشد. از غضب او زمین متزلزل می‌شود و امّت‌ها قهر
او را متحمّل نتوانند شد.
خداوند توسط معرفی خود با این نامها، توجه مردم را به ماهیت اصلی و مقدّس خویش جلب می‌‌نمود تا آنها وی را به
درستی شناخته و بیشتر از هر چیز و هر کس دوست بدارند.
وی همچنین با معرفی خود با نامهأیی از این قبیل، سعی داشت تا به انسانها بفهماند که او براستی چقدر آنها را دوست میدارد!
عزیزان، خداوند قولهأیی نا شکستنی به ما داده است و هم او به شایستگی قادر میباشد تا به همهٔ قول‌های خود جامع عمل بپوشاند.
این یک گزافه گویی در کلام خدا نیست که از فرزندان خود خواسته است تا او را با تمام دل – با تمام جان – با تمام قوت و با تمام فکر دوست بدارند.
خداوند در کتاب خروج ۲۰: ۵میفرماید؛ “من خدأیی غیور هستم و کسانی را که با من دشمنی کنند، مجازات می‌‌کنم.”
با درک صحیح مفهوم این گفته خداوند، می‌‌آموزیم که او احترام و پرستش ما را می‌‌خواهد و از طرفی دیگر، اشاره به
نیازمندی کامل ما به خود دارد.
هر خواستهٔ دیگری که مقدمتر از احترام و پرستش خداوند در زندگی ما باشد، همانند بتی است که موجب ضرر و زیان
برای ماست.
ما باید خود و دیگر انسانها را دوست بداریم.
ولی هیچ کس و یا چیزی دیگر نباید پیشتر و مهمتر از احترام و پرستش خداوند در زندگی ما باشد!
انسان آفریده شده تا توسط خداوند دوست داشته بشود و او نیز خداوند را دوست بدارد.
پرستش ناقص او با کمتر از، تمام دل – تمام جان – تمام قوت و تمام فکرمان، در راه هدف خلقت ما اختلال به وجود می‌‌آورد.
چرا که هدف از خلقت ما زمانی معنای واقعی خود را پیدا می‌کند که ما همانگونه که عیسی مسیح فرموده اول خداوند را
با تمام دل – تمام جان – تمام قوت و تمام فکرمان دوست داشته و همینطور، همسایهٔ خود را همانقدر که خود را دوست
می‌‌داریم دوست بداریم.
دوستان، خداوندی که وفادار و عهد نگه دارنده میباشد، کسی که قدرتش بی پایان و ابدی است، ما را در حکمت خود
برای داشتن رابطه‌ای صمیمی آفریده – تا ما بتوانیم او را بدرستی شناخته – خدمت نموده – گرامی داشته و پرستش کنیم.
***************************************************************************
آیا به عیسی مسیح به عنوان نجات دهنده شخصی خود اعتماد کرده اید؟
آیا مشتاق داشتن یک رابطه شخصی با کسیکه شما را خلق فرموده و همواره دوست میدارد می باشید؟
برای شروع رابطه ای شخصی با خالق پر محبت خود می توانید اینگونه شروع کنید:
پدر آسمانی، من اعتراف می کنم که گناهکارم و احتیاج به بخشش تو دارم .
من ایمان می آورم که عیسی مسیح تاوان گناهان مرا با مرگ داوطلبانه خود بر روی صلیب تماما پرداخت.
من احتیاج به فیض تو دارم .
قلب و زندگی ام را به تو تقدیم می کنم، به من نشان بده چگونه برای تو زندگی کنم.
به خانواده خداوند خوش آمدید!
لطفا سوالات، نظرات و پیشنهادات محترمتان را به وسیلهٔ:
info@radioaramesh.org
radioaramesh@shaw.ca
با ما در میان بگذارید.
پایان