افسسیان ۵: ۱۵ – ۲۱
۱۵ پس مراقب اعمال و رفتارتان باشید، زیرا در روزهای دشواری زندگی می کنیم . ۱۶ به همین جهت ، جهالت و نادانی را از خود دور کرده ، عاقل و خرداندیش باشید،
و از هر فرصتی سود بجویید تا اعمال نیک بجا آورید. ۱۷ بدون تامل دست به کاری نزنید، بلکه سعی کنید خواست و اراده خدا را دریابید و مطابق آن زندگی کنید. ۱۸ از مستی بپرهیزید زیرا مستی انسان را به راه های زشت می کشاند. در عوض از روح خدا پر شوید. ۱۹ با یکدیگر درباره خداوند گفتگو کنید و سرودهای پرستشی و مزامیر برای یکدیگر بخوانید. با هم سرودهای روحانی بخوانید و در دل خود برای خداوند آهنگ بسازید و بسرایید، ۲۰ و همواره برای همه چیز، خدای پدر را به نام خداوند ما عیسی مسیح شکر کنید. ۲۱ به احترام مسیح ، مطیع یکدیگر باشید.
عزیزان، به نظر شما چرا خداوند به ما امر فرموده تا در هر شرایطی و در همه چیز شاکر و سپاسگذار او باشیم؟
این امر خداوند منطق انسانی را رد می‌‌کنند.
منطق انسانی به ما می‌‌گوید، “فقط در شرایط بر وفق مرادت شاکر خدا باش.”
اما خداوند به گونه‌ای دیگر عمل می‌‌کند.
او عملکرد خود را در درک و منطق انسانی محدود نمی سازد.
قوانین موجود در کلام خدا، اهداف بسیار مشخصی را برای قادر به زیستن یک زندگی پر برکت مسیحی به ما تعلیم می‌‌دهند.
سپاسگزار بودن از خداوند در همهٔ شرایط زندگی، ما را از وجود دأیمی او در کنارمان و تماس مستقیم با او نگاه میدارد.
علم به این مهم، ایمان و اعتماد ما را به او افزوده و موجب شهادت بهتر زندگی ما به دنیای اطرافمان می‌‌گردد.
این بسیار مهم است که ما همواره به یاد داشته باشیم که سپاسگذاری ما از خداوند نباید بر اساس احساسات ما و یا
شرایطی که در آن قرار داریم باشد.
ما می‌‌بایستی در همهٔ شرایط سپاسگزار خداوند باشیم.
خداوند با حکمت و قدرت الهی خود، به خوبی قادر است تا حتی از دشوار‌ترین شرایط ما نیز برای برکت بیشتر ما و
جلال نام خود استفاده نماید.
رومیان ۸: ۲۸ و ما می دانیم که خدا همه چیزها را برای خیریت کسانی بکار می برد که او را دوست دارند و فراخوانده شده اند تا خواست او را انجام دهند.
این به سادگی بدین معناست که، خداوند دانای مطلق – قادر مطلق و در همه جا حاضر که ما را برای داشتن رابطه‌ای
پدر و فرزند گونه خلق فرموده، از اجازهٔ ورود مشکلات و سختی‌ها به زندگی ما هدفی والا دارد.
وقتی مشکل و یا کمبودی در زندگی ما پیش می‌‌آید، آن موجب می‌‌گردد تا ما متوجهٔ ضعف و ناتوانیمان به عنوان یک
انسان محدود شده – به پدر آسمانی خود روی آوریم.
باید از او سپاسگذار باشیم چرا که وی در هر زمانی حاضر است تا ما را به آغوش پدرانهٔ خود پذیرفته و نیازمان را بر
آورده سازد.
بله، وظیفهٔ ما ایمانداران به خداوند این است که به هنگام مواجهه با مشکلات و کمبودهایمان، به خداوند توکّل و اعتماد نمأییم.
اگر چنین کنیم، به تدریج به هدف و نقشهٔ عالی خداوند از این که چرا وی اجازه فرموده تا ما با آن مشکلات یا کمبود‌ها
روبرو گردیم، آگاه می‌‌شویم.
و این خود دلیلی دیگر خواهد شد تا پدر آسمانیمان را شکر گذار باشیم.
پس از آن، بر اعتماد و ایمان ما به او افزوده شده و آمادهٔ روبرویی با مشکلات و چالش هایی بس عظیمتر خواهیم گردید.
داشتن قلب شاکر و روحیه‌ای سپاسگذار از خداوند، دیدگاه ما را نسبت به ماهیت حقیقی او و رفتارمان در شرایط بسیار
دشوار زندگی را تصحیح می‌‌کند.
بیشتر مردم اجازه می‌‌دهند تا دل شکستگی‌ها و اضطراب هایی که در زندگی برایشان پیش می‌‌آید، یک روحیهٔ بد بین و
نگرشی منفی از زندگی و مردم را در آنها بوجود آورد.
در این صورت، این روحیهٔ بد بین منفی در وجود آنها، بر روی تمام اجزا زندگی آنها تأثیر مخرب و منفی خود را
خواهد داشت.
این افراد روح و قلب شاکری نخواهند داشت.
اما ایمانداران به عیسی مسیح روح القدس را در خود دارند.
روح القدس در درون ایمانداران به آنها کمک می‌‌کند تا روحیه‌ای شجاع داشته و در همهٔ شرایط و برای همه چیز،
سپاس گذار پدر آسمانی خود باشند!
وقتی ما ایمانداران به مسیح به هنگام شرایط بسیار دشوار زندگی شاکر و سپاسگذار خداوند باقی می‌‌مانیم، دیگران آن را
خواهند دید و به فکر فرو خواهند رفت.
بله، ناظرانِ شاکر و سپاسگذار بودن ما در شرایط دشوارمان نیز خواهان داشتن همان آرامش و روحیهٔ شاکر ما خواهند شد.
آنگاه می‌‌توانیم به آنها بگوئیم که در حقیقت، آرامش و قادر به شاکر بودن ما از خداوند – از روح القدس می‌‌باشد.
دوست عزیز، اجازه نده تا شرایط دشوار و منطق انسانی شما را از شاکر بودن از خداوند دور سازد.
کلام او در ارمیا ۲۹: ۱۱ می‌‌فرماید:
۱۱ خواست و اراده من، سعادتمندی شماست و نه بدبختی‌تان، و كسی بجز من از آن آگاه نیست. من می‌خواهـم به شمـا امید و آینـده خوبی ببخشم.
***************************************************************************
آیا به عیسی مسیح به عنوان نجات دهنده شخصی خود اعتماد کرده اید؟
آیا مشتاق داشتن یک رابطه شخصی با کسیکه شما را خلق فرموده و همواره دوست میدارد می باشید؟
برای شروع رابطه ای شخصی با خالق پر محبت خود می توانید اینگونه شروع کنید:
پدر آسمانی، من اعتراف می کنم که گناهکارم و احتیاج به بخشش تو دارم .
من ایمان می آورم که عیسی مسیح تاوان گناهان مرا با مرگ داوطلبانه خود بر روی صلیب تماما پرداخت.
من احتیاج به فیض تو دارم .
قلب و زندگی ام را به تو تقدیم می کنم، به من نشان بده چگونه برای تو زندگی کنم.
به خانواده خداوند خوش آمدید!
لطفا سوالات، نظرات و پیشنهادات محترمتان را به وسیلهٔ:
info@radioaramesh.org
radioaramesh@shaw.ca
با ما در میان بگذارید.
پایان