۲سموئیل ۷: ۸ – ۲۲

۸ « حال خداوند قادر متعال می فرماید که وقتی چوپان ساده ای بیش نبودی و در چراگاه ها از گوسفندان نگهداری می کردی, تو را به رهبری قوم اسرائیل برگزیدم. ۹ در همه جا با تو بوده ام و دشمنانت را نابود کرده ام. تو را از این نیز بزرگتر می کنم تا یکی از معروفترین مردان دنیا شوی!

۱۰ برای قوم خود سرزمینی انتخاب کردم تا در آن سر و سامان بگیرند. ۱۱ این وطن آنها خواهد بود و قومهای بت پرست, دیگر مثل سابق که قوم من تازه وارد این سرزمین شده بودند, بر آنها ظلم نخواهد کرد. تو را از شر تمام دشمنانت حفظ خواهم کرد. این منم که خانة تو را می سازم. ۱۲ وقتی تو بمیری و به اجدادت ملحق شوی, من یکی از پسرانت را وارث تاج و تخت تو می سازم و حکومت او را تثبیت می کنم. ۱۳ او همان کسی است که خانه ای برای من خواهد ساخت و من سلطنت او را تا به ابد پایدار خواهم کرد. ۱۴ من پدر او و او پسر من خواهد بود, اما اگر مرتکب گناه شود, او را سخت مجازات خواهم کرد. ۱۵ ولی محبت من از او دور نخواهد شد, آنطور که از شائول دور شد و باعث گردید سلطنت او به تو منتقل شود. ۱۶ بدان که خاندان تو تا به ابد باقی خواهد ماند و در حضور من سلطنت خواهد کرد.» ۱۷ پس ناتان نزد داود برگشته, آنچه را که خداوند فرموده بود به او بازگفت. ۱۸ آنگاه داود به خیمة عبادت رفت. او در آنجا نشست و در حضور خداوند چنین دعا کرد: « ای خداوند, من کیستم و خاندان من چیست که مرا به این مقام رسانده ای؟ ۱۹ به این هم اکتفا نکردی بلکه به نسل آیندة من نیز وعده دادی. ای خداوند بزرگ آیا به همه اینچنین رفتار می کنی؟ ۲۰ دیگر داود چه گوید که تو او را خوب می شناسی! ۲۱ این خواست تو بود که این کارهای بزرگ را بکنی و به این وسیله مرا تعلیم بدهی. ۲۲ ای خداوند من, چقدر با عظمت هستی! هرگز نشنیده ام که خدایی مثل تو وجود داشته باشد! تو خدای بی نظیری هستی!

در مقایسه با دیگر شخصیّت‌های نام برده در کلام خدا، از حضرت داود با احترام خاصی نام برده شده است.

به نظر شما، چه دلیلی وجود داشته که کتاب مقدّس از داود با چنین توجه و احترام خاصی یاد نماید؟

در حقیقت، خود داود هم از این که چرا خداوند وی را اینچنین تکریم و محبت می‌‌فرمود در حیرت بود.

داود احساس فروتنی و حیرت خود در قبال محبت و تکریم بی‌ مانند خداوند در حقش را در ۲ سموئیل ۷: ۱۸بیان می‌‌کند.

۱۸ آنگاه داود به خیمة عبادت رفت. او در آنجا نشست و در حضور خداوند چنین دعا کرد: « ای خداوند, من کیستم و

خاندان من چیست که مرا به این مقام رسانده ای؟

بهترین جواب برای اینکه، “چرا داود بدینگونه مورد توجه و تکریم خداوند قرار گرفته بود” این است که، “زیرا وی

مردی بود که به خداوند گوش می‌‌سپرد.”

داود همواره با تمام وجودش در صدد، “شنیدن و اطاعت از خداوند بود.”

دوستان، قادر به داشتن یک زندگی پاک و عاری از گناه – و همچنین، در جهت خواست مقدّس خداوند زیستن، بدون

گوش سپردن به وی و با او وقت گذرانیدن غیر ممکن است.

وقتی ما با فروتنی به خداوند گوش فرا می‌‌دهیم، هدایت‌های الهی او را دریافت می‌‌نمأییم.

وقتی ما به خداوند گوش فرا می‌‌دهیم، او ما را به سوی راهی که برکت ما و جلال نام خودش را در پی دارد هدایت

خواهد فرمود.

وقتی ما به خداوند گوش فرا می‌‌دهیم، تشویق‌های پدرانه او را در کمبودها و چالشهای زندگی خود دریافت خواهیم نمود.

نمونه‌ای از اشتیاق داود را برای شنیدن از خداوند و گفتگو با وی، در مزمور ۶۳: ۱ – ۸ مطالعه می‌‌کنیم.

۱ ای‌ خدا، تو خدای‌ من‌ هستی‌؛ در صبح‌ سحر تو را می‌طلبم‌. جان‌ من‌ مشتاق‌ توست‌؛ تمام‌ وجودم‌ همچون‌ زمینی‌ خشك‌ و بی‌آب‌، تشنه‌ توست‌. ۲ تو را در مكان‌ مقدست‌ دیده‌ام‌ و قوت‌ و جلال‌ تو را مشاهده‌ كرده‌ام‌. ۳ محبت‌ تو برایم‌ شیرینتر از زندگی‌ است‌، پس‌ لبهای‌ من‌ تو را ستایش‌ خواهد كرد، ۴ و تا زنده‌ام‌ تو را سپاس‌ خواهم‌ گفت‌ و دستهای‌ خود را به‌ نیایش‌ بسوی‌ تو دراز خواهم‌ كرد. ۵ جان‌ من‌ سیر خواهد شد و با شادی‌ خداوند را ستایش‌ خواهد كرد. ۶ شب‌ هنگام‌ كه‌ در بستر خود دراز می‌كشم‌، در باره‌ تو فكر می‌كنم‌. ۷ تو همیشه‌ مددكار من‌ بوده‌ای‌، پس‌ در زیر بالهای‌ تو شادی‌ خواهم‌ كرد. ۸ همیشه‌ در تو پناه‌ خواهم‌ گرفت‌ و تو با دست‌ پرقدرتت‌ از من‌ حمایت‌ خواهی‌ نمود.

با مطالعهٔ مزامیر داود، ما تصویر زیبأیی از زندگی خصوصی وی را در ارتباط با، چگونگی و کیفیت رابطه‌اش با

خداوند را مشاهده می‌‌کنیم.

بیأیید تا به چهار عملی که داود در هنگام گفت و شنود خود با خدا انجام می‌‌داد آشنا بشویم.

۱ – اول این که، داود وقایع گذشتهٔ زندگی خود را به یاد می‌‌آورد و در آنها تعمق می‌‌نمود.

اگر چه حضرت داود در گذشتهٔ زندگی خود مرتکب گناهان و قصورات بزرگی شده بود، ولی‌، تجربهٔ آموخته شده از

آن گناهان و قصورات، در وی روحیه‌ای فروتن و اشتیاق برای داشتن رابطه‌ای شخصی با خداوند را بوجود آورده بود.

۲ -دوّمین عملی که داود در طول گوش دادن خود به خداوند انجام میداد این بود که، “وی به شخصیت خداوند می‌‌اندیشید.”

وقتی ما بر روی شخصیّت و خصلت‌های الهی خداوند می‌‌اندیشیم، در شناخت صحیح از او رشد می‌‌کنیم.

این موجب نزدیکی بیشتر ما به او و داشتن رابطه‌ای صمیمی تر می‌‌گردد.

۳- سومین کاری که داود به هنگام گوش دادن به خداوند انجام می‌‌داد، “به یاد آوردن قول‌های او بود.”

او به خوبی می‌‌دانست که، خداوند همیشه یاور و راهنمای او بوده و وی را موفق گردانیده بود.

۴-چهارمین کاری که داود در زمان گوش دادن به خداوند انجام می‌‌داد این بود که، “وی تقاضاها و نیاز‌هایش را به

حضور خداوند ارائه می‌‌نمود.”

خداوند، پدر آسمانی ما ایمانداران به عیسی مسیح، مایل نیست تا فرزندانش بدون مشورت دائم با وی، به تنهایی در

مسیر زندگی پیش بروند.

او همیشه در نهایت محبت خود حاضره، تا در صورت خواست ما از وی، به کمک ما شتافته، مددکار و راهنمایمان باشد.

دوستان، امروز مدتی را به شناخت کیفیّت گوش دادن خود از خداوند بگذرانید.

اگر وقت شما با او فقط در حرف‌های شما و ابراز خواسته‌هایتان سپری می‌‌شود، می‌‌بایستی تغیراتی سریع و جدی در

این زمینه انجام بدهید.

همانگونه که خداوند با داود صحبت می‌‌نمود، او حرفهایی نیز برای گفتن به شما دارد.

شما حتما قادر به شنیدن پدر آسمانیتان خواهید شد، اگر فقط به او اجازهٔ حرف زدن بدهید.

***************************************************************************

آیا به عیسی مسیح به عنوان نجات دهنده شخصی خود اعتماد کرده اید؟

آیا مشتاق داشتن یک رابطه شخصی با کسیکه شما را خلق فرموده و همواره دوست میدارد می باشید؟

برای شروع رابطه ای شخصی با خالق پر محبت خود می توانید اینگونه شروع کنید:

پدر آسمانی، من اعتراف می کنم که گناهکارم و احتیاج به بخشش تو دارم .

من ایمان می آورم که عیسی مسیح تاوان گناهان مرا با مرگ داوطلبانه خود بر روی صلیب تماما پرداخت.

من احتیاج به فیض تو دارم .

قلب و زندگی ام را به تو تقدیم می کنم، به من نشان بده چگونه برای تو زندگی کنم.

به خانواده خداوند خوش آمدید!

لطفا سوالات، نظرات و پیشنهادات محترمتان را به وسیلهٔ:

info@radioaramesh.org

radioaramesh@shaw.ca

با ما در میان بگذارید.

پایان