عبرانیان ۱۳: ۱ – ۵
۱ محبت برادرانه را در میان خود ادامه دهید. ۲ فراموش نکنید که با غریبه ها مهربان باشید و از ایشان پذیرایی کنید، زیرا بعضی با این کار، بی آنکه خودشان متوجه باشند، از فرشته ها پذیرایی کرده اند.
۳ زندانی ها را از یاد نبرید؛ با ایشان طوری همدردی نمایید که گویا خودتان نیز در زندان هستید. در غم و رنج مظلومان شریک باشید، زیرا خودتان می دانید که ایشان در چه حالی هستند و چه می کشند. ۴ به ازدواج خود و به عهد و پیمانی که بسته اید وفادار باشید، و پیوند زناشویی تان را از آلودگی دور نگاه دارید، زیرا خدا افراد فاسد و زناکار را حتما مجازات خواهد کرد. ۵ از پول دوستی بپرهیزید و به آنچه دارید قانع باشید، زیرا خدا فرموده است : “شما را هرگز تنها نخواهم گذاشت و ترک نخواهم کرد.”
دوستان خداوند انسان را برای، همراهی، در کنار بودن و مصاحبت با همدیگر خلق فرموده است.
خواست خدا به هیچ وجه این نیست که، انسانها از پریشانی، ترس و اضطرابی که از حس تنها بودن ناشی میشود، رنج ببرند.
به همین دلیل است که ضمانت دائم کلام خدا برای ما این است که؛ “او همواره با ماست و هرگز ما را تنها رها نمی کند.”
خداوند در دانش و حکمت نا محدود خود، با شناخت کاملی که از ما و نیازمان دارد، در کلامش مکررا بر حضور غیر قابل دید توسط چشم فیزیکی ما، در تمام لحظات زندگی، تأکید دارد.
خداوند به خوبی آگاهه که ما انسانها چقدر زود حضور وی را در کنار خود از یاد میبریم و خودمان را فراموش شده، بی کس و تنها میانگاریم.
دوستان، سراسر کلام خداوند مملو از اعلان تعهد وی – به همیشه همراه بودن با ما ایمانداران به عیسی مسیح در تمام لحظات زندگیمان میباشد.
برای نمونه، در عهد عتیق، در یوشع ۱: ۵خداوند به یوشع و قوم اسرأییل فرمود که: ۵ همانطور كه با موسی بودم با تو نیز خواهم بود تا در تمام عمرت كسی نتواند دربرابر تو مقاومت كند. تو را هرگز ترك نمیكنم و تنها نمیگذارم.
در عهد جدید، در انجیل متی ۲۸: ۲۰نیز خداوند – عیسی مسیح میفرماید: ۲۰…………………..مطمئن باشید هر جا که بروید، حتی دورترین نقطه دنیا باشد، من همیشه همراه شما هستم ! »
احساس بد تنهایی و نیاز به اطمینان از حضور خداوند در کنارمان، تنها مختص به من و شما امروزه نیست.
حتی مقدسین عهد عتیق نیز با احساس نا خوشایند تنهأیی در چالش بودند.
حضرت داود، برای غلبه بر احساس تنهأیی خود، از اطمینان حضور خداوند در کنارش تسلّی مییافت.
او در مزمور ۲۵: ۱۶ میفرماید:۱۶ ای خداوند، به من توجه فرما و بر من رحم نما، زیرا تنها و درماندهام.
در عهد جدید هم میخوانیم که حتی پولس رسول نیز از احساس دردناک تنهایی در امان نبود.
او همواره در پیامهای خود تأکید داشت که هیچ چیز دیگری، قابل مقایسه با نزدیکتر شدن به خدا و با او در رابطهای گرم و صمیمی و نزدیک بودن نیست.
پولسدر نامهٔ خود به فیلیپیان در ۳: ۸میگوید: ۸ بلی ، همه چیز در مقابل نعمت شناخت خداوندم عیسی مسیح ، بی ارزش است . بنابراین ، همه را کنار گذاشته ام ، چون برای من پشیزی ارزش ندارند، با این هدف که مسیح را داشته باشم ،
عزیزان، خداوند میخواهد تا تمام ایمانداران به عیسی مسیح، بدون هیچ قید و شرطی این حقیقت را بپذیرند که او همواره در کنار آنهاست!
امروزه کلیسا (مردان و زنان ایماندار به عیسی مسیح) برای رسیدگی و بر طرف نمودن احتیاجات فردی هر ایماندار طراحی شده و عمل میکند.
یک بدن روحانی مثل کلیسا، شبیه یک بدن فیزیکی عمل میکند.
همانگونه که اعضای بدن فیزیکی ما مشخص و جدا هستند ولی در کنار هم و با هم عمل میکنند، بدن روحانی هم بدین گونه میباشد.
ایمانداران اگر چه شخصیّتهای منحصر به فردی هستند، ولی در راه گسترش ملکوت خداوند با هم کار میکنند.
دوستان، همهٔ ما نیازمند به کمک دیگر خواهر و برادرانمان در کلیسا، یعنی همان بدن روحانی خداوند بر روی این زمین هستیم.
با در نظر داشتن ایی حقیقت، پولس با تأکید بسیار ایمانداران را تشویق به پذیرش همدیگر مینماید.
در رومیان ۱۵: ۷پولس میفرماید: ۷ یکدیگر را به گرمی به جمع خود بپذیرید، همانطور که مسیح نیز شما را به گرمی پذیرفته است . آنگاه بزرگی خدا بر مردم آشکار خواهد شد و ایشان نیز خدا را ستایش خواهند کرد.
پولس در نامهٔ دیگر خود به غلاطیان، در غلاطیان ۶: ۲میفرماید: ۲ در مشکلات و مسایل یکدیگر شریک باشیـد و به این وسیله “شریعت مسیـح “ را اجـرا کنید.
پولس همچنین باز هم پیام بسیار مهمی را در رومیان ۱۴: ۱۳ در نامهٔ خود به ایمانداران کلیسای روم مینویسد.
او میفرماید:۱۳ پس بهتر است از یکدیگر ایراد نگیرید. درعوض بکوشید رفتارتان بگونه ای باشد که برادر مسیحی تان آن را گناه بحساب نیاورد، در غیراینصورت ممکن است ایمانش سست گردد.
احساس تنها بودن میتواند انسان را به طور فیزیکی و روحانی ضعیف نماید.
انسان اینگونه طراحی نشده که در طول زندگی، همیشه تنها در حرکت باشد.
ما برای بودن با دیگران و داشتن رابطههایی سالم و سازنده آفریده شده ایم.
بیأیید به جای اندیشیدن به تنهأیی کلام خدا را به یاد داشته باشیم.
پیام راستین و امید بخش پدر آسمانی ما در کلامش این است که؛ “فرزندم – من تو را بسیار دوست دارم – مطمئن باش که من همواره با تو هستم!”
کوروش باقری