مزمور ۱۱۹: ۶۵ – ۷۲

ارزش احکام خداوند

۶۵ خداوندا، همانگونه که وعده دادی، بر بنده‌ات احسان فرموده‌ای. ۶۶ حکمت و قضاوت صحیح را به من یاد ده، زیرا به احکام تو ایمان دارم. ۶۷ پیش از اینکه تـو مرا تنبیه کنی، من گمراه بـودم، اما اینک پیـرو کلام تو هستم.

۶۸ تو نیک هستـی و نیکی می‌کنی! احکام خود را به من بیاموز! ۶۹ متکبران دروغها درباره من می‌گویند، اما من از صمیم قلب مطیع اوامر تو هستم. ۷۰ آنها از فرط تن پروری عقل و شعور خود را از دست داده‌اند، اما من از احکام تو لذت می‌بـرم. ۷۱ تو مرا تنبیه کردی و این به نفع من تمام شد، زیـرا باعث شد احکام تـو را بیـاموزم. ۷۲ کلام تو بـرای مـن از تمـام زر و سیـم دنیـا با ارزشتـر اسـت.

همهٔ مشقاتی که که در زندگی ما بوجود می‌‌آیند، از سه‌ منبع منشأ می‌‌گیرند.

اول، بعضی از مشقت‌ها در زندگی ما، با اجازهٔ خداوند وارد می‌‌شوند تا ایمان ما را مورد سنجش قرار بدهند.

دوم، بعضی از مشقت‌های زندگی ما نتیجهٔ حملات شیطان می‌‌باشند.

و بالاخره سومین منبع مشقات زندگی ما، نشئت گرفته از، “نتیجهٔ انتخاب‌های گناه آلود خود ما هستند.”

به نظر شما، کدام یک از این سه‌ مجموعهٔ مشقت‌ها تحملش مشکل تر است؟

به نظر من، مجموعهٔ سوم مشقت‌های ما، که نتیجهٔ گناهان و انتخاب‌های گناه آلود خودمان بوده اند.

اما چرا این مجموعه تحملش از دو مجموعهٔ دیگر مشقت‌ها برای ما مشکل تر می‌‌باشد؟

به این دلیل که، ما نمی توانیم شخص دیگری را به خاطر وجود شرایط دردناک در زندگی مان مقصر دانسته و از او گله و شکایت کنیم.

دوست من، کلام خدا در غلاطیان ۶: ۷می‌‌فرماید: هر چه بکاریم، همان را درو می‌کنیم

۷ اشتباه نکنید، هیچکس نمی‌تواند خدا را بفریبد؛ هیچکس از مکافات الهی در امان نخواهد بود؛ زیرا هر کس هر چه بکارد، همان را درو خواهد نمود.

با مطالعهٔ این آیه، اغلب ما به غلط تصّور می‌‌کنیم که، با این وجود همیشه باید برداشت‌های دردناکی از کاشته‌های خود در زندگیمان داشته باشیم.

ولی‌ این طرز فکر و برداشت از این آیه بدین صورت صحیح نیست.

ما نباید فیض، بخشش، رحمت و محبت پدر آسمانیمان را فراموش نموده و یا نادیده انگاریم.

لطفاً دقت بفرمایید.

خدواند هرگز به ما نفرموده که وی نتیجهٔ تلخ و گاهی دردناکِ انتخاب‌های گناه آلود و اعمال خود خواهانهٔ خلاف ارادهٔ او را از ما دور نمی کند.

ولی‌ خداوند می‌‌تواند بوسیلهٔ همان تجربه‌های تلخ و دردناک ما – به ما بیاموزد که چگونه بیشتر به او تکیه داشته، او را پیروی نموده و از شیطان و خواسته‌های خودخواهانه گناه آلودمان دوری نمائیم.

دیگر این که، درس‌های سختی که ما در نتیجهٔ انتخاب‌ها و اعمال گناه آلودمان تجربه می‌‌کنیم، می‌‌تواند ما را از ارتکابِ گناهان در آینده محافظت کنند.

دوست من، خداوند اغلب از اشتباهات ما به عنوان وسیله‌ای برای جلب توجه ما به خودش استفاده می‌‌کند.

ببینید، خداوند به خاطر قدوسیت و عدالت کامل خود، اجازه نمی دهد تا فرزند خواندگان خانوادهٔ الهی او، یعنی ما ایمانداران به عیسی مسیح، خود سرانه گناه کنند و نتیجهٔ ثمرات گناهان خود را نچشند.

اما سوال اینجاست که چرا؟

چرا خداوند نتیجهٔ گناهان ما را بی‌ جواب نمی گذارد؟

پاسخ به این سوال این است که، زیرا خداوند نمی خواهد تا ما از برکات الهی او بی‌ نصیب بمانیم.

بله، خداوند می‌‌خواهد توسط تجربهٔ دردناک اعمال خود خواهانه و گناهکارانه مان، ما را تصفیه نموده و موقعیت‌های بهتری برای رشد در ایمان به او را داشته باشیم.

دوست گرامی من، شاید شما در همین لحظه در شرایط بسیار تلخ و دردناکی بسر می‌‌برید.

به شما پیشنهاد می‌‌کنم تا به مشکلات و شرایط دشوارتان از دیدگاه دیگری بنگرید.

از این دیدگاه که، خداوند همچون پدری دلسوز و مهربان، برای انظباط و رشد ایمان شما، بنا بر مشیت الهی خود که فرای درک انسانی تان می‌‌باشد، اجازه داده است تا شما با این شرایط خاص دست و پنجه نرم کنید.

در این اثنا حق انتخاب با شماست.

عکس العمل شما با دانستن این حقیقت که چرا در زندگیان مشقت هایی وجود دارند چیست؟

دوست من، بیأیید تا از اعمال خود خواهانه و گناه آلود خود درس آموخته و به محبت، توان، وفاداری و حضور خداوند در زندگیمان، اعتماد و ایمان بیشتری داشته باشیم.

خدا دانای مطلقی است که هیچ عمل او بدون دلیل و حکمت نیست.

هر گاه با مشقت هایی روبرو شدید، مطمئن باشید که خداوند شما را تنها رها نکرده است.

او از تمام شرایط زندگی شما در هر لحظه کاملاً آگاه است.

اجازه بده تا خدا درسهای بسیار با ارزشی را که برای آموختن شما در این شرایط دشوار در نظر دارد به شما بیاموزد.

به حکمت و محبت او شک نکن.

کلام او در رومیان ۸: ۲۸ به ما این امید را می‌‌دهد که: ۲۸ و ما می‌دانیم که خدا همه چیزها را برای خیریت کسانی بکار می‌برد که او را دوست دارند و فراخوانده شده‌اند تا خواست او را انجام دهند.

آمین.

کوروش باقری