این یکی از سختترین سوالات الهیاتیست (علم خداشناسی) خدا ابدی، بدون انتها، دانای کامل، همه جا حاضر و قادر مطلق است.

چرا انسان (که نه ابدی، نه بی انتها، نه دانای کامل، نه همه جا حاضر، و نه قادر مطلق است) انتظار دارد همة طریقهای خدا را بطور کامل بفهمد؟

کتاب ایوب در اینباره صحبت می کند.

خدا به شیطان اجازه داد که همه چیز او را بجز جانش از او بگیرد.

عکس العمل ایوب چه بود.؟ ” اگر چه مرا بکشد برای او انتظار خواهم کشید.” ( ایوب 13 : 15) “خدا داد و خدا گرفت و نام خداوند متبارک باد.” (ایوب 1 :21 )

ایوب نمی فهمید که چرا خدا به شیطان چنین اجازه ای داده، اما او می دانست که خدا نیکوست بنابراین به اعتمادش به او ادامه داد. همین باید عکس العمل ما هم باشد.

چرا چیزهای بد برای مردم خوب اتفاق می افتد؟

جواب کتاب مقدسی آن این است که مردم “خوب” وجود ندارند.

کتاب مقدس این را بطور واضح بیان می کند که همة ما گناه کرده ایم و با گناه ناپاک شده ایم.جامعه 7 : 20

۲۰ در دنیا آدم کاملاً درستکاری وجود ندارد که هر چه می کند درست باشد و هرگز خطایی از او سر نزند.

۲۳ زیرا هر که گناه کند، تنها دستمزدی که خواهد یافت، مرگ است ؛ اما هر که به خداوند ما عیسی مسیح ایمان آورد، پاداش او از خدا زندگی جاوید است.رومیان 6 : 23

رومیان 3 : 10-18 کاملا واضح می گوید که مردم “خوب” وجود ندارد: ۱۰ کتاب آسمانی نیز در این باره می فرماید: هیچکس نیکوکار نیست، در تمام عالم، یک بی گناه هم یافت نمی شود. ۱۱ هیچکس فهم ندارد، کسی واقعا طالب خدا نیست. ۱۲ همه از او روی برگردانیده اند؛ همه به راه خطا رفته اند؛ حتی یک نفر هم نیست که نیکوکار بوده باشد. ۱۳ سخنان ایشان کثیف و متعفن است، همچون بوی تعفنی که از قبر به مشام می رسد. زبانشان را برای فریب دادن بکار می برند. سخنانشان همچون نیش مار کشنده است. ۱۴ دهانشان پر از لعنت و تلخی است. ۱۵ پایهایشان برای خون ریختن شتابان است. ۱۶ به هر جا برسند، پریشانی و ویرانی بجامی گذارند. ۱۷ از آرامش الهی نصیبی ندارند. ۱۸ احترام و ترس خدا، جایی در قلبشان ندارد.

هر انسانی که بر روی زمین است همین الان لیاقت انداخته شدن به جهنم را دارد.

هر دقیقه ای که ما زنده ایم تنها بخاطر فیض و رحمت خداست.

در مقایسه با آنچه که حق ماست، یعنی جهنم ابدی در دریاچة آتش، حتی بدترین مصیبتی که می توانیم بر روی زمین تجربه کنیم رحیمانه بنظر می رسد.

سوال بهتر این است که “چرا خدا اجازه می دهد چیزهای خوب برای مردم بد اتفاق بیفتد؟”

رومیان 5 : 8 می گوید ۸ اما ببینید خدا چقدر ما را دوست داشت که با وجود اینکه گناهکار بودیم، مسیح را فرستاد تا در راه ما فدا شود.

علی رغم طبیعت گناه آلود و شریر ما مردم این دنیا، خدا هنوز ما را دوست دارد.

او ما را آنقدر دوست دارد که حاضر شد جانش را برای جریمة گناهان ما بدهد (رومیان 6 : 23 ).

اگر ما عیسی مسیح را بعنوان نجات دهندة خود قبول کنیم (یوحنا 3 : 16 ، رومیان 10 : 9)، بخشیده شده و حیات جاودانی در بهشت را بدست می آوریم .۱ بنابراین، چون به عیسی مسیح تعلق داریم، هیچ محکومیت و مجازاتی در انتظار ما نیست.رومیان 8 : 1

-1 آنچه ما لایق آنیم جهنم است.

– 2 آنچه با ایمان به مسیح به ما داده می شود حیات ابدی در بهشت می باشد.

بله، گاهی اوقات چیزهای بد برای مردمی اتفاق می افتد که بنظر می آید آن چیز حقشان نبود، اما چه ما بفهمیم و چه نفهمیم، خدا اجازه می دهد که بدلایل خودش آن چیزها اتفاق بیفتند.

بالاتر از همه، بهر حال، ما باید بیاد داشته باشیم که خدا نیکو، عادل، با محبت، و رحیم است.

اغلب چیزهایی برایما اتفاق می افتند که ما آنها را درک نمی کنیم.

بهر حال، بجای شک به خوبی خدا، عکس العمل ما باید اعتمادمان به او باشد.

۵ با تمام دل خود به خداوند اعتماد کن و بر عقل خود تکیه منما. ۶ در هر کاری که انجام می دهی خدا را در نظر داشته باش و او در تمام کارهایت تو را موفق خواهد ساخت.امثال 3 : 5-6

چرا خدا اجازه می دهد که بلایای طبیعی مثل زمین لرزه، طوفان، و سونامی اتفاق بیفتند؟

چرا خدا اجازه می دهد زلزله، طوفان، سونامی، گردباد، آتشفشان، رانش زمین، و سایر بلاهای طبیعی اتفاق بیفتند؟

در اواخر 2004 فاجعة سونامی در آسیا، طوفان و گرداب کاترینا در 2005 در جنوب شرقی آمریکا و گردباد در سال 2008 در میانمر باعث شد خیلی از مردم خوبی خدا را زیر سوال ببرند.

خیلی ناراحت کننده است که مردم اغلب بلاهای طبیعی را به خدا نسبت می دهند، در حالیکه سالها و حتی قرنهای با آرامش و بدون این بلایا را به او نسبت نمی دهند.

خدا دنیا و قوانین طبیعت را از ابتدا آفرید (پیدایش 1: 1). ۱ در ابتدا، خدا آسمانها و زمین را آفرید.

بیشتر بلاهای آسمانی نتیجة این قوانینی هستند که در کارند.

گردابها، طوفانها، و گربادها همه نتایج تداخل آب و هواهای متفاوت با هم هستند.

زلزله ها نتیجة تکان خوردن و جا بجا شدن پوستة زمین هستند.

طوفان سونامی بعلت زلزله در زیر آب ایجاد می شود.

کتاب مقدس می گوید که عیسی مسیح همة طبیعت را در دست دارد (کولسیان 1: 16-17).

۱۶ در واقع، تمام هستی بوسیله عیسی مسیح بوجود آمد، یعنی هر آنچه در آسمان و بر زمین است، دیدنی و نادیدنی ؛ عالم روحانی با فرمانروایان و تاج و تخت ایشان، و فرماندهان و بزرگانشان، همه بوسیله مسیح و برای جلال او آفریده شدند. ۱۷ پیش از آنکه چیزی بوجود آید، او وجود داشت، و قدرت اوست که عالم هستی را حفظ می کند.

آیا خدا می تواند جلوی بلاهای طبیعی را بگیرد؟ البته!

آیا خدا گاهی در تغییر آب و هوا دخالت می کند؟ بله،

همانطور که در یعقوب 5: 17 می بینیم. ۱۷ “الیاس “ انسانی بود همچون ما. با اینحال، هنگامی که با تمام دل دعا کرد که باران نبارد، برای مدت سه سال و نیم باران نبارید.

اعداد 16: 30-34 به ما نشان می دهد که خدا گاهی در ایجاد بلاهای طبیعی دخالت می کند و از آن بعنوان داوری بر علیه گناه استفاده می کند.

۳۰ اما اگر خداوند معجزه ای نموده، زمین باز شود و ایشان را با هر چه که دارند ببلعد و زنده بگور شوند، آنوقت بدانید که این مردان به خداوند اهانت کرده اند. » ۳۱ بمحض اینکه سخنان موسی تمام شد، ناگهان زمین زیرپای قورح و داتان و ابیرام دهان گشود ۳۲ و آنها را با خانواده ها و همدستانی که با آنها ایستاده بودند، همراه با دار و ندارشان، فرو برد. ۳۳ پس به این ترتیب، زمین بر ایشانبه همآمد و ایشان زنده بگور شدند و از بین رفتند. ۳۴ اسرائیلی هایی که نزدیک آنها ایستاده بودند از فریاد آنها پا به فرار گذاشتند، چون ترسیدند زمین، ایشان را هم به کام خود فرو برد.

بنظر می آید خیلی از وقایعی را که در کتاب مکاشفه توضیح می دهد بلاهای طبیعی می باشند (مکاشفه بابهای 6 و 8 و 16).

آیا هر بلای طبیعی تنبیهی از خداست؟ البته که نه.

به همان طریقی که خدا به مردم شریر اجازه می دهد به اعمال شرارت آمیزشان ادامه بدهند، به زمین هم اجازه می دهد نتایج گناه را که بر خلقت خدا کرده می شود انعکاس دهد.

رومیان 8: 19-21 به ما می گوید، “زیرا که انتظار خلقت منتظر ظهورفرزندان خدا می باشد. ۱۹ تمام آفرینش نیز بی صبرانه منتظر روزی است که خدا فرزندان خود را پس از مرگ زنده کند. ۲۰ زیرا جهان برخلاف خواست خود، به دستور خدا محکوم به فنا شد. ۲۱ اما این امید هست که روزی جهان از قید فنا رها شود و در آزادی پرشکوهی که متعلق به فرزندان خداست، شریک گردد.

سقوط انسانیت در گناه بر روی همه چیز اثر گذاشت، منجله بر روی دنیایی که ما در آن زندگی می کنیم.

همه چیز در طبیعت تسلیم انحطاط و ویرانیست.

گناه نتیجة اصلی بلاهای طبیعت است، همانطور که دلیل مرگ، بیماری و عذاب است.

ما می فهمیم که چرا بلاهای طبیعی ایجاد می شوند.

چیزی که ما نمی فهمیم این است که چرا خدا اجازه می دهد آنها اتفاق بیفتند.

چرا خدا اجازه داد سونامی اتفاق افتاده و بیش از 225000 نفر از مردم آسیا را بکشد؟

چرا خدا اجازه داد گردباد کاترینا خانة هزاران نفر را نابود کند؟

یکی از نتایج این بلاها این است که اعتماد ما به دنیا تکان می خورد و آنوقت مجبور می شویم که به ابدیت فکر کنیم.

معمولا بعد از بلاهاست که کلیساها پر می شوند چون مردم متوجه می شوند که چقدر زندگیشان شکننده است و زندگی آنها در یک لحظه می تواند از آنها گرفته شود.

چیزی که می دانیم این است که خدا نیکوست!

خیلی از معجزات عجیب در زمان بلاهای آسمانی اتفاق می افتند که حتی از خسارات جانی و مالی بیشتری جلوگیری می شود.

بلاهای آسمانی باعث می شوند که ملیونها نفر ارجهیتهای زندگیشان را دوباره ارزیابی کنند.

صدها میلیون دلار در راه کمک به ضایعه دیده گان فرستاده می شود.

سازمانهای مسیحی موقعیت کمک ، خدمت، مشاوره، دعا، و رهبری مردم را پیدا می کنند که باعث نجات مردم بوسیلة عیسی مسیح شوند!

خدا می تواند، و اینکار را انجام می دهد که از سوانح وحشتناک هم چیزهای خوب بیرون می آورد (رومیان 8: 28).

۲۸ و ما می دانیم که خدا همه چیزها را برای خیریت کسانی بکار می برد که او را دوست دارند و فراخوانده شده اند تا خواست او را انجام دهند.

Amen

bar Article #264 www.radioaramesh.org نویسنده: کورش باقری