پیدایش ۱۵: ۱
۱- بعد از این اَبرام رؤیایی دید و صدای خداوند را شنید که به او می گوید: «اَبرام ، نترس ، من تو را از خطر حفظ خواهم کرد و به تو پاداش بزرگی خواهم داد.»
دوست گرامی، وقتی به کلمهٔ “پاداش” فکر می‌‌کنید، چی در ذهن شما نقش می‌‌بندد؟
معمولاً لغت “پاداش”؛ ما را به یاد دریافت مبلغی پول، یک مدال، جایزه‌ای نفیس و یا تشویقی از طرف دیگران، در قبال عمل شایسته‌ای که انجام داده ایم می‌‌اندازد.
مثلاً وقتی ما بسته‌ای را که متعلق به شخص دیگری است پیدا می‌‌کنیم، و آن را به صاحبش تحویل می‌‌دهیم، تا حدی انتظار دریافتِ نوعی پاداش از آن شخص داریم.
به هر حال، در فکرِ بیشتر ما، ارتباط مستقیمی بین انجام عملی صادقانه و شرافتمند از طرف ما، و دریافت نوعی پاداش وجود داره.
حال تصور بفرمایید که شما چیزی را یافته اید، و وقتی آن را به صاحب اصلیش بر گردانیده اید، وی به جای پرداخت مبلغی پول و یا هر نوع جایزهٔ دیگری، به شما بگوید که، “من خودم را به عنوان پاداشِ این عمل نیکوی شما، به شما تقدیم می‌‌کنم.”
عزیزان، یک موقعیتی هست که اگر شخصی این را به ما بگوید، این عمل وی بهترین پاداش برایمان خواهد بود.
دقت بفرمایید، ایمان ما به خداوندی عیسی مسیح و خدمت به او در طول زندگیمان، آن عمل صادقانه و شرافتمندانه‌ای است که ما انجام می‌‌دهیم.
و دریافت عیسی مسیح به عنوان منجی و برخورداری از برکتِ دوستی صمیمی با او تا ابدیت، پاداش ما خواهد بود.
کلام خدا در مکاشفه ۴: ۱۰- ۱۱می‌‌گوید که ما در زمانی، تمام تاج‌های افتخار، جایزه‌ها و پاداش‌های دنیوی خود را، در مقابل خداوندمان عیسی مسیح قرار خواهیم داد تا تنها او پاداش واقعی ما بوده و او را تا ابدیت پرستش کنیم.
۱۰- آن بیست و چهار رهبر نزد او سجده نمودند و او را که تا ابد زنده است، پرستش کردنـد، و تاجهـای خـود را پیش تخت او انداختـه،
۱۱- این سرود را خواندند: “خداوندا، جلال و حرمت و قدرت، برازنده توست؛ زیرا تو آفریننده تمام موجودات هستی و همه چیز به اراده تو بوجود آمد.”
آیا شما پاداشی با ارزش تر از دوستی ابدی با عیسی مسیح می‌‌شناسید؟
آیا شما به او ایمان داشته و در اطاعت از او زندگی می‌‌کنید؟
او بسیار مشتاقِ داشتن رابطه‌ای صمیمی با شماست.
دوست من، شما را تشویق می‌‌کنم تا، دعوت عیسی مسیح را برای بخشش گناهانتان و برخورداری از حیاتِ ابدی و دوستی صمیمی با او بپذیرید.
کوروش باقری
Amen
bar Article #290 www.radioaramesh.org نویسنده: کورش باقری