یعقوب ۱: ۲ – ۴

۲ ای دوستان من، هر گاه دچار آزمایشات گوناگون می‌شوید بی نهایت شاد باشید، ۳ چون می‌دانید اگر خلوص ایمان شما در آزمایش ثابت شود بردباری شما بیشتر می‌شود

۴ و وقتی بردباری شما کامل شود شما انسانهای کامل و بی نقصی شده و به چیزی محتاج نخواهید بود‌. آمین.

وقتی عزیزانی به من می‌‌گویند که آنها دارند برای برخوردار شدن از صبر بیشتر دعا می‌‌کنند، از خودم می‌‌پرسم، این عزیزان برای بدست آوردن صبر بیشتر و برخورداری از قلبی پر از آرامش و بی‌ دغدغه در خود، چه کار دیگری می‌‌توانند انجام دهند؟

دوستان، خصلت پسندیدهٔ افزایش صبر در ما ایمانداران به عیسی مسیح، با گذشت زمان و چشیدن تجربه‌های دشوار در طول زندگی حاصل می‌‌گردد!

صبر را مانند عضله‌ای در خود تصور بفرمأیید که باید از آن مرتب استفاده کنید، تا سالم و قوی مانده و شما بتوانید از آن در زمان‌های لازم بهره‌مند شوید.

ما ایمانداران به عیسی مسیح، باید مشکلات، رنجها و چالش‌های زندگی خود را، موقعیتهأیی بدانیم برای پرورش آن عضله- یا همان صبر بیشتر در خود.

عضله‌ای که در ما به خوبی تمرین داشته و سالم مانده، همواره آماده خواهد بود تا به کار گرفته شود.

اقتضای طبیعتِ انسانی ما، بدین گونه است که وقتی رنج و مشکلی به سراغمان می‌‌آید، بلافاصله در حیرت به خداوند شکوه و اعتراض می‌‌کند.

ما در آن حال از دیگران عیبجوی کرده و آنها را مقصرِ شرایط دشوار خود قلمداد می‌‌کنیم.

یا ما اگر چه خواست خدا را در آن شرایط به خوبی می‌‌دانیم ولی‌ خود را به نفهمی می‌‌زنیم و با ارادهٔ خدا مخالفت می‌‌کنیم.

یا ما به خدا گله می‌‌کنیم و فکر می‌‌کنیم که او به ما مدیون است.

خلاصه، ما همه گونه عکس العملی در روبرویی با مشکلات از خود نشان می‌‌دهیم به غیر از یکی.

می‌ دانید آن عکس العمل چیست؟

ما به خداوند، پدر آسمانیمان نمی گوئیم، پدر جان – از تو به خاطر اجازهٔ ورود این مشکل به زندگیم سپاسگزارم.

خداوند -حال تو برای من موقعیتی بوجود آورده‌ای تا صبر خود را پرورش دهم.

عزیزان بیشتر انسانها تمرینِ بدین گونه اندیشیدن و عکس العمل نشان دادن را ندارند.

اما بنا بر خواست خداوند و آموزه‌های او در کلامش، این دقیقا همان عکس العمل صحیحی است که هر ایماندار به عیسی مسیح باید در روبرویی با مصائب و مشکلات زندگی خود داشته باشد.

دوستان در کلام خدا، یعقوب ۱: ۲خواندیم که.

۲ ای دوستان من، هر گاه دچار آزمایشات گوناگون می‌شوید بی نهایت شاد باشید،

اما متاسفانه بیشتر ما قادر به انجام این امر خداوند نیستیم، اینطور نیست؟

تشکر از خداوند در زمان‌های دشوار زندگی با طبیعت انسانی ما مغایرت دارد و انجام چنین کاری، به گونه‌ای برای ما غیر طبیعی است.

به هر حال، با انجام این عمل، به تدریج ما قول خدوندما در کلامش رومیان ۸: ۲۸را تجربه خواهیم نمود که می‌‌فرماید:

۲۸ ما می‌دانیم همه چیز برای خیریت آنانی که خدا را دوست دارند و بحسب ارادۀ او خوانده شده‌اند با هم در کارند،

دوست عزیز من، در زمان‌های سخت زندگی، صبرِ ما با خداوند برای اجرای خواستش بی‌ نتیجه و بیهوده نیست.

در طی زمان‌های دشوار زندگی، برای پرورش صبرِ بیشتر در خود، می‌‌توانیم از خداوند تشکر نموده و نام او را بر افرازیم.

چرا که ایمان داریم خداوند، حتماً راه نجاتی برای رهأیی ما از آن شرایط دشوار مهیا خواهد فرمود!

در شرایط دشوار، با خدا صبر می‌‌کنیم و با سپاسگزاری از او به خاطر تغییر زندگی ما و دیگران – صبر را در خود پرورش می‌‌دهیم.

بله، در زمان‌های سخت و دشوار ما با خدا صبر می‌‌کنیم، و به خاطر ثمرات روح القدس که در ما پس از پشت سر گذاردن این زمان دشوار پدید خواهد آورد، از او تشکر می‌‌کنیم.

دوست عزیز من، راه کلام خدا برای تحمل در زمان‌های دشوار زندگی برای رشد در ایمان و درکِ ارادهٔ خدا، با آنچه که این دنیا و جامعه‌های ما به ما می‌‌گویند هماهنگی ندارند.

ما ایمانداران به عیسی مسیح، دلایل بسیار قانع کننده‌ای برای تحمل سختی‌ها و حتی شادی نمودن در آنها داریم.

تجربهٔ سختی، رنج و مشکلات بر صبر ما می‌‌افزایند تا بتوانیم بر شالودهٔ قول‌های خداوند مقاوم ایستاده و منتظر عملکرد او، در زمان منتخب خودش باشیم.

شما هرگز از صبر با خداوند پشیمان نخواهید شد!

فیض و آرامش عیسی مسیح با شما.

کوروش باقری