انجیل یوحنا ۶: ۲۲ – ۲۷
در جستجوی عیسی
۲۲ روز بعد مردمی که در کنارۀ دیگر دریا ایستاده بودند دیدند که، به جز همان قایقی که شاگردان سوار شده بودند، قایق دیگری در آنجا نبود و عیسی هم سوار آن نشده بود بلکه شاگردان بدون عیسی رفته بودند.
۲۳ ولی قایق‌های دیگری از طبریه به نزدیکی همان محلی که خداوند نانها را برکت داده بود و مردم خورده بودند رسیدند. ۲۴ وقتی مردم دیدند که عیسی و شاگردانش در آنجا نیستند، سوار این قایق‌ها شده در جستجوی عیسی به کفرناحوم رفتند.
نان حیات
۲۵ همین که او را در آن طرف دریا پیدا کردند به او گفتند: «ای استاد، کی به اینجا آمدی؟» ۲۶ عیسی پاسخ داد: «یقین بدانید به علت معجزاتی که دیده‌اید نیست که به دنبال من آمده‌اید بلکه به خاطر نانی که خوردید و سیر شدید. ۲۷ برای خوراک فانی تلاش نکنید بلکه برای خوراکی که تا حیات جاودان باقی می‌ماند یعنی خوراکی که پسر انسان به شما خواهد داد، زیرا که پدر او را تأیید کرده است».
دوست من، گرایش شما بیشتر به چیست؟
این که عیسی مسیح کی هست یا این که؛ عیسی مسیح می‌‌تواند به شما چی بدهد یا چکار انجام دهد؟
متاسفانه بیشتر ما علاقه مند به این هستیم که؛ عیسی مسیح چه می‌‌تواند به ما بدهد یا برای ما چه کار بکند تا این که، خود او را بهتر بشناسیم.
این مشکل امروز و جدیدی نیست.
زمانی که عیسی مسیح بر روی این کرهٔ خاکی قدم میزد نیز با همین مشکل از طرف مردم روبرو بود.
گروه‌های متفاوت مردم بیشتر در پی او بودند تا ببینند که عیسی مسیح به آنها چه خواهد داد یا برای آنها چه خواهد کرد.
عیسی مسیحِ خداوند، به خوبی از نیت اصلی تمامی انسانهأیی که دنبال وی بودند آگاه بود.
دوست گرامی من، تفاوت فاحشی وجود دارد بین؛ “خودخواهانه عیسی مسیح را پیروی نمودن برای دریافت آنچه دلمان می‌‌خواهد” و “فروتنانه نیاز‌های واقعی‌ها و چالش‌های خود را همچون فرزندی لایق با او در میان نهادن.”
گاهی اوقات ما نیازی، یا مشکلی و یا خواسته‌ای که داریم آنچنان در فکر ما مهم و اضطراری می‌‌شود که؛ دیگر فراموش می‌‌کنیم در این زمان هم باید به خواست و ارادهٔ عیسی مسیح خداوند زندگیمان احترام نهاده و حق تقدم اول را بدهیم.
می خواهیم هر چه سریع تر نیاز ما بر طرف شده، مشکل ما حل شده و یا به خواسته خود برسیم؛ در حالی که هیچ توجهی به خواست عیسی مسیح در آن زمان نداریم.
دوست من، ما باید به خاطر داشته باشیم که نیاز‌های ما به هر چیزی، روزی به پایان خواهند رسید، حال آن که عیسی مسیح تا ابدیت باقی است.
اگر رابطهٔ ما با عیسی مسیح فقط در این چار چوب باشد که، فقط خواسته‌های خودمان را به او بگوییم و انتظارِ دریافت هر خواستهٔ خود از او، در اشتباه بسر می‌‌بریم.
در این صورت، ما موفق به شناخت عیسی مسیح و داشتن رابطه‌ای صمیمی و پدر و فرزند گونه‌ای که او اشتیاق داشتن آن را با ما دارد نخواهیم بود.
ما فرصت شناخت کسی را که تا ابدیت با او بسر خواهیم برد را از دست داده ایم.
دوست عزیز، بیأیید وقت خودمان را در راه شناختِ هر چه بهتر از عیسی مسیح و داشتن رابطه‌ای صمیمی با او سرمایه گذاری کنیم.
در آن صورت است که ما می‌‌توانیم از فواید رابطهٔ پدر و فرزند گونه با او تا ابد بهره‌مند گردیم.
دوست من، چقدر از وقتی را که شما با خدا می‌‌گذرانید، فقط صرف گفتن احتیاجاتتان به او می‌‌شود؟
چقدر از وقت شما با خداوند، اختصاص به شناخت بهتر از او دارد؟
اگر چه عیسی مسیح هر نیاز ما را از قبل به خوبی می‌‌داند، ولی او خوشحال می‌‌شود زمانی که ما – ایمانداران به او – فرزند خواندگان خانوادهٔ الهی او، به حضور او می‌‌رویم و در مورد نیاز‌هایمان با او گفتگو می‌‌کنیم.
خداوند همچنین، از بودن ما با او و در گفتگو و مشارکت، لذت می‌‌برد.
دوست عزیز، به زندگی و وقتی که با خداوند سپری می‌‌کنی بیندیش و تعادل را در آن برقرار کن.
اجازه ندهید رابطهٔ شما با خدا فقط در راه خواستن و دریافت نمودن از او باشد، بلکه شناخت هر چه بهتر او و داشتن رفاقت و مشارکتی صمیمی و صادقانه تر.
فیض و آرامش عیسی مسیح با شما باشد.
کوروش باقری