دوست من، آیا شما با داشتن احساس گناه در خود در کلنجار هستید؟

آیا شما از بخشش خود مطمئن نیستید و در شرم و پشیمانی از اعمال، گفتار و افکار گذاشته خود زندگی تلخ و بی‌ آرامشی دارید؟

بیأیید به اتفاق هم، به کلام خدا مراجعه کنیم و با استناد به آن، و کمک و هدایت روح القدس، از پدر آسمانیمان بشنویم که با احساس گناه درونیمان چه کنیم.

عزیزان، کلام خدا به روشنی به ما می‌‌آموزد که، “احساس گناه و تقصیر” یک واقعیت است.

اما ما باید بتوانیم “احساس گناه راستین” را، از “احساس گناه کاذب” تشخیص داده و از هم جدا سازیم.

گاهی “دیگران” ولو بدون نیتی بد، و گاهی “شیطان”، در دراز مدت، احساس گناه کاذب را در ما بوجود می‌‌آورند.

ما باید با دانش کافی از کلام خدا، قادر به تمیز دادن صدا‌های دروغین اطرافمان باشیم.

عرض شد که، کلام خدا، بر روی ضرورتِ داشتن “احساس گناه واقعی در ایمانداران به عیسی مسیح، تأکید دارد!”

اجازه بدهید تا این مهم را روشن کنم.

خداوند – نیّت ها، اعمال، گفتار و افکار ما را، در مقابل استاندارد‌های پاک الهی خود محک می‌‌زند و قضاوت می‌‌کند.

ما ایمانداران راستین و وفادار به عیسی مسیح، در صورت شکستن استاندارد‌های پاک و مقدّس خداوند، در نیّت‌های خود، و همچنین در اعمال، گفتار و افکارمان، در وجودمان احساس تقصیر و گناه راستین واقعی خواهیم داشت.

حال سوال اینجاست که، چه کسی استاندارد‌های پاک و مقدّس خداوند را می‌‌شکند؟

کلام خود به این سوال می‌‌پاسخ می‌‌دهد.

در رومیان ۳: ۲۳می‌‌خوانیم که: ۲۳ زیرا همه گناه کرده‌اند و هیچکس به آن کمال مطلوب و پُر جلالی که خدا انتظار دارد، نرسیده است.

پس بنا بر فرمایش خود خداوند، “تمامی انسانها گناهکار هستند!”

عزیزان، ما انسان معصوم و بی‌ گناهی در این دنیا نداریم.

این وضعیتِ نا هنجار انسان را در مقابل خداوند مکشوف می‌‌کند.

اما خدا را شکر به خاطر فیض و محبتش برای ما انسان‌های گناهکار.

مرگ داوطلبانهٔ عیسی مسیح بر روی صلیب، تقصیر گناه بشریت را از هر که به او ایمان آورد، جدا نموده است.

کلام خدا در کولسیان ۲: ۱۴می‌‌فرماید:

۱۴ سند محکومیت شما را که حاکی از نااطاعتی شما بود، از بین برد. خدا نامه اعمالتان را بر صلیب مسیح میخکوب کرد و همه گناهانتان را به حساب او گذاشت.

عزیزان، لطفاً دقت بفرمأیید.

عیسی مسیح به جای ما خود داوطلبانه گناهان ما را بر دوش گرفت و تاوان مجازات آنها را با مرگ بر روی صلیب متحمل گردید و یکبار برای همیشه کاملاً پرداخت نمود.

بنا بر این، در ایمان به عیسی مسیح به عنوان منجی، دیگر مهم نیست که چه گناهی مرتکب گردیده اید یا، چقدر خود را مقصر می‌‌دانید.

تقصیر و گناه شما، در ایمانتان به عیسی مسیح، از شما برای همیشه دور شده است.

دوست من، حال تنها راه “حفظ وجدانی پاک در خود” و “احساس تقصیر کاذب نداشتن” اعتراف گناهان روزانه مان به خداوند است و دریافت بخشش او.

۹ اما اگر ما به گناهان خود اعتراف نماییم، می‌توانیم به اواعتماد کنیم زیرا او به حق عمل می‌کند او گناهان ما را می‌آمرزد و ما را از همه خطاهایمان پاک می‌سازد‌. انجیل اول یوحنا ۱: ۹

دوست عزیز من، هیچ گناهی آنقدر بزرگ نیست که خدا نتواند آن را ببخشد!

اگر شما در خود احساس گناه می‌‌کنید، در همین لحظه آن را به خدا اعتراف کنید.

خداوند در ایمانتان به عیسی مسیح، حتماً گناه شما را خواهد بخشید و آرامش الهی خود را به شما هدیه خواهد فرمود.

حال به این دو نکته خوب دقت کنید.

اعتراف به گناه – یعنی صادقانه و فروتنانه به خود بگویم که مقصریم و گناهکار.

توبه از گناه یعنی – تغییر فکرِ صد و هشتاد درجه.

از مسیر گناه برگشتن و صد و هشتاد درجه به سوی دیگر رفتن.

آغوش خداوند برای پذیرش شما گشوده است.

آرامش عیسی مسیح همواره با شما.

کوروش باقری