آیا من واقعاً مورد قبول خداوند هستم؟ آیا واقعاً خداوند مرا دوست دارد؟
چطور میتوانم اطمینان داشته باشم که خداوند از من عصبانی و ناراضی نیست؟
دوست من، در زمانهای دشوارِ زندگی، اینگونه سؤالات میتوانند ناخواسته و دعوت نشده، در ذهنِ شما بوجود آیند.
مخصوصاّ در زمانهأیی که، زیر آتشِ چالشها و آزمایشهای سخت قرار دارید.
در زمانهای دشوارِ زندگی، اغلب به اشتباه تصور میکنیم که، خداوند از ما ناراضی و غضبناک است، و به همین دلیل است که او غضبِ خود را بر ما فرو ریخته است.
عزیزان، یک حقیقت را نباید هرگز فراموش کنیم، و آن حقیقت این است که، “از همان لحظهای که به عیسی مسیح به عنوان منجی خود ایمان میآوریم، ما با خداوند آشتی نموده و بین ما و او، صلح بر قرار میگردد!”
این مهم را کلام خدا در رومیان ۵: ۱ چنین بیان میفرماید: بنابراین چون از راه ایمان در حضور خدا نیک شمرده شدهایم از صلح با خدا که به وسیلۀ خداوند ما عیسی مسیح برقرار گردید بهرهمند هستیم.
دوست من، تنها زمانی که – ما غضبِ خداوند را تجربه خواهیم نمود، زمانی است که، عیسی مسیح را به عنوانِ یگانه منجی خود نپذیرفته و ردّ نموده باشیم!
کلام خدا در انجیل یوحنا ۳: ۳۶ میفرماید: آن کسی که به پسر ایمان بیاورد حیات جاودان دارد اما کسی که از پسر اطاعت نکند حیات را نخواهد دید بلکه همیشه مورد غضب خدا خواهد بود.
به عبارتی دیگر، زمانی ما غضبِ خداوند را تجربه خواهیم نمود که، هدیهٔ بخششِ گناهان، و نجات را که، خداوند توسطِ عیسی مسیح به ما هدیه نموده است نپذیرفته باشیم!
کلام خدا در ۱تسالونیکیان ۵: ۹ برای تأکیدِ بر این مهم میفرماید: زیرا خدا ما را برای آن برنگزید که به غضب او گرفتار شویم بلکه ما را برگزید تا به وسیله خداوند ما عیسی مسیح نجات یابیم.
بنا بر این، اگر شما به عیسی مسیح به عنوانِ منجی خود ایمان دارید، ترس و نگرانی شما از غضبِ خداوند، بی مورد است.
چرا که خداوند، تمامی گناهانِ شما را، تنها در ایمانتان به عیسی مسیح آمرزیده است!
شما با خداوند آشتی نموده اید، به فرزند خوانده گی خانوادهٔ الهی او پذیرفته شده اید، حیاتِ ابدی در بهشت در نزد خداوند را از او دریافت نموده اید.
پس، اگر ایماندار به عیسی مسیح هستید ولی با این وجود، با سختیها و آزمایشهای دشواری روبرو هستید، این به خاطر غضب خداوند از شما نیست و او در حال تنبیه شما نیز نمی باشد!
شاید برای شما این سوال بوجود آید که، “پس چرا من این احساسِ هراس را در خود دارم که شاید، شرایطِ دشوارِ زندگی من، به خاطر عصبانیتِ خداوند از من میباشد، و او دارد مرا بدین طریق تنبیه میکند.”
یا این سوال که، “اگر پدر آسمانی من، از من عصبانی نیست، چرا این همه وقایع ناگوار مکرراً در زندگی من رخ میدهند؟”
دوست عزیز، برای یافتنِ پاسخِ این سوالات خود، بهترین چاره این است که، شما با خودِ پدرِ آسمانیتان وقت گذرانیده و صادقانه از خودِ او بپرسید.
از خداوند، پدر آسمانی خود سوال کنید، “پدر جان – توسطِ این شرایطِ دشوارم داری چه به من میگویی؟”
پدر جان – “با اجازهٔ ورودِ این شرایط دشوار به زندگی من، میخواهی چه چیزی را به انجام برسانی؟”
پدر جان – ” با اجازهٔ ورودِ این شرایط دشوار به زندگی من، میخواهی چه تغییراتی بوجود آوری؟”
دوست من، خداوند توسطِ این شرایط دشواری که، اجازهٔ وردشان را به زندگی شما داده، “شاید دارد گناهانی را از شما میزداید.”
یا که دارد، “بر ایمان شما نسبتِ به محبت و وفاداری خود میافزاید.”
یا که دارد، “شخصیّتِ شما را تغییر میدهد تا با خواست خودش از شما مطابقت یابد.”
به هر حال، این را بدانید که منظورِ خداوند از اجازهٔ ورودِ چالشها و شرایطِ دشوار به زندگی شما، هر چه که باشد، “مطمئناً غضبِ او نیست بلکه محبتِ پدرانهٔ اوست برای برکت و سعادتتان!”
در واقع، خداوندِ دانای مطلق، پدرِ مهربانِ آسمانی شما، قابلیت هایی را در شما نهفته تشخیص داده که، با تجربهٔ این شرایط دشوارِ خاص، در شما شکوفا خواهند شد.
پس، بار دیگر از این همه نتیجه میگیریم که، آنچه در مقابله با چالش ها، آزمایشات و شرایطِ دشوار زندگی تجربه میکنیم، در واقع التفات و محبتِ خداوند است برای ما و نه عصبانیت و غضبِ او!
بنابر این، در هر شرایطی که هستی، دلگرم و شاد و امیدوار باش.
اجازه بده تا خداوند خود، شما را از میانِ آنها با موفقیت عبور دهد.
جلال بر نا عیسی مسیح و آرامش الهی او همواره با شما.
کوروش باقری