آیاتِ کلیدی: مزمور ۱۲۳: ۱ – ۶

۱ خداوند شبان من است. محتاج به هیچ چیز نخواهم بود.   ۲ در چمنزارهای سرسبز مرا می‌خواباند. در کنار آبهای آرام مرا رهبری می‌کند.   ۳ جان تازه‌ای به من می‌بخشد و به خاطر نام خود، مرا به راه راست هدایت می‌نماید.

۴ حتّی هنگام گذشتن از درّه تاریک مرگ از چیزی نمی‌ترسم، زیرا تو همراه من هستی. عصا و چوبدستی تو مرا حمایت خواهد کرد.   ۵ سفره‌ای برای من در حضور دشمنانم می‌گسترانی و مرا چون مهمانی عزیز در این ضیافت می‌پذیری و جام مرا لبریز می‌گردانی.   ۶ اطمینان دارم که تمام عمرم به من لطف و محبّت خواهی نمود، و تا زمانی که زنده هستم، در خانه تو ساکن خواهم بود. آمین!

عزیزان، این یک حقیقتِ مسلمی است که، تمامی ما انسان‌ها بر روی این کرهٔ خاکی، حتماً در  طولِ عمرمان، تجربه‌های دشواری را خواهیم داشت!

تجربه هایی که کلامِ خدا آنها را به، “درهٔ مرگ” تشبیه نموده.

باید این حقیقتِ را بپذیریم که تمامی لحظاتِ زندگی ما بر روی این کرهٔ خاکی، بی‌ دغدغه و عاری از هر گونه چالش، مشکل و کمبود سپری نخواهند شد.

هر کدام از ما، حتماً زمان هایی را در درهٔ پر از درد، رنج و مشقت‌های خاصی خواهیم گذرانید.

با این وجود وقتی ما در زمانی با درد، رنج و مشقت‌های جانکاه، یا به قولِ کلام خدا، خودمان را در “درهٔ مرگ” می‌‌یابیم، دچار حیرت شده و می‌‌پرسیم، “چرا خدا اجازه داده تا من با چنین شرایطِ سختی روبرو شوم؟”

در آن زمان، ما حتی ممکن است که خودمان را از طرفِ خداوند طرد شده به حساب آورده، و حضور او با ما و محبتش را برایمان زیر سوال ببریم.

اما باید بدانیم که کلامِ خدا، در موردِ این که چرا ما خود را در شرایطی جانکاه یافته ایم، درس و پیامِ کاملاً متفاوتی را به ما تعلیم می‌‌دهد.

کلامِ خدا در مزمورِ ۱۲۳ و آیاتِ ۱ تا ۶؛ حضورِ دائم و محبتِ خداوند برای ما را؛ با توصیفِ  شبانی بسیار دلسوز، محافظ، محتاط، مسئول، و مراقبِ گله‌اش را به ما یاد آور می‌‌شود.

در آیهٔ ۴ می‌‌خوانیم: .   ۴ حتّی هنگام گذشتن از درّه تاریک مرگ از چیزی نمی‌ترسم، زیرا تو همراه من هستی. عصا و چوبدستی تو مرا حمایت خواهد کرد.  آمین!

بله عزیزان، خداوند در تمامی لحظاتِ زندگی با ماست!

خداوند، در حکمت و دانش الهی خود، از اجازهٔ ورود هر مشکلی به زندگی ما، هدف و منظورِ خاصی را دنبال می‌‌کند.

به طور کلی، ما در زمان‌های عبور از دره‌های مرگِ زندگی-  بیشتر فروتن شده و تعلیم پذیر خواهیم بود.

در آن زمان‌های بسیار دشوارِ زندگی، یا عبور از همان دره‌های مرگ است که، ما نیازِ خودمان به خدا را بهتر خواهیم شناخت و به او نزدیکتر خواهیم شد.

زمانی که به قولِ معروف، همه چیز بر وفق مرادمان می‌‌گذرد، نیازمندیمان به خدا و اطاعتِ کامل از او، شاید تمامی توجه ما را به خودش نداشته باشد.

***************************************************************************

تجربه‌های دشوارِ زندگی، یا همان، “دره‌های مرگ” اجتناب ناپذیر هستند.

عزیزان، همانطور که در ابتدا خدمتتان عرض کردم، “این واقعیتِ زندگی هر شخص است که او، دیر یا زود، با تجربه‌هایی‌ بسیار دشوار روبرو خواهد شد!”

دلایل روبروی هر شخص با مشکلاتِ خاصش در طول زندگی متفاوتند.

یکی از عاداتِ معمولِ بیشتر ما، زمانی که با مشکلات روبرو می‌‌شویم، مقصر شناختنِ شیطان است.

ولی دوست من، باید بدانیم که، گاهی شبانِ نیکوی ما، خداوند، پدرِ آسمانی ما ایمانداران به عیسی مسیح، با درایتِ الهی خود، ما را به پستی‌ها (روبرویی با مشکلاتِ سخت – دره مرگی خاص) می‌‌فرستاد، تا برای صعود به بلندی‌ها )دریافتِ برکاتِ الهیش) آماده شویم.

گاهی دیگران موجبِ بوجود آمدنِ درد و رنج در زندگی ما می‌‌گردند.

گاهی هم خودمان مقصرِ درد و رنجمان هستیم.

گاهی هم وقتی دانسته، از ارادهٔ خداوند برای زندگیمان خارج می‌‌شویم، او اجازهٔ ورودِ درد و رنجی خاص را می‌‌دهد تا توجهِ ما را به خود باز گرداند.

خبر خوب این است که، دره‌های مرگِ زندگی ما، هر چقدر هم تاریک و دردناک، فقط گذر گاه هایی هستند برای عبور ما از آنها.

دره‌های مرگ زندگی ما، مقصدِ نهأیی ما نیستند!

ما در آنها نخواهیم ماند، بلکه به کمک خداوند  -حتماً از آنها خواهیم گذشت!

یکبار دیگر به آیهٔ چهارم توجه بفرمأیید: ۴ حتّی هنگام گذشتن از درّه تاریک مرگ از چیزی نمی‌ترسم، زیرا تو همراه من هستی. عصا و چوبدستی تو مرا حمایت خواهد کرد.  آمین!

این مهم را به یاد داشته باشید که، هر وقت خداوند اجازهٔ ورودِ فصلی دشوار را به زندگی شما می‌‌دهد، او هدف و منظوری بس نیکو را دنبال می‌‌کند.

نتیجهٔ نهأیی عبور از درهٔ مرگِ خاصی که، خداوند شما را بدان هدایت فرموده، دریافتِ برکات او و جلال نام خودش خواهند بود.

***************************************************************************

خداوند میزانِ عمق و طولِ دره‌های زندگی ما را کنترل می‌‌کند!

عزیزان، یکی از درس‌های مهمی که من در زندگیم آموخته‌ام این است که؛ هر چه عمقِ دره‌ای که خداوند مرا بدان هدایت فرموده بیشتر باشد، عظمتِ عملکردِ او برای کمک و نجات من نیز بیشتر خواهد بود.

شاید شما هم همین تجربه را داشته اید.

ما اغلب، در دره‌های دشوار زندگی، بیشترین رشدِ روحانی خود را خواهیم داشت.

در آن زمانهاست که ما، به وابستگی کاملِ خودمان به خداوند پی می‌‌بریم.

در آن زمانهاست که ما، با خداوند بیشتر وقت می‌‌گذرانیم و او را بهتر خواهیم شناخت.

یکی دیگر از عادتِ بیشتر ما به هنگام عبور از درهٔ زندگی خود این است که، به اشتباه تصور می‌‌کنیم که، دیگر راه نجات از آن برای ما پیدا نخواهد شد.

درهٔ زندگی ما بی‌ انتها به نظرمان می‌‌رسد، و ما به یاس و نا امیدی سوق پیدا می‌‌کنیم.

اما تعالیمِ کلامِ خدا، به ما این اطمینان را می‌‌دهد که، “او عمق و طولِ دره‌ای را که در آن قرار گرفته ایم در کنترلِ کاملِ خود دارد!

مهم این است که به یاد داشته باشیم، خداوند ما را در درهٔ خاصی که بدانجا فرستاده، نگاه می‌‌دارد تا زمانی که کاملاً زندگی خود را به او تسلیم نموده در راستای ارادهٔ او زیسته، و از اوامرش اطاعت کنیم.

نکتهٔ مهم دیگری که باید به یاد داشته باشیم این است که، “شبان نیکوی ما، در ما زندگی می‌‌کند!”

عزیزان، خداوند روح القدس، شبان نیکوی ما ایماندارانِ به عیسی مسیح، همیشه تا پایانِ عمرمان در ماست، تا ما را هدایت فرماید – آرامش بخشد – قوت بخشد و مراقبت نماید!

مزمور ۲۳: ۱  ۱ خداوند شبان من است. محتاج به هیچ چیز نخواهم بود.  آمین!

برای ما ایماندارانِ به عیسی مسیح، اگر همواره چشم به او دوخته و در جهتِ انجام ارادهٔ او زندگی کنیم، همیشه امیدِ پیروزی هست!

خداوند قلب‌های ما را می‌‌بیند و نیّت‌های ما را می‌‌شناسد.

در صورتِ تسلیمِ کاملِ زندگیمان به او، وی هرگز اجازه نخواهد داد تا ما لحظه‌ای بیشتر از آنچه که او می‌‌داند، در هیچ دره‌ای باقی بمانیم.

***************************************************************************

دلایلِ واکنش‌های منفی مردم در دره‌های زندگیشان

عزیزان، بعضی اوقات، در مواقعی که ما در دره‌ای قرار می‌‌گیریم، به دلایلی ممکن است که ما، درس هایی را که خداوند می‌‌خواسته به ما بیاموزد یاد نگیریم و واکنشی منفی نیز از خودمان نشان دهیم.

در این قسمت از مطالعهٔ خود تحتِ عنوانِ “تجربه‌های دشوارِ زندگی ما از دیدگاهِ کلامِ خدا”، به معرفی چهار دلیلی که، موجب می‌‌شوند ما در دره‌های زندگی خود واکنشِ منفی نشان بدهیم می‌‌پردازم.

۱  –  گاهی ما در درهٔ زندگی خود، واکنشِ منفی نشان می‌‌دهیم؛ “زیرا ایمانِ استوار و محکمی نداریم!”

اگر ما با سیرتِ خداوند به خوبی آشنا نباشیم، در صورتِ روبرویی با مشکلاتِ زندگی یا همان دره‌ها – زود به وحشت می‌‌افتیم و اعمالِ اشتباهی مرتکب می‌‌شویم.

شناختِ کامل از سیرتِ خداوند و ایمانِ استوار و محکم به او، ما را از اتخاذِ تصمیماتِ غلط و یا انجامِ اعمال اشتباه به هنگامِ عبور از دره‌های زندگی مانع می‌‌شوند.

۲  –  گاهی ما در درهٔ زندگی خود، واکنشِ منفی نشان می‌‌دهیم؛ “زیرا که از چگونگی عملکردِ خداوند شناخت و آگاهی نداریم!”

مطالعهٔ منظم و عمیق کلام خدا، ما را با سیرتِ واقعی او و نحوه‌ عملکردش، در شرایطِ گوناگون زندگیمان آشنا می‌‌سازد.

مطالعهٔ کلام خدا همچنین بر حکمت و ایمانِ ما به او نیز خواهد افزود.

۳  –  گاهی ما در درهٔ زندگی خود واکنشِ منفی نشان می‌‌دهیم؛ “زیرا که ایمانمان بر پایهٔ احساساتمان بوده و نه اصول کلام خودِ خدا!”

بیشتر مردم، تا زمانی که همه چیز بر وفقِ مرادشان است، از خدا پیروی می‌‌کنند؛ اما وقتی با مشکلات روبرو می‌‌شوند، ایمانشان دوامی نمی آورد.

آنها زود اعتماد خود به خدا را از دست می‌‌دهند، و او را پیروی نخواهند کرد، چرا که، در کلامِ خداوند ریشه نداشته اند.

۴  –  گاهی ما در درهٔ زندگی خود واکنشِ منفی نشان می‌‌دهیم؛ “زیرا که ما با قول‌های خداوند آشنا نشده ایم!”

خداوند به ما قول داده که او همیشه با ما خواهد بود و هرگز، ما را تنها رها نخواهد کرد.

مطالعهٔ کلام خدا، ما را با وفاداری، فیض، محبت، دانش، قوت و حکمتِ بی‌ پایانِ او آشنا می‌‌کند.

شناخت دقیق از این خصلت‌های خداوند، به ما کمک می‌‌کنند، تا در دره‌های زندگی خودمان، تصمیمات صحیح اتخاذ نموده و واکنش‌های منفی نشان ندهیم.

***************************************************************************

ما در دره‌های زندگی خود، درس‌های خداوند را بهتر خواهیم آموخت!

وقتی همه چیز در زندگی به خوبی پیش می‌‌رود و هیچ مشکل و کمبودی نیست، تقریبا غیر ممکن است که در چنین شرایطی، ما یاد بگیریم چگونه کاملاً اعتمادِ خود به خدا را حفظ کنیم.

ما در شرایطِ سخت و دشوارِ زندگی خود، حتماً به خدا بیشتر توجه نموده و اعتماد خواهیم نمود، چرا که به نیازمندی خودمان به او بهتر پی خواهیم برد.

عزیزان، داوود در آیهٔ دوم، در مزمورِ ۲۳ می‌‌گوید:   ۲ در چمنزارهای سرسبز مرا می‌خواباند. در کنار آبهای آرام مرا رهبری می‌کند. آمین!

به عبارتی ساده‌تر، خداوند، برای همهٔ نیاز‌های ما، مهیا خواهد فرمود!

داوود همچنین در آیهٔ چهارم در فصلِ ۲۳ مزمور می‌‌گوید: ۴ حتّی هنگام گذشتن از درّه تاریک مرگ از چیزی نمی‌ترسم، زیرا تو همراه من هستی. عصا و چوبدستی تو مرا حمایت خواهد کرد.  آمین!

داوود از “عصا” و “چوبدستی” خداوند نام می‌‌برد.

عزیزان، چوپانانِ وفادار و وظیفه شناس، از عصا و چوبدستی، برای محافظتِ گلّهٔ خود از گرگها و دیگر حیواناتِ درنده استفاده می‌‌کنند.

در انتهای عصا یا چوبدستی چوپانان، معمولاً یک پیچیدگی به شکلِ نیمدایره وجود دارد.

چوپانان، از این قسمت از چوبدستی خود، برای برگردانیدنِ گوسفندِ از گله جدا شده به محل امن، استفاده می‌‌کنند.

این تشبیه زیبا، به ما می‌‌آموزد که کلامِ خدا، همانندِ عصا و چوبدستی است برای محافظت و تیمارِ ما ایمانداران راستین به وی.

کلامِ خدا، مخصوصاّ در روبرویی با مشکلاتِ جانکاهِ زندگی، در دره‌های عمیق و تاریک و ترسناک به ما کمک می‌‌کند، تا انتخاب‌های حکیمانه‌ای داشته باشیم.

کلام خدا در زمان‌های دشوار و تاریک زندگی، به ما آرامش و اطمینان می‌‌بخشد.

دوستِ خوب من، وقتی اوضاعِ زندگی من و شما به خوبی می‌‌گذرد، ما آن توجهِ خاصی را که شایستهٔ خداوند است به او نداریم.

اما وقتی مشکلات و مصیبت‌ها به ما هجوم می‌‌آورند، آنگاه ما به او بیشتر توجه نموده، با او بیشتر وقت خواهیم گذرانید و با او بیشتر درد و دل‌ خواهیم کرد.

در واقع، ما در روزهای دشوار زندگی خودمان طبیعتِ راستینِ خدا را خواهیم شناخت.

حضورِ او در درد‌های ما.

محبتِ او در از دست دادن‌های ما.

صبر و تحملِ او در مقابل شکایات و نا سپاسی ما از او.

در طی زمان‌های دشوار زندگی، خداوند؛ غرور را از ما دور می‌‌کند.

اشتیاق ما را برای شناختِ بهتر از او و وقت گذرانی با خودش خواهد افزود.

او سیرتِ ما را تصفه می‌‌کند.

او نیت‌های ما را با خواستِ الهی خودش هماهنگ می‌‌سازد.

بنابر این دوست من، چنانچه شما در دره‌ای هستی، اجازه بده تا خداوند این میوه‌ها و خصلت‌های نیکو را در زندگی شما به ثمر برساند.

***************************************************************************

واکنش‌های صحیح به هنگام عبور از دره‌های زندگی چه هستند؟

۱  –  تسلیم ارادهٔ خداوند شده و تمامِ جوانبِ زندگی خودمان را کاملاً به او تقدیم کنیم!

۲  –  باور داشته باشیم که خداوند، نهایتاً از آن دشواری‌ها و درهٔ عمیق و تاریکی که در آن قرار گرفته ایم، برای برکتِ ما و جلالِ نام خودش استفاده خواهد نمود!

۲۸ ما می‌دانیم همه چیز برای خیریت آنانی که خدا را دوست دارند و بحسب ارادۀ او خوانده شده‌اند با هم در کارند،

رومیان ۸: ۲۸

۳  –  در ایمان، به حکمت – محبت و قدرتِ مطلقِ خداوند، قدم به قدم با او جلو رویم!

۴  –  هر لحظه‌ای را که در روبرویی با مشکلات و عبور از درهٔ زندگیمان می‌‌گذارانیم، سپاسگزارِ خداوند باشیم!

چرا که می‌‌دانیم او با ماست، او دارد به ما درس می‌‌آموزد و سر انجام، از آن شرایطِ دشوار نجاتمان خواهد داد.

***************************************************************************

خلاصه:

عزیزان، هیچ انسانی بر روی این کرهٔ خاکی نیست که زندگی او سراسر عاری از مشکل و چالش باشد.

اما ما ایماندارانِ به عیسی مسیح، می‌‌توانیم با کمک خداوند، پدر آسمانیمان، با اعتماد به نفسِ کامل، با هر مشکلی روبرو شویم.

اگر شما در این لحظه در حالِ عبور از دره‌ای دشوار هستید، به یاد داشته باشید که در ایمانتان به عیسی مسیح، خداوند شبانِ نیکو و وفادار شماست!

او حتماً شما را هدایت کرده و قوت می‌‌بخشد تا بر مشکلاتِ خود پیروز شوید.

چشمتان بر خداوند باشد و نه شرایط اطرافتان.

به یاد داشته باشید که شما، در حالِ عبور از دره هستید و همیشه در آن نخواهید ماند.

شرطِ آن این است که، زندگی خودتان را کاملاً به خداوند تسلیم نموده، در ارادهٔ مقدس او قدم به قدم به پیش روید.

جلال بر نامِ عیسی مسیح و آرامشِ الهی او همواره با شما.

کوروش باقری