آیاتِ کلیدی: ۲قرنتیان ۱۲: ۶ – ۱۰

۶ اگر بخواهم به خود ببالم مثل یک احمق سخن نخواهم گفت، زیرا هر چه بگویم عین حقیقت است‌. اما، چنین کاری نخواهم کرد، مبادا کسی بیش از آنچه در من می‌بیند یا از من می‌شنود برای من ارزش قائل شود‌.

۷ و برای اینکه به خاطر مکاشفات فوق العاده‌ای که دیده‌‌ام مغرور نشوم ناخوشی جسمانی دردناکی به من داده شد که مانند قاصدی از طرف شیطان مرا بکوبد تا زیاد مغرور نشوم‌.   ۸ سه بار از خداوند درخواست کردم که آن را از من دور سازد،   ۹ اما او در جواب به من گفت: «فیض من برای تو کافیست، زیرا قدرت من در ضعف تو کامل می‌گردد»‌. پس چقدر بیشتر با مسرت به ضعف و ناتوانی خود فخر خواهم کرد تا قدرت مسیح مرا فرا گیرد‌.   ۱۰ بنابراین، من به خاطر مسیح، ضعف‌ها، اهانت‌ها، سختی‌ها، آزارها و دشواریها را با آغوش باز می‌پذیرم زیرا در هنگام ضعف قوی هستم‌.

عزیزان، ما برای بدست آوردنِ آبِ انگور چکار می‌‌کنیم؟  آن را می‌‌چلانیم و له‌ می‌‌کنیم.

ما برای بدست آوردنِ آرد با دانهٔ گندم چکار می‌‌کنیم؟ آن را می‌‌فشاریم، می‌‌شکنیم و خرد می‌‌کنیم.

خداوند خالقِ دانای مطلقِ ما نیز – گاهی برای تغییر دادن و مفید ساختنِ ما، برای انجام ارادهٔ خاصی که منظور داشته، لجاجت و خود سری ما را می‌‌شکند و له‌ می‌‌کند.

یکی از بارز‌ترین نمونه‌های شکستگی خود سری و لجاجتِ یک انسان توسطِ خداوند را، در زندگی پولس رسول می‌‌خوانیم.

با مطالعهٔ زندگی و خدماتِ پولس رسول در کلام خدا، در می‌‌یابیم که وی چه مشکلات، زحمات و مشقات شدیدی را تجربه نمود.

پولس رسول، در ۲قرنتیان ۱۱: ۲۳ تا ۲۸ به تعدادی از زحماتی که در راهِ بشارتِ انجیل متحمل گردیده بود اشاره می‌‌کند.

۲۳ آیا آنها خادمین مسیح هستند؟ من بیش از آنها او را خدمت کرده‌ام! (باز مثل یک دیوانه حرف می‌زنم‌.) من بیش از آنها زحمت کشیده‌‌ام و بیش از آنها در زندان بوده‌‌ام‌. دفعات بی شمار شلاق خورده و چندین بار با مرگ روبرو شده‌‌ام‌.   ۲۴ یهودیان مرا پنج بار و هر بار سی و نه ضربۀ شلاق زدند   ۲۵ و سه بار از رومیان چوب خوردم و یک بار هم سنگسار شدم‌. سه بار شکسته کشتی شدم و یک شب و یک روز دستخوش امواج دریا بودم‌.   ۲۶ در مسافرت‌های زیاد خود، با خطر سیل و راهزنان روبرو بودم و از دست یهودیان و غیر یهودیان و دوستان دروغین در شهر و بیابان و دریا با مرگ مواجه شدم‌.   ۲۷ من متحمل سختی‌ها، زحمات، و بی خوابی و گرسنگی و تشنگی فراوان شده‌‌ام و غالبأ بدون خوراک و لباس کافی سرمای سخت زمستان را تحمل کرده‌‌ام‌.   ۲۸ از آن گذشته نگرانی برای تمام کلیساها باری است که شب و روز بر دوش من است.

در اینجا این سوال بوجود می‌‌آید که؛ “چرا خداوند اجازه داد تا پولس رسول، در راهِ بشارتِ انجیل با چنین زحمات و شرایطِ دشواری هایی روبرو شود؟”

عزیزان، پاسخ به این سوال این است که؛ “خداوند می‌‌خواست به پولس رسول درس هایی بیاموزد تا او صادقانه و با تمامِ وجود بیان کند که؛ ”  ۱۰ بنابراین، من به خاطر مسیح، ضعف‌ها، اهانت‌ها، سختی‌ها، آزارها و دشواریها را با آغوش باز می‌پذیرم زیرا در هنگام ضعف قوی هستم‌. ”

۲قرنتیان ۱۲: ۱۰

***************************************************************************

اصولِ شکستگی‌های ما توسطِ خداوند

شکستگی، روشِ خاص خداوند است، برای له‌ کردنِ و از میان برداشتنِ لجاجت‌ها و خود سری‌های ما – در مواقعی که مستقل از او  -در صددِ رسیدن به خواسته‌های خودمان باشیم!

همهٔ ما کم یا بیش، در زمان هایی در طول زندگیمان، خودسرانه و لجوجانه – بر خلافِ خواست و ارادهٔ خداوند و مستقلِ از او، در پی رسیدن به خواسته‌های خودمان بوده ایم.

این فرقی نمی کند که ما، چقدر نسبت به خداوند احساس تعهد می‌‌کنیم؛ حتماً در زندگی ما زمان هایی بوده اند که خواسته ایم عملی را به روشی که خودمان می‌‌خواهیم انجام دهیم و نه به روشِ خداوند.

و یا خواسته ایم ‌چیزی را بدست آوریم که داشتنِ آن، خواستِ خداوند برای ما نبوده است.

اما سپاس بر خداوند و منجی ما عیسی مسیح، که وی ما را به حالِ خودمان رها نفرموده است.

خداوند عیسی مسیح، در دانش، حکمت و قدرتِ الهی خود، تمامِ جوانبِ زندگی ما ایماندارانِ به خود را، نهایتاً – به تسلیم شدن به ارادهٔ الهی خود در می‌‌آورد.

در راستای رسیدن به این هدف، او هر مانعی را از سر راهِ زندگی ما بر می‌‌دارد، تا زمانی که ما به او اعتماد کرده و زندگی خودمان را کاملاً به او تسلیم کنیم.

خداوند از اجازهٔ ورودِ مشکلات به زندگی ما؛ برای شکستن خودسری‌ها و لجاجت‌های ما، هدفِ مهم و مقدسی را دنبال می‌‌کند.

هدف خداوند این است تا ما مبدل به نمایندگانِ خدا شناس و پارسأیی شده؛ و تا وی بتواند از ما برای انجامِ نقشه‌های الهیش استفاده کند.

***************************************************************************

حال ببینیم، شکسته شدنِ ما از جانبِ خداوند، چه نیستند.

عزیزان، این نکته بسیار حائز اهمیت است که ما درک کنیم که؛ خداوند، قصدِ له‌ – یا خرد کردنِ روحِ ما را ندارد!

بلکه خداوند، در حکمت و دانشِ الهی خود، قصدِ خرد کردنِ لجاجت‌ها و خودسری‌های ما را دارد تا ما را فروتن ساخته و به مریدانِ وفادارِ عیسی مسیح مبدل سازد.

اجازه بدهید تا این مهم را به سه‌ طریق بیشتر توضیح بدهم.

۱  –  شکستنِ خودسری‌ها و لجاجت‌های ما، برای تنبیه و گوشمالی ما از جانبِ خداوند نیستند.

عزیزان، خداوند زمانی “یک ایماندار به عیسی مسیح” را گوشمالی داده و تنبیه می‌‌کند که، گناه یا گناهانی – زندگی آن شخصِ ایماندار را کنترل می‌‌کنند.

۲  –  شکستنِ خودسری‌ها و لجاجت‌های ما، مربوط با زندگی آینده ما می‌‌شوند!

عزیزان، خداوند سعی در تصحیحِ روش‌ها و نگرش‌های ما دارد، تا زمانی که روش‌ها و نگرش‌های ما، همانندِ یک خادمِ صادق و موثر برای جلال نام او بشوند.

خداوند برای کمک به ما در تغییر دادنِ روش‌ها و نگرش هایمان، روح القدس را به این جهان فرستاد.

حال، هر کس که به عیسی مسیح به عنوانِ خداوند و منجی خود ایمان می‌‌آورد، روح القدس در او سکنا گزیده و تا آخرِ عمرِ وی، با شخصِ ایماندار خواهد ماند.

روح القدس به دلایلِ زیر در هر شخصِ ایماندارِ به عیسی مسیح است:

۱   –   تا – خواست‌ها و ارادهٔ ما را با خواست‌ها و ارادهٔ خداوند همتراز سازد.

۲  –   تا – زندگی مسیح گونه‌ای را توسطِ ما درمیانِ دیگران زندگی کند.

۳   –   تا – ارادهٔ خود را توسطِ زندگی ما به کمال رساند.

۴   –   تا – بر روی مردمِ اطرافِ ما تاثیر مثبتِ مسیحی بگذارد.

۸ زیرا به سبب فیض خداست که شما از راه ایمان نجات یافته‌اید و این کار شما نیست بلکه بخشش خداست‌.   ۹ این نجات نتیجۀ اعمال شما نیست، پس هیچ دلیلی وجود ندارد که کسی به خود ببالد،   ۱۰ زیرا ما مصنوع دست او هستیم و خدا ما را در مسیح عیسی از نو آفریده است تا آن کارهای نیکویی را که او قبلا برای ما مقدر فرمود که انجام دهیم، بجا آوریم‌.

افسسیان ۲: ۸ – ۱۰

۳  –  شکستنِ خودسری‌ها و لجاجت‌های ما، قصاص و یا کیفری از جانبِ خداوند نیستند.

عزیزان، خداوند هرگز یک ایماندارِ راستینِ به عیسی مسیح را کیفر نمی دهد!

کسانی قصاص و کیفرِ خداوند را خواهند چشید که، حقانیت خداوندی او را ردّ نموده، و به او به عنوان منجی‌ای که تاوانِ گناهانشان را پرداخته است ایمان نیاورده اند!

اگر شما به عیسی مسیح به عنوانِ خداوند و منجی خود ایمان دارید، مطمئن باشید که او، فقط برای خیریتِ شما است که خودسری‌ها و لجاجت‌هایتان را می‌‌شکند.

خداوند می‌‌خواهد تا به او اعتماد و ایمانِ کامل داشته باشید و نه به هوش، توانأیی و استعداد هایتان.

او می‌‌خواهد شما در فروتنی از صمیمِ قلب بگویید: ۶ فرشته گفت: «……….. با قدرت نظامی و یا با قدرت خودت نمی‌توانی پیروز شوی، بلکه با کمک روح من می‌توانی موفّق شوی.

زکریا ۴: ۶

بله خداوند خودسری‌ها و لجاجت‌های ما را خرد می‌‌کند – تا در عوض، بهترین‌های خودش را به ما بدهد.

خداوند خودسری‌ها و لجاجت‌های ما را خرد می‌‌کند – تا ما در اعتماد و ایمانِ کامل، به او تسلیم شده و در جهتِ انجامِ ارادهٔ مقدّس و خاصش برای زندگیمان زندگی کنیم.

***************************************************************************

خداوند چگونه از شکستگی‌های ما استفاده می‌‌کند؟

عزیزان، خداوند همیشه، هر گونه خودسری و لجاجت هایی را که او را محترم نشمرده و جلال نمی دهند، خرد می‌‌کند.

این موثر‌ترین روشِ خداوند برای قادر گردیدنِ ما به تجربهٔ میوه‌ها یا همان ثمراتِ روح القدس می‌‌باشد.

خداوند بسیار مشتاق است تا ثمرات روح القدس را در ما بوجود آورد.

ما با میوه‌ها یا ثمراتِ روح القدس، در کلامِ خدا غلاطیان ۵: ۲۲ – ۲۳ آشنا می‌‌شویم.

۲۲ اما ثمراتی که روح‌القدس به بار می‌آورد: محبت، خوشی، آرامش، بردباری، مهربانی، خیرخواهی، وفاداری،   ۲۳ فروتنی و خویشتنداری است که هیچ قانونی که بر خلاف چنین کارها باشد وجود ندارد.

با مطالعهٔ زندگی بزرگ مردانی چون موسی، پطرس و پولس در کلام خدا، میوه‌های روح القدس را در زندگی و خدماتِ آنها تشخیص می‌‌دهیم.

خداوند اول، خودسری و لجاجت را، در این بزرگ مردان شکست، تا بتواند “در” و “توسطِ ” زندگی آنها، به طور کامل عمل کند.

برای مثال، خداوند از یک ژنرالِ قوی و با تجربهٔ ارتشی، برای نجات قومِ اسرائیل از اسارتِ فرعونِ مصر استفاده نکرد.

بلکه او از موسی که یک چوپان بود استفاده کرد.

موسی، در طولِ چهل سال کار چوپانی، درسِ فروتنی و تسلیم کامل به خداوند شدن را-  در بیابانها آموخته بود.

خداوند شرایطِ زندگی موسی را به گونه‌ای طرح ریزی نمود، تا بتواند درس‌های فروتنی و رهبری خود را به او بیاموزد.

خداوند در زندگی موسی طوری عمل نمود، تا وی بتواند کاملاً از خداوند اطاعت نموده و قوم اسرائیل را از اسارتِ کشور مصر بیرون آورد.

همچنین ما با زندگی پولسِ رسول، و این که چگونه خداوند خودخواهی و لجاجتِ او را خورد و له‌ نمود آشنا می‌‌شویم.

پولس که کمی بعد از ملاقاتش با عیسی مسیح، به رسولِ وفادار و جانبازِ او مبدل گردید، دلایل بسیار زیادی داشت که بتواند به آنها بنازد و خودستأیی کند.

پولس در کمالِ فروتنی، در جهتِ ابلاغِ عمومی این مهم که چگونه خداوند در حکمت، محبت و دانش الهی خود، خودخواهی و لجاجتِ او را خورد و له‌ کرده بود می‌‌فرماید:

۷ و برای اینکه به خاطر مکاشفات فوق العاده‌ای که دیده‌‌ام مغرور نشوم ناخوشی جسمانی دردناکی به من داده شد که مانند قاصدی از طرف شیطان مرا بکوبد تا زیاد مغرور نشوم‌.

۲قرنتیان ۱۲: ۷

آری، پولس به خوبی آموخته بود که؛ “در صورت نگاه داشتنِ نخوت و تکبر و خودخواهی در خود”، خداوند به هیچ وجه نمی تواند از او استفاده کند.

پولس، کاملاً این حقیقت را درک نموده و پذیرفته بود که، “خارِ ” خداوند در زندگی او، وسیلهٔ مقدّسِ خداوند بود برای فروتن ساختنِ وی و دریافتِ برکاتِ الهی از او.

پطرس نیز از خود غرور و خودنمأیی نشان داد.

خداوند عیسی مسیح، او را هر بار تصحیح نمود.

نمونه‌هایی‌ از غرور و خودنمأیی پطرس را در کلام خدا، در آیات زیر مشاهده می‌‌کنیم:

انجیل متی ۱۴: ۲۴ – ۳۱

انجیل متی ۱۶: ۲۱ – ۲۳

انجیل متی ۲۶: ۳۳ – ۳۵

انجیل لوقا ۲۲: ۵۴ – ۶۲

انجیل یوحنا ۱۳: ۵ – ۱۰

خداوند عیسی مسیح، بدقت مراقبِ اعمال، گفتار و افکارِ پطرس بود، و هر جا او نیاز به اصلاح داشت، وی را تصحیح می‌‌نمود.

خداوند عیسی مسیح، پطرس را تصحیح مینمود تا او بتواند، رهبر شایستهٔ کلیسا شده، و معلمی قدرتمند و موثر.

در کلامِ خدا در اعمال رسولان ۲: ۱۴ – ۴۷ ما شاهدِ پطرس، که توسط عیسی مسیح تصحیح گشته هستیم.

عزیزان، همین قانونِ خداوند در زندگی‌های من و شما نیز صدق می‌‌کند.

توجه بفرمأیید؛ “ما به همان اندازه توسطِ خداوند موردِ استفاده قرار می‌‌گیریم، که زندگی مان به او تسلیم شده باشد!”

آیا شما هیچ تکبر، خودخواهی و یا لجاجتی را در خود می‌‌شناسید؟

آیا زندگی خود را کاملاً به خداوند تسلیم نموده اید؟

***************************************************************************

عزیزان، در این قسمت از مطالعه، به معرفی هفت دلیلی که، “چرا ما با خداوند، در شکستنِ خودخواهی و لجبازی‌های مان مقاومت می‌‌کنیم” می‌‌پردازم.

۱  –  غرور:  ما اغلب، هر کاری را که “دلمان” بخواهد انجام می‌‌دهیم و به خواستِ خود توجهی نداریم.

۲  –  نااگاهی:  ما اغلب، به خوبی نیاموخته ایم که، خداوند از شکستنِ خودخواهی ما چه مقاصدِ عالی دارد.

۳  –  ترس:  ما اغلب، می‌‌ترسیم اگر به خداوند اجازه دهیم تا ما را شکسته و فروتن سازد، آنگاه از ما خواسته‌ای داشته باشد که انجامش برایمان بسیار دشوار است.

۴  –  درگیر مسائلِ دنیوی بودن:  ما اغلب، انقدر خودمان را با مسائلِ دنیوی گرفتار نموده ایم که دیگر فرصتی برایِ درک این که؛ خدا می‌‌خواهد با شکستنِ خودخواهی ما در زندگی ما چه بکند را نداریم.

۵  –  روابطِ شخصی نا مناسب:  ما اغلب، پیرو نظرِ دیگر کسانی که به نوعی با آنها در ارتباط می‌ باشیم هستیم تا نظرِ خداوند.

۶  –  عصیانگری:  ما اغلب، خواستار انجام هر کاری؛ “به روش” و “در زمان دلخواهمان” هستیم و توجهی به روش و زمانِ مناسب خداوند برای انجام کاری نداریم.

۷  –  قلعهٔ مستحکمِ شیطان در وجودمان:  ما اغلب، آنقدر به‌ “گناه” اجازه داده ایم در ما بماند، که دیگر رهایی از آن به توان خودمان، برایمان امکان پذیر نیست.

***************************************************************************

حال در این قسمت از مطالعه، به معرفی پنج پیامد – در صورتِ مقاومت در مقابلِ خواستِ خداوند در زمانی که او تصمیم به شکستنِ خودخواهی و لجاجت‌های ما دارد می‌‌پردازم. 

۱  –  در صورتِ مقاومت در مقابلِ خواستِ خداوند؛ “در برخوردار شدن از رابطه‌ای شیرین و صمیمی با او، اشکال بوجود می‌‌آوریم.”

۲  –  در صورتِ مقاومت در مقابلِ خواستِ خداوند؛ “ما مانع از به انجام رسیدنِ ارادهٔ مقدسِ او در زندگیمان می‌‌شویم.”

۳  –  در صورتِ مقاومت در مقابلِ خواستِ خداوند؛ “ما موجبِ رنجش و عذاب برای نزدیکانِ خودمان می‌‌گردیم.”

۴  –  در صورتِ مقاومت در مقابلِ خواستِ خداوند؛ “ما مانع از استفادهٔ عطایای روحانیمان توسطِ خداوند خواهیم شد.”

۵  –  در صورتِ مقاومت در مقابلِ خواستِ خداوند؛ “ما نمی توانیم در جلال دادنِ نام او در میان انسان‌های دیگر، با وی همکاری کنیم.”

***************************************************************************

خلاصه:

دوستِ گرامی من، در زندگی شما، چه چیزی وجود دارد که خداوند، سعی در از میان برداشتنِ آن دارد، تا بتوانید خود را کاملاً به او تسلیم کنید؟

چه عواملی موجبِ ممانعتِ خداوند از استفادهٔ شما می‌‌باشند؟

به خداوند تسلیم شو و اجازه بده تا او تمامی جوانبِ زندگی شما را در اختیارِ الهی خود گیرد.

اجازه بده تا خداوند، آن‌ چیز هایی را که شایستهٔ زندگی شما به عنوان یک ایماندار به عیسی مسیح نیست، از شما دور کند.

اجازه بدهید تا خداوند، در پروسهٔ شکستگیِ خودخواهی‌ها و لجبازی‌های خود در زندگی شما، برای مقصود مقدّسِ خود، در انجام خدمتِ خاصی که برایتان منظور دارد، مجهزتان سازد.

به یاد داشته باشید که خداوند، نمی تواند از انسانهای مغرور، خودخواه، سرسخت و لجبازِ با او، استفاده کند.

اجازه بده تا تمامی زندگی شما در اختیارِ خداوند قرار گیرد تو او اراده‌اش را به کمال رساند.

تسلیم کامل شما به خداوند، حتماً موجبِ برکتتان و برکتِ انسانهای بسیارِ دیگری خواهد شد.

از همین لحظه همکاری با خداوند را، برای جلالِ نامش در میانِ انسانهای دیگر آغاز کنید.

شما هرگز از تسلیم کاملِ خودتان به خدای دانای مطلق، قادرِ مطلق و خدای همیشه در همه جا حاضر، پشیمان نخواهید شد.

جلال بر نامِ عیسی مسیح، و برکتِ الهی او همواره با شما.

کوروش باقری