رومیان ۳: ۲۳ – ۲۶

۲۳ زیرا همه گناه کرده اند و هیچکس به آن کمال مطلوب و پرجلالی که خدا انتظار دارد، نرسیده است . ۲۴ اما اکنون اگر به عیسی مسیح ایمان آوریم ، خدا ما را کاملا “بی گناه “ به حساب می آورد، چون عیسی مسیح به لطف خـود بطور رایگان گناهان ما را برداشته است . ۲۵ خدا عیسی مسیح را فرستاد

تا مجازات گناهان ما را متحمل شود و خشم و غضب خدا را از مابرگرداند. خدا خون مسیح و ایمان ما را وسیله ای ساخت برای نجات ما از غضب خود. به این ترتیب او عدالت خود را ظاهر نمود. اگر او کسانی را که در زمانهای گذشته گناه کرده بودند مجازات نکرد، این هم کاملا عادلانه بود، زیرا او منتظر زمانی بود که مسیح بیاید و گناهان آنان را نیز پاک سازد. ۲۶ در زمان حاضر نیز خدا از همین راه گناهکاران را به حضور خود می پذیرد، زیرا عیسی مسیح گناهان ایشان را برداشته است .اما آیا این بی انصافی نیست که خدا گناهکاران را بی گناه بشمارد؟ نه ، زیرا خدا این کار را بر اساس ایمانشان به عیسی مسیح انجام می دهد، یعنی ایمان به کسی که با خون خود گناهانشان را پاک کرده است .

در میان مردم جامعه‌های امروزی که ما زندگی میکنیم، گناه، امری عادی و پیش پا افتاده شده.

گویی دیگر گناه وجدان مردم را آزار نمیدهد و برایشان اهمیتی ندارد.

اگر چه شاید هر از گاهی شخصی به اشتباه خود معترف گردد، ولی‌ کمتر کسانی به گناهان خود توجه نشان داده و اعتراف می‌‌کنند.

بسیار نادر است که کسی را ناراحت از وجود گناه در زندگیش ملاقات کنیم.

دیدگاه فرهنگ و مردم جامعه‌های مدرن امروزی ما از گناه هر چه که باشد، از دیدگاه خداوند، گناه هنوز هم گناه است و او از آن بیزار می‌‌باشد.

خداوند، در قدوسیت و عدالت خود، با گناه انسان با شدت برخورد می‌‌کند.

ما تا زمانی که به هولناکی و قدرت نابود کننده‌ای که در گناه وجود دارد، همانند خداوند ننگریم، به هیچ وجه قادر نخواهیم بود تا عظمت کار عیسی مسیح را بر روی صلیب درک نمائیم.

صلیب راه چارهٔ کامل خداوند برای مشکل گناه انسان شد.

خداوند ما، خداوندی است کاملاً پاک و قدوس.

او خود عاری از هر گناه و از وجود گناه در این جهان بی‌ زار است.

خداوند، در عین حالی که از گناه در غضب است، اما او انسان گناهکار را بسیار دوست میدارد.

خداوند، در عین حالی که گناه را در، قدوسیت، عدالت و غضب خویش مجازات خواهد نمود، اما او گناهکاران را بسیار دوست می‌‌دارد.

خداوند، مشتاق آشتی با انسان گناهکار و داشتن رابطه‌ای پدر و فرزند گونه با اوست!

وجود گناه در زندگی انسان، او را از خدای عادل و قدوس جدا ساخته بود.

صلیب او جایی است که، خشم و غضب خداوند از گناه انسان و محبت او برایش با هم ملاقات نمودند.

تنها راه نجات و رستگاری انسان گناهکار، بدون این که قدوسیت و عدالت خداوند قدوس و عادل را نادیده گرفته و زیر پا نهد، مجازات گناهان اوبود.

انسان گناهکار، خشم و غضب خداوند را برانگیخته و لایق دریافت مجازات از طرف او بود.

خداوند برای اجرای عدالت و حفظ قدسیت خویش، می‌‌بایستی حتما گناه او را مجازات می‌‌نمود.

او می‌‌بایستی، یا خود انسان گناهکار را برای گناهانش مجازات نماید و یا اینکه، جانشینی به جای او برگزیند.

در نهایت محبت -خداوند برای نجات و رستگاری انسان گناهکار راهی مهیا فرمود.

او برای انسان، جانشینی تعیین نمود.

جانشینی که جریمهٔ گناهان انسان را به جای او یکبار برای همیشه بپردازد.

جانشینی که خداوند برای پرداخت جریمهٔ انسان برگزید، یگانه فرزند خود، عیسی مسیح بود.

بنا بر این، خداوند بنا‌ بر مشیت الهی خود، یگانه فرزند کاملا بی‌ گناه خود را به این جهان فرستاد تا با مرگ داوطلبانهٔ خود بر روی صلیب جلجتا، تاوان تمام گناهان بشر را یکبار برای همیشه بپردازد!

عیسی مسیح، با دادن جان خود بر روی صلیب، این ماموریت را به کمال رسانید.

پس از آن، عدالت خداوند در مورد گناه انسان تماماً به اجرا در آمد.

خشم و غضب خداوند نسبت به گناه بشریت، بر یگانه فرزند عزیز و کاملا بی‌ گناه او واقع شد تا او قادر باشد، با ما آشتی نموده، محبت بی‌ مانندش را اثبات نماید!

خلاصهٔ کلام:

به خاطر محدودیت های انسانیمان، ما هرگز قادر نیستیم تا به معنای واقعی به بهای عظمت، و اهمیت فدا کاری که خداوند در راه نجات بشر انجام داده است پی برده و آن را کاملا درک نمائیم.

به عنوان یک انسان، شاید بتوانیم تا حدی درد‌های جسمانی که عیسی مسیح برای پرداخت گناهان ما متحمل گردید را حدس بزنیم.

ولی او برای بر طرف نمودن غضب خداوند و اجرای عدالت او در مورد گناهان ما، بسیار بیشتر از تنها درد‌های جسمی را متحمل گردید.

این فداکاری خداوند نهایت محبت او را برای بشر گناهکار به خوبی‌ به نمایش گذارد.

خداوند بهترین خود را داد تا بدترین انسانها را رستگار سازد.

عکس العمل شما نسبت به این محبت چیست؟

———————————————————————————-

آیا به عیسی مسیح به عنوان نجات دهنده شخصی خود اعتماد کرده اید؟

آیا مشتاق داشتن یک رابطه شخصی با کسیکه شما را خلق فرموده و همواره دوست میدارد می باشید؟

برای شروع رابطه ای شخصی با خالق پر محبت خود می توانید اینگونه شروع کنید:

پدر آسمانی، من اعتراف می کنم که گناهکارم و احتیاج به بخشش تو دارم .

من ایمان می آورم که عیسی مسیح تاوان گناهان مرا با مرگ داوطلبانه خود بر روی صلیب تماما پرداخت. من احتیاج به فیض تو دارم .

قلب و زندگی ام را به تو تقدیم می کنم، به من نشان بده چگونه برای تو زندگی کنم.

به خانواده خداوند خوش آمدید!

لطفا سوالات، نظرات و پیشنهادات محترمتان را به وسیلهٔ:

info@radioaramesh.org

radioaramesh@shaw.ca

با ما در میان بگذارید.

پایان