دوستِ خوبِ من، این روزه‌ها ما شاهدِ یک رخدادِ غم انگیزی در جامعه‌های خودمون هستیم.

این رخدادِ غم انگیز در روابطِ اجتماعی بینِ مردمِ جامعه‌های ما، توسطِ راه‌های ارتباطِ جمعی مثلِ ، فیسبوک، یوتیوب، تلگرام، اینستاگرم و از این قبیل، تقریبا به تمامی مردم متصله و داره به نوعی، وجودِ اونها را مسموم می‌‌کنه.

اگر چه استفاده از گوشی و متصل بودن به اینترنت و در راه‌های ارتباطِ جمعی در دنیای مجازی بودن به خودی خود بد نیست، ولی‌ استفادهٔ غلط یا به عبارتی دیگه، سؤ استفاده از گوشی و حضور در دنیای مجازی با نیتِ خود خواهانه بسیاری، موجبِ بوجود آمدنِ این رخداد غم انگیز شده.

صاحبانِ گوشی‌ها توسطِ اینترنت، و راه‌های فیسبوک، تلگرام و غیره، با تمامی مردمِ دنیا به نوعی در ارتباطند و از هر واقعه‌ای که در هر گوشهٔ این دنیا بوقوع می‌‌پیونده، چند ثانیه بعد با خبر میشند.

قبل از هر چیز باید عرض کنم که، من با وسایل ارتباطِ جمعی، گوشی و اتصال به اینترنت کاملا موافقم.

اما متاسفانه مشکل و رخدادِ غم انگیزی که توسطِ گوشی‌ها و ارتباطاتِ اینترنتی داره مردمِ جامعه‌های ما را مسموم می‌‌کنه، کیفیتِ پیام هایی هست که از این طریق بینِ اونها رد و بدل میشه. 

نمی دونم شما هم این تجربه را داشته اید یا نه، ولی‌ اگه به یکی از این راه‌های دنیای مجازی سری بزنیم، در اونها تصاویر و مطالبی موج می‌‌زنه که انسان را به تعجب وا می‌‌داره.

در دنیا مجازی امروزهٔ ما، هر شخصی یا هر گروهی، داره شخصی یا گروهی دیگه را می‌‌کوبه. 

دنیای مجازی مملو از غیبت، تهمت، دروغ تهدید و اشاعهٔ خشم و نفرت شده.

دوستِ خوبِ من، نظرِ شما در موردِ کیفیتِ ارتباطاتِ اجتماعی مردم جامعه تون چیه؟ 

شما در طولِ هر شبانه روز، چقدر از وقتتون را در دنیای مجازی می‌‌گذرونید؟

آیا از اونچه که می‌‌بینید یا می‌‌خونید راضی هستید؟

آیا وقت گذرانی در دنیا مجازی، به شما آرامش و امید میده، یا که شما را مشوش می‌‌کنه و خشمتون را بر می‌‌انگیزه؟

آیا وقت گذرانی در دنیا مجازی، به معلوماتِ سازندهٔ شما اضافه می‌‌کنه و موجبِ رشدتون میشه؟

 دوستِ خوبِ من، همهٔ ما امروزه کم یا زیاد، شاهدِ گزارشاتِ منفی و مخرب در دنیای مجازی هستیم.

 اما سوال اینجاست که، نقش و وظیفه صحیحِ ما به عنوانِ یک ایماندار به عیسی مسیح چیست؟

ما ایماندارانِ به عیسی مسیح که حال باید نور و نمکِ وی در این جهان باشیم، باید نسبت به مطالبی که چشم و گوشِ  ما را هر روزه در دنیای مجازی پر می‌‌کنند واکنش نشون بدیم؟ 

عزیزان، ما باید در هر مورد و جنبه‌ای از زندگی شخصی خودمون، از خداوند ومنجیمان عیسی مسیح پیروی کنیم!

در کلامِ خدا، اولِ پطرس ۱: ۱۵ – ۱۶ می‌‌خوانیم:  ۱۵ به همین جهت، در تمام رفتار و کردار خود، پاک و مقدس باشید، زیرا خداوند نیز پاک و مقدس است، همان خداوندی که شما را خوانده تا فرزند او باشید.  ۱۶ او خود فرموده است: «پاک باشید، زیرا من پاک هستم.» آمین!

عزیزان، در ادامهٔ این مبحث، مایلم به دو نکته اشاره‌ای داشته باشم.

اول اینکه، خوب، وقتی ما به عنوانِ یک ایماندار به عیسی مسیح گوشی خودمون را روشن می‌‌کنیم و می‌‌بینیم شخصی یا گروهی، شخص یا گروهی دیگه را مورد بی‌ احترامی قرار داده، اونوقت باید چکار کنیم؟

برای این سوالِ ما، کلامِ خدا در افسسیان ۴: ۱۷ – ۳۲ راهنمأیی بسیار خوبی را به ما میده.

خواهش می‌‌کنم به این قسمت از کلامِ خدا توجهِ خاصی عنایت بفرمأیید.

  زندگی تازه در مسیح    

 ۱۷و۱۸ بنابراین، از جانب خداوند به شما می‌گویم که دیگر مانند کسانی که هنوز نجات نیافته‌اند، زندگی نکنید، چون ایشان کور و گمراه هستند و دل سنگشان پر از ظلمت است. ایشان از حیات خدا دورند، زیرا فکر و دل خود را به روی خدا بسته‌اند؛ در نتیجه نمی‌توانند راههای خدا را تشخیص دهند.  ۱۹ برای ایشان اهمیتی ندارد که چه کاری خوبست و چه کاری بد؛ در فساد غرق شده‌اند و برای ارضای هوسها و شهوات خود، دست به هر عمل زشتی می‌زنند، و از هیچ کاری روی گردان نیستند.  ۲۰ اما مسیح چنین روشی برای زندگی به شما نیاموخته است.  ۲۱ اگر واقعا صدای او را شنیده‌اید و حقایقی را که در باره خود فرموده است، درک کرده‌اید،  ۲۲ پس اکنون باید طبیعت کهنه و گناه آلود خود را که بر اثر شهوات فریبنده فاسد و فاسدتر می‌شود، از خود بیرون نمایید،  ۲۳ فکر و ذهن شما باید روز بروز تغییر کند و بسوی کمال پیش رود.  ۲۴ بلی، شما باید شخص جدید و متفاوتی شوید، شخصی مقدس و درستکار؛ و این طبیعت نو را که به صورت خداست، بپوشید.  ۲۵ دیگر به هم دروغ نگویید، بلکه گفتارتان همیشه راست باشد، زیرا ما اعضای یکدیگریم و اگر به یکدیگر دروغ بگوییم، در واقع، به خودمان لطمه می‌زنیم.  ۲۶ اگر عصبانی شدید، اجازه ندهید گناهی از شما سر بزند. پیش از آنکه خورشید غروب کند، خشم را از خود دور کنید،  ۲۷ زیرا اگر خشمگین بمانید، به شیطان فرصت می‌دهید که شما را به گناه وا دارد.  ۲۸ اگر کسی از شما قبلا دزد بوده، باید فوراً از این کار دست بکشد و با همان دستها، آبرومندانه کار کند تا بتواند به محتاجان کمک نماید.  ۲۹ هیچگاه سخنان بد و زشت بر زبان نیاورید، بلکه گفتارتان نیکو و مفید باشد تا به شنوندگان خیر و برکت برساند.  ۳۰ طوری زندگی نکنید که باعث رنجش روح‌القدس گردد. به یاد داشته باشید که او بر شما مهر زده است تا شما را برای روز رستگاری آماده کند، روزی که در آن بطور کامل از گناه آزادی خواهید یافت.  ۳۱ هر نوع تلخی، خشم، غضب، درشت خویی، ناسزاگویی و نفرت را از خود دور کنید،  ۳۲ و در عوض نسبت به هم مهربان و دلسوز باشید و یکدیگر را ببخشید، همانطور که خدا نیز شما را بخاطر مسیح بخشیده است. آمین!

بنا بر این، ما باید از دخالتِ دادنِ احساساتمون در موردِ متن‌های بی‌ ادبانه‌ای که بین دیگران رد و بدل شده خود داری کنیم و در مقابل، برای اونها از صمیمِ قلب دعا کنیم. 

بله، ما ایماندارانِ به عیسی مسیح، باید برای کسانی که دیگران را در دنیای مجازی موردِ بی‌ ادبی و یا تهمت قرار داده‌اند دعا کنیم.

ما باید دعا کنیم تا خداوند عیسی مسیح، محبت، فیض و رحمتِ الهی خودش را به اونها مکشوف کنه.

ما باید دعا کنیم تا خداوند قلب‌های پر از خشم اونها را شفا بده و آرامش ببخشه.

ما باید برای اونها دعا کنیم تا چشمانِ روحانیشون باز بشه و بتونند بشناسند که خداوند و منجی بشریت، عیسی مسیح، چقدر اونها را دوست داره.

نکتهٔ دومی که می‌‌خوام راجع به اون صحبت کنم اینه که؛ “خوب، من چطور می‌‌تونم با نظراتم، عقایدم، احساساتم و خواسته‌های شخصیم، توی دنیای مجازی حضور داشته باشم، به طوری که موجبِ آزار یا بی‌ ادبی به کسی نشم؟

دوستِ خوبِ من، ما انسانها موجوداتِ احساسی هستیم.

ما گاهی اجازه میدیم تا احساساتمون بر عقلمون غلبه کنند و در پی اون، دست به اقداماتی می‌‌زنیم که سازنده نیستند.

اقداماتی که انجامِ اونها، برامون دردِ سر ایجاد می‌‌کنند و موجبِ پشیمونی مون میشند.

ما ایماندارانِ به عیسی مسیح، وقتی می‌‌خواهیم نظرمون را با دیگران در میان بگذاریم، یا حتی وقتی می‌‌خواهیم از دل گرفتگی هامون با دیگران صحبت کنیم، باید خیلی مراقب و محتاط باشیم!

ما باید در این مورد هم مطابق با درسی که عیسی مسیح در انجیلِ لوقا ۱۰: ۲۵ – ۲۸ به ما یاد میده عمل کنیم.

  بزرگترین دستور خدا    

 ۲۵ روزی یکی از علمای دین که می‌خواست اعتقادات عیسی را امتحان کند، از او پرسید: «استاد، انسان چه باید بکند تا حیات جاودانی را بدست بیاورد؟»  ۲۶ عیسی به او گفت: «در کتاب تورات، در این باره چه نوشته شده است؟»  ۲۷ جواب داد: «نوشته شده که خداوند، خدای خود را با تمام دل، با تمام جان، با تمام قوت و با تمام فکرت دوست بدار. همسایه‌ات را نیز دوست بدار، همانقدر که خود را دوست می‌داری!»  ۲۸ عیسی فرمود: «بسیار خوب، تو نیز چنین کن تا حیات جاودانی داشته باشی.» آمین!

دوستِ خوبِ من، حضور یافتن در دنیای مجازی، به هیچ وجه نباید ما ایماندارانِ به عیسی مسیح را عوض کنه!

ما باید استاندارد‌های والای رفتاری و اخلاقی را که شایستهٔ یک ایماندارِ واقعی عیسی مسیح هست را در دنیای مجازی حفظ کنیم!

ما باید “تمامی انسانها” را همسایهٔ خودمون بدونیم، اونها را دوست داشته باشیم و بهشون احترام بگذاریم.

بنا بر این دوستِ خوبِ من، اگه می‌‌خواهی به طورِ مثبت و سازنده در دنیای مجازی حضور داشته باشی‌ و ابرازِ نظر کنی، اول به یاد بیار که شما کی هستید!

شما یک ایماندارِ به خداوندِ رحمت، محبت و فیض، عیسی مسیح هستید.

شما نور و نمک واقعی خداوند و منجی بشریت عیسی مسیح در این دنیای تاریکِ پر جفا هستید.

شما سفیرِ محبت، بخشش و رحمتِ عیسی مسیح در میان مردم هستید.

شما خوانده شده اید تا پاک و مقدس زندگی کنید.

شما باید تمامی انسانها را مانندِ خودتون دوست بدارید و به اونها احترام بگذارید.

دوستِ خوبِ من، دفعهٔ بعد که خواستی توی دنیای مجازی حضور پیدا کنی، اول برو جایی که می‌‌تونی در خلوت با خداوند ملاقات کنی و با او وقت بگذرونی.

گوشی تا خاموش کن، آرام بنشین و بعد، به خداوندِ دانای مطلق و قادرِ مطلقِ همیشه در همه جا حاضر، از هر چه که در قلبت می‌‌گذره بگو.

از احساساتت، از نیازهات، از دل گرفتگی هات، خلاصه هر چی‌ که می‌‌خواستی توی دنیای مجازی بگی یا بنویسی همه را به خداوند بگو.

با خداوند رو راست باش، او از شما عصبانی یا دلگیر نمیشه. 

او دانای مطلقه و از تمامی افکار و نیت‌های قلبِ شما به خوبی آگاهه.

وقتی مطمئن شدی که دیگه چیزی برای گفتن به خداوند نداری؛ آرام بگیر و اجازه بده تا خداوند هم با شما صحبت کنه.

 شاید بپرسید؛ من چه مدتی باید در حضور خدا ساکت باشم، با او وقت بگذرونم و اجازه بدم تا او با من صحبت کنه؟

اونقدر که وقتی دفعهٔ بعد خواستی توی فضای مجازی چیزی بنویسی یا بیان کنی، مطمئن باشی خواستِ خداونده و او را جلال میده.

مطمئن باشی که مطلب یا اضهاراتِ شخصی شما؛  دلی را شاد می‌‌کنه – روحی را آرامش می‌‌بخشه –  دردی را درمان می‌‌کنه – راه چاره‌ای را نشون کسی میده.

دوستِ خوبِ من، حال تصمیم با شماست.

وقتی دفعهٔ بعد گوشی تون را روشن کردید و دیدید مطالبِ ناخوشایند بینِ مردم رد و بدل میشه، “شما چکار می‌‌کنید”؟

برای اون اشخاص دعا می‌‌کنید یا که…………

وقتی دفعهٔ بعد خودتون خواستید توی فضای مجازی حضور پیدا کنید، اول چکار می‌‌کنید؟

با خداوند وقت می‌‌گذرونید و مشورت می‌‌کنید، یا که هر چه به فکرِ خودتون خوش اومد می‌‌نویسید یا می‌‌گید؟

دوستِ خوبِ من، ما برای هر حرف، هر فکر و هر عملِ خودمون در طولِ این عمرِ زمینیمون، به خداوند جوابگو هستیم.

اجازه ندید تا کنجکاوی بی‌ جا و وسوسه، عمر با ارزشِ شما را در جستجوی مطالبِ بی‌ ارزشِ فضای مجازی تلف کنه.

فروتنانه با خداوند وقت بگذران – تمامی جوانبِ زندگی خودتون را کاملا به او تسلیم کنید – مطمئن شو از خداوند می‌‌شنوی – و بعد، اجازه بده تا او در و توسطِ وجودِ شما ارادهٔ خاص و مقدسِ خودش را انجام بده. 

اجازه بده تا خداوند به شما حکمت و توانِ موردِ نیازتون را عطا کنه، تا بتونید شخصیتِ واقعی او را، و همچنین فیض و محبت الهی او را به همگان اعلان کنید. 

عزیزان از شما دعوت می‌‌کنم تا در پایانِ این مطالعه در کلامِ خدا، با او گفتگو کنیم. 

خداوند از تو سپاسگزارم که امروز به من درسِ تازه‌ای یاد دادی.

خداوند از تو سپاسگزارم که به من یاد دادی در ارتباط با دنیای مجازی باید چگونه رفتاری داشته باشم.

خداوند، من تمامِ جوانبِ زندگیم را کاملا به تو تسلیم می‌‌کنم.

خداوند، به من حکمت و توان بده تا فقط برای جلالِ نامِ تو و در ارادهٔ خاص تو از دنیای مجازی استفاده کنم.

در نامِ عیسی مسیح درخواست می‌‌کنم، آمین.

نویسنده، کوروش باقری