انجیلِ لوقا ۸: ۴ – ۱۵

دوستِ خوبِ من، خداوند و منجی ما عیسی مسیح، در انجیلِ لوقا ۸: ۴ – ۱۵ درسِ بسیار مهمی به ما یاد می‌‌ده.

عیسی مسیح در این تعلیمِ خود به ما یاد میده که؛ “نحوهٔ واکنشِ هر کس نسبت به کلامِ خدا، بستگی مستقیم با کیفیتِ قلبی داره که در وی هست!”

از شما دعوت می‌‌کنم تا این تعلیمِ عیسی مسیح را در انجیلِ لوقا ۸: ۴ – ۱۵ با هم مرور کنیم.

۴ مردم از همه شهرها نزد عیسی می‌آمدند. یک روز، عده زیادی نزدش گرد آمدند و او این حکایت را برای ایشان بیان نمود:  ۵ «روزی کشاورزی به مزرعه رفت تا تخم بکارد. وقتی تخمها را می‌پاشید، مقداری روی گذرگاه افتاد و پایمال شد و پرندگان آمده، آنها را برچیدند و خوردند.  ۶ مقداری دیگر در زمین سنگلاخ و کم خاک افتاد و سبز شد، اما چون زمین رطوبت نداشت، زود پژمرد و خشکید.  ۷ مقداری هم در میان خارها افتاد. خارها با تخمها رشد کرد و ساقه‌های جوان گیاه، زیر فشار خارها خفه شد.  ۸ اما مقداری از تخمها در زمین بارور افتاد و رویید و صد برابر ثمر داد.» سپس با صدای بلند فرمود: «هر که گوش شنوا دارد، خوب به سخنان من توجه کند!»  ۹ شاگردان پرسیدند: «معنی این حکایت چیست؟»  ۱۰ فرمود: «خدا به شما این توانایی را داده است که معنی این حکایات را درک کنید، چون حقایق ناگفته‌ای را درباره برقراری ملکوت خدا بر روی زمین، بیان می‌کند. اما این مردم، سخنان مرا می‌شنوند و چیزی از آن درک نمی‌کنند، و این درست همان چیزی است که انبیای قدیم پیشگویی کرده‌اند.  ۱۱ «معنی حکایت اینست: تخم، همان کلام خداست.  ۱۲ گذرگاه مزرعه که بعضی از تخمها در آنجا افتاد، دل سخت کسانی را نشان می‌دهد که کلام خدا را می‌شنوند، اما بعد شیطان آمده، کلام را می‌رباید و می‌برد و نمی‌گذارد ایمان بیاورند و نجات پیدا کنند،  ۱۳ زمین سنگلاخ، نمایانگر کسانی است که از گوش دادن به کلام خدا لذت می‌برند ولی در ایشان هرگز تأثیری عمیق نمی‌نماید و ریشه نمی‌دواند. آنان می‌دانند که کلام خدا حقیقت دارد و تا مدتی هم ایمان می‌آورند. اما وقتی باد سوزان شکنجه و آزار وزید، ایمان خود را از دست می‌دهند.  ۱۴ زمینی که از خار پوشیده شده، به کسانی اشاره دارد که به پیغام خدا گوش می‌دهند و ایمان می‌آورند ولی ایمانشان در زیر فشار نگرانی، مادیات و مسئولیتها و لذات زندگی، کم کم خفه می‌شود و ثمری به بار نمی‌آورد.  ۱۵ «اما خاک خوب، نمایانگر اشخاصی است که با قلبی آماده و پذیرا به کلام خدا گوش می‌دهند و با جدیت از آن اطاعت می‌کنند تا ثمر به بار آورند. آمین!

عزیزان، با توجه به فرمایشاتِ عیسی مسیح  در این قسمت از کتابِ مقدس، ما متوجهٔ نکتهٔ بسیار مهمی میشیم.

این نکته که؛ با گذشتِ زمان، ما می‌‌تونیم آگاهانه و یا نا آگاهانه؛ قلب هایی با کیفیت‌های گوناگون را در خودمون پرورش داده باشیم.

عیسی مسیح به طور مختصر، به چهار نمونه از این قلب‌ها اشاره می‌‌کنه.

بیأیید قلب‌های گوناگونی را که عیسی مسیح از اونها سخن گفته را بهتر بشناسیم.

۱  –  عزیزان، اگه قلبی که در ما وجود داره، به صورتِ زمینِ سفت و سختی در اومده؛ یعنی  زمینی که به علتِ عبورِ عابرانِ بسیاری مثلِ ، تلخی – کینه – غضب  – نفرت  و یا توقعِ بی‌ جا از دیگران سالهاست که لگد مال شده؛ اون قلب دیگه نمی تونه مشتاقِ شنیدنِ کلامِ خدا باشه!

یک چنین قلبی، دیگه نمی تونه تعالیمی را که از کلامِ خدا شنیده یا خوانده را به درستی درک کنه و از اون لذت ببره.

یک چنین قلبی، دیگه نمی تونه اجاز بده تا کلام خدا در او بمونه و به او کمک کنه تا تغییر کنه.

۲  –  اگه قلبی که در ماست مثلِ خاکِ کم عمقی هست که زیرش پر از سنگه، در این صورت، ما کلامِ خدا را فقط توسطِ قابلیتِ مغزمون می‌‌شنویم.

بنابر این؛ متاسفانه حقیقتِ موجود در خوانده و یا شنیدهٔ ما از کلامِ خدا، در قلبِ ما نفوذ نمی‌‌کنند.

به همین دلیل، تعالیمِ خوانده یا شنیده شدهٔ ما از کلامِ خدا، دیگه نمی تونند بر ما هیچ تاثیرِ سازنده‌ای داشته باشند.

در نتیجه، خوانده‌ها و شنیده‌های ما از کلامِ خدا، نمی تونند ما را بنا به خواستِ خداوند تغییر بدند و مبدل به عیسی مسیح بگردانند. 

۳  –  اگه قلبی که در ماست به صورتِ زمینی پر خار و خس باشه؛ دیگه نمی تونه اونطور که باید و شاید بر روی آموزه‌های کلامِ خدا تمرکز داشته باشه. 

یک چنین قلبی در ما، دأئما نگرانه، و نمی تونه حقایق کلامِ خدا را بدرستی درک کنه. 

یک چنین قلبی دائما دنبال فراهم آوری برای خواسته‌های خودشه و نه انجامِ ارادهٔ خداوند در زندگیش.

یک چنین قلبی دیگه وقتی برای خواندن یا شنیدن صحیح و لازمه از کلام خدا را نداره.

بنا بر این، کلامِ خدا نمی تونه چنین شخصی را تغییر بده تا در و توسطِ زندگی او ارادهٔ الهی خودش را انجام بده.

۴  –  اما اگه قلبی که در ماست مانندِ زمینی حاصل خیز با خاکی خوب باشه؛ اونوقت قلبمون براستی مشتاقه تا کلامِ خدا را با دقت گوش کنه – سعی می‌‌کنه تا شنیده‌های خودش از کلامِ خدا را بدرستی درک کنه و همینطور فروتنانه اجازه میده تا تعالیمِ کلامِ خدا، تغییراتی را که خداوند می‌‌خواد در او بوجود بیاره را انجام بده. 

یک چنین قلبی، نمونهٔ اون قلبی هست که عیسی مسیح می‌‌خواد در تمامی ایمانداران به او وجود داشته باشه.

توسطِ عملکردِ عیسی مسیح در چنین قلبی هست که او قادر میشه تا میوه‌های روحانی خودش را به بار بیاره.

میوه هایی که معرفِ ، محبت – فیض – رحمت – بخشش – فداکاری و قدوسیتِ او هستند.

دوستِ خوبِ من، هر وقت که ما کلامِ خدا را می‌‌شنویم یا مطالعه می‌‌کنیم؛ چگونگی واکنشِ ما به اون، بستگی مستقیم به این واقعیت داره که؛ ما چطور زمینِ قلبِ خودمون را شخم زده باشیم!

به عبارتی دیگه؛ چقدر قلبِ ما آمادهٔ شناخت، درک و پذیرشِ اون شنیده‌ها یا خوانده هامون از کلامِ خدا باشه.

کلامِ خدا در هوشع ۱۰: ۱۲ این نکتهٔ مهم را بسیار جالب اینطور برای ما بیان فرموده.

۱۲ بذر نیکوی عدالت را بکارید تا محصولی از محبت من درو کنید. زمین سخت دلهای خود را شخم بزنید، زیرا اینک وقت آنست که خداوند را بطلبید تا بیاید و بر شما باران برکات را بباراند. آمین!

حال سوالی که باید به اون جواب بدیم اینه که؛ “ما چطور می‌‌تونیم قلبی در خودمون بوجود بیاریم که مثلِ خاکِ زمینِ مرغوب و حاصل خیز باشه؟“

عزیزان، جوابِ این سوال اینه که؛ به عیسی مسیح به عنوان خداوند و منجی خودمون ایمان بیاریم – گناهانِ خودمون را به عیسی مسیح اعتراف و از او درخواستِ بخشش کنیم – تمامی جوانبِ زندگیمون را به عیسی مسیح تسلیم کنیم – هر گونه خشم، تلخی، کینه، توقع بی‌ جا و نفرت از دیگران را از وجودمان پاک کرده باشیم!

بله دوستِ خوبِ من، اگه ما واقعا خواهانِ درکِ صحیح از کلامِ خدا هستیم؛ اگه می‌‌خواهیم یاد گیری از آموزه‌های کلامِ خدا بر روی ما تاثیری مطابق با خواستِ خداوند داشته باشند، باید همونطور که عرض کردم؛ به عیسی مسیح به عنوان خداوند و منجی خودمون ایمان بیاریم – گناهانِ خودمون را به عیسی مسیح اعتراف  و از او درخواستِ بخشش کنیم – تمامی جوانبِ زندگیمون را به عیسی مسیح تسلیم کنیم – هر گونه خشم، تلخی، کینه، توقع بی‌ جا و نفرت از دیگران را از وجودمان پاک کرده باشیم!

بعد با قلبی پاک و روشن، کلامِ خدا را مطلعه کنیم و اینبار مطمئن بشیم که آموزه‌های آن به قلبمون وارد میشند و نه فقط به صورتِ معلوماتی در مغزمان انباشته و بایگانی!

سپس، اون آموختهٔ خود از کلامِ خدا توسطِ قلبمون را؛ هر روزه در زندگیمون به کار ببریم.

در این مورد کلامِ خدا در غلاطیان ۶: ۷ – ۸ می‌‌فرماید:

 ۷ اشتباه نکنید، هیچکس نمی‌تواند خدا را بفریبد؛ هیچکس از مکافات الهی در امان نخواهد بود؛ زیرا هر کس هر چه بکارد، همان را درو خواهد نمود.  ۸ اگر کسی تخم هوی و هوس خود را بکارد، فساد و نابودی روح خود را درو خواهد کرد؛ اما اگر بذر اعمال نیک روحانی را بکارد، از روح خدا حیات جاودانی را درو خواهد کرد. آمین!

دوستِ خوبِ من، از قلبِ پاک و زندگی تغییر نمودهٔ خودتون مطابق با خواستِ خداوند با دقت محافظت کنید.

از این به بعد، دیگه اجازه ندید تا خشم، تلخی، نفرت و توقعِ بی‌ جا از دیگران، دوباره قلبِ نو شدهٔ شما را سفت و سخت کنه.

دیگه اجازه ندید تا غفلت از مطالعهٔ کلامِ خدا و وقت گذرانیدنِ منظم با او، موجب بشند تا شما باز به زندگی دردناکِ گذشته برگردید.

برای محافظت از قلبِ تمیز و نو شدهٔ خودمون ما باید هر روزه کلام خدا را مطالعه کنیم، و به طورِ منظم با او وقت بگذرانیم.

باید هر روزه دستِ خودمون را در دستِ روح القدس بگذاریم و اجازه بدیم تا او ما را لحظه به لحظه هدایت کنه.

بله دوستِ خوبِ من، کیفیتِ شادی و آرامشِ جان ما؛ و همچنین، میزانِ درکِ قلبِ ما از کلام خدا، مستقیما به این بستگی داره که، ما چطور اون را در وجودمون پرورش داده باشیم. 

دوستِ خوبِ من، به این نکتهٔ مهم خوب توجه کنید.

اگه قلبِ ما “امروز” پذیرای کلامِ خداست؛ این حتما دلیلِ بر این نیست که ما “فردا” هم پذیرای کلامِ خدا خواهیم بود.

ما ایماندارانِ به عیسی مسیح، باید هر روزه قدم به قدم با خداوند راه بریم و فروتنانه اجازه بدیم تا او مانندِ پدری دانا، دلسوز و مهربان با ما صحبت کنه.

امیدوارم که این مطالعهٔ کوتاه در کلامِ خدا، به ما کمک کرده باشه تا نوعِ قلبی که در ما هست را شناخته باشیم.

از شما دعوت می‌‌کنم تا با خداوند گفتگو کنیم.

خداوند، از تو سپاسگزارم که امروز به من درسِ تازه‌ای یاد دادی.

از تو سپاسگزارم که امروز به من انواع قلبهأیی که هر انسانی می‌‌تونه داشته باشه را به من شناساندی.

خداوند از تو سپاسگزارم که در وجودِ من قلبی نهاده‌ای و از هر چه که در اون می‌‌گذره به خوبی آگاهی.

خداوند، من قلبم را کاملا به تو تسلیم می‌‌کنم.  

خداوند از تو درخواست می‌‌کنم تا هر چه را که تا این لحظه در قلبِ من بوده و هست ولی‌ تو از آنها خشنود نیستی، کاملا از من دور کن.

خداوند، به من کمک کن تا قلبی در خود پرورش دهم که مشتاقِ شناختِ تو و بودن با توست.

خداوند، به من کمک کن تا قلبِ من همیشه مشتاق دریافتِ آموزه‌های حیات بخشِ کلام تو باشه.

خداوند، به من کمک کن تا قلبِ من، کلامِ تو را به خوبی درک کنه و آموزه‌های آن را روزانه انجام بده.

خداوند، از تو سپاسگزارم که در ایمانم به عیسی مسیح حال تو در قلبِ من زندگی می‌‌کنی.

خداوند، از تو سپاسگزارم که همیشه با من هستی‌، به من گوش می‌‌دهی و محبت می‌‌کنی.

خداوند، من تمامی این سپاسگزاری‌ها و درخواست‌هایم را در نامِ عیسی مسیح به تو تقدیم می‌‌کنم. آمین!

نویسنده، کوروش باقری