اشعیا ۴۹: ۱۵ خداوند چنین پاسخ می‌دهد: «آیا یک مادر جگر گوشه خود را فراموش می‌کند؟ یا بر پسر خود رحم نمی‌کند؟ حتی اگر مادری طفلش را فراموش کند، من شما را فراموش نخواهم کرد! آمین!
دوستِ خوبِ من، اگر شما به عیسی مسیح به عنوانِ خداوند و منجی خودتون ایمانِ قلبی دارید؛ حال خداوندِ یگانه، خداوندی که تمامی این هستی و شما را آفریده، پدرِ آسمانی شماست!
این خداوندِ یگانه، خداوندی که تمامی این هستی و شما را آفریده، پدری مهربان، دلسوز و وظیفه شناسی هست.
پدرِ آسمانی مهربان و وظیفه شناسِ شما، در سراسرِ طولِ عمرتون بر روی این کرهٔ زمین، همیشه همه جا با شماست، تا از شما مراقبت و مواظبت کنه!
پدرِ آسمانی مهربان و وظیفه شناسِ شما، همچنین همیشه همه جا با شماست، تا در حکمت و توانِ الهی خود، به روشِ خود برای تمامی نیاز‌های واقعی شما مهیا فرماید!
خداوند، پدرِ آسمانی شما، هیچ وقت حواسش پرت نمیشه تا شما را فراموش کنه.
خداوند ، پدرِ آسمانی شما، هیچ وقت اونقدر مشغول و گرفتار نیست که ندونه شما دقیقا در چه حالی هستید و به چی نیاز دارید.
خداوند هیچ کدام از فرزندانِ واقعی خودش را حتی برای لحظه‌ای فراموش نمی کنه و از اونها جدا نمیشه.
دوستِ خوبِ من، برای اینکه ما از میزانِ محبت و حسِ مسئولیتی که خداوند نسبت به ما ایماندارانِ به عیسی مسیح، ما فرزندان خواندگانِ خانوادهٔ الهی خود داره درکِ بهتری داشته باشیم، او در اشعیا ۴۹: ۱۵ تصویرِ قابلِ فهمی را به ما معرفی می‌‌کنه.
در کلامِ خدا، اشعیا ۴۹: ۱۵ می‌‌خوانیم: ۱۵ خداوند چنین پاسخ می‌دهد: «آیا یک مادر جگر گوشه خود را فراموش می‌کند؟ یا بر پسر خود رحم نمی‌کند؟ حتی اگر مادری طفلش را فراموش کند، من شما را فراموش نخواهم کرد! آمین!
عزیزان، همهٔ ما به خوبی می‌‌دونیم که هر مادری، چقدر فرزندِ خودش را دوست داره.
مادر همیشه تمامی هوش و حواسش متوجهٔ فرزندش هست.
حتی وقتی مادر توی خونه در اتاقِ دیگه‌ای هست، ولی باز هم اوتمامی حواسش متوجهٔ فرزندشه و گوش به زنگِ صدای اوست.
یک مادرِ وظیفه شناس، به خوبی می‌‌دونه که چه زمانی باید به فرزندِ خودش غذا بده و چه موقع باید به او رسیدگی کنه و تمیزش کنه.
بله، مادر‌های وظیفه شناس، هرگز اونقدر حواسشون پرت نمیشه که فرزندِ خودشون را فراموش کنند.
می بینیم که خداوند از چه تصویرِ بسیار شایسته و مناسبی برای وصفِ محبت خود نسبت به ما فرزند خواندگانِ خود استفاده کرده.
تصویری قابل فهم برای تمامی انسانها.
دوستِ خوبِ من، خداوند پدرِ آسمانی ما، حتی بسیار فراتر از مهربان‌ترین و وظیفه شناس‌ترین مادرانِ زمینِی ما نسبت به شرایطِ زندگی ما و هر نیازِ واقعی مون حساسه و احساسِ مسئولیت می‌‌کنه!
خداوندِ دانای مطلقِ ما که از تمامی خلق و خوی ما و همینطور هر نیازِ واقعی ما در هر لحظه از زندگیمون به خوبی آگاهه، گریه ها، دعا‌ها و درخواست‌های ما را از خود پیش بینی می‌‌کنه و انتظارشون را می‌‌کشه.
گریه ها، دعا‌ها و همینطور درخواست‌های ما از خداوند، هرگز او را عصبانی و یا سورپرایز نمی کنند.
خیلی امید بخشه که ما یک حقیقتِ شگرفِ دیگه‌ای را نیز در موردِ میزانِ محبتِ خداوند نسبت به خودمون بدونیم.
این حقیقت که؛ “حتی قبل از این که ما با گریه ها، دعا‌ها و درخواست هامون به حضور خداوند بریم، او به ما جواب میده!”
این مهم را ما با مطالعهٔ کلام خدا در اشعیا ۶۵: ۲۴ یاد می‌‌گیریم.
۲۴ حتی پیش از آنکه مرا بخوانند به آنان جواب خواهم داد، و پیش از اینکه دعایشان را تمام کنند آن را اجابت خواهم کرد. آمین!
این یکی از آرامش بخش‌ترین قول‌های خداوند به ما، ایماندارانِ به عیسی مسیح، فرزند خواندگانِ خانوادهٔ الهی خود است.
بله، او هرگز ما را تنها در این دنیا رها نمی کنه، هرگز ما را فراموش نمی کنه و هرگز نسبت به هر شرایطِ زندگی و نیاز هامون بی خبر و بی تفاوت نیست.
دوستِ خوبِ من، حقایقی که امروز از میزانِ محبت و وفاداری خداوند نسبت به خود یاد گرفتیم، باید مشوقِ ما شده باشند تا در افکار و نگرشمون نسبت به بالا و پائین شدن هامون در طولِ زندگی تحولی بوجود بیاریم.
شایسته است که از این لحظه به بعد، اجازه ندیم تا گاهی کمبود ها، چالشها و یا شرایطِ بغرنجِ زندگیمون – فوری ما را متقاعد کنند که خداوند ما را دوست نداره و فراموشمون کرده.
یا اینطور فکر کنیم که، خداوند به انسان‌های با اهمیت تر از من توجه داره و نه به شخصی مثلِ من.
و یا اینطور که، خداوند به کسانی که از نظرِ روحانی از من پیشترند توجه داره و نه به من.
عزیزان، تعالیم کلامِ خدا به ما یاد می‌‌دند که او برای هیچ کس استثنا قائل نمیشه.
او تمامی فرزندانِ خود را به یک اندازه دوست داره!
برای شناختِ صحیح از میزانِ محبت و علاقهٔ او به خود، کافیه که به صلیب نگاه کنیم.
او را خواهیم دید که با آغوشِ گشودهٔ خود برای ایمان و اعتماد ما به وی، جانش را در راهِ ما فدا نمود.
عزیزان، از شما دعوت می‌‌کنم تا در پایانِ این مطالعه در کلامِ خدا، با او گفتگو کنیم.
خداوند، از تو سپاسگزارم که امروز به من درسِ تازه‌ای یاد دادی.
از تو سپاسگزارم که به من یاد دادی، چقدر مرا دوست داری.
خداوند، از تو سپاسگزارم که در ایمانم به عیسی مسیح تمامی گناهانم را می‌‌بخشی، مرا به فرزند خواندگی بر می‌‌گزینی و با روحِ خودت روح القدس در من سکنا می‌‌گزینی.
خداوند، از تو سپاسگزارم که تو همیشه، همه جا و در تمامی شرایطِ زندگیم با من هستی و هرگز مرا تنها نمی گذاری.
خداوند، از تو سپاسگزارم که مرا همچون مادری بسیار مهربان و وظیفه شناس دوست داری.
خداوند، از تو سپاسگزارم که همیشه نسبت به تمامی شرایطِ زندگی و هر نیازِ من به خوبی آگاه و حساس هستی.
خداوند، از تو سپاسگزارم که می‌‌توانم هر وقت که بخواهم به حضور تو بیایم و با تو صحبت کنم.
خداوند، از تو سپاسگزارم که تو حتی قبل از این که من چیزی بگویم و درخواستی از تو داشته باشم، از آنها آگاهی و به من جواب می‌‌دهی.
خداوند، از تو سپاسگزارم که بین ما استثنا قائل نمی شوی و همهٔ ما را به یک اندازه دوست داری.
خداوند، به من کمک کن تا از این لحظه به بعد به چالش ها، مشکلات و کم بود‌های زندگیم، از دیدگاه الهی تو پدرِ آسمانی مهربانم نگاه کنم.
خداوند، به من کمک کن تا چالش ها، مشکلات و کم بود‌های زندگی من موجبِ ترس و استرسِ من نگردند.
خداوند، به من کمک کن تا همیشه به یاد داشته باشم که تو در چالشها، مشکلات و کم بودها هم با من هستی، از آنها به خوبی آگاهی.
خداوند، به من کمک کن تا همیشه به یاد داشته باشم که تو در حکمت، دانش و توانِ الهیت، به من برای غلبه بر مشکلاتم کمک می‌‌کنی.
خداوند، به من کمک کن تا همیشه به یاد داشته باشم که تو از هر نیازِ من نیز به خوبی آگاهی، و به روش و در زمانِ الهی خودت، برای نیاز‌های واقعی من مهیا می‌‌فرمأیی.
خداوند، من تمامی جوانبِ زندگیم را کاملا به تو تسلیم می‌‌کنم.
به قلب و زندگی من بیا و از وجودِ من، برای جلالِ نامت در ارادهٔ خاص خود ت استفاده کن.
در نامِ عیسی مسیح دعا می‌‌کنم، آمین!
نویسنده، کوروش باقری