آیاتِ کلیدی: افسسیان ۲: ۸ – ۹
۸ بنابراین، در اثر بخشش رایگان و مهربانی خدا و توسط ایمانتان به مسیح است که نجات یافته‌اید؛ و این کار شما نیست، بلکه هدیه خداست. ۹ نجات نتیجه اعمال خوب ما نیست، از اینرو هیچکس نمی‌تواند به خود ببالد. آمین!

سلام عزیزانِ حق جو.
امیدوارم در هر کجای این دنیای بزرگ که زندگی می‌‌کنید، در سلامتِ جسم و آرامشِ الهی خداوند باشید!
عزیزان، خداوندِ یگانهٔ پر فیض و مهربان، خالقِ این هستی‌ و شما، بسیار مشتاقه تا با شما صحبت کنه.
از شما دعوت می‌‌کنم، تا برای شنیدن از خداوند و شناختِ بهتر از او، کلامِ او را مطالعه کنیم.
عنوانِ مطالعهٔ امروزِما در کلامِ خدا هست؛فیضِ خداوند عیسی مسیح کافی است!
آیاتِکلیدی مطالعهٔ امروزِما درافسسیان ۲: ۸ – ۹هستند.
عزیزان ، قبل از شروعِ مطالعه، از شما دعوت می‌‌کنم تا با هم دعا کنیم.
خداوند، از تو سپاسگزارم که مشتاقی با من صحبت کنیو مرا آموزش دهی.
خداوند، از تو در خواست می‌‌کنم -تا در درکِ صحیح از آنچه که تو امروز می‌‌خواهی به من بیاموزی، به من کمک کنی.
خداوند، به من کمک کن تا درک کنم،این آیه در کلامِ تودرافسسیان ۲: ۸ – ۹چه ربطی با زندگی امروزِ من داره.
در نامِ عیسی مسیح دعا می‌‌کنم، آمین!
دوستِ خوبِ من، اجازه بدید تا مطالعهٔ امروزِ خودمان در کلامِ خدا را با چند سوال از شما آغاز کنم.
به نظرِ شما، برای اطمینان از بخششِ گناهانمان، دریافتِ حیاتِ نو ابدی و برخورداری از رابطه‌ای شخصی با خداوند، چقدر باید دعا کرد؟
به نظرِ شما، برای اطمینان از بخششِ گناهانمان، دریافتِ حیاتِ نو ابدی و برخورداری از رابطه‌ای شخصی با خداوند، چقدر باید کتاب‌های مذهبی مطالعه نمود؟
به نظرِ شما، برای اطمینان از بخششِ گناهانمان، دریافتِ حیاتِ نو ابدی و برخورداری از رابطه‌ای شخصی با خداوند، چقدر باید کارهای خوب یا به اصطلاح خیر و ثواب انجام داد؟
به نظرِ شما، وقتی شخصی زمانی را که فکر می‌‌کنه کافی بوده، در دعا کردن، کتاب‌های مذهبی خواندن و انجامِ کار‌های خیر صرف نمود، می‌‌تونه با اطمینانِ کامل و آرامشِ روح و جان بگه که خداوند گناهانِ من را آمرزیده، به من حیاتِ نو ابدی داده و من با او در رابطه‌ای شخصی هستم؟
یا که اون شخص میگه؛ من تلاشِ خودم را کردم، دیگه خدا خودش می‌‌دونه؟
دوستِ خوبِ من، آیا به نظرِ شما، خداوند ما را بصورتِ انسان آفریده و بعد به هر کدام از ما چند سالی فرصت داده تا بر روی این کرهٔ زمین در سرگردانی، ندانم کاری و ترس و دلهره از سرنوشتِ نهأیی مون، سالهای عمرمون را سپری کنیم؟
تعالیمِ موجود در کلامِ خدا، به صراحت به ما یاد میدند که او، به هیچ وجه مایل نیست تا هیچ انسانی عمرِ چند سالهٔ خودش را بر روی این کرهٔ زمین، در تردید و نادانی از این مهم بسر ببره که، آیا گناهانش توسطِ خداوند بخشیده شده ا‌ند یا نه!
بله دوستِ من، خداوند به هیچ وجه مایل نیست تا هیچ انسانی، سال‌های عمرِ خودش را در ترس، دلهره و نگرانی از اینکه، آیا خداوند مرا بخشیده، آیا من حیاتِ نو ابدی دارم، آیا من می‌‌تونم با او رابطه‌ای شخصی داشته باشم سپری کنه!
دقت کنید؛ خداوندِ یگانه، خالقِ تمامی این هستی‌، در ارادهٔ الهی خود، هر کدام از ما را، برای انجام و به اتمام رسانیدنِ نقشهٔ خاصی – در طول سال‌های عمری که بر روی این کرهٔ زمین به ما داده – به صورتِ انسان آفریده.
حالچه زن باشیم و چه مرد.
عزیزان، خداوند ما را به صورتِ انسان نیافرید تا بر روی این کرهٔ زمین بگذاره و بعد به ما بگه؛ برو ببین می‌‌تونی هدفِ من ازخلقتِ خودت را بشناسی یا نه.
یا بگه، برو ببین می‌‌تونی بفهمی من کی هستم، چطور در این دنیا عمل می‌‌کنم یا نه.
یا بگه، برو ببین می‌‌تونی بفهمی من چطور روشِ زندگی از تو راانتظار دارم یا نه.
یا بگه، برو ببیم می‌‌تونی بفهمی من چگونه ودر چه صورتی گناهانِ تو را می‌‌بخشم – من چطور و در چه صورتی به تو حیاتِ ابدی عطا می‌‌کنم و با تو تا ابدیت در رابطه‌ای شخصی باقی می‌‌مونم.
خداوند توسطِ آموزه‌های کلامش و هدایتِ روح القدس، نقشه و خواستِ الهی خودش برای هر کدام از ما را به ما یاد میده.
خداوند همچنین، توسطِ آموزه‌های کلامِ خود و هدایتِ روح القدس، دقیقا به ما یاد میده که او چگونه روشِ زندگی را از ما در طولِ عمرمون انتظار داره.
روشِ زندگی که موجبِ شناختِ صحیح از او میشه، موجبِ بخششِ گناهانِ ما توسطِ او میشه، موجبِ دریافتِ حیات ابدی از او میشه و ما را در آرامش با او در ارتباطی شخصی قرار میده.
دوستِ خوبِ من، خداوند خالقِ هر انسان، بعد از ایمانِ آن انسان به عیسی مسیح، پدرِ آسمانی وی می‌‌گرده.
این یعنی این که؛ خداوند آن شخصی که به عیسی مسیح ایمان آورده را، به عنوانِ فرزند خوانده – به خانوادهٔ الهی خودش بر می‌‌گزینه.
سپس، از آن لحظه به بعد، خداوند توسطِ روح القدس، روحِ مقدسِ خود در شخصِ ایماندار ساکن میشه و تا پایانِ عمرِ زمینی وی در او بسر می‌‌بره.
چرا؟ تا روح القدس توسطِ آموزه‌های کلامِ خدا؛ به شخصی که به عیسیِ مسیح ایمان آورده، خدای یگانهٔ واقعی را بشناسونه.
تا شخصی که به عیسی مسیح ایمان آورده را با خواستِ خداوند از او در طولِ عمرش آگاه کنه.
تا شخصی که به عیسی مسیح ایمان آورده را قادر کنه خواستِ خداوند از خود در طولِ عمرش را با موفقیت انجام بده.
عزیزان، آموزه‌های کلامِ خدا همچنین به صراحتِ هر چه تمامتر، به ما یاد می‌‌دند که یگانهٔ شرط و راهِ دریافتِ بخششِ گناهانمان توسطِ خداوند، دریافتِ حیاتِ ابدی از او و داشتنِ رابطه‌ای شخصی با وی چی‌ وچگونه است.
اماقبل از این که یگانه شرط و راهی که خداوند برای بخششِ گناهانمان، دریافتِ حیاتِ ابدی از او و داشتنِ رابطه‌ای شخصی با وی هست را خدمتِ شما معرفی نموده و اون را توضیح بدم، لازم می‌‌دونم نکتهٔ بسیار مهمی را خدمتِ شما عرض کنم.
این نکته که؛ هیچ مقدار دعا کردن، هیچ مقدار کتاب‌های مذهبی مطالعه نمودن و همچنین، هیچ مقدار انجامِ کار‌های به اصطلاحخیر و خوبِ ما – موجبِ بخششِ گناهانِ ما، دریافتِ حیاتِ ابدی و داشتنِ رابطه‌ای شخصی با خداوند نخواهند شد!
در اینجا شاید این سوال برای شما بوجود اومده که؛ چرا؟
چرا دعا‌های زیادِ ما، مطالعاتِ مذهبی فراوانِ ما و یا سعی در انجامِ کار‌های خوبمون، به هیچ وجه موجبِ آزادی و نجاتِ ما از پرداختِ مجازاتِ گناهانمان به خداوند نمیشند؟
اجازه بدید تا سوالِ شما را اینطور پاسخ بدم.
حقیقت اینه که؛ کلامِ خودِ خدا به ما یاد میده که ما هیچ کاری نمی تونیم انجام بدیم تا او ما را ببخشه.
بله، هیچ کاری، هیچ کاری، حتی اگه تمامی لحظاتِ عمرمون را در سعی و تلاش سپری کنیم.
دوستِ من می‌‌دونید چرا؟
لطفا به این پاسخِ بنده دقت بفرمأیید؛ چون به محضِ اینکه تصور می‌‌کنیم حالا دیگه به نقطه‌ای رسیده ایم که چون من خیلی دعا کرده ام، خیلی کتاب‌های دینی مطالعه کردم و یا خیلی سعی در انجامِ کار‌های خوب داشته ام، پس بخششِ خداوند شاملِ حالم شده، احساساتی وجودِ ما را در بر می‌‌گیرند.
احساساتی که من فکر می‌‌کنم خداوند اجازه میده ما اونها را تجربه کنیم تا متوجهٔ اشتباهِ خودمون بشیم.
احساساتی مانندِ شرم و خجالت، چون که هنوز هر از گاهی مرتکبِ گناه میشیم.
یا احساسِ پستی و نا لیاقتی داشتن، چرا که خوب می‌‌دونیم خداوند چقدر قدوس و پاکه و ما چقدر حقیر و گناهکار.
اینجاست که به ما ثابت میشه که هیچ مقدار دعا، مطالعه و انجامِ کار‌های خوبِ ما، برای نجاتمون کافی نبوده ا‌ند.
دوستِ خوبِ من، می‌‌دونید چرا اینگونه احساساتِ نا خوشایند وجودِ ما را در بر می‌‌گیره؟
می‌ دونید چرا وقتی ما تصور می‌‌کنیم که با دعا کردنِ زیاد، مطالعاتِ مذهبی فراوان و یا انجامِ کار‌های خوب هست که ما بخششِ خداوند را دریافت می‌‌کنیم، احساساتِ نا خوشایندی چون گناهکار بودن – پست و حقیر بودن در برابرِ قدسیتِ خداوند و طرد بودن وجودِ ما را در بر می‌‌گیره؟
پاسخ اینه که؛ چون عیسی مسیح هر چه را که برای بخششِ گناهانِ ما، دریافتِ حیاتِ ابدی از خداوند و برخورداری از رابطه‌ای شخصی با وی لازم و ضروریبوده را، یکبار برای همیشه کاملا انجام داده!
عزیزان، فداکاری بی‌ مانند و عظیمی که عیسی مسیح در محبت و رحمتِ الهی خود برای نجاتِ ما انسان‌های گناهکار انجام داده، هرگز با سعی و تلاش‌های انسانی تعویض شدنی نیست!
دوستِ خوبِ من، لطفا دقت بفرما. فقط وقتی ما به عیسی مسیح، خداوندِ در جسمِ انسانی ظاهر شده به عنوانِ خداوند و منجی خودمون ایمان می‌‌یاریم او گناهانِ ما را کاملا می‌‌بخشه!
بله، فقط و فقط ایمانِ قلبی به عیسی مسیح و تسلیمِ کاملِ زندگیمون به وی موجبِ بخششِ گناهانِ ما میشه!
لطفا دقت کنید؛ اگه شما به عیسی مسیح به عنوانِ خداوند و منجی خودتون ایمان دارید، ولی‌ هنوز در این تصورِ اشتباه هستید که شاید دعا‌های زیادِ شما، مطالعاتِ مذهبی فراوانِ شما و یا انجامِ اعمالِ خوبتون موجبِ دریافتِ بخششِ خداوند شده ا‌ند، متاسفانه باید بدونید که در این صورت، شما حقیقتاهدیهٔ فیضِ خداوند را از او دریافت نکرده اید.
حال که صحبت از فیضِ خداوند به میان آمد، با هم آیاتِ کلیدی مطالعهٔ امروزمان در کلامِ خدا را مرور کنیم.
کلامِ خدا در افسسیان ۲: ۸ – ۹به ما یاد داد که؛ ۸ بنابراین، در اثر بخشش رایگان و مهربانی خدا و توسط ایمانتان به مسیح است که نجات یافته‌اید؛ و این کار شما نیست، بلکه هدیه خداست. ۹ نجات نتیجه اعمال خوب ما نیست، از اینرو هیچکس نمی‌تواند به خود ببالد. آمین!
عزیزان، حال ببینیم کلامِ خدا، یگانه شرط و راهِ بخششِ گناهان و دریافتِ نجات از خداوند را چطور به ما تعلیم می‌‌ده.
کلامِ خدا می‌‌فرماید؛ “بخششِ رایگان”، رایگان یعنی چه؟ یعنی بدونِ هیچ پرداختی یا انجامِ هیچ تلاشی از جانبِ ما.
رایگان برای چه کسی؟ برای هر کسی که به عیسی مسیح ایمان می‌‌یاره.
عزیزان، باید دقت داشته باشیم که اگر چه بخششِ خداوند را ما با ایمانِ به عیسی مسیح از وی به طورِ رایگان دریافت می‌‌کنیم، ولی‌ عیسی مسیح بالاترین بها را به جای ما پرداخت نمود.
عیسی مسیح، جانِ خودش را بر روی صلیبِ جلجتا به بشریت هدیه نمود.
کلامِ خدا در آیهٔ هشتم ادامه میده؛ “و مهربانی خدا”.
عزیزان، این مهربانی، محبت و رحمتِ خداوند بود که بدنِ انسانی پوشید، به این جهان آمد و جانِ خود را بر روی صلیبِ جلجتا فدیه نمود، تا من و شما در ایمان به کارِ تمام شدهٔ او بر روی صلیب، مجبور نباشیم جریمهٔ گناهانمان را با مرگ و جدأیی ابدی از خداوند پرداخت کنیم.
کلامِ خدا ادامه میده؛ “توسطِ ایمان به مسیح است که نجات یافته اید”.
کلامِ خدا همچنان ادامه میده؛ “این کارِ شما نیست، بلکه هدیهٔ خداست”.
پس می‌‌بینیم کلامِ خدا باز تاکید می‌‌کنه که، نجاتِ ما نتیجهٔ تلاش‌های انسانی ما نیست، بلکه هدیهٔ خداست به ما.
لطفا به آیهٔ ۹ دقت کنید؛ “نجات نتیجهٔ اعمالِ خوبِ ما نیست”.
دقت کنید که چقدر خداوند این نکتهٔ حیاتی را به صراحتِ هر چه تمامتر به ما گوشزد می‌‌کنه.
چرا؟ تا هیچ کس نتونه به خودش بباله و بگه، شاید من با تلاش‌های انسانیم تونستم بخششِ گناهانم را از خداوند دریافت کنم.
کلامِ خدا چه به ما میگه؛ هیچ کس نمی تونه به خودش بباله چون که نجات فیضِ خداست.
عزیزان، “فیض” چیزی هست که ما لیاقت و شایستگی داشتنِ آن را نداریم ولی‌ خداوند آن را به ما هدیه میده.
فیضِ خداوند، تنها در صورتِ ایمانِ ما به عیسی مسیح به ما هدیه داده میشه!
دعا می‌‌کنم تمامی شما عزیزان، به عیسی مسیح ایمان بیارید تا بتونید “فیضِ الهی” خداوند را از او دریافت کنید!
عزیزان، قبل از این که این مطالعه را به پایان ببریم، لازم می‌‌بینم تا به موردِ مهمِ دیگه اشارهٔ مختصری داشته باشم.
دقت بفرمأیید؛ هر کدام از ما ایماندارانِ به عیسی مسیح، موظف هستیم تا با خداوند پدرِ آسمانی خودمان در رابطه‌ای شخصی و صمیمی باشیم و هر روزه با او صحبت کنیم.
ما موظف هستیم تا کلامِ خداوند را هر روزه مطالعه و از آموزه‌های آن پیروی کنیم.
همچنین، ما ایماندارانِ به عیسی مسیح، موظف هستیم تا در انجامِ نیکویی به دیگران و انجامِ کار‌های سودمند و مفید برای دیگران سرمشقِ همگان باشیم.
اما، ما اینگونه عمل نمی کنیم تا فیضِ خداوند را از او دریافت کنیم.
بلکه ما بدین گونه زندگی می‌‌کنیم، چرا که فیضِ خداوند در ایمانمان به عیسی مسیح شاملِ حالمان گردیده.
پس حال برای قدردانی از لطف، رحمت، محبت و فیضِ دریافت نموده مان از خداوند؛ دعا می‌‌کنیم، کلامِ او را مطالعه می‌‌کنیم و کار‌های نیکو انجام میدیم.
عزیزان، قبل از به پایان بردنِ مطالعهٔ امروز در کلامِ خدا، ببینیم از این مطالعه چه درسهایی یاد گرفتیم.
۱ – یاد گرفتیم که؛ دعا کردن‌های بسیار، مطالعه نمودنِ کتاب‌های مذهبی فراوان و سعی در انجامِ کارهای نیکو، موجبِ بخششِ گناهانِ ما و دریافتِ نجات از خداوند نمیشند.
۲ – یاد گرفتیم که تنها راهِ بخششِ گناهانِ و دریافتِ نجات هر انسانی از خداوند، فقط و فقط ایمان به عیسی مسیح به عنوانِ منجی و خداوندِ خود است.
۳ – یاد گرفتیم که خداوند عیسی مسیح، در فیض، رحمت و محبتِ بی‌ مانندِ الهی خود برای انسانِ گناهکار، داوطلبانه جانِ خود را بر روی صلیبِ جلجتا فدیه نمود، تا تاوانِ تمامی گناهانِ هر که را که به او ایمان آورد یکبار برای همیشه بپردازد.
۴ – یاد گرفتیم که نجات نتیجهٔ اعمالِ خوبِ ما نیست، بلکه فیضِ خداست به هر که به عیسی مسیح ایمان بیاره.
۵ – یاد گرفتیم که فیض، چیزی هست که ما شایستگی و لیاقت دریافت و داشتنِ آن را نداریم؛ ولی‌ خداوند آن را به هر کس که به عیسی مسیح به عنوانِ منجی و خداوندِ خود ایمان می‌‌یاره، به رایگان هدیه میده.
۶ – یاد گرفتیم که فقط فیضِ خداوند عیسی مسیح، برای بخششِ گناهان، دریافتِ حیاتِ ابدی و داشتنِ رابطه‌ای شخصی با خداوند برای هر کسی که به او ایمان بیاره کافی هست.
عزیزان، از شما دعوت می‌‌کنم تا در پایانِ این مطالعه در کلامِ خدا با او گفتگو کنیم.
خداوند از تو سپاسگزارم، زیرا که تنها راهِ بخششِ گناهانِ من، دریافتِ حیات ابدی و برخورداری از رابطه‌ای شخصی با خودت را، در ایمانم به عیسی مسیح برایم مهیا فرموده ای.
خداوند از تو سپاسگزارم، زیرا که فیضِ تو برای نجاتِ من کافی هست.
عیسی مسیح، از تو سپاسگزارم که تاوانِ گناهانِ من را، با هدیهٔ جانِ خودت بر روی صلیبِ جلجتا، یکبار برای همیشه کاملا پرداخت نمودی.
عیسی مسیح، من به بخشش و فیضِ الهی تو نیاز مندم.
به قلب و زندگی من بیا، گناهانِ من را ببخش، و از زندگی من برای جلالِ نامِ خودت در ارادهٔ الهیت استفاده کن.
در نامِ عیسی مسیح دعا می‌‌کنم، آمین!
نویسنده کوروش باقری