ارتباطِ کلامِ خدا در مزمورِ فصلِ چهل و آیاتِ یک تا سه

سلام عزیزانِ حق جو
امیدوارم در هر کجای این دنیای بزرگ که زندگی می‌‌کنید، در سلامتِ جسم و آرامشِ الهی خداوند باشید!
عزیزان، خداوندِ یگانهٔ پر فیض و مهربان، خالقِ این هستی‌ و شما، بسیار مشتاقه تا با شما صحبت کنه.

از شما دعوت می‌‌کنم، تا برای شناختِ بهتر از خداوند، کلامِ زنده و حیات بخشِ او را -درمزمورِ فصلِ چهل و آیاتِ یک تا سهموردِ بررسی قرار بدیم.
در این قسمت از کلامِ خدا چنین می‌‌خوانیم۱ با صبر و شکیبایی انتظار خداوند را کشیدم، و او بسوی من توجه نمود و فریادم را شنید. ۲ او مـرا از چاه هلاکت و از گل لجن بیرون کشید و در بالای صخره گذاشت و جای پایم را محکم ساخت. ۳ او به من آموخت تا سرودی تازه بخوانم، سرودی در ستایش خدایمان! بسیاری چون این را بینند خواهند ترسید و بر خداوند توکل خواهند کرد .آمین!
عزیزان، عنوانِ این مطالعه در کلامِ خدا هست؛خداوند نجات دهندهٔ با وفای ماست!
قبل از شروعِ مطالعه، از شما دعوت می‌‌کنم تا با هم دعا کنیم.
خداوند، از تو سپاسگزارم زیرا که مشتاقی با من صحبت کنیو مرا آموزش دهی.
خداوند، از تو در خواست می‌‌کنم -تا در درکِ صحیح از آنچه که تو امروز می‌‌خواهی به من بیاموزی، به من کمک کنی.
خداوند به من کمک کن تا درک کنم، این آیات در کلامِ تو -درمزمورِ فصلِ چهل و آیاتِ یک تا سه،چه ربطی با زندگی امروزِ من دارند .
در نامِ عیسی مسیح دعا می‌‌کنم، آمین!
دوستِ خوبِ من، بیرون آمدن از یک چاهِ عمیق با دیوار‌های خیس و لغزنده کارِ آسانی نیست.
چاهی که کفِ آن، پر از گلِ چسبنده و فروبرنده است.
هر تلاشی برای صعود و بیرون آمدن از چنین چاهی به تنهأیی و بدونِ کمکِ از بالا، تا حدِ زیادی محکوم به شکست است.
بله، چیزی که به یک شخصِ گرفتار در چنین چاهی کمک می‌‌کنه تا بتونه از اون بیرون بیاد، کمکی از بالاست.
چیزی که لازمه، کسی هست که شخصِ گرفتار شده در چاه را بالا بکشه و بیرون بیاره.
عزیزان، همونطور که به عرضِ شما رساندم؛آیاتِ کلیدی مطالعهٔ امروزِ ما در کلامِ خدا، در مزمور ۴۰: ۱ – ۳هستند.
کلامِ خدا در این قسمت به نقل از حضرتِ داوود چنین می‌‌فرماید؛
۱ با صبر و شکیبایی انتظار خداوند را کشیدم، و او بسوی من توجه نمود و فریادم را شنید. ۲ او مـرا از چاه هلاکت و از گل لجن بیرون کشید و در بالای صخره گذاشت و جای پایم را محکم ساخت. ۳ او به من آموخت تا سرودی تازه بخوانم، سرودی در ستایش خدایمان! بسیاری چون این را بینند خواهند ترسید و بر خداوند توکل خواهند کرد .آمین!
عزیزان،در این آیات می‌‌بینیم که حضرتِ داوودِ پیامبر، به طورِ استعاره ای، از “چاهِ هلاکت” نام برده.
چاهِ هلاکت، اشاره به هر زمان و مکانی در زندگی ما داره که به شدت نیاز داریم تا از اون بیرون بیأییم و فرار کنیم؛ اما با وجودِ تمامِ تلاشی که به کار می‌‌بریم، متوجه میشیم که به تنهأیی قادر نیستیم از اون چاهِ هلاکت زندگیمون نجات پیدا کنیم.
داوود همچنین از صخره نام برده.
در آیهٔ دوم خواندیم که داوود گفت؛۲ او مـرا از چاه هلاکت و از گل لجن بیرون کشید و در بالای صخره گذاشت و جای پایم را محکم ساخت.آمین!
عزیزان، اصطلاحِ “بالای صخره ای” که داوود در این جا به آن اشاره می‌‌کنه نیز استعاره‌ای هست از مکانی امن و سالم.
مکانِ امن و سالمی که، ما هرگز نمی خواهیم آن را ترک کنیم یا از دست بدیم.
صخره یا همان مکانِ امن و سالمی که خداوند ما را بر روی آن قرار میده، یک پایهٔ محکمی هست که ما می‌‌تونیم با اطمینانِ خاطر زندگیمون را بر اساسِ آن بسازیم.
دوستِ خوبِ من، اگه امروز متوجه شدید که در یک چاهِ لزج گیر افتاده اید و هر صخرهٔ محکمی دور از دسترسِ شماست؛ همان کاری را انجام بدید که داوود انجام داد.
خداوند را فریاد بزنید و صبورانه منتظرِ او باشید.
دقت بفرمأیید؛با فریاد زدنِ خداوند – شما تصدیق می‌‌کنید که تلاش و تقلا‌های انسانیتون، شما را به جایی نمی رسونند.
با فریاد زدنِ خداوند – شما تصدیق می‌‌کنید که فقط او می‌‌تونه به شما کمک کنه و از چاهِ لزج، یا همان چاهِ هلاکتی که در آن گرفتار شده اید نجاتتون بده.
با فریاد زدنِ خداوند – شما تصدیق می‌‌کنید که؛ این امتیازِ خداوند هست که زمانِ نجاتِ شما را از چاهِ هلاکتِ زندگیتون تعیین کنه.
عزیزان، داوود نکتهٔ بسیار مهمِ دیگری را نیز بیان فرموده.
در آیهٔ یک خواندیم که؛۱ با صبر و شکیبایی انتظار خداوند را کشیدم، و او بسوی من توجه نمود و فریادم را شنید.آمین!
دوستِ خوبِ من، در طولِ زمانی که ما خداوند را برای کمکِ به ما در بیرون آمدن از چاهِ هلاکتِ زندگیمون فریاد می‌‌زنیم، باید صبور و شکیبا باشیم!
بله – باید برای دریافتِ پاسخِ خداوند؛ برای زمان تعیین شدهٔ خداوند در کمکِ به ما در بیرون آوردناز چاهِ هلاکتِ زندگیمون، صبورانه منتظرِ او بمونیم.
عزیزان، داوود همچنین به ما یاد داده که وقتی در چاهِ هلاکتِ زندگیمون خداوند را فریاد می‌‌زنیم و برای دریافتِ کمکِ او صبر می‌‌کنیم؛ آنگاه در وجودِ ما سرودی از ستایشِ خداوند بوجود می‌‌یاد.
در آیهٔ سوم خواندیم که؛۳ او به من آموخت تا سرودی تازه بخوانم، سرودی در ستایش خدایمان! بسیاری چون این را بینند خواهند ترسید و بر خداوند توکل خواهند کرد .آمین!
شاید حال سوالِ شما این باشه که؛ این چگونه سرودی هست؟
پاسخ اینه که؛سرودی که شنیدنِ آن موجب میشه، تا بسیاری دیگر که در مشکلاتِ مشابهی هستند تشویق بشند تا کاری را که ما انجام دادیم آنها هم انجام بدند.
چه کاری؟این که – برای نجات از چاه‌های هلاکت بارِ زندگیشون، به خداوند اعتماد و توکل داشته باشند و نه تلاش و تقلا‌های انسانی خودشان.
این که – خداوند را فریاد بزنند و از او درخواستِ کمک کنند.
و دیگه این که – برای زمانِ عملکردِ خداوند در کمکِ به آنها صبور و شکیبا باشند.
دوستِ خوبِ من، هر کدام از ما در طولِ زندگیمون، گاهی خودمون را در چاه‌های عمیقِ هلاک کننده‌ای پیدا می‌‌کنیم.
چاهِ هلاک کننده‌ای که، دیوار‌های اون لغزنده هستند و کفِ اون هم پر از گل و لجنه.
گل و لجنی که، سعی دارههر چه بیشتر ما را در خودش فرو ببره.
ما گاهی در چاهی هلاک کننده می‌‌افتیم، چون که در دنیای سقوط کرده در گناه و سر کشی از خداوند زندگی می‌‌کنیم.
چاه‌های هلاک کنندهٔ زندگی، اگر چه مهلک و فجیع هستند؛ اما همهٔ چاه‌ها شبیه به هم نیستند.
بسیاری از مردم در طولِ زندگیشون، در چاهِ هلاک کنندهٔ “شهوت” دست و پا می‌‌زنند.
بسیاری دیگر از مردم در طولِ زندگیشون، در چاهِ هلاک کنندهٔ “حسادت” دست و پا می‌‌زنند.
بسیاری دیگر از مردم در طولِ زندگیشون، در چاهِ هلاک کنندهٔ “جمع آوری مادیات” دست و پا می‌‌زنند.
بسیاری دیگر از مردم در طولِ زندگیشون، در چاهِ هلاکتِ “تنبلی” دست و پا می‌‌زنند.
بسیاری دیگر از مردم در طولِ زندگیشون، در چاهِ “ترس” دست و پا می‌‌زنند.
بسیاری دیگر از مردیم در طولِ زندگیشون، در چاهِ “طمع” دست و پا می‌‌زنند.
بسیاری دیگر از مردم در طولِ زندگیشون، در چاهِ “نفرت و کینه از دیگران” دست و پا می‌‌زنند.
دوستِ خوبِ من، به نظرِ شما دیگه چه چاه‌های هلاک کننده‌ای در این دنیا وجود دارند؟
آیا شما تاکنون، بسر بردن در هیچ کدام از این چاه‌ها را تجربه نموده اید؟
بیأیید تا از همین لحظه به بعد، از کلامِ خدا در مزمورِ ۴۰: ۱ – ۳درسِ زندگی بزرگی را یاد بگیریم.
این درس که؛ چنانچه خودمان را در چاهِ هلاک کننده‌ای یافتیم، فروتن شده و سعی نداشته باشیم تا خودمان را با تلاش‌های انسانی خودمان از آن بیرون بکشیم.
بلکه فروتنانه نیازمان به خداوند را به او اعتراف و از او در خواستِ کمک کنیم.
دوستِ خوبِ من، وقتی ما به عیسی مسیح به عنوانِ خداوند و منجی خودمان ایمان می‌‌یاریم، دیگه لزومی نداره تا از وجود چاه‌های هلاک کنندهٔ بی‌ شماری در این دنیا، همواره در ترس و اضطراب بسر ببریم.
چون که عیسی مسیح خداوند دانای مطلق، قادرِ مطلقِ همیشه در همه جا حاضرِ ما، در صورتِ درخواستِ ما از وی به کمکمون می‌‌یاد و ما را از هر گونه چاهی که در آن افتاده ایم به بالا می‌‌کشه و بیرون می‌‌یاره!
دقت بفرمأیید؛خداوند و یگانه منجی بشریت عیسی مسیح در انجیلِ یوحنا ۱۶: ۳۳می‌‌فرماید؛ ۳۳ این چیزها را گفتم تا خیالتان آسوده باشد. در این دنیا با مشکلات و زحمات فراوان روبرو خواهید شد؛ با اینحال شجاع باشید، چون من بر دنیا پیروز شده‌ام.آمین!
عیسی مسیح در کمال صراحت به ما ایماندارانِ به خود می‌‌فرماید که؛ ۳۳ این چیزها را گفتم تا خیالتان آسوده باشد.در این دنیا با مشکلات و زحمات فراوان روبرو خواهید شد؛
شاید برای بعضی از شما عزیزان این سوال بوجود بیاد که، چطور من می‌‌تونم در این دنیای پر از چاه‌های هلاک کننده، آسوده خیال باشم؟
یا این سوال که؛ چطور من می‌‌تونم با وجودِ این که با مشکلات و زحماتِ فراوانی روبرو خواهمشد، آسوده خیال باشم؟
عزیزان، دنبالهٔ فرمایشِ خداوند عیسی مسیح به خوبی به این سوالات پاسخ میده.
توجه کنید. عیسی مسیح فرمود؛با اینحال شجاع باشید، چون من بر دنیا پیروز شده‌ام.آمین!
بله دوستِ خوبِ من، عیسی مسیح پس از قیامِ خود از مردگان، بر شیطان و همچنین بر تمامی نیرو‌های پلیدِ گناه و مرگ پیروز شد.
حال وقتی ما به عیسی مسیح قلبا ایمان می‌‌یاریم، با پیروزی او بر شیطان و تمامی نیرو‌های پلیدِ گناه و مرگ شریک میشیم.
عیسی مسیحِ خداوند از ما ایماندارانِ به وی، از ما فرزندانِ خانوادهٔ الهی خودش همواره محافظت می‌‌کنه.
همانگونه که قبر نتونست خداوند و منجی ما عیسی مسیح را در خودش محبوس نگاه داره، هیچ چاهی نیز در این دنیا نیست که بتونه یک ایماندارِ به عیسی مسیح را در خودش محبوس نگاه داره.
ما با اعتماد و ایمان قلبی کامل به محبت، اقتدار، حکمت و وفاداری عیسی مسیح، می‌‌تونیم صرفِ نظر از این که در چه چاهی می‌‌افتیم از او کمک درخواست کنیم و مطمئن باشیم که او حتما ما را نجات میده.
دعا می‌‌کنم تا همهٔ شما در همین لحظه به عیسی مسیح ایمان بیارید تا او گناهانِ شما را ببخشه و به شما حیاتِ نو ابدی در نزدِ خود در بهشت عطا کنه.
و تا در طولِ عمرتان، هر گاه بنا به هر دلیل در چاهی عمیق و لغزنده افتادید، او به کمکِ شما بیاد، بیرونتون بیاره و بر صخره‌ای محکم و استوار قرار بده.
عزیزان، از شما دعوت می‌‌کنم تا در پایانِ این مطالعه در کلامِ خدا با او گفتگو کنیم.
خداوند عیسی مسیح از تو سپاسگزارم – به خاطرِ کلامِ حیات بخشی که به ما هدیه داده ای.
خداوند عیسی مسیح از تو سپاسگزارم – زیرا که تو به جای من بر روی صلیب جان دادی تا تاوانِ گناهانِ من را پرداخت کنی.
خداوند عیسی مسیح از تو سپاسگزارم – زیرا وقتی به تو به عنوانِ خداوند و منجی خودم ایمان می‌‌آورم، گناهانِ من را می‌‌بخشی و به من حیاتِ نو ابدی عطا می‌‌فرمأیی.
خداوند عیسی مسیح از تو سپاسگزارم – زیرا در ایمانم به تو، مرا به فرزندی بر می‌‌گزینی و همواره از من محافظت و مراقبت می‌‌نمأیی.
خداوند عیسی مسیح از تو سپاسگزارم – زیرا که در ایمانم به تو، تو مرا در پیروزی بر شیطان، نیرو‌های اهریمنی و حتی مرگ با خودت شریک نموده ای.
خداوند عیسی مسیح از تو سپاسگزارم – زیرا که تو همواره از هر موقعیت و شرایطِ زندگی من کاملا آگاهی.
خداوند عیسی مسیح از تو سپاسگزارم – زیرا که تو به من آسودگی خاطر بخشیده ای.
خداوند عیسی مسیح از تو سپاسگزارم – زیرا که نه تنها قادری، بلکه بسیار مشتاقی تا مرا از هرگونه چاهِ هلاکت باری که در آن گرفتار می‌‌شوم بیرون آورده و نجات دهی.
خداوند عیسی مسیح، من تمامِ جوانبِ زندگیم را کاملا به تو تسلیم می‌‌کنم.
به قلب و زندگی من بیا و مرا از گرفتار آمدن در چاه‌های هلاکت بارِ این دنیای سقوط نموده در گناه محافظت فرما.
خداوند عیسی مسیح، از زندگی من برای جلالِ نامِ خودت در ارادهٔ الهیت استفاده کن.
در نامِ عیسی مسیح دعا می‌‌کنم، آمین.
نویسنده کوروش باقری