آیاتِ کلیدی این مطالعه؛ در انجیلِ یوحنا فصلِ چهار، آیاتِ چهار تا هیجده هستند.
عزیزان، کلامِ خدا در انجیلِ یوحنا فصلِ چهار، آیاتِ چهار تا هیجده می‌ فرماید؛ ۴ برای رفتن به جلیل، لازم بود عیسی از «سامره» بگذرد. ۵ و۶و۷و۸ سر راه، نزدیک دهکده «سوخار» به «چاه یعقوب» رسید. این چاه در زمینی است که یعقوب به پسر خود یوسف داده بود. عیسی از رنج سفر خسته و از گرمای آفتاب تشنه، کنار چاه نشست‌ .ظهر بود و شاگردان او برای خرید خوراک به ده رفته بودند .در همین وقت، یکی از زنان سامری سر چاه آمد تا آب بکشد. عیسی از او آب خواست. ۹ زن تعجب کرد که یک یهودی از او آب می‌خواهد، زیرا یهودیان با تنفری که از سامریها داشتند، با آنان حتی سخن نمی‌گفتند، چه رسد به اینکه چیزی از آنان بخواهند؛ و زن این مطلب را به عیسی گوشزد کرد.
۱۰ عیسی جواب داد: اگر می‌دانستی که خدا چه هدیه عالی می‌خواهد به تو بدهد و اگر می‌دانستی که من کیستم، آنگاه از من آب حیات می‌خواستی. ۱۱ زن گفت: تو که دلو و طناب نداری و چاه هم که عمیق است؛ پس این آب حیات را از کجا می‌آوری؟ ۱۲ مگر تو از جد ما یعقوب بزرگتری؟ چگونه می‌توانی آب بهتر از این به ما بدهی، آبی که یعقوب و پسران و گله او از آن می‌نوشیدند؟ ۱۳ عیسی جواب داد: مردم با نوشیدن این آب، باز هم تشنه می‌شوند. ۱۴ولی کسی که از آبی که من می‌دهم بنوشد، ابدا تشنه نخواهد شد، بلکه آن آب در وجودش تبدیل به چشمه‌ای جوشان خواهد شد و او را به زندگی جاوید خواهد رساند. ۱۵ زن گفت: آقا، خواهش می‌کنم قدری از آن آب به من بدهید تا دیگر تشنه نشوم و مجبور نباشم هر روز این راه را بیایم و برگردم. ۱۶ ولی عیسی فرمود: برو شوهرت را بیاور. ۱۷ زن جواب داد: شوهر ندارم. عیسی فرمود: راست گفتی . ۱۸ تا بحال پنج بار شوهر کرده‌ای، و این مردی که اکنون با او زندگی می‌کنی، شوهر تو نیست. عین حقیقت را گفتی ! آمین!
عزیزان قبل از شروعِ تعلیم با هم دعا کنیم – خداوند کمکم کن، تا هر چه را که تو می‌‌خواهی توسطِ این تعلیم به من یاد بدهی – بطورِ صحیح یاد بگیرم و در زندگی‌ام انجام دهم! به نامِ عیسی مسیح از تو درخواست می‌‌کنم؛ آمین!
دوستِ خوبِ من، هر کسی بدونِ در نظر گرفتنِ سن، وضعیتِ تاهل یا پیشینهٔ اجتماعی و اقتصادیش، ممکنه احساسِ پوچی داشته باشه.
امروزه در عصرِ رسانه‌های اجتماعی و دسترسی به اینترنت، احساسِ پوچی در مردمِ جامعه‌های ما بیش از هر زمانِ دیگه‌ای رواج یافته.
با وجودِ ارتباط با تعدادِ بیشتری از مردم در سراسرِ دنیا توسطِ اینترنت، زندگی شخص می‌‌تونه بی‌ معنی تر از گذشته براش شده باشه.
عزیزان، آیاتِ کلیدی مطالعهٔ امروزِ ما در کلامِ خدا، ما را با زنی آشنا کرد.
زنی که عیسی مسیح در کنارِ چاهِ آبی با وی ملاقات نمود و گفتگو کرد.
این زن نمادِ انسان‌های بی‌ شماری در طولِ تاریخِ بشریت هست.
انسانهأیی که همیشه سعی و تلاش نموده ا‌ند، تا پوچی و خالی بودنِ درون و زندگیشون را، هر طور شده، با دریافتِ عشق و محبت از انسان‌های دیگری پر کنند.
اما عزیزان، تا زمانی که شخص نزدِ خداوند و منجی بشریت عیسی مسیح نیاد؛ هرگز نمی تونه احساسِ پوچی و خالی بودنش را برای دراز مدت بر طرف کنه.
ما انسانها برای تکریم و جلال دادنِ عیسی مسیح آفریده شده ایم!
هیچ راه و روش و تلاشِ دیگه ای، نمیتونه به معنای واقعی، احساسِ خالی بودن و پوچی درونِ ما را برای همیشه بر طرف کنه.
عزیزان، خواندیم که عیسی مسیح به زنِ سامری “آبِ حیات” پیشنهاد داد.
تنها آبی که به طورِ نمادین می‌‌تونه، تشنگی روح و جان و نیاز هر انسانی را از محبتِ واقعی و پایدار سیراب و بر طرف کنه.
تنها آبی که بطورِ نمادین می‌‌تونه، احساسِ پوچی و خالئ بودنِ درونِ هر انسانی را کاملا و برای همیشه بر طرف کنه.
آن زن نیازِ شدیدِ خودش را به “آبِ حیاتی” که عیسی مسیح به او پیشنهاد داد می‌‌شناخت و می‌‌خواست که آن آب را تجربه کنه.
از این رو در آیهٔ پانزده خواندیم که آن زن به عیسی مسیح گفت؛۱۵ زن گفت: آقا، خواهش می‌کنم قدری از آن آب به من بدهید تا دیگر تشنه نشوم و مجبور نباشم هر روز این راه را بیایم و برگردم.
دوستِ خوبِ من، بخششِ گناهانمان و دریافتِ نجات، که به معنای آزاد شدن از غضبِ الهی خداوند به خاطرِ گناهانمان هست، فقط در ایمانِ هر شخص به عیسی مسیح و کاری که وی بر روی صلیب انجام داده حاصل میشه.
عیسی مسیح که خود در ذات خدا بود، داوطلبانه به جای انسانِ گناهکار بر روی صلیب مرد و جان داد، تا جریمهٔ گناهانِ هر انسانی که به او ایمان بیاره را، یکبار برای همیشه پرداخته باشه و اون شخص در چشمِ خداوند بی‌ گناه و آمرزیده شده باشه.
پس وقتی شخصی به گناهکار بودنِ خودش پی می‌‌بره و درک می‌‌کنه که از خداوند بدور و زیرِ غضبِ او هست، به نیازِ خودش برای بخشیده شدن از طرفِ خداوند نیز پی می‌‌بره.
حال اگه چنین شخصی که به گناهکار بودنِ خودش و نیازش به بخششِ خداوند را درک نموده به این که عیسی مسیح که در ذات خود خدا بود به جای وی بر روی صلیب جان داد تا تاوانِ گناهانِ او را پرداخته باشه ایمان بیاره، خداوند آن شخص را می‌‌بخشه و به او حیاتِ نو ابدی عطا می‌‌کنه.
خوب این شناختِ یگانه راهِ بخششِ گناهان انسان بر اساسِ آموزه‌های کلامِ خدا بود که خدمتِ شما عرض نمودم.
حال دقت بفرمأیید؛ نجاتی که عیسی مسیح به شخصِ ایماندارِ به خود ارائه میده، شاملِ چیزی بیش از فقط از بین بردنِ احساسِ گناه هست.
ما در ایمانمان به عیسی مسیح، محبت بی‌ مانندِ او وهدفی را که او از این محبت برای ما داره را تا ابد تجربه خواهیم نمود.
دوستِ خوبِ من، اگه شما عیسی مسیح را به عنوانِ خداوند و نجات دهندهٔ خودتون پذیرفته اید، دیگه نیازی نیست که احساسِ پوچی کنید.
محبتِ عیسی مسیح برای شما از هر فهمی فراتر میره.
و همانطور که روزانه با او زندگی می‌‌کنید، کلامِ او را مطالعهٔ و در آموزه‌های آن تعمق دارید، در شناختِ محبتِ عیسی مسیح براتون رشد می‌‌کنید و بتدریج از کمالِ خدا پر میشید.
عزیزان، در موردِ محبتِ بی‌ مانندِ عیسی مسیح برای ما، پولسِ رسول در افسسیان فصلِ سه، آیاتِ چهارده تا نوزده می‌‌فرماید؛
۱۴و۱۵ بنابراین، وقتی به حکمت و عظمت نقشه خدا فکر می‌کنم، به زانو در می‌آیم و به درگاه خدایی که پدر این خانواده الهی است دعا می‌کنم، خانواده‌ای که بعضی از اعضای آن در آسمان و بعضی دیگر هنوز بر روی زمین هستند. ۱۶ من از او می‌خواهم تا بسبب کرامت بی حد خود، باطن شما را با روح خود، نیرومند و توانا سازد. ۱۷ دعا می‌کنم که مسیح از راه ایمانتان، کاملا در دل شما جای گیرد. از خدا می‌خواهم آنقدر در محبت مسیح ریشه بدوانید، ۱۸و۱۹ تا همراه با سایر فرزندان خدا، عرض و طول و عمق و بلندی محبت مسیح را درک نمایید، و طعم آن را در زندگی‌تان بچشید. گرچه محبت مسیح آنقدر وسیع است که فکر انسان قادر به درک کامل و واقعی آن نمی‌باشد، اما آرزو دارم که شما به آن پی ببرید و تا آنجا پیش روید که از وجود خدا لبریز شوید . آمین!
عزیزان بیأیید درسی را که امروز از مطالعهٔ کلامِ خدا، در انجیلِ یوحنا فصلِ چهار، آیاتِ چهار تا هیجده یاد گرفتیم را همیشه بیاد داشته باشیم.
این درس که؛ درکِ صحیح از فداکاری که عیسی مسیح در محبتِ بی‌ مانندش برای ما بر روی صلیب انجام داده، هر گونه احساسِ پوچی و خالی بودن را از ما دور و با آرامش و امید واقعی خودش پر می‌‌کنه.
عزیزان -از شما دعوت می‌‌کنم تا در پایانِ این تعلیم، با خداوند صحبت کنیم .
خداوند از تو سپاسگزارم، زیرا درسِ زندگی دیگری از کلامِ حیات بخشت را به من یاد دادی.
خداوند عیسی مسیح از تو سپاسگزارم، زیرا تو آنقدر مرا دوست داری که به جای من بر روی صلیب جان دادی و مردی، تا تاوانِ گناهانِ من را بپردازی و من تا ابد زنده بمانم.
خداوند عیسی مسیح، من اعتراف می‌‌کنم که گناهکارم و به فیض و رحمتِ الهی تو نیازمندم.
خداوند عیسی مسیح، من در این لحظه تمامِ وجودم را به تو تسلیم می‌کنم. به قلب و زندگی من بیا و به من کمک کن، تا تو را و محبتِ تو را برایم هر روزه بهتر بشناسم.
خداوند عیسی مسیح به من کمک کن، تا هر روزه با تو و در ارادهٔ تو برای جلالِ نامت زندگی کنم.
خداوند عیسی مسیح به من کمک کن، تا با زندگی روزانه‌ام با تو و با درکِ صحیح از آموزه‌های کلامِ تو، بیاد داشته باشم که تو چرا مرا آفریده‌ای و چقدر مرا دوست داری.
خداوند عیسی مسیح به من کمک کن، تا قلب، زندگی و وجودِ من، همواره مملو از محبتِ تو باشه تا هرگز احساسِ پوچی نداشته باشم.
بنامِ عیسی مسیح دعا می‌‌کنم، آمین!
نویسنده کوروش باقری

عزیزان قبل از شروعِ تعلیم با هم دعا کنیم – خداوند کمکم کن، تا هر چه را که تو می‌‌خواهی توسطِ این تعلیم به من یاد بدهی – بطورِ صحیح یاد بگیرم و در زندگی‌ام انجام دهم! به نامِ عیسی مسیح از تو درخواست می‌‌کنم؛ آمین!
دوستِ خوبِ من، بسیاری از ما ایماندارانِ به عیسی مسیح، به اشتراک گذاشتنِ ایمانِ خودمان به او با دیگران را، تلاشی ترسناک قلمداد می‌‌کنیم.
بسیاری از ما ایماندارانِ به عیسی مسیح از این می‌‌ترسیم که، اگه به دیگران بگیم که چرا ما به عیسی مسیح به عنوانِ خداوند و نجات دهندهٔ خودمان ایمان داریم، شاید ما را مسخره کنند، شاید ما را انسانِ کم عقل و کم شعوری قلمداد کنند و شاید حتی ما را از خودشون طرد و با ما قطعِ رابطه کنند.
به همین دلیل، ما در ترسِ خودمون باقی می‌‌مونیم و دلیلِ ایمانمان به عیسی مسیح را با دیگران در میان نمی گذاریم.
عزیزان، بشارت ندادنِ ما به دیگران، یعنی این که ما به دیگران نگیم که عیسی مسیح براستی کیست و چه فداکاری بی‌ مانندی برای ما و آنها و کلِ بشریت انجام داده، عواقبِ هولناکی برای آنها در پی خواهد داشت.
بشارت ندادنِ ما به دیگران موجب میشه، تا اونها نشنوند و یاد نگیرند که عیسی مسیح براستی کیست.
بشارت ندادنِ ما به دیگران موجب میشه، تا اونها نتونند بشناسند که عیسی مسیح چه فداکاری بی‌ مانندی برای آنها انجام داده.
در نتیجه، این عزیزان هرگز عیسی مسیح خدای زندهٔ واقعی، خدای محبت، خدای فیض و رحمت، خدأیی که جانِ خودش را برای بخششِ گناهانِ آنها بر روی صلیب فدا نمود را نخواهند شناخت.
و نشناختنِ عیسی مسیح موجب میشه، تا اونها نشناسند که چگونه خداوند در فیض و رحمتِ الهی خودش، تاوانِ گناهانِ آنها را یکبار برای همیشه توسطِ قربانی عیسی مسیح بر روی صلیب پرداخت نموده.
و نشناختنِ این حقیقتِ شگرف که، اگه به فدیهٔ جانِ عیسی مسیح بر روی صلیب به جای خودشون ایمان بیارند، آنگاه خداوند گناهانِ آنها را می‌‌بخشه و به آنها حیاتِ نو ابدی عطا می‌‌کنه، موجب میشه تا این عزیزان در گناهانِ خودشون باقی مانده و زیرا غضبِ الهی خداوند باشند.
نشناختنِ صحیح از این که عیسی مسیح براستی کیست، موجب میشه تا اونها با وی رابطه‌ای شخصی و صمیمی نداشته باشند.
و چون رابطه‌ای شخصی و صمیمی با عیسی مسیح، خدای محبت، رحمت، فیض و آرامش ندارند، در نتیجه نمی تونند آرامشِ الهی او را هم در طولِ زندگیشون بر روی این کرهٔ زمین تجربه کنند.
تلخ‌ترین و وحشتناک‌ترین نتیجه‌ای که نشناختنِ عیسی مسیح و ایمان نداشتن به وی برای هر کس در پی خواهد داشت اینه که؛ آن شخص با گناهانِ نبخشیده شدهٔ خودش از این دنیا میره.
آنگاه آن شخصِ گناهکار، باید برای هر گناهِ خودش به خداوندِ قدوس و عادل پاسخگو باشه.
و چون خداوند کاملا قدوسه و نمی تونه گناه را تحمل کنه، آن شخصِ گناهکار مجبوره تا ابد بدور از خدا در جهنمِ او بسر ببره.
عزیزان، دعای من این هست که همهٔ شما عیسی مسیح را به بهترین نحوِ ممکن بشناسید و از صمیمِ قلب به او به عنوانِ خداوند و نجات دهندهٔ خودتون ایمان بیارید!
فقط و فقط ایمان به عیسی مسیح، یگانه راهِ بخششِ گناهان، دریافتِ حیاتِ نو ابدی و زندگی در بهشت با خداوند برای هر کسی هست! دعا می‌‌کنم که این فیضِ خداوند را همین امروز از او دریافت کنید.
عزیزان شناخت از یک بشارت دهندهٔ خوب و وفادار، یعنی کسی که خداوند عیسی مسیح را و یگانه راهِ رستگاری در ایمانِ به وی را به دیگران اعلام می‌‌کنه و حتی تعلیم میده،ِ می‌‌تونه موجبِ تشویقِ ما بشه.
شناختِ صحیح از یک بشارت دهندهٔ خوب و وفادارِ به عیسی مسیح، همینطور می‌‌تونه ما را هم بر انگیزه تا از هر فرصتی برای معرفی وی به دیگران استفاده کنیم.
عزیزان، فیلیپ شاگردِ عیسی مسیح و یکی از دوازده رسولانِ وی، الگوی بسیار مناسب و شگفت انگیزی برای ما در بشارت دادن به دیگران هست.
امروزه من و شما هم می‌‌تونیم از نحوهٔ عملکردِ فیلیپ در بشارت دادن به دیگران الگو برداری کنیم.
عزیزان، درکِ صحیح از آیاتِ کلیدی این مطالعه در کلامِ خدا، آیاتی که در ابتدای این تعلیم با هم خواندیم، معرفِ الگویی از بشارتِ فیلیپ به دیگران هستند.
خواندیم که فیلیپ، بشارتِ عیسی مسیح را به سامره آورد.
نتیجه چی‌ شد؟ جمعیت به دقت گوش دادند و بسیاری ایمان آوردند.
آیاتِ شش تا هشت به ما میگه؛۶ مردم، بخاطر معجزات او، بدقت به سخنان او گوش می‌دادند. ۷ ارواح ناپاک نیز با فریادهای بلند از وجود دیوانگان بیرون می‌آمدند، و افلیج‌ها و لنگها شفا می‌یافتند ۸ از این جهت، آن شهر غرق در شادی شد !آمین!
با این حال، وقتی که خداوند از فیلیپ خواست تا بره و با یک مردِ خاصی در یک جادهٔ بیابانی صحبت کنه، او با کمالِ میل اطاعت نمود.
در آیاتِ بیست و شش و بیست و هفت خواندیم که؛۲۶ پس از این واقعه، فرشته خداوند به فیلیپ گفت: «برخیز و رو به جنوب به راهی برو که از اورشلیم به بیابان غزه می‌رود.» ۲۷ پس فیلیپ بطرف آن جاده براه افتاد. وقتی به آنجا رسید به خزانه دار مملکت حبشه برخورد که در دربار «کنداکه»‌، ملکه حبشه، نفوذ و قدرت فراوانی داشت. او برای زیارت خانه خدا به اورشلیم رفته بود، آمین!
فیلیپ، با دقت در نظر گرفت که به اون مرد چی‌ بگه. فیلیپ بطرزِ صحیحی، از آموزه‌های کتابِ مقدس برای هدایتِ مردِ مسافر به سوی یگانه راهِ بخششِ گناهانش و رستگاریش در ایمان به عیسی مسیح استفاده نمود.
عزیزان قابلِ توجهه که، فیلیپ چه جمعیتِ زیادی را موردِ خطاب قرار می‌‌داد یا یک فرد را، سخنانِ وی همیشه به عیسی مسیح اشاره می‌‌کرد.
دوستِ خوبِ من، بشارتِ فیلیپ، از زندگی متحول شدهٔ خودش توسطِ عیسی مسیح سر چشمه می‌‌گرفت.
در موردِ من و شما هم به عنوانِ ایماندارانِ به عیسی مسیح باید همینطور باشه!
بشارتِ ما به دیگران نیز، باید سر چشم گرفته از زندگی متحول شده مان توسطِ عیسی مسیح باشه.
لطفا دقت بفرمأیید؛ این فصاحتِ ما در گفتار نیست که دیگران را نجات میده، بلکه؛ توانأیی الهی خداوند در گشودنِ قلبِ شخص به سوی پیامِ نجات هست.
عزیزان، بیأیید همانطور که در طولِ روز در موقعیت‌های گوناگونی قرار می‌‌گیریم، سعی کنیم مثلِ فیلیپ باشیم.
در هر موقعیت و در ملاقات با هر شخص یا گروهی، بدونیم که خداوند ما را بسوی کسانی هدایت فرموده که می‌‌خواد با آنها صحبت کنیم و به گونه‌ای بشارت بدیم.
اگه قلبِ ما پاک و آمادهٔ اطاعت از خواستهٔ خداوند در ملاقات با دیگران باشه، آنگاه خداوند زمینه را برای بشارت دادنِ ما مهیا می‌‌کنه و پیامِ نجات بخشش را از زبانِ ما به آنها می‌‌رسونه.
عزیزان بیأیید درسی را که امروز از مطالعهٔ کلامِ خدا، در اعمالِ رسولان فصلِ هشت، آیاتِ چهار تا هشت و همچنین، اعمالِ رسولان فصلِ هشت، آیاتِ بیست و پنج تا چهل یاد گرفتیم را همیشه بیاد داشته باشیم.
این درس که؛ خدا با مهربانی، این توانأیی را به ما داده که بذرهایی بکاریم که میوه‌های خوب برداشت می‌‌کنند.
پس بیأید تا در کاشتنِ بذرِ پیامِ نجات در معرفی عیسی مسیح به دیگران کوشا باشیم.
عزیزان -از شما دعوت می‌‌کنم تا در پایانِ این تعلیم، با خداوند صحبت کنیم .
خداوند از تو سپاسگزارم، زیرا درسِ زندگی دیگری از کلامِ حیات بخشت را به من یاد دادی.
خداوند، من ایمان می‌‌آورم که عیسی مسیح به جای من بر روی صلیب جان داد و مرد، تا تاوانِ گناهانِ من را بپردازد و من تا ابد زنده بمانم.
خداوند، من در این لحظه تمامِ وجودم را به تو تقدیم می‌‌کنم.
خداوند، گناهانِ من را در نامِ عیسی مسیح ببخش.
عیسی مسیح، به قلب و زندگی من بیا و به من کمک کن، تا همچون فیلیپ، شاگردِ وظیفه شناس و وفاداری برای تو باشم.
عیسی مسیح به من کمک کن، تا با شجاعت و اعتمادِ کامل به حضورِ تو با خودم، تو را به کسانی که به زندگیم می‌‌آوری معرفی کنم.
عیسی مسیح از تو سپاسگزارم، زیرا چون به تو ایمان دارم، مرا بخشیده‌ای و حال به همکاری با خودت دعوت نموده ای.
دوستت دارم عیسی مسیح و سپاسگزارم که تو هم مرا بیشتر از جانت دوست داری و به دعا‌های من پاسخ می‌‌دهی.
بنامِ عیسی مسیح دعا می‌‌کنم، آمین!
نویسنده کوروش باقری