دوستِ خوبِ من، چنانچه شما به عیسی مسیح ایمان دارید، امروز او به شما می‌‌گوید؛ فرزندِ عزیزم، مواظبِ گودالِ ترحم جویی از دیگران و تاسف خوردن به حالِ خودت باش!
وقتی خسته یا ناخوش هستی، این تلهٔ شیطانی بزرگترین خطری هست که با آن روبرو هستی.
پس حتی به لبهٔ گودالِ ترحم جویی از دیگران و تاسف خوردن به حالِ خودت هم نزدیک نشو.
لبه های گودالِ ترحم جویی از دیگران و تاسف خوردن به حالِ خودت، به راحتی فرو می ریزه و قبل از اینکه به خودت بیأیی، متوجه میشی که در این گودالِ مهلک سقوط کرده‌ای و داری با سرعت پائین می‌‌ری.
بیرون آمدن از گودالِ ترحم جویی از دیگران و تاسف خوردن به حالِ خودت، بسیار سخت تر از حفظِ فاصله‌ای امن از لبهٔ آن هست.
به همین دلیله که به تو هشدار میدم که مواظب باش!
برای محافظت از خودت در برابر ترحم جویی از دیگران و تاسف خوردن به حالِ خودت، راهِ موثر و قابلِ اطمینانی وجود داره.
فرزندِ عزیزم خوب گوش کن، وقتی مشغول ستایش و تشکر از من هستی، دیگه محاله که برای خودت متاسف باشی!
همچنین، هر چه به من نزدیکتر باشی، فاصلهٔ بینِ تو و گودالِ ترحم جویی از دیگران و تاسف خوردن به حالِ خودت بیشتر می شود.
بنابراین، با چشم دوختن به من -در نور حضور من زندگی کن.
تنها در این صورته که می‌‌تونی بر فراز و نشیب‌های مسیرِ زندگیت پیروز بشی و آنها را پشت سر بگذاری.
بله، وقتی به من چشم بدوزی و در نورِ حضورِ من با تو زندگی کنی، دیگه دنبالِ دریافتِ ترحم از دیگران نخواهی بود و به حالِ خودت هم تاسف نمی خوری.
وقتی به من چشم بدوزی و در نورِ حضورِ من با تو زندگی کنی، می‌تونی مسابقه‌ای را که پیش روی تو گذاشته شده را بدون لغزش یا افتادن، با استقامت بدوی.
عیسی مسیح به شما می‌‌گوید -فرزندم در پایانِ پیامِ امروزم به تو، این نکات را از کلامم در کتابِ مقدس یادآور میشم.
مزمورِ ۸۹: ۱۵ – ۱۷
۱۵ خوشا بحال مردمی که می‌دانند چگونه تو را تحسین و تمجید کنند، زیرا آنها در نور حضورت راه خواهند رفت. ۱۶ آنها تمام روز به نام تو شادی می‌کنند و بسبب عدالت تو سربلند می‌باشند. ۱۷ تو به ما قدرت می‌بخشی و به لطف خویش ما را پیروز و سرافراز می‌گردانی. آمین!
عبرانیان ۱۲: ۱ – ۳
۱ پس حال که در این میدان مسابقه، چنین گروه انبوهی از ایمانداران را داریم که برای تماشای ما گرد آمده‌اند، بیایید هر آنچه را که سبب کندی یا عقب افتادن ما در این مسابقه می‌شود، از خود دور کنیم، و با صبر و شکیبایی در این میدان بسوی هدف بدویم؛ ۲ و برای پیروزی در این مسابقه روحانی، به عیسی چشم بدوزیم که چنین ایمانی را در قلب ما ایجاد کرده و آن را کامل خواهد ساخت. زیرا او خود نیز در همین مسیر، صلیب، و خفت و خواری آن را تحمل کرد، چون می‌دانست در پی آن، خوشی و شادی عظیمی نصیبش خواهد شد. به همین جهت، اکنون در جایگاه افتخار، یعنی در دست راست تخت خدا نشسته است. ۳ پس اگر می‌خواهید در این مسابقه خسته و دلسرد نشوید، به صبر و پایداری مسیح بیندیشید، به او که از سوی گناهکاران مصیبت‌ها کشید. آمین!
نویسنده کوروش باقری