آیاتِ کلیدی این مطالعه؛ انجیلِ متی فصلِ ده، آیاتِ بیست و نه تا سی و یک هستند.
عزیزان، کلامِ خدا در انجیلِ متی فصلِ ده، آیاتِ بیست و نه تا سی و یک می‌‌فرماید؛
۲۹ قیمت دو گنجشک چقدر است؟ خیلی ناچیز. ولی حتی یک گنجشک نیز بدون اطلاع پدر آسمانی شما بر زمین نمی‌افتد. ۳۰ تمام موهای سر شما نیز حساب شده است. ۳۱ پس نگران نباشید. در نظر خدا شما خیلی بیشتر از گنجشکهای دنیا ارزش دارید .آمین!
عزیزان، از شما دعوت می‌‌کنم تا قبل از شروعِ تعلیم با هم دعا کنیم: خداوند کمکم کن، تا هر چه را که تو می‌‌خواهی توسطِ این قسمت از کلامت به من یاد بدهی – بطورِ صحیح یاد بگیرم و در زندگی‌ام انجام دهم! به نامِ عیسی مسیح دعا می‌‌کنم. آمین!
دوستِ خوبِ من، شما چند نفر را خوبِ خوب می‌‌شناسید؟
شما چند نفر را می‌‌شناسید که به قولِ ما فارسی زبانان، می‌‌دونید ظاهر و باطنشون یکی هستند؟
اگه با خودمون رو راست باشیم، باید بپذیریم که بسیاری از ما، تعدادِ اندکی از انسانها را خوبِ خوب می‌‌شناسیم.
همینطور بسیاری از ما، تعدادِ خیلی کمی از انسانها را می‌‌شناسیم که ظاهر و باطنشون با هم یکی باشند.
زمان و تلاشِ زیادی لازمه تا بشه انسانی را خوب شناخت.
زمانِ بیشتری هم لازمه تا نه تنها باطنِ انسانی را خوب شناخت، بلکه تا بتونیم اون انسان را دوست داشته باشیم.
عزیزان ما انسانها موجوداتِ محدودی هستیم.
به همین دلیل، ما قادر به شناختِ صحیح از باطن، یا به عبارتی دیگه، از هر آنچه که در درونِ ذهن و قلبِ انسانهأیی که با آنها زندگی می‌‌کنیم نیستیم.
این محدودیت و قادر نبودنِ ما در شناخت صحیح از باطن یا هر آنچه که در ذهن و قلبِ انسانها می‌‌گذره، موجب میشه تا ما نتونیم صد در صد از خودمون را به هر کسی که می‌‌بینیم بدیم.
اما در موردِ خدا اینطور نیست.
اگر چه بیش از هشت میلیارد انسان روی این کرهٔ زمین زندگی می‌‌کنند، اما خدا همهٔ آنها را خوبِ خوب می‌‌شناسه!
خدا از باطنِ هر انسانی که آفریده کاملا اگاهه و شناختِ صحیح داره.
این بدین معناست که؛ خدا در هر لحظه می‌‌دونه در ذهن و قلبِ هر انسانی که آفریده چی‌ می‌‌گذره.
خدا، می‌‌دونه قلبِ کدام انسانی به او به عنوانِ خداوند و خالق ایمان داره.
خدا، می‌‌دونه ذهنِ هر انسانی در موردِ او چطور فکر می‌‌کنه.
اگر چه همهٔ انسانها را خدا آفریده، و اگر چه خدا هر انسانی را خوبِ خوب می‌‌شناسه و از هر چه که در ذهن و قلبشون می‌‌گذره دقیقا اطلاع داره، اما با این وجود، گروهِ خاصی از انسانها هستند که، خدا اونها را به عنوانِ “فرزندانِ خودش” می‌‌شناسه.
انسانهأیی که قلبا به خدا به عنوانِ خالقِ خودشون ایمان دارند، انسانهأیی که ذهن و افکارشان از کلامِ خدا و تعالیمِ او اشباح هست، انسانهأیی که زندگی خودشون را به خدا تسلیم نموده و برای او زندگی می‌‌کنند، انسانهأیی که از محدودیت و گناهکار بودنِ خودشون آگاهند و برای بخششِ گناهانشون به خدا و فیضِ الهی او توسل می‌‌جویند، نزدِ خدا مقام و جایگاهِ خاصی دارند.
اینگونه انسانها فرزندانِ خداوند هستند.
اما فرزندانِ خدا چه کسانی هستند؟ دوستِ خوبِ من لطفا دقت بفرما؛
فرزندانِ خدا کسانی هستند که، یگانه شرطِ بخششِ گناهانشون را که خداوند تعیین فرموده پذیرفته ا‌ند.
یگانه شرطِ بخششِ گناهانِ هر انسانی، ایمان آوردن به فداکاری هست که، عیسی مسیح بر روی صلیب انجام داد.
فرزندانِ خدا کسانی هستند که، به فداکاری که عیسی مسیح بر روی صلیب انجام داد ایمانِ قلبی دارند.
فرزندانِ خدا کسانی هستند که، به عیسی مسیح به عنوانِ خداوند و منجی شخصی خودشان ایمانِ قلبی دارند.
این به چه معناست؟
این بدین معناست که، فرزندانِ خدا ایمان دارند عیسی مسیح شخصیتِ دومِ تثلیث و یگانه فرزندِ خداوند که او نیز در ذاتِ خود خداست، در زمانِ منتخبِ خداوند تصمیم گرفت تا به شکلِ نوزادی انسانی متولد شده و به شکلِ انسان به این جهان در میانِ انسانها ظاهر شود.
چرا؟ تا او یعنی عیسی مسیح یگانه فرزندِ خداوند، شخصیتِ دومِ تثلیث، مانندِ ما انسانها بر روی این کرهٔ زمین زندگی کنه و هر چه را که ما به عنوانِ یک انسان تجربه می‌‌کنیم او نیز به عنوانِ یک انسان در بدنِ انسانی خود صد در صد تجربه کنه.
عیسی مسیح، برای مدتی حدودِ سی و سه سال، با حفظِ ذاتِ خدأیی خود در بدنِ صد در صد انسانیش بر روی این کرهٔ زمین در میانِ مردم زندگی کرد و هرگز گناهی از او سر نزد.
بعلاوه، عیسی مسیح در طولِ مدتِ زندگی زمینی خود در بدنِ صد در صد انسانیش، نه تنها هرگز هیچ گناهی مرتکب نشد، بلکه با تعالیم و معجزاتش، قدوسیت، خواست، روشِ عملکرد و قدرتِ خدا را به مردم نشان داد.
به عبارتی ساده تر، عیسی مسیح به مردم نشان داد که خدا چگونه شخصیتی داره و خواستهٔ او از آنها چی‌ هست.
سپس، باز وقتی زمانِ مناسبِ خداوند فرا رسید، عیسی مسیح تصمیم گرفت تا جانِ خودش را داوطلبانه برای پرداختِ تاوانِ گناهانِ بشر بر روی صلیب فدا کنه.
چرا؟ چون که انسانها همه گناهکار هستند و به همین دلیل، نمی تونند با خدای قدوسی که آنها را آفریده در ارتباطِ شخصی باشند.
اگر چه خدا همهٔ انسانها را دوست داره، اما به خاطرگناهکار بودنشون از گناهِ آنها متنفره و این گناهکار بودن انسان او را از خداوند بدور و زیرِ غضبِ الهی وی نگه داشته.
تنها چارهٔ رهأیی بشر از غضبِ الهی خدا این بود که، تاوانِ گناهنش را خودش بپردازه.
تاوانِ گناه هم این بوده و هست که؛ بشر می‌‌بایستی جان بده و بمیره.
اما خداوند در فیض و رحمتِ الهی خودش برای بشرِ گناهکار، تصمیم گرفت تا خودش بجای انسانِ گناهکار تاوان را پرداخت کنه.
به همین دلیل خداوند عیسی مسیح در بدنِ انسانی به این جهان آمد، تا نه تنها نمونهٔ یک زندگی کاملا پاک و خدا پسندانه را به بشریت یاد بده، تا نه تنها افکار، قدوسیت، روشِ عملکردِ او را به بشریت یاد بده، بلکه تا تاوانِ گناهانِ بشر را نیز بپردازه.
تا از آن به بعد، هر کسی که به این فداکاری عیسی مسیح بر روی صلیب به جای خود ایمان بیاره، گناهانِ وی بخشیده شده و از غضبِ الهی خداوند نجات یابد.
دعا می‌‌کنم تا همهٔ شما عیسی مسیح را به طورِ صحیح بشناسید و به او به عنوانِ خداوند و منجی خودتون ایمان بیارید!
عزیزان، خدا با فرزندانش بر اساسِ نیاز‌ها و تجربیاتِ هر کدام بصورتِ شخصی و خصوصی صحبت میکنه.
این حقیقت نباید ما را شگفت زده کنه.
چون که کتابِ مقدس که کلامِ خداست، در انجیلِ متی فصلِ ده، آیاتِ بیست نه تا سی و یک که آیاتِ کلیدی این مطالعه هستند بروشنی به ما میگه که ما فرزندانِ خداوند برای او که پدرِ آسمانی ماست چقدر ارزشمند هستیم.
در انجیلِ متی ۱۰: ۲۹ – ۳۱ خواندیم که؛
۲۹ قیمت دو گنجشک چقدر است؟ خیلی ناچیز. ولی حتی یک گنجشک نیز بدون اطلاع پدر آسمانی شما بر زمین نمی‌افتد. ۳۰ تمام موهای سر شما نیز حساب شده است. ۳۱ پس نگران نباشید. در نظر خدا شما خیلی بیشتر از گنجشکهای دنیا ارزش دارید .آمین!
دوستِ خوبِ من، خدا خالقِ ما، خدا پدرِ آسمانی ما، کسی هست که ما را در رحمِ مادرمان به هم پیوند داده.
کلامِ او در مزمورِ صد و سی و نه، آیاتِ سیزده تا شانزده می‌‌فرماید؛
۱۳ تو مرا در رحم مادرم نقش بستی و مرا بوجود آوردی. ۱۴ تو را شکر می‌کنم که مرا اینچنین شگفت انگیز آفریده‌ای! با تمام وجود دریافته‌ام که کارهای تو عظیم و شگفت انگیز است. ۱۵ وقتی استخوانهایم در رحم مادرم بدقت شکل می‌گرفت و من در نهان نمو می‌کردم، تو از وجود من آگاه بودی؛ ۱۶ بلـی، حتی پیش از آنکه من بوجود بیایم تو مرا دیده بودی. پیش از آنکه روزهای زندگی من آغاز شود، تـو همه آنها را در دفتر خود ثبت کرده بودی. آمین!
دوستِ خوبِ من، درکِ اینکه ما کاملا توسطِ خدا شناخته شده و با این وجود، نزدِ او دارای ارزشِ بسیاری هستیم، باید ما را سرشار از قدردانی از او کنه.
ما فرزندانِ خداوند، مجبور نیستیم تا برای جلبِ توجه و پذیرشِ الهی وی تلاش و تقلا کنیم یا مراسمِ دینی انجام بدیم.
ما فرزندانِ خداوند، عزیزانِ او هستیم!
ما فرزندانِ خداوند، کاملا توسطِ او بخشیده شده ایم!
ما فرزندانِ خداوند، برگزیده شده ایم تا کمالِ شادی را که از بودنِ ابدی در حضورِ ابدی او حاصل میشه را تجربه کنیم!
این حقیقتِ حیات بخش را کلامِ خدا در مزمورِ شانزده، آیهٔ یازده چنین بیان فرموده.
۱۱ تو راه حیات را به مـن نشان خواهی داد. حضور تو مرا از شادی لبریز می‌کند و بودن در کنار تو به من لذتی جاودانی می‌بخشد. آمین!
عزیزان، آیاتِ کلیدی این مطالعه؛ انجیلِ متی فصلِ ده، آیاتِ بیست و نه تا سی و یک بودند.
حال بیأیید درسی که این قسمت از کلامِ خدا به ما یاد میده را بخاطر بسپاریم و در زندگیمون انجام بدیم.
این درس که؛ “با وجودِ این که خدا ما را خوبِ خوب می‌‌شناسه، و با وجودِ این که خدا در هر لحظه میدونه در ذهن و قلبِ ما چی‌ می‌‌گذره، اما او در عینِ حال ما را بسیار دوست داره”!
عزیزان، از شما دعوت می‌‌کنم تا در پایانِ این مطالعه در کلامِ خدا، با او صحبت کنیم.
خداوند پدرِ آسمانی مهربانِم از تو سپاسگزارم، زیرا درسِ زندگی دیگری از کلامِ حیات بخشت را به من یاد دادی!
خداوند از تو سپاسگزارم، زیرا که برای بخششِ گناهانِ من، برای نجاتِ من از غضبِ الهیت، تو یگانه فرزندت عیسی را به این جهان فرستادی، تا او به جای من بر روی صلیب جان دهد و تاوانِ گناهانِ من را او بپردازد.
خداوند از تو سپاسگزارم، زیرا که در ایمانم به عیسی مسیح، تو مرا به عنوانِ فرزند برمی‌‌گزینی.
خداوند از تو سپاسگزارم، زیرا با وجودِ این که مرا خوبِ خوب می‌‌شناسی، با وجودِ این که می‌‌دانی در هر لحظه در قلب و ذهنِ من چه می‌‌گذرد، تو مرا همچون فرزندی عزیز دوست داری.
خداوند، من تمامِ جوانبِ زندگیم را کاملا به تو تقدیم می‌‌کنم.
به قلب و زندگیمن بیا و برای جلالِ نامت ارادهٔ الهیت را در و توسطِ من انجام بده.
دوستت دارم خداوند و سپاسگزارم که تو هم مرا دوست داری و به دعای من گوش می‌‌کنی!
بنامِ عیسی مسیح دعا می‌‌کنم، آمین!
نویسنده کوروش باقری