آیاتِ کلیدی این مطالعه؛ اشعیا فصلِ چهل و یک آیاتِ هشت تا بیست هستند.
عزیزان، کلامِ خدا در اشعیا فصلِ چهل و یک آیاتِ هشت تا بیست میفرماید؛ ۸ اما ای اسرائیل، ای بنده من، تو قوم برگزیده من هستی. تو از خاندان دوست من ابراهیم هستی. ۹ من تو را از اقصای جهان فرا خواندم و گفتم که تو بنده من هستی. من تو را برگزیدهام و ترکت نخواهم کرد. ۱۰ نترس، چون من با تو هستم؛ نگران نشو، زیرا من خدای تو هستم. من تو را تقویت خواهم کرد و یاری خواهم داد و تو را حمایت کرده، نجات خواهم بخشید. ۱۱ دشمنانت که بر تو خشمگین هستند رسوا خواهند شد و کسانی که با تو مخالفت میکنند هلاک خواهند گردید. ۱۲ همه آنان از بین خواهند رفت و اثری از آنان باقی نخواهد ماند. ۱۳ من که خداوند، خدای تو هستم دست راستت را گرفتهام و میگویم نترس، زیرا تو را یاری خواهم داد. ۱۴ خداوند میگوید: «ای اسرائیل، هر چند کوچک و ضعیف هستی، ولی نترس، زیرا تو را یاری خواهم داد. من، خدای مقدس اسرائیل، خداوند و نجات دهنده تو هستم. ۱۵ تو مانند خرمنکوب تازه با دندانههای تیز خواهی بود و همه دشمنانت را در هم کوبیده، خرد خواهی کرد و آنها را مانند کاه جمع کرده، کوهی از آنها خواهی ساخت. ۱۶ آنها را به هوا خواهی افشاند و باد همه را خواهد برد و گردباد آنها را پراکنده خواهد ساخت. آنگاه من که خداوند، خدای مقدس اسرائیل هستم مایه شادمانی تو خواهم بود و تو به من افتخار خواهی کرد. ۱۷ وقتی فقرا و نیازمندان دنبال آب بگردند و پیدا نکنند و زبانشان از تشنگی خشک شود، من به دعای ایشان جواب خواهم داد. من که خداوند، خدای اسرائیل هستم هرگز آنان را ترک نخواهم کرد. ۱۸ بر تپههای خشک برای ایشان رودخانه جاری میکنم و در میان درهها، به آنان چشمههای آب میدهم. بیابان را به برکه آب و زمین خشک را به چشمه مبدل میسازم. ۱۹ کاری میکنم که در زمین بایر، درخت سرو آزاد و آس و زیتون و شمشاد و صنوبر و کاج بروید. ۲۰ هر کس این را ببیند و در آن تفکر کند خواهد فهمید که من خداوند، خدای مقدس اسرائیل این کار را کردهام. آمین!
عزیزان قبل از شروعِ تعلیم با هم دعا کنیم – خداوند کمکم کن، تا هر چه را که تو میخواهی توسطِ این تعلیم به من یاد بدهی – بطورِ صحیح یاد بگیرم و در زندگیام انجام دهم! به نامِ عیسی مسیح از تو درخواست میکنم؛ آمین!
دوستِ خوبِ من، در سراسرِ کتابِ مقدس خود پدرِ آسمانی ما ایماندارانِ به عیسی مسیح، ما را تشویق میکنه که نترسیم و مضطرب نباشیم.
زیرا که به عنوانِ فرزندانِ او، ما هیچ مبنأیی برای ترسیدن یا مضطرب بودن نداریم!
البته دلایلی وجود داره که باید در موردِ کاری که انجام میدیم، تصمیماتی که اتخاز میکنیم و کجا میخواهیم بریم محتاط باشیم.
اما زندگی در حالتِ ترس و اضطراب، برای یک ایماندارِ به عیسی مسیح به هیچ وجه ضروری نیست.
چون ما انسان هستیم، همهٔ ما بطورِ طبیعی ترسهای مختلفی داریم.
مانندِ ترس از انتقاد، بیماری، مرگ و فقر.
اگر چه اینها نگرانیهای جهانی هستند، اما نشانهٔ چیزی عمیق در درون هستند که نگرانیهای ما را تغذیه میکنند.
من مختصرا به سه عاملی که نگرانیهای درونی ما را تغذیه میکنند اشاره میکنم.
۱ – یک حسِ اولیهٔ بی کفایتی:
ممکنه برای مقابله با برخی چالشها یا وظایف احساسِ ناتوانی کنیم.
احساسِ تاتوانی داشتن در موردِ این که، چطور با چالشهای روزانهٔ زندگیمون مقابله کنیم یا چطور وظیفه خودمون را انجام بدیم، میتونه در ما تولیدِ ترس و اضطراب کنه.
۲ – تمایل به تعیینِ استانداردهای غیر واقعی برای خودمان:
ما میتونیم در طولِ زندگیمون، تلاش کنیم تا انتظاراتی را که “خود تحمیلی” هستند به جای آنهأیی که خدا برای ما تعیین کرده بر آورده کنیم.
در زبانِ فارسی ما به اینگونه روشِ زندگی میگیم؛ توقعِ بیش از حد از خود داشتن.
عزیزان، اگه ما ایماندارانِ به عیسی مسیح در رابطهای صمیمی روزانه با او زندگی کنیم،
اگه کلامِ او را مطالعه و در آموزههای آن تعمق داشته باشیم، خداوند ما را بسوی مسیرِ خاصی که برای زندگیمون منظور داشته هدایت میکنه.
در این صورت دیگه نیازی نیست که سرگردان و پریشان باشیم چرا که ارادهٔ خداوند را برای زندگیمون نشناخته ایم.
در رابطهٔ شخصی و صمیمی بودن با خداوند، گفتگوی روزانه با او و اطاعت از خواستههای وی از ما، موجب میشه تا استانداردهای غیر واقعی برای خودمون تعیین نکنیم.
و وقتی در چار چوبِ خواستِ خدا برای زندگیمون هر روزه با او و برای او زندگی کنیم، دیگه جایی برای ترس و اضطراب از روبرویی با چالشهای زندگی باقی نمی مونه.
چرا که در اینصورت، خداوند با روحِ مقدسش با ماست تا از ما فرزندِ عزیزش محافظت کنه، به ما توان ببخشه و هدایتمان کنه.
۳ – بخاطرِ حسِ ذاتی بی لیاقتی داشتن در خود ممکنه احساسِ کنیم که لایقِ لطفِ خدا نیستیم.
عزیزان، اگر چه خداوند از ارتکابِ گناه و سرکشی ما از وی دل شکسته میشه، اما او ما ایماندارانِ به عیسی مسیح، ما فرزندانِ خانوادهٔ الهی خودش را همیشه به یک اندازه دوست داره.
دقت بفرمأیید؛ بعد از ایمان به عیسی مسیح، ما هیچ کاری نمی تونیم انجام بدیم تا خدا بیشتر دوستمون داشته باشه.
همینطور، ما هیچ کاری نمی تونیم انجام بدیم تا خدا دیگه دوستمون نداشته باشه.
دوستِ خوبِ من، در میانِ ترسها و نگرانی هایمان، ما باید وعدهٔ خدا را در اشعیا فصلِ چهل و یک بخاطر بیاریم.
یعنی آیاتِ کلیدی این تعلیم در کلامِ او را.
در اشعیا فصلِ چهل و یک آیهٔ ده خداوند میفرماید؛۱۰ نترس، چون من با تو هستم؛ نگران نشو، زیرا من خدای تو هستم. من تو را تقویت خواهم کرد و یاری خواهم داد و تو را حمایت کرده، نجات خواهم بخشید. آمین!
مهم اینه که؛ ما به او نگاه کنیم و نه به شرایطِ خودمان!
عزیزان بیأیید درسی را که امروز از مطالعهٔ کلامِ خدا، در اشعیا فصلِ چهل و یک آیاتِ هشت تا بیست یاد گرفتیم را همیشه بیاد داشته باشیم.
این درس که؛ “وقتی ترس و اضطراب گریبان گیرمان میشه، باید به وعدههای خود بچسبیم”!
عزیزان -از شما دعوت میکنم تا در پایانِ این تعلیم، با خداوند صحبت کنیم .
خداوند از تو سپاسگزارم، زیرا درسِ زندگی دیگری از کلامِ حیات بخشت را به من یاد دادی.
خداوند از تو سپاسگزارم، زیرا تو خدای من هستی و از من محافظت میکنی.
خداوند از تو سپاسگزارم، زیرا تو مرا همیشه به یک اندازه دوست داری.
خداوند به من کمک کن، تا هرگز حسِ بی کفایتی نداشته باشم.
خداوند به من کمک کن، تا همیشه در ارادهٔ خاصِ تو برایم زندگی کنم.
خداوند به من کمک کن، تا استانداردهای غیر واقعی برای خودم تعیین نکنم.
خداوند به من کمک کن، تا حسِ بی لیاقتی در خود نداشته باشم.
خداوند من تمامِ جوانبِ زندگیم را کاملا به تو تسلیم میکنم؛ از من برای جلالِ نامت استفاده کن.
دوستت دارم خداوند و سپاسگزارم که تو هم مرا دوست داری و به درخواستهای من گوش میدهی.
بنامِ عیسی مسیح دعا میکنم، آمین !نویسنده کوروش باقری
خدا را شکر؛ عزیزان امیدوارم مطالعهٔ امروزِ در کلامِ خدا، موجبِ برکتِ شما بوده باشه!
حال چنانچه عیسی مسیح قلبِ شما را لمس نموده و مایلید تا به او، به عنوانِ خداوند و منجی خودتون ایمان بیارید، خوشحال میشیم تا از شما بشنویم.
همچنین، چنانچه برای شما سوالاتی بوجود آمده، لطفا با ما تماس بگیرید تا در فرصتِ مناسب، به تمامی سوالاتِ محترمِ شما پاسخ بدیم.
با تشکر از توجه و همراهی شما، تا مطالعهٔ بعدی در کلامِ خدا، فیض و آرامشِ الهی عیسی مسیح همواره با شما! آمین!