آیاتِ کلیدی این مطالعه در کلامِ خدا، اولِ تسالونیکیان فصلِ پنج، آیاتِ دوازده تا بیست و هشت هستند.
عزیزان، کلامِ خدا در اولِ تسالونیکیان فصلِ پنج، آیاتِ دوازده تا بیست و هشت چنین می‌‌فرماید؛
۱۲ برادران عزیز، خواهش می‌کنم به کشیشان و خادمینی که در کلیسایتان زحمت می‌کشند و شما را راهنمایی می‌نمایند، احترام بگذارید. ۱۳ بسبب زحماتی که برای شما می‌کشند، ایشان را با تمام وجود احترام و محبت نمایید. نگذارید چیزی باعث تیرگی روابطتان با یکدیگر گردد. ۱۴ برادران عزیز، اشخاص تنبل و سرکش را تادیب کنید؛ افراد محجوب و ترسو را دلداری دهید؛ ضعفا را یاری نمایید؛ نسبت به همه، صبر و تحمل را پیشه کنید. ۱۵ مواظب باشید بدی را با بدی تلافی نکنید، بلکه بکوشید همواره به یکدیگر و به تمام مردم خوبی کنید. ۱۶ همیشه شاد باشید! ۱۷ پیوسته دعا کنید! ۱۸ برای هر پیش آمدی خدا را شکر نمایید، زیرا اینست خواست خدا برای شما که از آن عیسی مسیح هستید. ۱۹ هیچگاه مانع کار روح خدا نشوید. ۲۰ نبوتها یعنی پیغامهایی را که خدا به مومنین می‌دهد، کوچک و حقیر نشمارید، ۲۱ بلکه بدقت به آنها گوش فرا دهید، و اگر تشخیص دادید که از جانب خدا هستند، آنها را بپذیرید. ۲۲ خود را از هر نوع بدی دور نگاه دارید. ۲۳ دعا می‌کنم که خود خدای آرامش، شما را تماما مقدس سازد. باشد که روح و جان و بدن شما تا روز بازگشت خداوند ما عیسی مسیح بی عیب و استوار بماند. ۲۴ همان خدایی که شما را خوانده است تا فرزندان او باشید، طبق وعده‌اش این را نیز برای شما انجام خواهد داد. ۲۵ برادران عزیز، برای ما دعا کنید. ۲۶ از جانب من به تمام برادران سلام برسانید و ایشان را ببوسید. ۲۷ در نام خداوند از شما می‌خواهم که این نامه را برای همه مومنین بخوانید. ۲۸ فیض خداوند ما عیسی مسیح با همه شما باشد. آمین!
عزیزان قبل از شروعِ تعلیم با هم دعا کنیم – خداوند کمکم کن، تا هر چه را که تو می‌‌خواهی توسطِ این قسمت از کلامت به من یاد بدهی – بطورِ صحیح یاد بگیرم و در زندگی‌ام انجام دهم! به نامِ عیسی مسیح از تو درخواست می‌‌کنم؛ آمین!
دوستِ خوبِ من برنامهٔ خدا برای ما ایماندارانِ به عیسی مسیح، برای ما فرزندانِ خانوادهٔ الهی او، بسیار بزرگتر و با شکوه تر از آن هست که بتونیم آن را تصور کنیم.
برنامهٔ خداوند برای ما این هست که، بعد از ایمان به عیسی مسیح، در جهتِ “تقدیس” یا “مقدس شدن” کوشا باشیم.
اما متاسفانه بسیاری از مردم متوجهٔ این واقعیت نیستند.
ما معمولاً اونقدر درگیرِ خواسته‌های زندگی هستیم که، تعدادِ کمی از ما به معنای “تقدیس” یا همان “مقدس شدن” فکر می‌‌کنیم.
عزیزان، معنای “تقدیس” یا “مقدس شدن” در مسیحیت، به معنای لباس‌های بلند پوشیدن، سرمان را با پارچه‌ای بزرگ پیچیدن یا مو‌های صورتمان را بلند نگاه داشتن نیست.
“تقدیس” یک فرایند هست!
لطفا دقت بفرمأیید؛
وقتی ما به عیسی مسیح به عنوانِ خداوند و منجی خودمان ایمان می‌‌یاریم، خداوند گناهانِ ما را می‌‌بخشه، به ما حیاتِ نو ابدی عطا می‌‌کنه، به فرزندی در خانوادهٔ الهی خود بر می‌‌گزینه و برای زندگی در ارادهٔ خاصِ خودش و انجامِ خدماتی خاص که برای همین منظور ما را آفریده، متمایز و جدا می‌‌کنه.
سپس در بقیهٔ طولِ عمرمان، خداوند پدرِ آسمانی ما تلاش می‌‌کنه، تا ما را از نظرِ سیرتی و شخصیتی، به شباهتِ یگانه فرزندش عیسی مسیح مطابقت بده.
دوستِ من، حتی بعد از ایمان به عیسی مسیح، چون در این بدن‌های انسانی و در دنیای غرق شده در گناه زندگی می‌‌کنیم، همهٔ ما هر از گاهی با گناه دست و پنجه نرم خواهیم کرد.
اما وقتی در زمانی، بنا به خواستِ خداوند پدرِ آسمانیمان عمرِ ما به پایان می‌‌رسه و می‌‌میریم، روحِ ما به آسمان صعود می‌‌کنه و آنگاه کاملا بی‌ گناه خواهیم شد.
آنگاه و در آن مکان، ما خداوند و نجات دهندهٔ خودمان عیسی مسیح را همانگونه که واقعا هست خواهیم دید.
از آن به بعد، دیگه ما با این دنیا در مبارزه و کشمکش نخواهیم بود.
کلامِ خدا در انجیلِ اولِ یوحنا فصلِ دو، آیهٔ شانزده، این آزادی ما از مبارزه و کشمکش با دنیأیی که امروزه در آن زندگی می‌‌کنیم را اینطور به تصویر کشیده.
۱۶ زیرا وابستگی‌های این دنیا و خواسته‌های ناپاک، میل به داشتن و تصاحب هر آنچه که بنظر جالب می‌آید، و غرور ناشی از ثروت و مقام، هیچیک از خدا نیست؛ بلکه از این دنیای گناه آلود می‌باشد. آمین!
با این حال، هر چقدر که این فرایند برای ما ایماندارانِ به عیسی مسیح تا اینجا عالی هست، اما این مرحلهٔ نهأیی نقشهٔ بزرگ و با شکوهِ خدا برای ما نیست.
روزی عیسی مسیح خداوند و منجی ما، از آسمان فرود خواهد آمد و روحِ کسانی را که در ایمانِ به وی مرده ا‌ند را با خود خواهد آورد.
عزیزان، برای درکِ بهتر از این مرحله یعنی مرحلهٔ نهأیی که در آن ما “تقدیس” خواهیم شد، مطالعهٔ دو قسمت از کلامِ خدا به ما کمک می‌‌کنند.
در اولِ تسالونیکیان فصلِ چهار، آیاتِ سیزده تا هفده می‌‌خوانیم که؛ وضعیت ایمانداران پس از مرگ
۱۳ و اینک برادران عزیز، می‌خواهم که شما از وضعیت ایماندارانی که می‌میرند آگاه باشید، تا وقتی کسی از شما فوت می‌کند، شما نیز مانند آنانی که امیدی به عالم آینده ندارند، در غم و غصه فرو نروید. ۱۴ زیرا ما که ایمان داریم عیسی مرد و پس از مرگ زنده شد، باید یقین داشته باشیم که به هنگام بازگشت او، خدا تمام مسیحیانی را که مرده‌اند، همراه وی به این جهان باز خواهد آورد. ۱۵ این را من از جانب خداوند می‌گویم: ما که هنگام بازگشت مسیح خداوند زنده باشیم، زودتر از مردگان به آسمان نخواهیم رفت. ۱۶ زیرا صدای فرمان الهی و آوای تکان دهنده رئیس فرشتگان و نوای شیپور خدا شنیده خواهد شد و ناگاه خود خداوند از آسمان به زمین خواهد آمد. آنگاه پیش از همه، مسیحیانی که مرده‌اند زنده خواهند شد تا خداوند را ملاقات کنند. ۱۷ سپس، ما که هنوز زنده‌ایم و روی زمین باقی هستیم، همراه ایشان در ابرها ربوده خواهیم شد تا همگی، خداوند را در هوا ملاقات کنیم و تا ابد با او باشیم. آمین!
همچنین، باز در ارتباط با مرحلهٔ نهأیی که ما در طی آن “تقدیس” خواهیم شد، کلامِ خدا در اولِ قرنتیان فصلِ پانزده، آیاتِ پنجاه و یک تا پنجاه و چهار چنین می‌‌فرماید؛
بدن جاودانی برای مسیحیان مرده و زنده
۵۱ حال می‌خواهم رازی عجیب با شما در میان بگذارم: ما همه نخواهیم مرد، بلکه به همه ما بدنی نو داده خواهد شد. ۵۲ زمانی که شیپور آخر از آسمان به صدا درآید، در یک لحظه، در یک چشم بر هم زدن، همه ایماندارانی که مرده‌اند، با بدنی فناناپذیر زنده خواهند شد. آنگاه ما نیز که هنوز زنده‌ایم، ناگهان تبدیل خواهیم پذیرفت و بدنی نو خواهیم یافت. ۵۳ زیرا بدن خاکی ما که فانی و از بین رفتنی است، باید به بدن آسمانی تبدیل شود، بدنی که هرگز نابود نخواهد شد و همیشه زنده خواهد ماند. ۵۴ هنگامی که این امر اتفاق بیفتد، یعنی بدن خاکی و فانی ما به بدن آسمانی و جاودانی تبدیل شود، آنگاه این پیشگویی کتاب آسمانی عملی خواهد گردید که می‌فرماید: زندگی بر مرگ پیروز شد. آمین!
عزیزان، در پایانِ این مرحله هست که روح، جان و بدنِ ما ایماندارانِ به عیسی مسیح، “تقدیسِ کامل” خواهد داشت.
یعنی کاملا پاک و عاری از هر گناه و به عباراتی دیگه، “مقدس شده” خواهد بود.
از این مرحله به بعد، ما تا ابد در حضورِ خداوند خواهیم زیست.
دوستِ خوبِ من، با یاد گرفتنِ این وقایعِ شگفتی که در انتظارِ هر ایماندارِ به عیسی مسیح هست، امروز چگونه زندگی خواهید کرد؟
دقت بفرما؛ قولِ رستگاری خداوند به ما در ایمانمان به عیسی مسیح، فقط به معنای امید دادن به ما نیست، بلکه تشویقِ ماست به داشتنِ یک زندگی پاک و مقدس.
عزیزان، آیاتِ کلیدی این مطالعه در کلامِ خدا، اولِ تسالونیکیان فصلِ پنج، آیاتِ دوازده تا بیست و هشت بودند.
حال بیأیید درسی که این قسمت از کلامِ خدا به ما یاد میده را همیشه بیاد داشته و در زندگیمون بکار بریم.
این درس که ؛ “تقدیس” یک فرایندِ مادام العمر هست و ما، مشتاقانه منتظرِ بی‌ گناهی کامل در بهشت با حضورِ خداوند هستیم!
عزیزان -از شما دعوت می‌‌کنم تا در پایانِ این تعلیم، با خداوند صحبت کنیم .
خداوند از تو سپاسگزارم، زیرا درسِ زندگی دیگری از کلامِ حیات بخشت را به من یاد دادی.
خداوند، من اعتراف می‌‌کنم که گناهکارم و به فیض و بخششِ الهی تو نیازمندم.
خداوند عیسی مسیح، من در این لحظه به تو ایمان می‌‌آورم و تمامِ جوانبِ زندگیم را به تو تقدیم می‌‌کنم.
به قلب و زندگی من بیا و به من کمک کن، تا در ارادهٔ تو و برای جلالِ نامِ تو زندگی پاک و بی‌ گناهی داشته باشم.
دوستت دارم خداوند پدرِ آسمانیم و سپاسگزارم که تو هم مرا دوست داری و به من گوش می‌‌دهی!
بنامِ عیسی مسیح دعا می‌‌کنم، آمین !نویسنده کوروش باقری
خدا را شکر؛ عزیزان امیدوارم مطالعهٔ امروزِ در کلامِ خدا، موجبِ برکتِ شما بوده باشه!
حال چنانچه عیسی مسیح قلبِ شما را لمس نموده و مایلید تا به او، به عنوانِ خداوند و منجی خودتون ایمان بیارید، خوشحال میشیم تا از شما بشنویم.
همچنین، چنانچه برای شما سوالاتی بوجود آمده، لطفا با ما تماس بگیرید تا در فرصتِ مناسب، به تمامی سوالاتِ محترمِ شما پاسخ بدیم.
با تشکر از توجه و همراهی شما، تا مطالعهٔ بعدی در کلامِ خدا، فیض و آرامشِ الهی عیسی مسیح همواره با شما! آمین!