افسسیان ۱: ۴
۴ خدا از زمانهای بسیار دور، حتی پیش از آنکه جهان را بیافریند، ما را برگزید تا در اثر آن فداکاری که مسیح در راه ما کرد، از آن او گردیم. خدا از همان زمان، اراده نمود تا ما را در نظر خود پاک سازد بطوری که حتی یک لکه نیز در ما یافت نشود، تا وقتی در حضور او حاضر می‌شویم، سراپا مدیون محبت او باشیم.
درک واقعی از هویّت اصلی ما از آنجایی نشأت می‌‌گیرد که، خداوند ما را برگزیده تا فرزند او باشیم!
در جامعه‌های امروزی ما، اینطور به نظر می‌‌رسد که انسان‌های بسیاری، سراسیمه در جستجوی بی پایانی برای کشف و شناختِ هویّت و ارزش واقعی خود هستند.
بحران شناخت هویّت، تقریبا دامن گیر تمام گروه‌های سنی هر جامعه‌ای گردیده.
افراد پیر و جوان در روبرویی با این بحران مشترک هستند.
محبت‌های سطحی و روابط انسانی بی ریشه و شکننده، نشانه هایی از شکست انسان در یافتن پاسخ قانع کننده برای این سوال‌های او هستند.
من کی هستم؟
چرا اینجا هستم؟
به کجا خواهم رفت؟
غم انگیز است که، بیشتر انسانها زندگی می‌‌کنند و می‌‌میرند بدون این که به مقصود اصلی زندگی خود پی ببرند.
بله، این یک تراژدی غم انگیزی است که بشریت با آن روبروست.
دوست گرامی من، ما ایمانداران به عیسی مسیح، می‌‌توانیم از این بحران محفوظ بمانیم.
دقت بفرمأیید – خداوند انسان را برای شبیه خود بودن و لذت بردن از معاشرت دائم و مستقیم با خود آفرید.
اما وقتی آدم و حوا از فرمان خدا سر پیچی نمودند (گناه کردند) این خواستهٔ خداوند را نقض نمودند و نسل بشر را در گناه فرو بردند.
این موجب بوجود آمدن یک خلأ روحانی در انسان و مسبب بحرانِ شناخت هویّت اصلی او برایش گردید.
در طول تاریخ گذشتهٔ نسل بشر، انسان‌های بی شناخت از شخصیت اصلی خدا و هدف او از خلقت انسان، همواره سعی نموده اند تا این خلأ روحانی انسان را با مذهب و چیز‌های دیگر پر کنند.
ولی همیشه همهٔ این تلاش‌های مغایر با خواست خدایی که انسان به کار برده، نهایتاً شکست خرده و موجب نا امیدی و یاس او بوده اند.
خلأ روحانی در انسان همچنان باقی مانده و چالش او با بحران هویتش هنوز باقی است.
علی رغم این تصویر نا خوشایند از شرایطی که انسان خود موجب آن می‌‌باشد، شناخت واقعی هویّت برای هر ایماندار به عیسی مسیح قابل حصول است.
شناخت هویّت واقعی برای یک ایماندار به عیسی مسیح بدین طریق حاصل می‌‌گردد که، “او ایمان داشته باشد که – خداوند – وی را – به فرزندی – برگزیده است!”
دوست من، قبل از خلقت این هستی، خداوند شما را در فیض و محبت خود برگزیده بود.
در این محبت ازلی خداوند بود که عیسی مسیح جان خود را برای شما هدیه نمود. (۱پطرس ۱: ۲۰(
۲۰ برای این منظور، خدا او را پیش از آفرینش جهان تعیین کرد، اما در این زمانهای آخر او را به جهان فرستاد تا شما را رستگار سازد.
بله، به همین دلیل است که شما با ایمان به پیغام انجیل پاسخ می‌‌دهید. (۲تسالونیکیان ۲: ۱۳(
۱۳ به بقیه شما نیز ای برادران عزیز، می‌گویم که هیچگاه از نیکی کردن خسته نشوید.
و به همین دلیل است که، “شما هرگز نجات خود را از دست نخواهید داد!”
لطفا دقت بفرمأیید، “همان خداوندی که شما را آفریده و به فرزند خواندگی برگزیده، شما را امن و امان با خود – برای همیشه نگاه خواهد داشت!” (یوحنا ۱۰: ۲۹(
۲۹ چون پدرم ایشان را به من داده است و او از همه قویتر است؛ هیچ انسانی نمی‌تواند ایشان را از پدرم بگیرد.
دوست عزیز من، اجازه ندهید تا وجود گناه – دروغ‌های شیطان یا شرایط غیر دلخواه زندگی، لذت شناخت هویّت اصلی شما را – از شما بربایند!
این شناخت صحیح از هویّت واقعی خود را در مرکز هر چه که انجام می‌‌دهید نگاه دارید.
از این به بعد همیشه به یاد داشته باش که کی هستی:
شما کی هستید؟ فرزند خداوند!
شما چرا زنده هستید و بر روی این کرهٔ خاکی زندگی می‌‌کنید؟
تا خدا را خدمت نموده و او را جلال دهید!
شما به کجا خواهید رفت؟
به بهشتی که خداوند برایتان مهیا فرموده و تا ابدیت با او زندگی کنید!
با هم دعا کنیم:
خداوند تو را شکر میکنم که مرا در اوج بی لیاقتی، در ایمانم به عیسی مسیح به فرزندی خود برگزیدی!
من زندگیم را به تو تقدیم میکنم. از هر لحظه عمر من برای جلال نام خود استفاده کن.
در نام عیسی مسیح. آمین.
کوروش باقری
Amen
bar Article #276 www.radioaramesh.org نویسنده: کورش باقری