مزمور ۸۱: ۶ – ۱۶
امروزه یک درک اشتباهی در مورد مفهوم صحیح “برکت خداوند” در اذعان بسیاری بوجود آمده.
این درک اشتباه از “برکت خداوند” این است که، این عزیزان بر این باورند که، اگر آنها به خداوند گوش فرا داده و اوامر او را اجرا کنند، در آن صورت خداوند هم به آنها بیشتر و بیشتر برکت خواهد داد.
بله، متاسفانه بسیاری از ما ایمانداران به مسیح بر این باور اشتباه هستیم که، برکت خداوند حتماً در دادن زیادتر او به ماست.
این درک اشتباه از مفهوم صحیح “برکت خداوند” همچنین موجب این شده که این عزیزان تصور کنند که هر چه خداوند بیشتر به آنها برکت عطا فرماید نشانهٔ این است که او از آنها خشنود تر است و آنها را بیشتر دوست دارد.
دوستان، چنین باورهأیی با حقیقت تعالم کلام خدا مطابقت ندارند.
لطفاً به این نکتهٔ بسیار حیاتی توجه بفرمأیید.
اگر چه خدا قدوس است و از ((گناه ما)) به شدت نفرت دارد، اما – “ما هیچ کاری نمی توانیم انجام دهیم تا او دیگر ((ما را)) دوست نداشته باشد.”
همچنین این که، “ما هیچ کاری نمی توانیم انجام دهیم تا خدا بیشتر دوستمان داشته باشد.”
این درک اشتباه از معنای “برکت خداوند” شاید به این دلیل باشد که ما همواره برکت را مترادف با گرفتن و یا دریافت نمودن چیزی پذیرفته ایم.
در حالی که در نحوه عملکرد و پادشاهی خداوند برکت بدین گونه نیست.
در پادشاهی خداوند، برکت گاهی ((دادن کمتر)) از آن چیز هایی به ماست که دوستشان داریم و از داشتن آن چیزها لذت می‌‌بریم.
ما گاهی به اشتباه تصور می‌‌کنیم که خودمان به درستی می‌‌دانیم که داشتن چه چیز هایی، به چه اندازه‌ای و در چه زمان هایی در طول زندگیمان برای ما بهترین است.
اینگونه اندیشیدن و دیدگاه نشانهٔ غرور و خود خواهی انسانی ماست.
این تصورات که اگر من برکات زیادی از خدا دریافت می‌کنم به خاطر این بوده که من انسان خوبی هستم، یا در راه خدا بسیار خرج نموده‌ام و یا، برای او بیشتر کار کرده ام، به هیچ وجه صحیح نیستند و از غرور ما سر چشمه می‌‌گیرند.
دوستان، خداوند پدر آسمانی ما دانای مطلقه!
او اجازهٔ دریافت چیز هایی را به ما می‌‌دهد که می‌‌داند موجب برکت ما و جلال نام او خواهند بود.
گاهی دیدگاه محدود و کوتاه انسانی ما، اجازهٔ دیدن کّل تصویر زندگی ما را در رابطه با عملکرد خدا در دنیا نمی دهد.
اما خدا که دانای مطلق است، همه چیز را قبل از خلقت و بوجود آمدن، تا به آخر دیده و می‌‌داند.
برای نمونه، او به خوبی آگاه است که یک رابطهٔ انسانی یا بدست آوردن ثروت بیشتر موجب برکت ما می‌‌شود و یا دور شدن ما از وی.
لطفاً به این نکته دقت بفرمأیید.
در بعضی شرایط، بهترین برکتی که خدا می‌‌تواند به ما بدهد این است که، چیزی را از ما دور کند.
خدا همانند پدری پر حکمت و دلسوز برای فرزندانش انتخاب می‌‌کند، تا آنها را با ))کمتر دادن(( برکت دهد.
به حکمت و خواست خدا اعتماد کن.
آیا شما در مورد برکت کم خداوند مثال و خاطره‌ای از گذشته زندگی خود دارید؟
آیا می‌‌توانید به یاد آورید که در گذشته مشتاق رسیدن و بدست آوردن چه می‌‌بودید اما خداوند اجازهٔ رسیدن شما را به آنها نداده؟
حتماً در آن زمان و شرایط از خدا دلگیر و عصبانی شده بودید و در این اندیشه که، آیا خدا به راستی شما را دوست دارد.
حتماً این سوال برای شما بوجود آمده بوده که، آیا خدا واقعاً مهیا کنندهٔ نیاز‌های من هست یا نه؟
دوست من، حالا چطور؟
حال که مسن‌تر، با تجربه تر و با حکمت تر شده اید آیا خداوند شما را متوجّهٔ این حقیقت ساخته که چرا در آن زمان و شرایط خواستهٔ شما را بر آورده نمی نمود؟
آن برکتی عظیم برای امروز شما و جلال نام او شده.
به خداوند در همهٔ زمان‌ها اعتماد و اطمینان کامل داشته باش!
او بیشتر از این که بتوانید درک کنید به شما و آینده شما علاقه مند است.
اجازه بده تا خدا در حکمت الهیش برکات عظیمشرا به شما عطا فرماید.
حتی اگر آن برکت – گرفتن چیزی از شما -و یا مانع از دریافت آنی که دوست می‌‌دارید باشد.
هیچ عمل خداوند بی حکمت، بدون هدف و کم اهمیت نیست.
رسیدن و نرسیدن ها، دریافت نمودن و دریافت ننمودن‌های من و شما هم به آنچه که فکر و دل انسانیمان می‌‌طلبد، از دانأیی مطلقِ پدر آسمانیمان دور نیست.
با آگاهی از این حقیقت، بگذار تا خدا در زندگی شما خدأیی کند.
کوروش باقری