فیلیپیان ۲: ۱۷

۱۷ حتی اگر لازم باشد، حاضرم آخرین قطره خون خود را برای حفظ ایمانتان بریزم و جانم را مثل قربانی به خدا تقدیم کنم و در راه شما فدا شوم . من از این کار، شادی خواهم نمود و شما را در شادی خود شریک خواهـم ساخت .

خوشی که کلام خدا از آن نام می‌‌برد، مستقیماً با زندگی پاک و در اطاعت از خدا ارتباط دارد!

در کلام خدا، نامه به فیلیپیان – اغلب به رسالهٔ شادی و خوشی الهی نام برده شده است.

این صفت برای نامه به فیلیپیان در حقیقت صفتی بسیار به جاست، زیرا که خوشی و شادی ایمانداران به عیسی مسیح موضوع اصلی این رساله می‌‌باشد.

پولس رسول، نویسندهٔ این نامه (یا همان رساله)، ایمانداران کلیسای فیلیپی را بسیار دوست داشت.

در مقابل، اعضای کلیسای فیلیپی هم پولس رسول را بسیار دوست داشتند.

وقتی اعضای کلیسای فیلیپی شنیدند که پولس رسول به خاطر اعلان پیام انجیل که همانا، نجات و رستگاری هر شخص در ایمان وی به عیسی مسیح است دستگیر شده و در زندان بسر می‌‌برد، برای او بسیار نگران شدند.

پولس رسول که متوجهٔ این موضوع شده بود، برای بالا بردن روحیهٔ ایمانداران کلیسای فیلیپی و تشویقشان، این نامه را که امروزه من و شما در کلام خدا به عنوان فیلیپیان می‌‌خوانیم نوشت.

پولس برای ابراز میزان محبت، ارادت و علاقه‌ای که به ایمانداران فیلیپی داشت، در قسمتی از نامه‌اش درفیلیپیان۲: ۱۷ و ۱۸ به آنها می‌‌گوید؛۱۷ حتی اگر لازم باشد، حاضرم آخرین قطره خون خود را برای حفظ ایمانتان بریزم و جانم را مثل قربانی به خدا تقدیم کنم و در راه شما فدا شوم . من از این کار، شادی خواهم نمود و شما را در شادی خود شریک خواهـم ساخت . ۱۸ شما نیز باید از این کار خوشحال باشید و با من شادی کنید که این افتخار را دارم تا در راه شما جان خود را فدا نمایم .

در اینجا باید یاد آور نکته‌ای بشوم و آن این که، قوم یهود، یک قانون بسیار مهمی را در مذهب خود اجرا می‌‌نمودند.

این قانون از طرف خداوند به موسی گفته شده بود و موسی آن را به قوم اسرائیل اعلان نموده بود.

آن قانون مهم مذهبی قوم یهود این بود که آنها برای بخشش گناهان خود باید حیوانی را ذبح می‌‌کردند.

این حیوانات قربانی اغلب گوسفند، بز، گاو و یا قوچ بی‌ عیب و نقصی بودند.

به همراه این حیوانات که ذبح می‌‌شدند، خداوند هدیهٔ دیگری به نام، “هدیهٔ نوشیدنی” را نیز از قوم اسرائیل خواسته بود.

این هدیهٔ نوشیدنی شراب بود.

ما این قوانین دینی قوم یهود را که خداوند به آنها داده بود در کتاب اعداد ۱۵: ۱ – ۱۰مطالعه می‌‌کنیم.

۱ خداوند به‌ موسی‌ فرمود كه‌ این‌ دستورات‌ را به‌ قوم‌ اسرائیل‌ بدهد ۲ تا وقتی‌ كه‌ آنها وارد سرزمین‌ موعـود می‌شونـد آنهـا را رعایت‌ كننـد: ۳ هرگاه‌ بخواهند قربانی‌ سوختنی‌، یا هر نوع‌ قربانی‌ دیگری‌ كه‌ بر آتش‌ تقدیم‌ می‌شود و مورد پسند خداوند است‌، تقدیم‌ كنند، قربانی‌ آنها باید گوسفند، بز، گاو یا قوچ‌ باشد. ۴ هر یك‌ از قربانی‌ها، خواه‌ قربانی‌ سوختنی‌ باشد خواه‌ قربانی‌ نذر، خواه‌ قربانی‌ داوطلبانه‌ باشد، خواه‌ قربانی‌ ویژة‌ یكی‌ از اعیاد، در هر صورت‌ باید با هدیه‌ آردی‌ همراه‌ باشد. ۵ اگر بره‌ای‌ قربانی‌ می‌شود، باید همراه‌ آن‌ یك‌ كیلوگرم‌ آرد مرغوب‌ مخلوط‌ با یك‌ لیتر روغن‌ بعنوان‌ هدیه‌ آردی‌ و نیز یك‌ لیتر شراب‌ بعنوان‌ هدیة‌ نوشیدنی‌ تقدیم‌ شود. ۶ اگر قربانی‌ یك‌ قوچ‌ باشد، باید همراه‌ آن‌ دو كیلوگرم‌ آرد مرغوب‌ مخلوط‌ با یك‌ و نیم‌ لیتر روغن‌، بعنوان‌ هدیه‌ آردی‌ ۷ و نیز یك‌ و نیم‌ لیتر شراب‌ بعنوان‌ هدیه‌ نوشیدنی‌ تقدیم‌ شود. این‌ قربانی‌ مورد پسند خداوند است‌. ۸ اگر قربانی‌ یك‌ گاو جوان‌ است‌ ۹ هدیه‌ آردی‌ همراه‌ آن‌ باید شامل‌ سه‌ كیلوگرم‌ آرد مرغوب‌مخلـوط‌ بـا دو لیتـر روغن‌ ۱۰ و هـدیه‌ نوشیدنی‌ آن‌، دو لیتر شراب‌ بــاشد. ایـن‌ قربانی‌ كـه‌ بر آتش‌ به‌ خـداوند تـقدیم‌ مـی‌ شود، مـوردپسنـد او مـی‌باشد.

لازم به ذکر است که ارزش هدیهٔ حیوانی قربانی، بالاتر از هدیهٔ نوشیدنی محسوب می‌‌گردید.

وقتی این تصویر را در نظر بگیریم، در مقایسه با نامهٔ پولس به فیلیپیان می‌‌بینیم که او در واقع ارزش بسیار برتر و ولاتری را به ایمان و سلامتی روحانی خوانندگان نامه‌اش در کلیسای فیلیپی می‌‌دهد تا جان خودش.

زجر کشیدن پولس در راه خدمت و اطاعت از عیسی مسیح، برای او یک خوشی و دلشادی خاصی را موجب گردیده بود.

پولس می‌‌خواست تا خوانندگان نامهٔ او این واقعیت را به خوبی درک کنند و با او در خوشی و دلشادی که از اطاعت مسیح بدست آورده بود شریک گردند.

پولس همینطور بسیار مایل بود تا خوانندگان نامه‌اش حقیقت دیگری را نیز درک کنند.

این حقیقت که، “خوشی و دلشادی الهی در یک خلأ و انزوا بدست نمی آید و عملکردی ندارد.”

“خوشی و دلشادی الهی واقعی – مستقیماً با زندگی پاک و بی‌ گناه و در اطاعت از ارادهٔ خدا برای زندگیمان حاصل می‌‌گردد.”

))عیسی مسیح منبع(( تولید کنندهٔ این خوشی و شادی است و ))اطاعت از او(( نگاهدارندهٔ این خوشی و دلشادی در ماست!

حضرت داود نیز در زندگی خود به اهمیّت داشتن خوشی الهی در خود پی برده بود و بشدت خواهان داشتن آن در وجودش بود.

داود در مزمور ۵۱: ۱۲ می‌‌گوید:۱۲ شادی‌ نجات‌ از گناه‌ را به‌ من‌ باز ده‌ و مرا یاری‌ كن‌ تا با میل‌ و رغبت‌ تو را اطاعت‌ كنم‌.

دوستان پولس رسول مزهٔ خوشی و شادی الهی را به خوبی چشیده بود و با آن خو گرفته بود.

پولس رسول خوشی الهی را دریافت نموده بود چرا که او کاملاً به عیسی مسیح ایمان و اعتماد داشت و در ارادهٔ مقدّس او برای زندگیش روزانه می‌‌زیست!

عزیزان، مشاهدهٔ کمبود خوشی الهی و زندگی خدا پسندانه و پاک در جامعه‌های امروزی ما، وظیفه بسیار مهمی را بر عهدهٔ ما ایمان داران به مسیح محول نموده است.

وظیفه ما ایمانداران به عیسی مسیح این است که صفات یک زندگی پاک خداپسندانه همراه با خوشی الهی را به اطرافیانمان نشان دهیم.

وقتی ما به عنوان ایمانداران به عیسی مسیح در جامعه‌های خود، خدا پسندانه و پاک زندگی کرده و در وجودمان خوشی الهی را داشته باشیم، دیگران آن را خواهند دید و این موجب جلال پدر آسمانیمان می‌‌گردد.

در انجیل متی ۵: ۱۶می‌‌خوانیم که:۱۶ پس نور خود را پنهان مسازید، بلكه بگذارید نور شما بر مردم بتابد، تا كارهای نیك شما را دیده ، پدر آسمانی تان را تمجید كنند.

دوستان، هر روزه از روح القدس بخواهید تا شما را در ایمانتان به مسیح کمک نموده و شادی و خوشی الهی را در شما افزون گرداند.

سعی کنید مانند پولس رسول، خیریت، خوبی و برکت را ))اول برای دیگران(( خواهان باشید تا خودتان.

این یک رمز کلیدی زندگی همراه با برکت و خوشی الهی است!

کوروش باقری