مزامیر ۱۱۹: ۱۰۳ – ۱۰۵

۱۰۳ كلام‌ تو برای‌ جان‌ من‌ شیرین‌ است‌؛ حتی‌ شیرینتـر از عسـل‌! ۱۰۴ از احكام‌ تو دانش‌ و حكمت‌ كسب‌ كردم‌، بهمین‌ جهت‌ از هر راه‌ كج‌ بیزار و گریزانم‌.۱۰۵ كلام‌ تو چراغ‌ راهنمای‌ من‌ است‌؛ نوری‌ است‌ كه‌ راه‌ را پیش‌ پایم‌ روشن‌ می‌سازد!

دوستان، آیا تاکنون این تجربه را داشته اید که تصمیمی اتخاذ نموده و از پی آن – مسیری را طی نموده باشید ولی‌ پس از مدتی از تصمیم خود، و مسیری که طی نموده اید پشیمان شده باشید؟

زندگی هر کدام از ما شامل تصمیمات بسیاری است که باید روزانه انتخاب نمأییم.

بعضی از تصمیمات روزانهٔ ما ظاهراً کم اهمیت ترند، مثل این که تصمیم بگیریم برای شام چی‌ بخوریم.

اما بعضی از تصمیمات ما بسیار مهمتر هستند و نتیجهٔ تاثیرات آنها می‌‌تواند ابدی باشد.

روبرویی با دو راهی‌ها در طی مسیر زندگی حتمی است و انتخاب تصمیم صحیح همیشه آسان نیست.

انتخاب تصمیم صحیح می‌‌تواند کلافه کننده باشه و در دراز مدت ما را در سر در گمی و ناچاری رها سازد.

ولی‌ خدا را شکر که اتخاذ تصمیمِ صحیح برای ما ایمانداران به عیسی مسیح غیر ممکن و کلافه کننده نیست!

خداوند راه چارهٔ اتخاذ تصمیم صحیح و در امان بودن از زندگی کردن در کلافه گیها و سر در گمی را به ما یاد داده.

بله عزیزان، خداوند با روح مقدسش و کلام خود، همواره در این دنیا با ماست تا به هنگام تصمیم گیری، ما را هدایت نموه و اعتماد به نفس بخشد.

دوستان، وقتی در مسیر زندگی بر سر چند راهی قرار می‌‌گیریم، برای اطمینان از انتخاب تصمیم صحیحی که مطابق با خواست خداوند است، باید چند نکتهٔ مهم را به یاد داشته و حتماً رعایت نمأییم.

۱ – اول باید به یاد داشته باشم که خداوند – پدر آسمانی ما ایمانداران به عیسی مسیح، به فرزندان خانوادهٔ الهی خود این قول را داده است که به هر کس که فروتنانه در ایمان -از او درخواست نماید، حکمت خود را عطا می‌‌فرماید.

در کلام خدا یعقوب ۱: ۵- ۶چنین می‌‌خوانیم:۵ اما اگر کسی از شما طالب حکمت و فهم برای درک اراده و خواست خداست ، باید دعا کند و آن را از خدا بخواهد؛ زیرا خدا خرد و حکمت را به هر که از او درخواست کند، سخاوتمندانه عطا می فرماید بدون اینکه او را سرزنش نماید. ۶ اما وقتی از او درخواست می کنید، شک به خود راه ندهید، بلکه یقین داشته باشید که خدا جواب دعایتان را خواهد داد؛ زیرا کسی که شک می کند، مانند موجی است در دریا که در اثر وزش باد به اینسو و آنسو رانده می شود.

متاسفانه بسیاری از ما، از برخورداری از این برکت عظیم، یعنی؛ حضور روح القدس در خود غفلت می‌‌کنیم و با تکیه و اعتماد به علم، توانایی و دانش محدود خودمان تصمیم می‌‌گیریم.

به یاد داشتن این محبت الهی عظیم که روح القدس در ماست، به ما کمک می‌‌کند تا از اتخاذ تصمیمات خود خواهانه و خود سرانهاشتباه محفوظ مانده و دردها و مصیبتها دامن گیرمان نشوند.

۲ – دوّمین نکتهٔ مهمی که به هنگام تصمیم گیری باید به یاد داشته و رعایت کنیم این است که: “باید در کلام خدا وقت بگذرانیم تا وی چشمان ما را به حقیقت خواست خود در هر شرایط خاص باز کند.”

در کلام خدا اشعیا ۵۵: ۱۱می‌‌خوانیم که:۱۱ كلام‌ من‌ نیز هنگامـی‌ كه‌ از دهانم‌ بیـرون‌ می‌آید بی‌ثمر نمی‌مانـد، بلكه‌ مقصود مرا عملـی‌ می‌سازد و آنچه‌ را اراده‌ كرده‌ام‌ انجـام‌ می‌دهد.

اگر ما به کلام خدا جایگاه اصلی آن را در زندگیمان داده – آن را روزانه مطالعه نموده و در آن تعمق نمأییم، خداوند حتماً حقیقتی را که ما به دنبال آن هستیم، در زمان مناسب خود به ما یاد آور می‌‌شود.

کلام خدا راهنمای هر نادانی ما را در خود دارد.

۳ – سومین نکته‌ای که باید به هنگام تصمیم گیری به یاد داشته باشیم و رعایت کنیم این است که: “از کیفیت و چگونگی وضعیت فیزیکی – احساسی و روانی خود کاملاً آگاه باشیم.”

به طور خیلی مختصر و ساده، در زمانهایی که ما، گرسنه – عصبانی، تنها و یا بیش از حد خسته هستیم، قادر به تصمیم گیری صحیح نمی باشیم.

اگر در یکی از این شرایط بسر می‌‌بریم، باید تصمیم گیری خود را به زمان دیگری موکول نمأییم.

دوستان، انتخاب و تصمیمات ما، مسیر‌های زندگی ما را تعیین می‌‌کنند.

بنا بر این باید حتماً بسیار مواظب تصمیم گیری‌های خودمان باشیم.

کلام خدا در ۱قرنتیان ۱۳: ۱۲می‌‌فرماید: ۱۲ آنچه اکنون می بینیم و می دانیم ، تار و مبهم است ؛ اما روزی همه چیز را واضح و روشن خواهیم دید، به همان روشنی که خدا اکنون قلب ما را می بیند.

عزیزان، ما در این عمر زمینی خود، آینده را به صورتی مه‌ آلود و کدر مشاهده می‌‌کنیم.

در حالی که، خدا دانای مطلقی است که تصویر تمام زندگی‌های ما و همینطور این هستی‌ را به طور کامل می‌‌داند و در اختیار خود دارد.

شایسته است تا ما ایمانداران به عیسی مسیح، به هنگام تصمیم گیری‌های خود، همواره به حکمت، محبت، دانش و هدایت‌های خداوند تکیه و اعتماد کامل داشته باشیم!

اتخاذ تصمیم با خداوند هرگز موجب پشیمانی نمی گردد.

کوروش باقری