ارمیا ۱۸: ۱- ۶
۱ خداوند به من فرمود: ۲ «برخیز و به كارگاه كوزه‌گری برو، و من در آنجا با تو سخن خواهم گفت.» ۳ برخاستم و به كارگاه كوزه‌گری رفتم. دیدم كه كوزه‌گر بر سر چرخش سرگرم كار است؛ ۴ ولی كوزه‌ای كه مشغول ساختنش بود، به شكل دلخواهش در نیامد؛
پس آن را دوباره خمیر كرد و بر چرخ گذاشت تا كوزه‌ای دیگر مطابق میلش بسازد. ۵ آنگاه خداوند فرمود: ۶ «ای بنی‌اسرائیل، آیا من نمی‌توانم با شما همانگونه رفتار كنم كه این كوزه‌گر با گلش كرد؟ شما هم در دستهای من، همچون گل در دست كوزه‌گر هستید.
دوستان، آیا شما تاکنون کار یک کوزه گر ماهر را بدین گونه که ارمیا از نزدیک دید مشاهده فرموده اید؟
این بسیار هیجان انگیزه که ببینیم چگونه یک مشت گلِ بی شکل، توسط کوزه گری ماهر، مبدل به ظرفی زیبا و قابل استفاده می‌‌گردد.
این درسی که خداوند توسط مشاهدهٔ کار یک کوزه‌گر به ارمیای نبی آموخت در واقع همان درسی است که امروزه برای من و شما هم مفید می‌‌باشد.
درس مهمی که این قسمت از کلام خدا به ما می‌‌آموزد این است که، همهٔ ما انسانها، برای شکل یابی اصلی مان، مانند گلی در دستان خداوند هستیم.
خدا ما را در حکمت الهی خودش برای اجرای نقش خود -در نقشه‌ای خاص و مقدس -آفریده!
خداوند همهٔ ما را برای قادر شدن به اجرای آن نقشه‌ای که در فکر دارد، شکل می‌‌دهد.
شکل نهأیی که خداوند می‌‌خواهد به هر انسانی بدهد این است که، وی شبیه عیسی مسیح گردد.
تمام وقایع هر روزِ زندگی شما، چه خوب و چه بد، توسط خداوند به گونه‌ای طراحی شده اند تا شما را به شکل فرزندش عیسی مسیح مبدل گرداند.
دوستان، وقتی یک کوزه گر مشتی گل را بر روی میز کارش قرار می‌‌دهد، برای آن یک هدف و شکل خاصی را در فکر دارد.
همین حقیقت در مورد زندگی ما نیز صدق می‌‌کند.
خداوند در کلامش نقش ما را برای جلال نام و گسترش ملکوتش بیان فرموده.
در افسسیان ۲: ۱۰می‌‌خوانیم که:
۱۰ این خداست که ما را از نو آفریده و این زندگی جدید را از فیض وجود عیسی مسیح به ما داده است ؛ و از زمانهای دور دست ، نقشه خدا این بوده که ما این زندگی جدید را صرف خدمت به دیگران نماییم .
پس خداوند با دستهای پر مهر و توانای خویش ما را به گونه‌ای شکل می‌‌دهد تا سر انجام سیرت عیسی مسیح در زندگی ما به وجود آید.
هر فرزند خواندهٔ خانوادهٔ الهی خداوند که همانا ایمانداران به عیسی مسیح هستند، فرم و شکلی خاص را به گونه‌ای منحصر بفرد از پدر آسمانیشان دریافت می‌‌کنند.
خداوند به هر فرزند خود شکلی خاص و منحصر به فرد می‌‌دهد، تا آن فرزند به خوبی قادر باشد تا نقش خاص و منحصر به فرد خودش را، بنا بر اراده خداوند، در راه گسترش ملکوت او اجرا کند.
صرف نظر از شکل و وظیفهٔ خاص و منحصر به فردی که خدا به ما عطا می‌‌فرماید، همهٔ ما فرزندان خداوند در یک نقطه اشتراک دارم.
نقطه اشتراک همهٔ ما ایمان داران به عیسی مسیح – فرزندان خانوادهٔ الهی خداوند این است که، “ما سیرت پدر آسمانیمان را در خود داریم.”
این اشتباه بسیار پیش می‌‌آید که یک فرزند خداوند به دیگران نگریسته و آرزو مند داشتن موقعیت ها، استعدادها و عطایای دیگران می‌‌شود.
او آرزو می‌‌کند که کاش به جای دیگری می‌‌بود.
اما عزیزان، باید این را بدانیم که خدا اشتباهی نکرده .او دانای مطلقه!
خدای دانای مطلق ما، به خوبی می‌‌داند که، ما را چگونه و برای چه منظوری آفریده است.
اگر ما وقت خود را صرف آرزمندی دریافت عطایا و استعداد‌های دیگران نمأییم و عطایا و استعداد‌های خدا دادی خود را به کار نبریم، متاسفانه از نقشهٔ خاص خداوند برای زندگی مان بدور افتاده و برکتِ خدمت به خدا و گسترش ملکوت او را از دست خواهیم داد.
برای تکریم و احترام به کوزه گر ماهرمان – خالقمان خداوند، برای جلال نام او و دریافت برکات الهی، شایسته است تا فروتنانه از هر عطیه و استعدادی که به ما داده به بهترین نحوی استفاده کنیم.
او می‌‌داند که به ما چی داده و همینطور می‌‌داند که – کجا – و – چگونه – به خوبی از هر چه که به ما داده استفاده کند.
پس اجازه بده تا خداوند شما را برای آن منظوری که آفریده در زمان، مکان و طریق خاص خویش به کار برد.
پایان