مزمور ۴۲: ۵ – ۱۱
۵ چرا این قدر افسرده ام؟ چرا این قدر در مشکلاتم غرق شده ام؟ بر خدا امیدوار خواهم بود و یک بار دیگر او را حمد خواهم گفت خدای من و نجات دهنده من. ۶ در این دیار غریب قلبم شکسته است. بنا بر این از سرزمین اردن و کوه های حرمون و مصغر تو را به یاد می آورم و به تو می اندیشم.
۷ امواج غم و اندوه از سر من گذشته اند و توفانهای غم احاطه ام کرده اند. ۸ خداوندا، به هنگام روز، محبّت بی پایان خود را شامل حال من بگردان تا من هم شبانگاه سرود شکرگزاری تو را بخوانم و به درگاه تو که خدای حیات بخش من می باشی، دعا کنم. ۹ به خدا که تکیه گاه من است می گویم: «مرا فراموش کرده ای؟ چرا به خاطر ظلم دشمنان پریشان باشم؟» ۱۰ سخنان توهین آمیز آنها مانند زخمی کشنده، مرا آزار می دهد، همیشه می پرسند: «خدای تو کجاست؟» ۱۱ چرا این قدر افسرده ام؟ چرا این قدر در مشکلاتم بر خدا امیدوار خواهم بود، و یک بار دیگر او را حمد خواهم گفت خدای من و نجات دهنده من.
وقتی شما خود را افسرده و نا امید می‌‌یابید، به مزامیر در کلام خدا مراجعه بفرمأیید.
مطالعهٔ مزامیر در مواقع نا امیدی و افسردگی بهترین مسکن و مشوق ما می‌‌باشند.
در آیات امروز (مزمور ۴۲: ۵ – ۱۱) نویسنده سوالی را مطرح می‌‌کند، او می‌‌پرسد؛ چرا اینقدر افسرده ام؟ چرا اینقدر در مشکلاتم غرق شده ام؟
این سؤال بسیار به جایی است که در مواقع نا امیدی و افسردگی از خود بپرسیم.
حقیقت این است که جواب به این سوال، قدم اول برای رسیدن به امیدواری و نجات از افسردگی‌هایمان می‌‌باشد!
برای یافتن پاسخ به این سوال خود که، چرا اینقدر افسرده ام؟ و یا، چرا اینقدر در مشکلاتم غرق شده ام؟ “می بایستی اول به درون خود مراجعه کنیم.”
این بدان معنا است که، قبل از آن که ما قادر بگردیم تا بر افسردگی و نا امیدی خود چیره شویم، بایستی دریابیم که علت
اصلی آن از کدام سر چشمه جاری می‌‌شود.
اگر با مراجعه به قلب و وجدان خود نمی توانید به درستی دلیل افسردگی و نا امیدی خود را در یابید، فروتنانه از
خداوند بخواهید تا شما را در کشف علت اصلی افسردگی تان راهنمأیی نماید.
سپس برای غلبه بر افسردگی و نا امیدی خود می‌‌بایستی گام بعدی را برداریم.
گام بعدی، نگاه به بالاست.
منظور من نه بالای سرمان یا سقف محلی که در آن هستیم نیست، بلکه خداوند است.
بله باید به خداوند نگریسته و امید نجات – شفا و دریافت جواب خود را بر او استوار سازیم.
در این اثنا به یاد داشته باشید که افسردگی و نا امیدی تنها مختص به شما نیست.
تقریباً همهٔ انسانها گاه گاهی در طول زندگی افسردگی و نا امیدی را تجربه می‌‌کنند.
ولی نکتهٔ مهمی که ما به عنوان ایمانداران به مسیح نباید فراموش کنیم این است که، افسردگی و نا امیدی ما با کمک و هدایت خداوند بر طرف خواهند شد.
لزومی ندارد که ما در افسردگی و نا امیدی ممتد به سر برده و زندگی کنیم.
ایمان داشته باشید که خداوند در صورت توکّل و در خواست کمک از او، حتما شما را یاری خواهد فرمود.
بله، اگر چه شاید در ابتدا با نا امیدی و در فشار جانکاه افسردگی به حضور او رفته اید، ولی مطمئن باشید که او شما را
شنیده و در شفا یاری خواهد داد.
به همان گونه که در پایان آیهٔ پنجم‌‌نویسنده می‌‌نویسد که، بر خداوند امیدوار خواهم بود و یک بار دیگر او را حمد
خواهم گفت.
برای یافتن پاسخ به این سوال که، چرا افسرده ام؟ و چرا اینقدر در مشکلاتم غرق شده ام؟ گاهی باید به گذشته نگریست.
یاس و نا امیدی معمولا سعی می‌‌کند تا تمام خاطرات آن اعمال خوبی که خداوند در گذشته در زندگی ما انجام داده، از
یاد ببرد.
بله، یاس و نا امیدی بیشتر سعی می‌‌کند تا گذشتهٔ خوب را فراموش کند و ما را در یاس و نا امیدی حال اسیر نگاه دارد.
باید راجع به این بسیار هشیار باشیم.
باید سعی کنیم تا برکات خداوند و کارهای بزرگی را که برای ما در گذشته انجام داده است را به یاد آوریم.
و سرانجام برای یافتن پاسخ به این سوال که، چرا اینقدر افسرده ام؟ و یا، چرا اینقدر در مشکلاتم غرق شده ام،
می‌‌بایستی به آینده چشم دوخت.
با یقین داشتن به این که نقشه هایی که خداوند برای زندگی آینده ما دارد خوب و پسندیده هستند، می‌‌توانیم با اشتیاق و
امید به آینده در دست او دل بسته و شاد و امیدوار باشیم.
محبت و رحمت روزانهٔ خداوند ما را امیدوار ساخته تا او را شادمانه سپاس گویم. (آیهٔ ۸(
۸خداوندا، به هنگام روز، محبّت بی پایان خود را شامل حال من بگردان تا من هم شبانگاه سرود شکرگزاری تو را
بخوانم و به درگاه تو که خدای حیات بخش من می باشی، دعا کنم.
دوستان، وقتی تمرکز و توجه ما صحیح باشد، عکس العمل ما هم نسبت به یاس و نا امیدی صحیح خواهد بود.
نکتهٔ مهم و اساسی این است که چشم و توجه کامل خود را بر خداوند متمرکز سازیم.
گاهی شرایط ما سعی بر تحمیل این دروغ بر ما دارند که، “شاید خداوند ما را فراموش نموده است.”
ولی کلام خدا ما را مطمئن می‌‌سازد که اینطور نیست.
خداوند در هر لحظه عمر ما در کنار ماست تا ما را از مشکلاتمان رهأیی بخشد.
گاهی ممکنه که احساس تنهایی کنیم، ولی ما هرگز تنها نیستیم.
***************************************************************************
آیا به عیسی مسیح به عنوان نجات دهنده شخصی خود اعتماد کرده اید؟
آیا مشتاق داشتن یک رابطه شخصی با کسیکه شما را خلق فرموده و همواره دوست میدارد می باشید؟
برای شروع رابطه ای شخصی با خالق پر محبت خود می توانید اینگونه شروع کنید:
پدر آسمانی، من اعتراف می کنم که گناهکارم و احتیاج به بخشش تو دارم .
من ایمان می آورم که عیسی مسیح تاوان گناهان مرا با مرگ داوطلبانه خود بر روی صلیب تماما پرداخت.
من احتیاج به فیض تو دارم .
قلب و زندگی ام را به تو تقدیم می کنم، به من نشان بده چگونه برای تو زندگی کنم.
به خانواده خداوند خوش آمدید!
لطفا سوالات، نظرات و پیشنهادات محترمتان را به وسیلهٔ:
info@radioaramesh.org
radioaramesh@shaw.ca
با ما در میان بگذارید.
پایان