مزمور ۹۲: ۱ – ۵

۱ شکرگزاری از تو، ای خداوند، چه نیکوست. نام تو، ای خدای متعال، شایسته شکر و سپاس است. ۲ صبحگاهان به خاطر محبّت پایدارت، و شامگاهان به سبب وفاداریت تو را سپاس می گوییم.

۳ تو را با ساز ده تار و نغمه بربط سپاس می گوییم. ۴ تو ای خداوند، مرا با کارهای عجیبت شادمان ساخته‏ای بنا بر این به خاطر کارهایت با شادی می سرایم.

۵ ای خداوند، کارهای تو چقدر شگفت انگیز و افکار تو چقدر عمیق است.

آیا تاکنون از خودتان این سوال را پرسیده اید که، چرا کتاب مقدّس مکرراً به ما می‌‌گوید خداوند را شکر و سپاس گویید؟

دلیل اصلی این است که، او براستی شایسته و سزاوار شکر و سپاس ماست!

هر آن چه که شما هستید و هر چه که دارید، از خداوند به شما هدیه شده است!

خداوند است که شما را خلق فرموده و مواظب تپش‌های قلب شماست تا زنده بمانید.

اگر بگوئیم که زندگی من از خودم سر چشمه گرفته – بنا بر این خودم تصمیم می‌‌گیرم که چگونه آن را به سر برم، این نهایت قدر ناشناسی و ناسپاسی از خداوند است.

خداوند ما را خلق فرموده تا او را دوست داشته باشیم و در ارتباط مستقیم و نزدیک دأیمی با او باشیم.

خداوند برای حیات و نجات ما از جهنم و داشتن این رابطهٔ نیکو، خود بهایی بس گزاف پرداخت.

خداوند تاوان گناهان ما را پرداخت تا ما با او آشتی نموده رابطه‌ای جدید – دائم و صمیمی داشته باشیم.

ابراز سپاس و قدر شناسی مان به خداوند، طریق اعلان فداکاری‌های عظیم، و برکات بی‌ شماری است که به ما ارزانی داشته است.

شکر گذاری ما، بیان و یاد آور محبت و فیض اوست که به ما هدیه داده است.

باید اعتراف کنیم که متاسفانه دعا‌های ما به حضور خداوند اکثرا خودخواهانه می‌‌باشند.

بله، ما اکثرا در دعا‌های خود، تنها خواست ها، آمال و منافع خودمان را جویا هستیم.

بیشتر اوقات با لیست بلند بالایی از نیاز‌ها و در خواست‌ها به حضور خدا می‌‌رویم و فکر می‌‌کنیم که حال با این کار خود کمکی به خداوند نموده ایم.

اما به راستی ما در دعا‌های خود چقدر وقت صرف شکر گذاری از خداوند برای کار هایی که او برایمان انجام داده است می‌‌کنیم؟

در مزورر ۹۲: ۱ – ۵، نویسنده ما را نصیحت می‌‌کند که هر روزِ خود را با تمرکز بر روی رحمت خداوند آغاز نمأییم و نه بر مشکلات، کمبودها و نیاز‌های شخصی امان.

این قسمت از کلام خدا ما را نصیحت به داشتن اعتماد کامل به خداوند در هر موقعیت و شرایطی می‌‌نماید.

بله شایسته است تا هر روز خود را با تمرکز بر رحمت خداوند و اعتماد کامل به او شروع نموده و در پایان هر روز به عمل خداوند در زندگیمان اندیشیده تا برکات از او رسیده و راهنمأیی‌های دریافت شده از او را مشاهده کنیم.

حتی اگر روز ما با دشواری و سختی به پایان رسیده، می‌‌توانیم از این که خداوند خود در همهٔ آن مشکلات در کنار ما بوده و ما را تنها نگذاشته از او سپاسگزار باشیم.

شاید مشکلات و کمبود‌های ما یکروزه بر طرف نگردند، ولی‌ می‌‌توانیم مطمئن باشیم که خداوند با مشیت و حکمت الهی خود قادر است تا نتیجتا همهٔ آنها را برای جلال نام خود و منفعت ما به پایان برساند) . رومیان ۸: ۲۸(

دوستان، این هفته سعی کنید عادت خودتان را در دعا کردن ترمیم بخشید.

سعی کنید بیشتر به یاد آورید که خداوند برایتان چه کرده است.

آنگاه او را سپاس گویید.

برای شکر گذاری از خداوند پسندیده است که خلاق باشیم.

برای مثال می‌‌توانیم، سرود بخوانیم – شعر بسرأییم و شادمان و دست زنان او را سپاس گوییم.

با تمرکز فکر خود بر رحمت خداوند و کار هایی که او قبلا برای ما انجام داده، می‌‌توانیم عادت پسندیدهٔ شاکر بودن از او را در خود بوجود آورده و همواره تقویت نمأییم.

**************************************************************************

آیا به عیسی مسیح به عنوان نجات دهنده شخصی خود اعتماد کرده اید؟

آیا مشتاق داشتن یک رابطه شخصی با کسیکه شما را خلق فرموده و همواره دوست میدارد می باشید؟

برای شروع رابطه ای شخصی با خالق پر محبت خود می توانید اینگونه شروع کنید:

پدر آسمانی، من اعتراف می کنم که گناهکارم و احتیاج به بخشش تو دارم .

من ایمان می آورم که عیسی مسیح تاوان گناهان مرا با مرگ داوطلبانه خود بر روی صلیب تماما پرداخت.

من احتیاج به فیض تو دارم .

قلب و زندگی ام را به تو تقدیم می کنم، به من نشان بده چگونه برای تو زندگی کنم.

به خانواده خداوند خوش آمدید!

لطفا سوالات، نظرات و پیشنهادات محترمتان را به وسیلهٔ:

info@radioaramesh.org

radioaramesh@shaw.ca

با ما در میان بگذارید.

پایان