آیهٔ کلیدی این مطالعه در اولِ تواریخ ۴: ۱۰ هست.
ابتدا با هم این آیه را مرور کنیم و سپس، به شناختِ درسهایی که این قسمت از کلامِ خدا برای ما داره می‌‌پردازیم.

۱۰ اما یعبیص نزد خدای اسرائیل اینطور دعا کرد: «ای خدا مرا برکت ده و سرزمین مرا وسیع گردان. با من باش و مرا از مصیبت‌ها دور نگه دار تا رنج نکشم.» و خدا دعای او را اجابت فرمود. آمین!
دوستِ خوبِ من، آیا شما با پرخوری مشکل دارید؟
آیا شما با مصرفِ سیگار یا الکل در حالِ ضربه زدن به بدنتون هستید؟
آیا شما در مراقبت از بدنتون، سهل انگار هستید؟
آیا غریزهٔ طبیعی اجتناب از درد و صدمه زدن به بدنتون، در شما گم شده؟
عزیزان، پاسخِ صادقانهٔ شما به این سوالاتِ من چه هستند؟
آیا تاکنون شده که سوالاتی مانندِ ؛ آیا قرار نیست ما به طورِ طبیعی تمایل داشته باشیم تا خودمون را از آسیب دور نگه داریم؟
یا، آیا قرار نیست ما خودمون را زخمی نکنیم و به بدنمون صدمه‌ای نرسونیم؟
در ذهنِ شما بوجود اومده باشه و بعد در جوابِ این سوالات -سوالاتِ دیگه ای هم در ذهنتون بوجود بیاند که؛ پس چرا من گاهی اوقات تمایل دارم دقیقا بر عکس عمل کنم؟
چرا من گاهی آگاهانه به بدنِ خودم صدمه می‌‌زنم؟
آیا تاکنون شده از خودتون بپرسید؛ من می‌‌دونم و باور دارم که با محبت و لطفِ خداونده که به من اجازه داده تا مشکلات و نتایجِ درد و صدمه به بدنم را ببینم و تشخیص بدم.
همینطور، من می‌‌دونم و باور دارم که برنامه‌ها و وعده‌های خداوند برای محافظتِ از من فرزندِ عزیزش در کتابِ مقدس به من آموزش داده شده ا‌ند.
آره، چون من به عیسی مسیح به عنوانِ خداوند و منجی خودم ایمان دارم، حال خداوند گناهانِ من را آمرزیده.
چون من به عیسی مسیح به عنوانِ خداوند و منجی خودم ایمان دارم، خداوند به من حیاتِ ابدی در نزدِ خودش در بهشت عطا فرموده.
چون من به عیسی مسیح به عنوانِ خداوند و منجی خودم ایمان دارم، خداوند مرا به عنوانِ فرزند خوانده در خانوادهٔ الهی خودش برگزیده.
پس حال من فرزندِ عزیزِ خداوند هستم و او پدرِ آسمانی مهربانِ من.
من ایمان دارم که که خداوند، خالقِ من، پدرِ آسمانیم، مرا بسیار دوست داره و مشتاقه تا از من فرزندِ عزیزِ خودش مراقبت کنه.
بنابراین، با آگاهی از این واقعیتِ شیرین، برای من استقبال از آسیب رساندن به خودم، آن چیزی نیست که خداوند پدرِ آسمانیم از من انتظار داره.
اما گاهی اوقات، دردِ عاطفی من اونقدر شدید و عمیق هست که، تحمیلِ دردِ فیزیکی به خودم راه حلِ خوبی بنظر میرسه.
به همین دلیل، برای تسکینِ دردِ عاطفی درونم، به خوراک خوری زیاد، به سیگار کشیدن، به الکل نوشیدن و چیز‌های دیگه پناه می‌‌برم.
من باید به خاطر داشته باشم که، به همان شکلی که دردِ فیزیکی را نمیشه با ایجادِ دردِ عاطفی تسکین داد، دردِ عاطفی را نیز نمیشه با ایجادِ دردِ جسمی تسکین داد.
من به خوبی می‌‌دونم که خداوند پدرِ آسمانی مهربانم، نمی خواد که من به خودم آسیبی وارد کنم.
من به خوبی می‌‌دونم که خداوند پدرِ آسمانی مهربانم، مشتاقه تا من را از هر آسیبی حفظ کنه.
همینطور، من به خوبی می‌‌دونم که خداوند آینده‌ای را در بهشت به من نوید داده که عاری از هر دردِ عاطفی و جسمی هست.
اما حالا چی‌؟
من در حالِ حاضر با دردهای عاطفی خودم چکار کنم؟
تا زمانی که خداوند مرا به بهشتِ خودش ببره، من چطور باید دردهای عاطفی خودم را تحمل کنم؟
من به این نتیجه رسیدم که؛ قادر نیستم بارِ سنگینِ خودم را در این دنیا سبک کنم.
من به این نتیجه رسیدم که؛ قادر نیستم رنجِ خودم را کاهش بدم.
اما من، به محبت، رحمت، وفاداری و فیضِ خداوند پدرِ آسمانیم ایمان دارم.
من می‌‌دونم که باید، فقط به او تکیه کنم تا مرا از هر جهت کاملا شفا بده.
مسلما تا زمانی که در این بدنِ فیزیکی و در این دنیای سقوط کرده در گناه زندگی می‌‌کنم، رنجِ من به هر شکلی ادامه خواهد داشت.
اما این نقطه ی نا امیدی و و پایان برای من نیست!
چون من به عیسی مسیحِ خداوند ایمان دارم، چون خداوندِ دانای مطلقِ مهربان، پدرِ آسمانی من هست؛ پس حتما برای شفای من امید هست!
شفا در همین دنیا و در طولِ عمرم بر روی این کرهٔ زمین.
من ایمان دارم که خدای قادر مطلق، می‌‌تونه از عمیقترین صدماتِ عاطفی و جسمی من، برای تحققِ اهدافِ الهی و زیبای خودش در این دنیا استفاده کنه.
پس تا روزی که خداوند به من اجازهٔ زنده بودن و زندگی کردن در این دنیا را میده، تا روزی که خداوند مرا به بهشتِ خودش می‌‌بره، می‌‌دونم باید چکار کنم.
من دستِ خداوند، نجات دهندهٔ مهربان و با وفای خودم را محکم خواهم چسبید.
من دستِ خداوند را محکم خواهم چسبید چون که به وفاداری و محبتِ او برایم ایمان دارم!
من ایمان دارم که نجات دهندهٔ من خداوند عیسی مسیح، بیش از هر نیازِ من؛ توان و تحملِ لازمه برای غلبه بر هر دردِ جسمی و عاطفی را در طولِ عمرم در این دنیا به من خواهد بخشید.
عزیزان، در پایانِ این مطالعه در کلامِ خدا، از شما دعوت می‌‌کنم تا با او گفتگو کنیم.
خداوند پدرِ آسمانی عزیزم، من ضعیفم ولی‌ تو قوی هستی‌.
من می‌‌دونم که نمی تونم با تحمیلِ دردِ جسمی به خودم، بر دردِ عاطفی خودم غلبه کنم.
تو برای من هیچ دردی نمی خواهی.
قدرتت را به من عطا کن، تا از صدمه زدن به خودم محافظت کنم.
تنها تو این قدرت را داری که بارِ من را سبک کنی.
لطفا از رنجِ من بکاه زیرا که برای شفا، کاملا به تو متکی هستم.
من مطمئن هستم که در عمیق‌ترین درد‌های من، تو به اهدافِ زیبای الهیت در زندگی من دست خواهی یافت.
پدرِ آسمانی، کمکم کن تا دستت را محکم بگیرم و بدانم که به خاطرِ محبتت نسبتِ به من، تو بیش از نیازم توان و قدرتِ مرا برای تحمل و غلبه بر دردهای این دنیا مجهز نموده ای.
پدرِ آسمانی، دستِ تو همواره با من باشد.
مرا از آسیب و صدماتِ محفوظ بدار، تا از درد رهأیی یابم.
مرا از مصیبت‌ها دور نگه دار تا رنج نکشم.
من ایمان دارم که تو در خواستِ من را در نامِ شفا بخشِ عیسی مسیح بر آورده خواهی نمود.
در نامِ عیسی مسیح دعا می‌‌کنم، آمین!
دوستِ خوبِ من، آخرین بار چه زمانی نزد خداوند فریاد زدید و چه حسی داشتید؟
یاد بگیرید که با تمام قلب، تمام ذهن، تمام جان و قدرت خود نزد خداوند فریاد بزنید و با او گفتگوی صادقانه داشته باشید.
جای امنی پیدا کن که هیچکس صدایت را نشنود و با تمام قدرت و توانت به درگاه خدا فریاد بزن.
فریاد بزنید و گریه کنید به گونه‌ای که تا به حال انجام نداده اید.
بگذارید خشم، ناامیدی، درد و ترس شما با صدای بلند و جاری شدن اشک به خدا، پدر آسمانی شما ابراز شود.
نویسنده کوروش باقری
عزیزان، با این امید که تعلیمِ امروز موجبِ برکتِ شما بوده باشه؛ تا مطالعهٔ بعدی در کلامِ خدا، فیض و آرامشِ الهی عیسی مسیح همواره با شما! آمین!