آیاتِ کلیدیِ این مطالعه، در مزمورِ ۱۰۷، آیاتِ ۲۳ تا ۳۱ هستند.
ابتدا با هم این آیات را مرور کنیم و سپس، به شناختِ درسهایی که این قسمت از کلامِ خدا برای ما داره می‌‌پردازیم.

۲۳ برخی به کشتی سوار شده، به دریا رفتند و به کار تجارت مشغول شدند. ۲۴ آنان قدرت خداوند را دیدند و کارهای شگرف او را در اعماق دریاها مشاهده نمودند. ۲۵ به امر او بادی شدید ایجاد شد و دریا را طوفانی ساخت، ۲۶ چنانکه کشتی‌ها دستخوش امواج گردیدند و بالا و پایین می‌رفتند. سرنشینان آنها، از ترس نیمه جان شدند ۲۷ و مثل مستان، تلوتلو خورده، گیج و سرگردان بودند. ۲۸ آنگاه در این گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از این گرفتاری رهایی بخشید. ۲۹ خداوند طوفان را آرام و امواج دریا را ساکت ساخت. ۳۰ آنها شاد شدند زیرا از خطر رهایی یافته بودند، و سرانجام بسلامت به بندر مراد خود رسیدند. ۳۱ پس آنها نیز باید خداوند را بسبب رحمتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند . آمین!
دوستِ خوبِ من، همهٔ ما در طولِ زندگیمون، حتما با طوفانهایی روبرو میشیم.
طوفانها و موقعیتهایی که، باعثِ درد و رنجِ ما و یا از دست دادن‌ها میشند.
و در این دورانِ پر تلاطم هست که، انواع و اقسامِ سوالات به ذهن خطور می‌‌کنند؟
سوالاتی مانندِ ؛ خدا کجاست؟
چرا این اتفاق برای من رخ داد؟
آیا تقصیر کار خودم هستم یا خدا؟
اگه خدا مقصره، چرا؟
عزیزان، وقتی ما ایماندارانِ به عیسی مسیح، در چنین موقعیتهای پر تلاطم و آشفته‌ای قرار می‌‌گیریم؛ امن‌ترین و قابلِ اطمینان‌ترین مکان برای یافتنِ پاسخ کلامِ خداست!
در آیاتِ کلیدی مطالعهٔ امروز در کلامِ خدا، در مزمورِ ۱۰۷، آیاتِ ۲۳ تا ۳۱، از طوفانی یاد شده.
طوفانِ تحت اللفظی شرح داده شده در این قسمت از کلامِ خدا، بینشی در موردِ نقشِ خداوند در طوفانهای گوناگونی که بر سرِ راهِ زندگی ما قرار می‌‌گیرند را ارائه میده.
در آیهٔ ۲۵ خواندیم که؛۲۵ به امر او بادی شدید ایجاد شد و دریا را طوفانی ساخت، آمین!
پس می‌‌بینیم که، در واقع خداوند مسئولِ بوجود آمدنِ آن طوفان خاص بوده.
زیرا او یعنی خداوند بود که بادها و امواجی را بر انگیخت که ملوانان را به وحشت انداخت.
دوستِ خوبِ من، در زمانهای آشفته و پر تلاطمِ زندگی؛ در زمانهایی که با طوفانهای سهمگینِ زندگیمون روبرو میشیم، ما ایماندارانِ به عیسی مسیح باید همان واکنشی را انجام بدیم که ملوانان انجام دادند.
در روبرویی با طوفانهای زندگیمون، در درمانده گی‌های خودمان، باید به خداوند پدرِ آسمانیمان نزدیکتر شده و از او کمک درخواست کنیم.
در آیهٔ ۲۸ خواندیم که؛۲۸ آنگاه در این گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از این گرفتاری رهایی بخشید . آمین!
خداوند با آرام کردنِ طوفان و هدایتِ آنها به پناهگاهِ امن، ملوانان را از پریشانی نجات داد.
در پاسخ به این لطفِ خداوند، ملوانان خداوند را به خاطرِ رحمتش در حقِ آنها، شکر نموده و ستایش کردند.
دوستِ خوبِ من، هیچ طوفانی برای همیشه دوام نمی یاره.
و هیچ احساسِ آرامش و آسوده خاطری هم، مانندِ تجربه احساسِ آرامشِ بعد از عبورِ طوفان از زندگیمون نیست!
عزیزان، بیأیید تا از مطالعهٔ امروزِ کلامِ خدا، درسِ بسیار مهمی را یاد بگیریم.
این درس که؛ در زمانهای روبرویی با طوفانهای زندگی، در موقعیتهای بغرنج و دشوار، مانندِ ملوانانِ سپاسگزار رفتار کنیم.
ما ایماندارانِ به عیسی مسیح در روبرویی با هر طوفانی در زندگیمون، باید اعتمادمان به خداوند پدرِ آسمانی مهربأنمان را حفظ نموده، و از او کمک درخوست کنیم.
در عین حال، در طولِ زمانِ عبورِ طوفان از زندگیمون چشممان به خداوند باشه و با او صبر کنیم.
دوستِ خوبِ من، بیأیید به یاد داشته باشیم که هیچ طوفانی تا ابد ادامه نخواهد داشت.
و هنگامی که طوفان گذشت، می‌‌تونیم خداوند را برای نجات و مراقبتِ دأیمیش از ما شکر کنیم.
نویسنده کوروش باقری
عزیزان، با این امید که این تعلیم موجبِ برکتِ شما بوده باشه؛ تا مطالعهٔ بعدی در کلامِ خدا، فیض و آرامشِ الهی عیسی مسیح همواره با شما! آمین!