آیاتِ کلیدی این مطالعه؛ در مزمور فصلِ صد، آیاتِ یک تا پنج هستند.
ابتدا با هم این آیات را مرور می کنیم و سپس، به شناختِ درسهایی که این قسمت از کلامِ خدا برای ما داره می‌‌پردازم.
عزیزان، در مزمور فصلِ صد، آیاتِ یک تا پنج می‌‌خوانیم که؛ سرود شکرگزاری
۱ ای ساکنان روی زمیـن، در حضور خداوند فریاد شادمانی سر دهید! ۲ خداوند را با شادی عبادت کنید و سرودخوانان به حضور او بیایید. ۳ بدانید که او خداست. او خالق ماست و ما قوم او هستیم و گوسفندان چراگاه او. ۴ با شکرگزاری از دروازه‌های خانه او داخل شوید؛ سرود خوانان به صحنهای او بیایید. او را پرستش کنید و نام مقدسش را گرامی بدارید. ۵ خداوند نیکوست و رحمت و امانتش را انتهایی نیست. آمین!
عزیزان قبل از شروعِ تعلیم با هم دعا کنیم – خداوند کمکم کن، تا هر چه را که تو می‌‌خواهی توسطِ این تعلیم به من یاد بدهی – بخوبی یاد بگیرم و در زندگی‌ام انجام دهم! در نامِ عیسی مسیح از تو درخواست می‌‌کنم؛ آمین!
دوستِ خوبِ من، آیا تابحال فکر کرده اید که “چگونه با خداوند رفتار می‌‌کنید”؟
برخی از مردم، به طورِ مکرر درخواست‌های شخصیِ خودشون را برای خداوند مطرح می‌‌کنند، اما در ابرازِ تحسین، تمجید و قدردانی از او کوتاهی می‌‌کنند.
وقتی اینطوره، این عزیزان ممکنه سعی کنند از خداوند برای بر آوردنِ نیاز‌ها و خواسته‌های خودشون استفاده کنند، بدونِ اینکه به او هیچ گونه عشق و محبتی نشون بدند.
عزیزان، کتابِ مقدس در اولِ پطرس فصلِ دو آیهٔ نه، به ما یاد میده که، خدا قومِ خود را آفرید تا او را سیایش کنند.
۹ اما شما مانند آنان نیستید. شما برگزیدگان خدا، و کاهنان پادشاهمان عیسی، و قوم مقدس و خاص خدا می‌باشید، تا به این ترتیب به دیگران نشان دهید که خدا چگونه شما را از تاریکی به نور عجیب خود دعوت نموده است . آمین!
عزیزان، پولس و سیلاس دو نفر از ایماندارانِ واقعی عیسی مسیح و مبشرینِ از جان گذشته انجیلِ او به جهانیان بودند.
عزیزان، اگر چه نیاز‌ها و نگرانی‌های ما برای خداوند اهمیتِ زیادی دارند، اما انتظارِ او از ما این هست که؛ با قلبی مملو از اشتیاقِ پرستش وی به سویش بیأییم و نه با قلبی خودخواه و خود محور.
وقتی خداوند را ستایش می‌‌کنیم، تمرکزمان به او معطوف میشه.
سپس، ما شروع به یاد آوریِ عظمت، خوبی، رحمت، محبت و وفاداری او خواهیم کرد.
کلامِ خدا در کتابِ مقدس در مزمورِ صد آیهٔ یک، به ما گفته که -خداوند را با شادی ستایش کنیم.
۱ ای ساکنان روی زمیـن، در حضور خداوند فریاد شادمانی سر دهید! آمین!
در مزمورِ سی و چهار آیهٔ یک، کلامِ خدا به ما گفته که -او را پیوسته ستایش کنیم.
۱ در هر زمانی خداوند را ستایش خواهم کرد؛ شکر و سپاس او پیوسته بر زبانم جاری خواهد بود. آمین!
در مزمورِ صد و هشت آیهٔ سه، کلامِ خدا به ما گفته که او را با مشارکتِ دیگران ستایش کنیم.
۳ خداوندا، در میان مردم تو را سپاس خواهم گفت و در میان قومها تو را ستایش خواهم کرد، آمین!
در مزمورِ صد و یازده آیهٔ یک، کلامِ خدا به ما گفته که او را از صمیمِ قلب ستایش کنیم.
۱ خداوند را با تمام دل خود در میان قوم او ستایش خواهم کرد. آمین!
در اعمالِ رسولان فصلِ شانزده، آیهٔ بیست و پنج، ما پولس و سیلاس را می‌‌بینیم که در میانِ درد و زندان، خدا را ستایش می‌‌کنند.
۲۵ نیمه‌های شب وقتی پولس و سیلاس مشغول دعا و سرود خواندن بودند و دیگران نیز به آنان گوش می‌دادند، آمین!
دوستِ خوبِ من، همین امروز کمی وقت بگذارید، تا به کارِ عظیمِ نجاتِ خدا در زندگی خودتون فکر کنید.
به این فکر کنید که؛ چگونه خداوند در ایمانتان به کارِ تمام شدهٔ عیسی مسیح بر روی صلیب، گناهانتان را بخشید و به شما حیاتِ نو ابدی هدیه داد.
به این فکر کنید که؛ عیسی مسیح براستی کیست؟
به این فکر کنید که؛ چرا او به این کرهٔ زمین به میانِ ما انسانها آمد؟
به این فکر کنید که؛ در طولِ زمانی که عیسی مسیح بر روی این کرهٔ زمین در بدنی انسانی در میان ما بود چکار کرد؟
همین امروز، بجای اینکه با فهرستی از درخواست‌هاتون به خداوند نزدیک بشید، بسادگی او را بخاطرِ وفاداری، محبت و عدالتش تحسین و ستایش کنید.
وقتی قلبِ شما مملو از ستایشِ خداونده، اونوقت نگرانی‌ها از بین میرند و به خداوند اعتماد خواهید کرد که، نیاز‌های شما را در زمانِ خودش بر آورده کنه.
عزیزان بیأیید درسی را که امروز از مطالعهٔ کلامِ خدا، در مزمور فصلِ صد، آیاتِ یک تا پنج یاد گرفتیم را همیشه بیاد داشته باشیم.
این درس که؛ تحسین و ستایشِ خداوند، ما را به خداوند نزدیکتر و اعتمادِ خاصی نسبت به او در قلبِ ما ایجاد می‌‌کنه.
این نزدیکی و اعتمادِ خاص به خداوند، موجب میشه تا نگرانی‌های ما از بین برند و در عوض، وجودمان از آرامشِ الهی او پر بشه.
عزیزان -از شما دعوت می‌‌کنم تا در پایانِ این تعلیم، با خداوند صحبت کنیم .
خداوند از تو سپاسگزارم، زیرا تو نیکو هستی‌ و رحمتِ تو را انتهأیی نیست.
خداوند از تو سپاسگزارم، زیرا تو مرا در ایمانم به عیسی مسیح، از تاریکی گناه و نابودی ابدی، به نورِ بخشش الهی خودت و حیاتِ ابدی آورده ای.
خداوند از تو سپاسگزارم، زیرا تو برای پرداختِ جریمهٔ گناهانِ من و برای بخششِ گناهانِ من، یگانه فرزندت عیسی مسیح را به این جهان فرستادی تو او به جای من، جریمهٔ گناهانِ من را یکبار برای همیشه پرداخت نماید.
خداوند، من ایمان می‌‌آورم که عیسی مسیح، داوطلبانه به جای من بر روی صلیب جان داد، تا جریمهٔ گناهانِ من را یکبار برای همیشه بپردازد.
خداوند از تو سپاسگزارم، زیرا در ایمانم به جانفشانی عیسی مسیح به جای من بر روی صلیب، حال تو گناهانِ من را بخشیده‌ای و مرا به عنوانِ قومِ خاص و فرزندِ خود می‌‌پذیری.
خداوند از تو سپاسگزارم، زیرا نیاز‌ها و نگرانی‌های من برای تو اهمیتِ زیادی دارند.
خداوند از تو سپاسگزارم، زیرا تو مشتاقی تا نیاز و نگرانی‌های من را بر طرف نمأیی.
خداوند در این لحظه -من تمامِ جوانبِ زندگیم را کاملا به تو تسلیم می‌‌کنم.
خداوند به من کمک کن، تا همیشه تو را با شادی عبادت کنم و سرود خوانان به حضورِ تو بیایم.
خداوند به من کمک کن، تا همیشه تو را تحسین و ستایش کنم.
خداوند به من کمک کن، تا در هر شرایطی که هستم، شکر و ستایش از تو پیوسته بر زبانم جاری باشد.
خداوند به من کمک کن، تا در میانِ قوم‌های جهان ترا ستایش کنم.
در نامِ عیسی مسیح دعا می‌‌کنم، آمین!