آیاتِ کلیدی این مطالعه؛ در دومِ قرنتیان فصلِ دوازده، آیاتِ هفت تا ده هستند.
عزیزان، کلامِ خدا در دومِ قرنتیان فصلِ دوازده، آیاتِ هفت تا ده می‌ فرماید؛ ۷ اما برای آنکه از این مکاشفات خارق العاده و مشاهدات روحانی، احساس غرور به من دست ندهد، خدا اجازه داد که عارضه‌ای همچون خار در بدنم بوجود آید. او اجازه داد فرستاده شیطان مرا رنج دهد و بدینوسیله مانع غرور من گردد. ۸ سه بار به خداوند التماس کردم که مرا از آن رهایی دهد. ۹ اما او هر بار خواهش مرا رد کرد و فرمود: «من با تو هستم و همین تو را کافی است، زیرا قدرت من در ضعف تو بهتر نمایان می‌شود!» پس حال با شادی به ضعفهای خود می‌بالم. شادم از اینکه زندگی‌‌ام قدرت مسیح را نمایان می‌سازد، و نه توانایی‌ها و استعدادهای خودم را. ۱۰ پس، از داشتن آن «خار» خوشحالم؛ از اهانتها، سختی‌ها، جفاها و مشکلات نیز شادم؛ چون می‌دانم که همه اینها باعث جلال مسیح می‌شود. زیرا وقتی ضعیفم، آنگاه توانا هستم؛ هر چه کمتر داشته باشم، بیشتر به خدا متکی خواهم بود. آمین!
عزیزان قبل از شروعِ تعلیم با هم دعا کنیم – خداوند کمکم کن، تا هر چه را که تو می‌‌خواهی توسطِ این تعلیم به من یاد بدهی – بطورِ صحیح یاد بگیرم و در زندگی‌ام انجام دهم! به نامِ عیسی مسیح از تو درخواست می‌‌کنم؛ آمین!
دوستِ خوبِ من، خیلی اوقات ما اجازه میدیم که شرایطِ زندگیمون نگرشِ ما را تعیین کنه.
اگه زندگیمون داره به آرامی پیش میره، احساسِ خوبی داریم، اما وقتی شرایطِ زندگیمون دشوار میشه، روحیه مون پائین میاد و نگرشِ مون تغییر می‌‌کنه.
اما عزیزان ما ایماندارانِ به عیسی مسیح، ما فرزندانِ خانوادهٔ الهی خداوند، مجبور نیستیم تا اینطور زندگی کنیم.
بله ما ایماندارانِ به عیسی مسیح، با کمکِ روح القدس، قادریم که اجازه ندیم تا شرایطِ متغیرِ زندگیمون، روحیهٔ ما را پائین بیاره و یا نگرشون را تعیین کنه.
مانندِ پولسِ رسول، نویسندهٔ آیاتِ کلیدی مطالعهٔ امروزمان در کتابِ مقدس، ما هم می‌‌تونیم یاد بگیریم که در هر چیزی که خداوند پدرِ آسمانی ما به زندگیمون می‌‌یاره یا که اجازهٔ ورودِ اون را به زندگیمون میده، خشنود باشیم.
لطفا دقت بفرمأیید؛ خداوندِ خالق و پدرِ آسمانی ما ایماندارانِ عیسی مسیح، در حکمت و ارادهٔ کامل و الهی خودش، گاهی اجازه میده تا ما فرزندانِ عزیزِ او، رنج، درد و مصیبت هایی ولو بسیار پیچیده و نا خوشایند را تجربه کنیم.
یکی از اهدافِ اصلی خداوند از این که وی اجازه میده تا ما گاهی در مسیرِ زندگیمون رنج، درد و حتی مصیبت هایی ناخوشایند را تجربه کنیم، در واقع کمک به ماست تا در ایمانمان به او به بلوغ برسیم و تا بیشتر و بیشتر، شبیهِ نجات دهندهٔ مان عیسی مسیح بشیم.
عزیزان، عیسی مسیح خداوندِ در جسمِ انسانی ظاهر شده بود که، برای نشان دادن نمونهٔ یک زندگی کاملا پاک و عاری از گناه به ما انسان‌های گناهکار به این جهان آمد.
عیسی مسیح در طولِ زندگی خودش در جسمِ انسانی ظاهر شده بر روی این کرهٔ زمین در میان انسانها، نمونهٔ یک زندگی کاملا پاک و بی‌ گناه را به نمایش گذارد و به بشریت آموخت.
عیسی مسیح همچنین، برای بخششِ گناهانِ بشر و نجاتِ بشر از غضبِ الهی خداوند که مرگ و جدأیی ابدی وی از خداوند بود، فداکاری بی‌ مانندی را انجام داد.
عیسی مسیح با وجودِ این که خود کاملا بی‌ گناه بود، داوطلب شد تا به جای انسانِ گناهکار جانِ خودش را بر روی صلیب فدا کنه، تا تاوانِ گناهانِ بشر را او بپردازه.
حال هر که به کارِ تمام شدهٔ عیسی مسیح بر روی صلیب ایمان بیاره، یعنی ایمان بیاره که عیسی مسیح خداوندِ در جسمِ انسانی ظاهر شده بود که، تاوان تمامِ گناهانِ او را به جای وی بر روی صلیب پرداخته، گناهانِ اون شخص آمرزیده میشند و از غضبِ الهی خداوند نجات پیدا می‌‌کنه.
بنابراین، ما که به عیسی مسیح ایمان داریم، گناهانمان آمرزیده شده‌اند و تا ابد با عیسی مسیح در بهشت زندگی خواهیم کرد.
اما تا زمانی که به خواستِ خداوند زنده هستیم و بر روی این کرهٔ زمین زندگی می‌‌کنیم، او همواره به ما کمک می‌‌کنه، تا نه تنها در ایمانِ به او به بلوغ برسیم، بلکه با تجربه رنج، درد و حتی مصیبت هایی، شخصیتی همچون شخصیتِ عیسی مسیح در ما شکل بگیره.
شخصیتی که؛ کاملا به خدای پدر، ایمان و اعتماد داشت.
شخصیتی که؛ کاملا نسبت به خواسته‌های خداوند وفادار بود و برای انجامِ آنها زندگی می‌‌کرد.
شخصیتی که؛ در اطاعتِ کامل از خداوند از هر گناهی دوری می‌‌کرد.
شخصیتی که؛ همه را می‌‌بخشید، دوست می‌‌داشت و محبت می‌‌نمود.
کلامِ خدا در رومیان فصلِ پنج آیاتِ یک تا پنج می‌‌فرماید؛ ۱ پس چون بوسیله ایمان به عیسی مسیح در نظر خدا پاک و بی گناه محسوب شده‌ایم، از رابطه مسالمت آمیزی با خدا بهره‌مند هستیم. این رابطه زمانی ایجاد شد که خداوند ما عیسی مسیح جانش را روی صلیب در راه ما فدا کرد. ۲ بسبب همین ایمان است که عیسی مسیح ما را در چنین مقام و موقعیت عالی و ممتازی قرار داده است، مقام و موقعیتی که اکنون نیز در آن قرار داریم؛ و با اطمینان و شادی فراوان، مشتاق هستیم بصورتی درآییم که خدا برای ما در نظر گرفته است. ۳ اما نه تنها از این بابت شادیم، بلکه وقتی با مشکلات زندگی و سختی‌های روزگار نیز روبرو می‌شویم، باز خوشحال هستیم زیرا می‌دانیم این سختی‌ها به خیر و صلاح ما هستند چون به ما می‌آموزند که صبر و تحمل داشته باشیم. ۴ صبر و تحمل نیز باعث رشد و استحکام شخصیت ما می‌شود و به ما یاری می‌کند تا ایمانمان به خدا روز بروز قوی‌تر گردد. چنین ایمانی سرانجام امید ما را نیز نیرومند و پایدار می‌سازد، ۵ تا بتوانیم در برابر هر مشکلی بایستیم و اطمینان داشته باشیم که هر پیش آمدی به خیر و صلاح ماست، زیرا می‌دانیم که خدا چقدر نسبت به ما مهربان است. ما این محبت گرم او را در سراسر وجود خود احساس می‌کنیم، زیرا او روح‌القدس را به ما عطا فرموده تا دلهای ما را از عشق و محبتش لبریز سازد . آمین!
عزیزان در این شرایط، “خشنودی” یعنی توانأیی پذیرشِ زندگی همانگونه که هست، و نه خواستنِ چیزی بیشتر یا متفاوت!
چنین پذیرشی تنها در صورتی امکان پذیره که؛ دیدگاهِ کتاب مقدسی را حفظ کنیم و در ضعفِ خودمان به قدرتِ خدا تکیه کنیم.
اما اگه سعی کنیم با شرایمون بجنگیم تا شاید بتونیم یه جوری اونها را عوض کنیم، نه تنها به هیچ نتیجه‌ای نخواهیم رسید، بلکه سر خورده و دل شکسته هم خواهیم شد.
چرا؟ چون که سعی کرده ایم در مقابلِ خواستِ خداوند و اهدافِ او برای زندگیمون مقاومت کنیم.
دوستِ خوبِ من، خداوند برنامهٔ کاملِ خودش را، از طریقِ هر رویدادی در زندگی ما انجام میده، حتی اونهأیی که ما اصلا دوست نداریم.
تسلیم و اعتمادِ ما به خداوند برای تجربه “خشنودی واقعی” ضروریه!
تا زمانی که سعی کنیم شرایطِ زندگیمون را خودمون کنترل کنیم یا از اونها فرار کنیم، استرس و ناخشنودی خواهیم داشت.
اما اگه بپذیریم که هر چه خداوند پدرِ آسمانی دانا و مهربانمان اجازه میده تا در زندگی ما رخ بدند به نفعِ ماست، اونوقت بدونِ کلنجار رفتن با او یا سعی در فرار از شرایطمون، اراده و خواسته هامون را کاملا به او تسلیم می‌‌کنیم.
چرا؟ تا خداوند خواسته‌های الهی خودش را که همیشه بهترین و کامل هستند، توسطِ هر رویدادی در زندگی ما انجام بده.
در اینصورت، با تکیه بر حکمت و قدرتِ خداوند، “خشنودی واقعی” را که فقط او می‌‌تونه به ما عطا کنه را تجربه خواهیم نمود.
عزیزان بیأیید درسی را که امروز از مطالعهٔ کلامِ خدا، در دومِ قرنتیان فصلِ دوازده، آیاتِ هفت تا ده یاد گرفتیم را همیشه بیاد داشته باشیم.
این درس که؛ تسلیمِ خواسته‌های خودمون به خدا، ما را به تجربه‌ “خشنودی واقعی” در برنامه‌های کامل او می‌‌رسونه.
عزیزان -از شما دعوت می‌‌کنم تا در پایانِ این تعلیم، با خداوند صحبت کنیم .
خداوند از تو سپاسگزارم، زیرا درسِ زندگی دیگری از کلامت را به من یاد دادی.
خداوند از تو سپاسگزارم، زیرا تو از هر لحظهٔ زندگی من کاملا آگاهی و برای آن نقشه‌ای عالی در نظر داری.
خداوند از تو سپاسگزارم، زیرا تو به من کمک می‌‌کنی تا شرایطِ زندگیم تعیین کنندهٔ نگرش من نباشند.
خداوند از تو سپاسگزارم، زیرا تو در توان و حکمتِ الهیت، از هر رویدادی در زندگی من استفاده می‌‌کنی، تا مرا در ایمانم به تو به بلوغ برسانی.
خداوند از تو سپاسگزارم، زیرا تو توسطِ رویداد‌های گوناگونِ زندگیم به من کمک می‌‌کنی، تا شخصیتی همچون شخصیتِ عیسی مسیح پیدا کنم.
خداوند به من کمک کن، تا شرایطِ زندگیم را همانگونه که خواست تو هست بپذیرم و سعی در جنگیدنِ با آنها نداشته باشم.
خداوند به من کمک کن، تا من هم بتوانم مانندِ پولس از صمیمِ قلب بگویم؛ پس حال با شادی به ضعفهای خود می‌بالم. شادم از اینکه زندگی‌‌ام قدرت مسیح را نمایان می‌سازد، و نه توانایی‌ها و استعدادهای خودم را.
خداوند به من کمک کن، تا من هم بتوانم مانندِ پولس از صمیمِ قلب بگویم؛ زیرا وقتی ضعیفم، آنگاه توانا هستم؛ هر چه کمتر داشته باشم، بیشتر به خدا متکی خواهم بود.
خداوند از تو سپاسگزارم، زیرا تو یگانه راهِ بخششِ گناهانِ من را در ایمان به کارِ تمام شدهٔ عیسی مسیح بر روی صلیب، برای من مهیا فرمودی.
خداوند من اعتراف می‌‌کنم که گناهکارم و به فیض و بخششِ الهی تو نیازمندم.
من اعتراف می‌‌کنم که عیسی مسیح به جای من بر روی صلیب جان داد، تا تاوانِ گناهانِ من را او بپردازد.
خداوند عیسی مسیح، من تمامِ خواسته‌ها و وجودم را کاملا به تو تسلیم می‌‌کنم. من اطمینان دارم که در اینصورت تو مرا از “خشنودی واقعی” خودت مملوّ خواهی نمود.
خداوند عیسی مسیح، به قلب و زندگی من بیا و از وجودِ من برای جلالِ نامت در ارادهٔ الهیت استفاده کن.
بنامِ عیسی مسیح دعا می‌‌کنم، آمین!
نویسنده کوروش باقری