آیاتِ کلیدی این مطالعه؛ پیدایش فصلِ سه، آیاتِ یک تا بیست و چهار هستند.
عزیزان، کلامِ خدا در پیدایش فصلِ سه، آیاتِ یک تا بیست و چهار می‌‌فرماید؛
سقوط انسان
۱ مـار از همه حیواناتـی که خداوند به وجود آورد، زیرکتر بود. روزی مار نزد زن آمده، به او گفت: آیا حقیقت دارد که خدا شما را از خوردن میوه تمام درختان باغ منع کرده است؟ ۲و۳ زن در جواب گفت: ما اجازه داریم از میوه همه درختان بخوریم، بجز میوه درختی که در وسط باغ است. خدا امر فرموده است که از میوه آن درخت نخوریم و حتی آن را لمس نکنیم وگرنه می‌میریم. ۴ مار گفت: مطمئن باش نخواهید مُرد! ۵ بلکه خدا خوب می‌داند زمانی که از میوه آن درخت بخورید، چشمان شما باز می‌شود و مانند خدا می‌شوید و می‌توانید خوب را از بد تشخیص دهید. ۶ آن درخت در نظر زن، زیبا آمد و با خود اندیشید: میوه این درختِ دلپذیر، می‌تواند، خوش طعم باشد و به من دانایی ببخشد. پس از میوه درخت چید و خورد و بـه شوهـرش هـم داد و او نیـز خـورد. ۷ آنگاه چشمانِ هر دو باز شد و از برهنگی خود آگاه شدند؛ پس با برگهای درختِ انجیر پوششی برای خود درست کردند. ۸ عصر همان روز، آدم و زنش، صدای خداوند را که در باغ راه می‌رفت شنیدند و خود را لابلای درختان پنهان کردند. ۹ خداوند آدم را ندا داد: ای آدم، چرا خود را پنهان می‌کنی؟ ۱۰ آدم جواب داد: صدای تو را در باغ شنیدم و ترسیدم، زیرا برهنه بودم؛ پس خود را پنهان کردم. ۱۱ خداوند فرمود: چه کسی به تو گفت که برهنه‌ای؟ آیا از میوه آن درختی خوردی که به تو گفته بودم از آن نخوری؟ ۱۲ آدم جواب داد: این زن که یار من ساختی، از آن میوه به من داد و من هم خوردم. ۱۳ آنگاه خداوند از زن پرسید: این چه کاری بود که کردی؟ زن گفت: مار مرا فریب داد. ۱۴ پس خداوند به مار فرمود: بسبب انجام این کار، از تمام حیوانات وحشـی و اهلـی زمیـن ملعونتر خواهی بود. تا زنده‌ای روی شکمت خواهی خزید و خاک خواهی خورد. ۱۵ بیـن تـو و زن، و نیـز بین نسـل تو و نسل زن، خصـومت می‌گذارم. نسـلِ زنْ سر تـو را خواهد کوبیـد و تو پاشنـه وی را خواهـی زد. ۱۶ آنگاه خداوند به زن فرمود: درد زایمان تو را زیاد می‌کنم و تو با درد فرزندان خواهـی زایید. مشتاق شوهرت خواهی بود و او بر تو تسلط خواهد داشت. ۱۷ سپس خداوند به آدم فرمود: چون گفته زنت را پذیرفتی و از میوه آن درختی خوردی که به تو گفته بودم از آن نخوری، زمین زیر لعنت قرار خواهد گرفت و تو تمام ایام عمرت با رنج و زحمت از آن کسب معاش خواهی کرد. ۱۸ از زمین خار و خاشاک برایت خواهد رویید و گیاهان صحرا را خواهی خورد. ۱۹ تا آخر عمر به عرق پیشانی‌ات نان خواهی خورد و سرانجام به همان خاکی باز خواهی گشت که از آن گرفته شدی؛ زیرا تو از خاک سرشته شدی و به خاک هم برخواهی گشت. ۲۰ آدم، زن خود را حَوّا (یعنی «زندگی») نامید، چون او می‌بایست مادر همه زندگان شود. ۲۱ خداوند لباسهایی از پوست حیوان تهیه کرد و آدم و همسرش را پوشانید. ۲۲ سپس خداوند فرمود: حال که آدم مانند ما شده است و خوب و بد را می‌شناسد، نباید گذاشت از میوه “درخت حیات” نیز بخورد و تا ابد زنده بماند. ۲۳ پس خداوند او را از باغ عدن بیرون راند تا برود و در زمینی که از خاک آن سرشته شده بود، کار کند. ۲۴ بدین ترتیب او آدم را بیرون کرد و در سمت شرقی باغ عدن فرشتگانی قرار داد تا با شمشیر آتشینی که به هر طرف می‌چرخید، راه «درخت حیات» را محافظت کنند. آمین!

عزیزان، از شما دعوت می‌‌کنم تا قبل از شروعِ تعلیم با هم دعا کنیم: خداوند کمکم کن، تا هر چه را که تو می‌‌خواهی توسطِ این قسمت از کلامت به من یاد بدهی – بطورِ صحیح یاد بگیرم و در زندگی‌ام انجام دهم! به نامِ عیسی مسیح دعا می‌‌کنم؛ آمین!
دوستِ خوبِ من، بیشترِ مردم ترجیح میدند روی زندگی تمرکز کنند، اما مرگ واقعیتی هست که همهٔ ما باید در زمانی با آن روبرو بشیم.
کلامِ خدا به ما یاد میده که “وقتی آدم گناه کرد، گناه واردِ جهان شد، پس مرگ به همه سرایت کرد، زیرا همه گناه کردند”.
رومیان فصلِ پنج آیهٔ دوازده می‌‌فرماید؛ ۱۲ وقتی آدم گناه کرد، گناه او تمام نسل بشر را آلوده ساخت و باعث شیوع مرگ در سراسر جهان شد. در نتیجه، همه چیز دچار فرسودگی و تباهی گشت، چون انسانها همه گناه کردند. آمین!
عزیزان، در باغِ عدن – آدم همراه با حوا – تنها فرمانی را که خداوند به آنها داده بود را زیر پا گذاشتند.
در پیدایش فصلِ دو آیهٔ هفده، که یکی از آیاتِ کلیدی این مطالعه هست خواندیم که؛۱۷ سپس خداوند به آدم فرمود: چون گفته زنت را پذیرفتی و از میوه آن درختی خوردی که به تو گفته بودم از آن نخوری، زمین زیر لعنت قرار خواهد گرفت و تو تمام ایام عمرت با رنج و زحمت از آن کسب معاش خواهی کرد. آمین!
عزیزان، این نافرمانی صممیتِ آنها را با خداوند شکست و مرگِ جسمانی را برای بشریت به ارمغان آورد.
بنابراین به دلیلِ گناه، بدنِ ما فانی هست و هیچ راهِ گریزی نیست مگر اینکه عیسی مسیح در حالی که ما زنده هستیم به این جهان بازگردد.
رومیان فصلِ سه آیهٔ بیست و سه رابطهٔ ما با گناه را اینطور برای ما تشریح فرموده؛۲۳ زیرا همه گناه کرده‌اند و هیچکس به آن کمال مطلوب و پُر جلالی که خدا انتظار دارد، نرسیده است. آمین!
عزیزان، کلامِ خدا در افسسیان فصلِ دو آیهٔ یک همچنین به ما یاد میده که؛ به عنوانِ نسلِ آدم، ما در خطاها و گناهانِ خود مرده به دنیا می‌‌آییم.
این آیه می‌‌فرماید؛۱ روزگاری شما نیز بعلت خطایا و گناهانتان، زیر لعنت خدا قرار داشتید و محکوم به مرگ ابدی بودید. آمین!
بعلاوه، ما از نظرِ روحی مرده می‌‌مانیم، مگر اینکه از طریقِ ایمان به عیسی مسیح با خدا متحد شویم!
اولِ قرنتیان فصلِ پانزده آیهٔ بیست و دو می‌‌فرماید؛۲۲ همه ما می‌میریم، زیرا از نسل گناهکار آدم هستیم، چون هر جا گناه باشد، مرگ نیز وجود دارد. اما همه کسانی که از آن مسیح می‌باشند، پس از مرگ بار دیگر زنده خواهند شد. آمین!
دوستِ خوبِ من لطفا دقت بفرما؛ با ایمان به عیسی مسیح به عنوانِ منجی، خداوند گناهانِ ما را می‌‌بخشه، ما با پدرِ آسمانی خود آشتی می‌‌کنیم و زندگی جاودانی را با او تضمین می‌‌کنیم!
در انجیلِ یوحنا فصلِ سه آیهٔ پانزده می‌‌خوانیم. ۱۵ ….. من نیز باید بر صلیب آویخته شوم تا مردم به من ایمان آورده، از گناه نجات پیدا کنند و زندگی جاوید بیابند. آمین!
عزیزان حال چقدر ما باید سپاسگزار باشیم چرا که عیسی جانِ خود را داوطلبانه داد تا ما را از ترسِ مرگ رهأیی بخشد!
در ارتباط با این نکتهٔ حیاتی کلامِ خدا در عبرانیان فصلِ دو آیاتِ چهارده و پانزده می‌‌فرماید؛
۱۴ از آنجا که این فرزندان خدا، انسان هستند و دارای گوشت و خون می‌باشند، او نیز گوشت و خون شد و به شکل انسان درآمد؛ زیرا فقط با انسان شدن می‌توانست جانش را در راه ما فدا کند و بمیرد، و با مرگ خود، قدرت شیطان را نابود سازد، شیطانی که صاحب اختیار مرگ بود. ۱۵ تنها از این راه بود که می‌توانست آنانی را که در تمام عمرشان در وحشت مرگ بسر می‌بردند و اسیر ترس بودند، رهایی بخشد. آمین!
دوستِ خوبِ من، اگر چه بدنِ ما در زمانی خواهد مرد، اما ما که به عیسی مسیح ایمان داریم، بخاطرِ اطمینان از بخششِ گناهانمان، آشتی با خداوند و دریافتِ زندگی ابدی در بهشت امیدوار و از مرگ ترسی نداریم!
جانفشانی بی‌ مانندی که عیسی مسیح برای بشرِ گناهکارِ لایقِ مرگ و جدأیی ابدی از خدا انجام داد، مرگ را از بن بست و نیستی به دروازه‌ای به حضورِ خود تبدیل نمود!
عزیزان، آیات کلیدی این تعلیم، پیدایش فصلِ سه، آیاتِ یک تا بیست و چهار بودند.
حال بیأیید درسی که این قسمت از کلامِ خدا به ما یاد میده را بخاطر بسپاریم و در زندگیمون انجام بدیم.
این درس که؛ “به دلیلِ صلیب، مرگ برای ما ایماندارانِ به عیسی مسیح، فقط راهی برای ورود به بهشت هست”!
عزیزان، از شما دعوت می‌‌کنم تا در پایانِ این مطالعه در کلامِ خدا، با او صحبت کنیم.
خداوند پدرِ آسمانی مهربانِم از تو سپاسگزارم، زیرا درسِ زندگی دیگری از کلامِ حیات بخشت را به من یاد دادی!
خداوند از تو سپاسگزارم، زیرا اگر چه من در گناه مرده بودم، اما تو در محبت و فیضِ بی‌ مانندت، یگانه راهِ بخششِ گناهانم و نجات از مرگ و نیستی ابدی را برایم مهیا فرمودی.
خداوند از تو سپاسگزارم، زیرا تو یگانه فرزندت عیسی مسیح را به این جهان فرستادی تا او به جای من بر روی صلیب بمیرد و تاوانِ گناهانِ من را بپردازد تا من در صورتِ ایمانم به او، گناهانم بخشیده شوند و زندگی نو ابدی از تو دریافت کنم.
خداوند از تو سپاسگزارم، زیرا اگر چه از نسلِ آدم هستم و گناهکار، ولی‌ چون به جانفشانی عیسی بر روی صلیب به جای خودم ایمان دارم، حال پس از مرگ زنده خواهم شد و تا ابد با تو در بهشت زندگی خواهم کرد.
خداوند از تو سپاسگزارم، زیرا چون به عیسی مسیح به عنوانِ منجی خود ایمان دارم، حال دیگر هیچ ترسی از مرگ ندارم.
عیسی مسیح از تو سپاسگزارم، زیرا که داوطلب شدی تا جانِ خودت را به جای من بر روی صلیب فدیه کنی تا تاوانِ گناهانِ من را تو بپردازی.
عیسی مسیح، در این لحظه من به تو به عنوانِ خداوند و منجی‌ام ایمان می‌‌آورم.
به قلبِ من بیا و از وجود و زندگی من برای جلالِ نامت در ارادهٔ الهیت استفاده کن.
دوستت دارم خداوند و سپاسگزارم که تو هم مرا دوست داری و به دعای من گوش می‌‌کنی.
بنامِ عیسی مسیح دعا می‌‌کنم، آمین!
نویسنده کوروش باقری