دوستِ خوبِ من، فراموشی تجربهٔ ما انسانهاست.

همهٔ ما انسانها، از قابلیتِ یادگیری و به یاد داشتنِ محدودی برخورداریم.

به همین دلیل، این امری طبیعی هست اگه هر کدوم از ما گاهی چیزی را فراموش می‌‌کنیم.

بله، ما انسانها تجربه فراموش کاری را داریم، و شاید به همین دلیله که به اشتباه تصور کنیم، شاید خداوند هم مانندِ ما، هر از گاهی چیزی را فرامش می کنه.

ما در اشتباه تصور می‌‌کنیم که خداوند هم در این ضعف مثلِ ماست و گاهی فراموشکار میشه. 

پیشِ خودمون فکر می‌‌کنیم، حتی مهربان‌ترین و با وفاترین پدرها هم، گاهی می‌‌تونند مواردی از زندگی فرزندانشون را فراموش کنند؛ بنا بر این، شاید خداوند پدرِ آسمانی من هم، به دلایلی مرا فراموش کرده، و از شرایطِ زندگی من و نیاز هام خبری نداره.

دوستِ خوبِ من، با مطالعهٔ صحیحِ کلام خدا، ما خیلی زود متوجهٔ اشتباهِ خودمون در این مورد میشیم.

متوجهٔ این اشتباهمون که فکر می‌‌کردیم خداوند هم می‌‌تونه گاهی چیزی را فراموش کنه؛ حتی ما ایماندارانِ به عیسی مسیح، فرزند خواندگانِ خانوادهٔ الهی خودش را.  

عزیزان، خداوند پدرِ آسمانی ما ایمانداران به عیسی مسیح، یگانه دانای مطلقه؛ یعنی او همه چیز را – در موردِ همه چیز و همه کس در تمامی زمان‌ها دقیقا می‌‌دونه! 

خداوند پدرِ آسمانی ما ایماندارانِ به عیسی مسیح، در این خصلتِ الهی و بی‌ مانندِ خود، هرگز هیچ چیزی را در هیچ زمانی فراموش نمی کنه!

 دوستِ خوبِ من، می‌‌تونید بگید یکی از طروقی که من و شما هر روزه، برای به یاد داشتن و یا به یاد آوردن مطلب یا نکته‌ای از اون استفاده می‌‌کنیم چیه؟

اون طریقی که به ما کمک می‌‌کنه تا بتونیم چیزی را به یاد داشته باشیم یا در آینده به یاد بیاریم، یاد داشت‌های ما هستند. 

برای اینکه مطمئن باشیم موردی را فراموش نمی کنیم؛ ما عادت کرده ایم تا اون را بنویسیم و یاد داشتی از آنچه که باید به یادمون باشه را با خودمون حمل می‌‌کنیم.

دوستِ خوبِ من، خداوند پدرِ آسمان ما ایمانداران به عیسی مسیح هم به نوعی از همین روش استفاده می‌‌کنه.

خداوند از روشِ یاد داشت برداری استفاده می‌‌کنه نه برای یاد آوری به خودش، بلکه برای یاد آوری به ما فرزندان خانوادهٔ الهی خودش.

خداوند از روشِ یاد داشت برداری استفاده می‌‌کنه تا به ما کمک کنه تا هرگز مهمترین اصول این هستی‌ را فراموش نکنیم.

خداوند از روشِ یاد داشت برداری استفاده کرده و اون یاد داشته‌های حیات بخشِ خودش را به ما داده.

یاد داشت‌های حیات بخشِ خداوند در کلام او به ما داده شده و امروزه در اختیار ما هستند. 

با مطالعهٔ یاد داشت‌های خداوند که در کلامِ او هستند؛ ما با سیرت و شخصیتِ واقعی وی آشنا میشیم.

ما با نحوه عملکردِ او در این جهان و زندگیمون آشنا میشیم.

ما یاد می‌‌گیریم که او چرا ما را آفریده و خواست او از ما چیست.

به عبارتی دیگه، هر چیزی را که خداوند می‌‌خواد ما در طولِ زندگیمون در موردِ اون بدونیم، او در یاد داشت هاش که ما امروزه اون را به نامِ کلامِ خدا میشناسیم، یعنی انجیل و تورات در اختیار ما قرار داده.

 عزیزان، چنین خداوندِ دانا وفادار و مهربانی که به ما کمک کرده تا با مطالعهٔ یاد داشت‌های وی در کلامش، همیشه هر چیزی را که ما در هر زمان و در هر مکانی نیاز به دونستنِ اون داریم به یاد بیاریم و در اختیار داشته باشیم، هرگز فراموشکار نیست و ما را فراموش نمی کنه.

در کلام او، مزمورِ ۵۶ آیهٔ ۸ می‌‌خوانیم:  ۸ تو از پریشانی من آگاهی؛ حساب اشکهایم را داری و آن را در دفترت ثبت کرده‌ای.

دوستِ خوبِ من، خداوند پدرِ آسمانی ما نه تنها از پریشانی‌های ما به خوبی آگاهه – نه تنها او حسابِ اشک‌های ما را داره – نه تنها او آنها را در دفترش یاد داشت می‌‌کنه؛ بلکه او حتی قبل از این که ما را خلق کنه از تمامی اونها آگاه بود.

در کلامِ او در مزمورِ ۱۳۹: ۱۶ می‌‌خوانیم: ۱۶ بلـی، حتی پیش از آنکه من بوجود بیایم تو مرا دیده بودی. پیش از آنکه روزهای زندگی من آغاز شود، تـو همه آنها را در دفتر خود ثبت کرده بودی.

عزیزان کلامِ خدا حکمت، دانش و توانمندی الهی بی‌ نظیر او را در موردِ تسلطِ کاملِ وی بر این جهان و امورِ زندگی ما، به زبانِ ساده  خودمانی برامون بیان فرموده تا به کنه قدوسیتِ الهی او پی ببریم.

دیدیم چقدر دلنشین و همه فهم – خداوند در مزمورِ ۵۶ آیهٔ ۸ به ما یاد آور میشه که او از تمامی شرایطِ زندگی ما کاملا آگاهه. 

۸ تو از پریشانی من آگاهی؛ حساب اشکهایم را داری و آن را در دفترت ثبت کرده‌ای.

همینطور در مزمورِ ۱۳۹ آیهٔ ۱۶ خداوند ما را از حکمت و دانشِ الهی خودش آگاه می‌‌کنه.

۱۶ بلـی، حتی پیش از آنکه من بوجود بیایم تو مرا دیده بودی. پیش از آنکه روزهای زندگی من آغاز شود، تـو همه آنها را در دفتر خود ثبت کرده بودی.

دوستِ خوبِ من، اگه شما گاهی فکر می‌‌کنید که شاید خداوند به هر دلیل شما را فراموش کرده و از شرایطِ زندگی یا نیاز‌هاتون اطلاعی نداره یا نسبت به اونها بی‌ تفاوته، به شما توصیه می‌‌تکنم آیاتِ یک تا دوازده در فصلِ ۱۳۹ مزمور را مطالعه کنید و در اونها تعمق داشته باشید.

اجاز بدید تا این قسمت از کلامِ خدا با قلبِ شما صحبت کنه.

مزمور ۱۳۹: ۱ – ۱۲

علم کامل و مراقبت خداوند    

۱ ای خداوند، تو مرا آزموده و شناخته‌ای.  ۲ تو از نشستن و برخاستن من آگاهی. فکرهای من از تو پوشیده نیست.  ۳ تو کار کردن و خوابیدن مرا زیر نظر داری و از همه راهها و روشهای من باخبر هستی.  ۴ حتی پیش از آنکه سخنی بر زبان آورم تو آن را می‌دانی.  ۵ مرا از هر سو احاطه کرده‌ای و با دست خود مرا حفظ نموده‌ای.  ۶ شناختی که تو از من داری بسیار عمیق است و من یارای درک آن را ندارم.  ۷ از حضور تو به کجا می‌توانم بگریزم؟  ۸ اگر به آسمان صعود کنم، تو در آنجا هستی؛ اگر به اعماق زمین فرو روم، تو در آنجا هستی.  ۹و۱۰ اگر بر بالهای سحر سوار شوم و به آنسوی دریاها پرواز کنم، در آنجا نیز حضور داری و با نیروی دست خود مرا هدایت خواهی کرد.  ۱۱ اگر خود را در تاریکی پنهان کنم یا روشنایی اطراف خود را به ظلمت شب تبدیل کنم،  ۱۲ نزد تو تاریکی تاریک نخواهد بود و شب همچون روز روشن خواهد بود. شب و روز در نظر تو یکسان است.

عزیزان، کلامِ خدا به ما یاد داد که هیچ انسانی هرگز نمی تونه از حضور خداوند پنهان بشه.

بنا بر این، اگه خداوند همه جا هست، پس او حتما در همین لحظه با شماست!

و چون او با شماست، پس فراموشتون نکرده.

چطور ممکنه یک نفر کسی را فراموش کنه در حالی که همیشه با اوست و هرگز از او جدا نشده؟

دوستِ خوبِ من، این روزها خیلی آسونه که فکر کنیم هیچ چیزی ثبات و استواری نداره. 

آسونه که فکر کنیم، هیچ چیز پایدار و با دوام نیست.

به همین دلیل، شاید برامون بسیار آسون شده باشه که فکر کنیم، ما فراموش شدهٔ همه حتی خداوند هستیم.

اما خداوندِ ما خداوندِ ثابت و استواره!

خداوندِ ما خداوندِ پایدار و با دوامِ !

حقیقت اینه که، در نزدِ خداوند، هیچ چیز و هیچ کس فراموش نشده.

ما ایماندارانِ به عیسی مسیح، فرزند خواندگانِ عزیزِ او هستیم و او هرگز فرزندانِ خودش را فراموش نمی کنه.

همه چیز در کنترلِ کاملِ خداوند پدرِ آسمانیِ قادرِ مطلق، دانای مطلقِ همیشه در همه جا حاضرِ ماست!

اگه در هر زمانی احساس کردید که قلبتون می‌‌خواد به شما بگه؛ شما فراموش شده هستید، یا خداوند نسبت به شرایطِ زندگی شما اهمیتی قائل نیست، حقایقِ یاد داشت‌های او را در کلامش به یاد بیارید. 

او از تمامی شرایطِ زندگی شما و از تمامی نیا‌های شما حتی قبل از این که شما به او بگید کاملا آگاهه. 

او حتما همیشه برای تمامی نیاز‌های واقعیِ ایمانداران به عیسی مسیح، فرزندانِ خانوادهٔ الهی خود مهیا می‌‌فرماید.

 شنوندگانِ عزیز، از شما دعوت می‌‌کنم تا در پایانِ این مطالعه در کلامِ خدا، با او گفتگو کنیم.

خداوند، از تو سپاسگزارم که امروز به من یاد دادی، که تو هرگز مرا فراموش نمی کنی و هرگز تنها نمی گذاری!

خداوند، از تو سپاسگزارم که همه چیز را در موردِ شرایطِ زندگی من به خوبی می‌‌دانی و برای تو اهمیت داره.

خداوند، از تو سپاسگزارم به خاطرِ کلامِ حیات بخشت.

خداوند، از تو سپاسگزارم که در کلامت، به همهٔ سوال‌های اساسی که من در طولِ زندگیم با اونها برخورد می‌‌کنم پاسخ می‌‌دهی.

خداوند، از تو سپاسگزارم که از پریشانی‌های  من کاملا آگاهی و در فکر آرامش و شفای من هستی‌.

خداوند، از تو سپاسگزارم که همیشه با من هستی‌، از من مراقبت می‌‌کنی و برای نیاز‌هایم مهیا.

خداوند به قلبِ من بیا و از وجودِ من برای جلالِ نام خودت استفاده کن.

در نامِ عیسی مسیح از تو درخواست می‌‌کنم، آمین!

نویسنده کوروش باقری