دوستِ خوبِ من، شما فکر میکنید در انجام چه کاری از دیگران بهترید؟
شما فکر میکنید، چه استعدادِ خاصی دارید که موجب شده تا شما از دیگران برتر باشید؟
شما فکر میکنید از چه ویژگی خاصی برخوردارید که به خاطر اون، دیگران شما را تحسین و تمجید میکنند؟
آیا میدونستید که بارزترین استعدادها یا ویژگیهای شما که موردِ تحسین و تمجیدِ دیگران هستند، میتونند براتون دامِ خطرناکی باشند؟
قبل از این که به این سوال پاسخ بدم و مطالعه در کلامِ خدا را آغاز کنیم، آیاتِ ۱۶ تا ۱۹ در فصلِ ششمِ کتابِ امثال را با هم مرور میکنیم.
در این قسمت از کلامِ خدا میخوانیم: ۱۶-۱۹ هفت چیز است که خداوند از آنها نفرت دارد: نگاه متکبرانه، زبان دروغگو، دستهایی که خون بی گناه را میریزند، فکری که نقشههای پلید میکشد، پاهایی که برای بدی کردن میشتابند، شاهدی که دروغ میگوید، شخصی که در میان دوستان تفرقه میاندازد. امثال ۶: ۱۶ – ۱۹
عزیزان، وقتی استعداد یا ویژگیِ خاصی در ما، زیاد موردِ تحسین و تمجیدِ دیگران واقع بشه، در اون صورت همون تحسین و تمجیدها میتونند مانع از پیروی ما از خداوند بشند!
وقتی دیگران به خاطرِ استعدادِ خاصی که در ما میبینند زیاد از ما تحسین میکنند، ناخود آگاه حسِ “غرور” در ما بوجود میاد.
در صورتی که اجازه بدیم “غرورِ” در ما بوجود اومده، در ما بمونه و به او در فکر و قلبمون میدانِ خود نمأیی بدیم، “غرور” شروع به رشد میکنه.
بعد از اون، طولی نمی کشه که اشتیاق و علاقهٔ ما برای شناختِ بهتر از خداوند، با او وقت گذروندن و در ارادهٔ خاصِ او زندگی کردن در ما کم و کمتر میشه.
تمامی توجهِ ما بر روی اونچه که از دیگران در موردِ خودمون میشنویم متوجه میشه و به اونها دل خوش و قانع میشیم.
دوستِ خوبِ من، “غرور” انسانهای بسیاری را در دامِ مهلکِ خودش نابود کرده!
“غرور” موجب شده تا حتی بسیاری از ایماندارانِ به عیسی مسیح هم اون را دستِ کم بگیرند و در دامش بیفتند.
“غرور” مانعِ انجام، یا به تاخیر افتادنِ ارادهٔ عالی و خاصِ خداوند در زندگی انسانهای بیشماری شده.
عزیزان، میدونید “غرور” چطور یواش یواش ما را به دامِ خودش میندازه و بعد در اون دام اسیر نگه میداره؟
وقتی ما از طرفی خودمون را موردِ تحسین و تمجیدِ دیگران میبینیم؛ از طرفی دیگه ما هم خودمون را به همون میزان باور میکنیم و زود فکرِ، “من از همه برترم” درمون بوجود مییاد!
ما شروع میکنیم تا بر روی اون تحسین و تمجیدهای دیگران از ما بسازیم و احساسِ رضایت و امنیتِ کاذبی را در خودمون پرورش بدیم.
از اون لحظه به بعد، با تکیه و اعتماد بر اون رضایت و امنیتِ کاذبِ درونمون، دیگه به حضورِ خداوند با خودمون بی توجه میشیم.
و در پی اون، اهمیتِ حضورِ دائمِ خداوند با ما، هدف از خلقتمون و خواستهٔ وی برای زندگیمون هم در ما کم و کمتر میشه.
طولی نمی کشه که ما فیض، رحمت و محبت تجربه نمودهٔ خودمون از خداوند عسی مسیح را به وادهٔ فراموشی میسپاریم و فقط برای خودمون زندگی میکنیم.
فکر میکنیم که چون دیگران ما را خیلی تحسین و تمجید میکنند، پس قادر به انجام هر کاری که دلم بخواد هستم و هر چی را که بخوام میتونم بدست بیارم.
دوستِ خوبِ من، آیا شما تاکنون چنین تجربهای را داشته اید؟
آیا لذت بردن از تحسینِ دیگران موجب شده تا شما در دامِ “غرور” افتاده باشید؟
آیا در سر مستی از کیف بردن از کف و هوراهای دیگران روزانه زندگی میکنید؟
آیا این سر مستی و کیف از موردِ تحسینِ دیگران بودن، موجب شده تا شما دیگه با خدا رابطهای صمیمی و منظم نداشته باشید؟
اجازه بدید یا دو تا سوالِ دیگه هم از شما بپرسم.
روزی چند مرتبه شما لایکهای فیس بوک – تلگرام یا اینستاگرمِ خودتون را میشمارید؟
وقتِ هر روزِ شما، بیشتر صرفِ مطالعهٔ کلامِ خدا و گفتگو با او میشه، یا که، شمردنِ لایک هاتون؟
دوستِ خوبِ من لطفا توجه بفرما.
هر موفقیت و هر احساسِ لذت و خوشی که ما بتونیم فقط با تکیه بر عقل، توان و استعدادهای خودمون بدست بیاریم، در مقابلِ اون برکاتِ عالی که خداوند میخواد به ما بده قابلِ مقایسه نیستند!
اگه ما اجازه بدیم تا “غرور” ما را از برخورداری از رابطهای صمیمی با خدا و زندگی در ارادهٔ خاصِ او دور کنه، دیگه هرگز نمی تونیم بفهمیم که او میخواست در طی این عمرِ چند سالهٔ ما بر روی این کرهٔ زمین، چه نقشههای عالی و عظیمی را به کمال برسونه.
تحسین ها، تمجیدها و کف و هوراهای دیگران برای ما موقتی هستند؛ اما ثمرهٔ برکاتِ با خداوند زندگی کردن و از اوامرِ او اطاعت نمودن، ابدی!
دوستِ خوبِ من، میدونید چرا خداوند از “غرور” اینقدر نفرت داره؟ به سه دلیل؛
دلیلِ اول اینه که؛ “غرور، موجب میشه تا ما از او دور بشیم!”
دلیلِ دوم اینه که؛ “ما نمی تونیم مبدل به اون شخصی بشیم که خداوند منظور داشته!”
و دلیلِ سوم اینه که؛ “روح القدس نمی تونه در و توسطِ شخصِ مغرور ارادهٔ الهی خودش را انجام بده!”
دوستِ خوبِ من، همین امروز، با خداوند خلوت کن و از او بخواه تا به شما نشون بده آیا در شما “غرور” هست.
اگه خداوند به شما گفت که؛ آره فرزندم، تو داری به “غرور” اجازه میدی تا در تو ریشه بزنه، بلا فاصله اون غرور را به خداوند اعتراف کنید و از او طلبِ بخشش.
مایل باشید تا تمامی جوانبِ زندگی خودتون را به خداوند تسلیم کنید.
وقتی خداوند قلبِ فروتن و توبه کارِ ما را میبینه، و وقتی ما صادقانه تمامی زندگی خودمون را به او تسلیم کردیم، خداوندِ پر رحمت، باز در ما شروع به کار میکنه.
خداوند روح القدس در ما با ما همکاری میکنه تا ما از اسارتِ هر گونه “غرور” و خود خواهی خودمون را آزاد کنیم.
خداوند روح القدس به ما کمک میکنه تا باز با او رابطهای گرم و صمیمی را شروع کنیم.
خداوند روح القدس به ما کمک میکنه تا باز در نقشهٔ خاص و الهی او برای زندگیمون قرار بگیریم.
خداوند روح القدس به ما کمک میکنه تا هر روزه در راهِ شبیه عیسی مسیح شدن موفق باشیم.
خداوند روح القدس به ما کمک میکنه تا در همکاری با او و انجام ارادهٔ خاصش موفق باشیم.
آره دوستِ خوبِ من، وقت را تلف نکن!
خداوند اگر چه از “غرور” نفرت داره، ولی او عاشق شماست!
خداوند را باز به زندگی خودتون دعوت کنید “تا فقط او” قوت – امنیت – شادی – خرسندی و آرامشِ واقعی شما باشه!
دعا میکنم که شما امروز به عیسی مسیح ایمان بیارید.
عزیزان، از شما دعوت میکنم تا در پایانِ این مطالعه در کلامِ خدا، با او گفتگو کنیم.
خداوند از تو سپاسگزارم که امروز درسِ تازهای به من یاد دادی.
خداوند از تو سپاسگزارم که به من یاد دادی “غرور” چقدر برای من خطرناکه.
خداوند از تو سپاسگزارم که به من یاد دادی که چرا تو از “غرور” نفرت داری.
خداوند از تو سپاسگزارم که به من یاد دادی چطور از خودم در مقابلِ “غرور” و وسوسهٔ مغرور شدن محافظت کنم.
خداوند، از تو در خواست میکنم تا مرا به خاطر هر گونه “غرور” که در خودم نگه داشته بودم ببخشی.
خداوند به من کمک کن، تا هرگز اجازه ندم تحسینها و تمجیدهای دیگران از من کوچکترین فاصلهای بین من و تو ایجاد کنند.
خداوند من تمامِ جوانبِ زندگیم را به تو تسلیم میکنم.
خداوند به من کمک اون تا مبدل به اون شخصی شوم که تو از خلقتِ او منظور داشته ای.
خداوند به من کمک کن تا فرزندِ شایستهای برای تو باشم.
خداوند به من کمک کن تا برای جلالِ نامِ تو، در ارادهٔ خاص و مقدست زندگی کنم.
در نام عیسی مسیح درخواست میکنم، آمین!
نویسنده کوروش باقری